Êxodo 34 – OL & HLGN

O Livro

Êxodo 34:1-35

Novas placas de pedra

(Dt 10.1-5)

1O Senhor disse mais a Moisés: “Prepara duas placas de pedra como as primeiras, e escreverei sobre elas os mesmos mandamentos que estavam nas outras que quebraste. 2Prepara-te de manhã para subires ao monte Sinai e vem à minha presença no cimo da montanha. 3Ninguém virá contigo e não haverá mais ninguém em sítio nenhum da montanha. Não permitas sequer que ovelhas e bois apascentem perto do monte.”

4Então Moisés talhou duas lápides semelhantes às primeiras, levantou-se cedo e subiu ao monte Sinai, tal como o Senhor lhe dissera, levando consigo as duas placas.

5O Senhor desceu numa nuvem e ficou ali junto dele, 6passando na sua frente e anunciando-lhe o significado do seu nome: “Eu sou o Senhor, o Deus misericordioso e compassivo, lento a zangar-me e rico em demonstração constante de amor e verdade. 7Eu manifesto este permanente amor para com milhares, perdoando a sua iniquidade, transgressões e pecado. Recuso considerar o culpado como inocente, ficando indiferente às suas culpas, as quais castigarei nos filhos e nos netos, até à terceira e até à quarta geração.”

8Moisés inclinou-se perante o Senhor e adorou-o.

9“Se é verdade”, disse ele, “que achei graça aos teus olhos, ó Senhor, peço-te então que vás connosco até à terra prometida. Sim, este povo é rebelde e duro. Perdoa a nossa iniquidade e os nossos pecados e aceita-nos como teus, como tua propriedade.”

10O Senhor respondeu-lhe: “Pois bem, farei uma aliança convosco! Farei milagres tais que nunca antes foram vistos sobre a Terra e todo o povo de Israel verá o poder do Senhor, pois obra tremenda é o que farei contigo. 11A vossa parte neste contrato é obedecer a todos os meus mandamentos; e eu lançarei fora os amorreus, os cananeus, os hititas, os perizeus, os heveus e os jebuseus.

12Não façam, de maneira nenhuma, qualquer espécie de aliança com os povos da terra para onde vão, porque seria para vocês uma armadilha fatal. 13Em vez disso, deverão destruir os seus altares pagãos, quebrar os obeliscos que eles adoram e derrubar os seus postes ídolos de Achera. 14Não deverão adorar outro deus senão o Senhor, porque é um Deus que requer uma lealdade absoluta e uma devoção exclusiva.

15Não façam tratado de paz de espécie alguma com o povo que lá vive, porque são uns prostituídos espiritualmente, cometendo adultério contra mim ao sacrificarem aos seus deuses. Se estabelecerem relações amigas com eles e se alguém vos convidar a ir na sua companhia adorar o ídolo, facilmente irão com ele. 16Da mesma forma, aceitarão as suas filhas, que adoram outros deuses, para que casem com os vossos filhos e os vossos filhos cometerão adultério para comigo ao adorar os deuses das suas mulheres.

17Não façam para vocês ídolos de metal fundido.

18Não se esqueçam de comemorar a festa dos pães sem fermento, durante sete dias, de acordo com as minhas instruções e nas datas designadas em cada ano, no mês de Abibe. Foi nesse mês que deixaram o Egito.

19Todo o menino, o primeiro filho de um casal, será meu; assim também os animais, vacas ou cordeiros. 20Mas o primogénito de um burro poderá ser substituído por um cordeiro. Se alguém decidir não substituí-lo, terá de lhe quebrar o pescoço. Resgatarás, por meio de uma oferta, todos os primogénitos dos teus filhos. Ninguém aparecerá vazio perante mim sem trazer uma oferta.

21Mesmo quando tiverem de lavrar os campos ou durante as colheitas, trabalharão apenas seis dias e ao sétimo descansarão.

22Devem lembrar-se de celebrar a festa das semanas, que é a do início da ceifa do trigo e a festa das colheitas, no fim do ano. 23Em cada uma destas três ocasiões, todos os homens e moços de Israel deverão comparecer perante o Senhor, o Deus de Israel. 24Ninguém atacará ou conquistará a vossa terra quando vierem à presença do Senhor, vosso Deus, durante essas três vezes no ano. Pois eu expulsarei as nações na vossa frente e alargarei os vossos domínios.

25Não deverão empregar pão levedado nos meus sacrifícios. Nada do sacrifício do cordeiro da Páscoa deverá ser guardado até à manhã seguinte. 26Trarão à casa do Senhor, vosso Deus, o melhor dos primeiros frutos da colheita de cada ano.

Não cozerão um cabritinho no leite da sua mãe.”

27O Senhor disse mais a Moisés: “Escreve as leis que acabo de referir, porque representam os termos da minha aliança contigo e com Israel.”

28Moisés esteve ali na montanha com o Senhor durante quarenta dias e quarenta noites, e em todo esse tempo não comeu nem bebeu. Foi então nessa altura que Deus escreveu as palavras da aliança, os dez mandamentos, nas placas de pedra.

O rosto radiante de Moisés

29Ao regressar da montanha com as placas escritas, Moisés não se deu conta de que o seu rosto resplandecia, por ter estado na presença de Deus. 30Por causa desse brilho na sua face, Aarão e o povo de Israel receavam aproximar-se dele. 31Mas Moisés chamou-os para junto de si, e Aarão mais os chefes da congregação vieram e falaram com ele. 32Depois todo o povo também se aproximou; e deu-lhes os mandamentos que o Senhor lhe comunicara lá na montanha.

33Quando Moisés acabou de lhes falar, pôs um véu sobre a sua face. 34Mas sempre que entrava para estar na presença do Senhor tirava o véu. E quando saía transmitia ao povo todas as instruções que Deus lhe dera. 35Assim, o povo via o seu rosto resplandecer. Mas logo após, tornava a pôr o véu até voltar a falar com o Senhor.

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 34:1-35

Ang Bag-o nga Malapad nga mga Bato

(Deu. 10:1-5)

1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Magbasbas ka sang duha ka malapad nga bato pareho sadtong nahauna, kay sulatan ko ini sang mga pulong nga nasulat sa nahauna nga bato nga ginbuka mo. 2Magpreparar ka para sa buwas sa aga, kag magsaka ka sa Bukid sang Sinai. Magpakigkita ka sa akon sa ibabaw sang bukid. 3Kinahanglan nga wala sing may mag-upod sa imo; wala gid dapat sing bisan sin-o nga makita sa bisan diin nga bahin sang bukid. Bisan mga karnero ukon mga baka indi gid pagpahalbon sa bukid.”

4Gani nagbasbas si Moises sang duha ka malapad nga bato nga pareho sadtong nahauna. Kag aga pa sang madason nga adlaw, nagsaka siya sa Bukid sang Sinai suno sa ginmando sa iya sang Ginoo dala ang duha ka malapad nga bato. 5Dayon nagkunsad ang Ginoo sa panganod kag ginmitlang niya ang iya ngalan nga Ginoo samtang nagatindog si Moises sa iya presensya. 6Naglabay ang Ginoo sa atubangan ni Moises kag nagsiling, “Ako ang Ginoo, ang mabinalak-on kag maluluy-on nga Dios. Mahigugmaon kag matutom gid ako, kag indi dali maakig. 7Ginapakita ko ang akon paghigugma sa madamo nga mga tawo, kag ginapatawad ko ang ila kalautan, paglapas, kag sala. Pero ginasilutan ko ang mga nakasala, pati ang ila mga kaliwat hasta sa ikatatlo kag ikaapat nga henerasyon.”

8Nagluhod dayon si Moises sa duta kag nagsimba. 9Nagsiling siya, “O Ginoo, kon nalipay ka sa akon, nagapangabay ako nga mag-upod ka sa amon. Bisan matig-a ang ulo sang sini nga mga tawo, patawara kami sa amon kalautan kag sala. Batuna kami nga imo katawhan.”

Ginpatuman Liwat sa mga Israelinhon ang Kasugtanan

(Exo. 23:14-19; Deu. 7:1-5; 16:1-17)

10Nagsiling ang Ginoo, “Pamati! Himuon ko ini nga kasugtanan sa inyo. Sa atubangan sang tanan mo nga kasimanwa, mahimo ako sang makatilingala nga mga butang nga wala ko pa gid nahimo sa bisan diin nga nasyon sa bug-os nga kalibutan. Ang mga katawhan sa palibot ninyo makakita sang sini nga mga butang nga himuon ko para sa imo. 11Tumana ang mga sugo nga ginahatag ko sa imo subong. Tabugon ko ang mga Amornon, mga Canaanhon, mga Hithanon, mga Periznon, mga Hivhanon, kag mga Jebusnon sa duta nga ginpromisa ko sa inyo. 12Siguraduhon mo gid nga indi ka maghimo sang kasugtanan sa mga tawo sa sina nga duta nga inyo pagakadtuan, kay mangin siod ini sa inyo. 13Sa baylo, panggub-a ninyo ang ila mga halaran, pangdugmuka ang ila handumanan nga mga bato, kag pang-utda ang ila mga hulohaligi nga simbolo sang ila diosa nga si Ashera. 14Indi gid kamo magsimba sa iban nga dios kay ako, ang Ginoo, indi gusto nga may ginasimba kamo nga iban. 15Indi ka gid maghimo sang kasugtanan sa mga tawo nga nagaestar sa duta nga inyo pagakadtuan. Kay basi matintar kamo nga magkaon sang ila mga halad kon imbitaron nila kamo sa ila nga paghalad kag pagsimba sa ila mga dios. 16Kag basi ang inyo mga anak magpangasawa sa ila mga anak, nga amo ang magatulod sa ila sa pagsimba sa iban nga mga dios.

17“Indi kamo maghimo sang mga dios-dios.

18“Sauluga ninyo ang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok. Suno sa ginsugo ko sa inyo, magkaon kamo sang tinapay nga wala sing inugpahabok sa sulod sang pito ka adlaw. Himua ninyo ini sa gintalana nga tion sa bulan sang Abib, kay amo ina nga bulan nga nagguwa kamo sa Egipto.

19“Akon ang tanan nga kamagulangan nga lalaki, pati ang mga kamagulangan nga lalaki sang inyo mga kasapatan. 20Puwede magawad ang kamagulangan sang inyo mga asno paagi sa pagbaylo sini sang karnero. Pero kon indi ninyo ini paggawaron, kinahanglan nga patyon ang asno paagi sa pagbali sang iya liog. Puwede man ninyo magawad ang inyo kamagulangan nga mga anak nga lalaki.

“Wala sing may magpalapit sa akon nga wala sing dala nga halad.

21“Mag-obra kamo sa sulod sang anom ka adlaw, pero sa ikapito nga adlaw magpahuway kamo, bisan sa panahon sang tig-arado kag tig-alani.

22“Sauluga ninyo ang Piesta sang Pag-ani paagi sa pagdala sa akon sang nahauna nga patubas sang inyo trigo, kag sauluga man ninyo ang Piesta sang Katapusan nga Ani sa katapusan sang tuig.

23“Kada tuig, ang tanan ninyo nga lalaki dapat magtambong sa sinang tatlo ka piesta sa pagsimba sa akon, ang Ginoo nga inyo Agalon, ang Dios sang Israel. 24Tabugon ko ang mga katawhan sa duta nga ihatag ko sa inyo, kag palaparon ko ang inyo teritoryo. Kag wala sing may magsalakay kag mag-agaw sa inyo nasyon sa panahon nga magpalapit kamo sa akon, ang Ginoo nga inyo Dios, sa sinang tatlo ka piesta kada tuig.

25“Indi kamo maghalad sang dugo sa akon kaupod sang tinapay nga may inugpahabok. Kag indi kamo magbilin sa masunod nga adlaw sang karne nga halad ninyo sa tion sang Piesta sang Paglabay sang Anghel.

26“Dal-a ninyo sa templo sang Ginoo nga inyo Dios ang pinakamaayo nga parte sang nahauna ninyo nga patubas.

“Indi ninyo paglutua ang tinday nga kanding sa gatas sang iya inang.”

27Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Isulat ining ginsiling ko, kay amo ini ang pagsulundan sang akon kasugtanan sa imo kag sa Israel.” 28Didto si Moises upod sa Ginoo sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i nga wala siya sing may ginkaon kag gin-inom. Ginsulat niya sa malapad nga bato ang mga pagsulundan sang kasugtanan—ang Napulo ka Sugo.

29Sang magpanaog si Moises sa Bukid sang Sinai, dala niya ang duha ka malapad nga bato nga ginsulatan sang Kasuguan. Wala siya kahibalo nga masilaw gali ang iya nawong tungod sa iya pagpakighambal sa Ginoo. 30Sang makita ni Aaron kag sang tanan nga Israelinhon ang masilaw nga nawong ni Moises, nahadlok sila magpalapit sa iya. 31Pero gintawag sila ni Moises, gani nagpalapit si Aaron kag ang mga pangulo sang katilingban sang Israel, kag nagpakighambal si Moises sa ila. 32Sang ulihi nagpalapit ang tanan nga Israelinhon sa iya. Kag ginsugid niya sa ila ang tanan nga sugo nga ginhatag sa iya sang Ginoo sa Bukid sang Sinai.

33Pagkatapos pakighambal ni Moises sa ila, gintabunan niya ang iya nawong. 34Pero kon magsulod siya sa Tolda nga Ginapakigkitaan agod magpakighambal sa Ginoo, ginakuha niya ang tabon hasta nga makaguwa siya sa Tolda. Kon makaguwa na siya, ginasugid niya sa mga Israelinhon ang tanan nga ginsugo sang Ginoo sa iya, 35kag makita sang mga Israelinhon nga masilaw ang iya nawong. Dayon tabunan naman niya ang iya nawong hasta nga magbalik siya sa Tolda sa pagpakighambal sa Ginoo.