1Congréguense, sí, congréguense ustedes,2:1 congréguense ustedes. Texto de difícil traducción.
nación desvergonzada;
2antes que se cumpla lo que he determinado
y el día pase como paja arrastrada por el viento;
antes que caiga sobre ustedes la ira ardiente del Señor;
antes que venga sobre ustedes el día de la ira del Señor.
3Busquen al Señor, todos ustedes,
los humildes de la tierra,
los que obedecen sus órdenes.
Busquen la justicia, busquen la humildad;
tal vez encontrarán refugio
en el día de la ira del Señor.
Juicio contra los filisteos
4Gaza quedará abandonada
y Ascalón acabará en ruinas.
Asdod será expulsada a plena luz del día
y Ecrón será desarraigada.
5¡Ay de la nación queretea
que habita a la costa del mar!
La palabra del Señor es contra ti,
Canaán, tierra de los filisteos:
«Te aniquilaré
hasta no dejar en ti habitante».
6La costa del mar se convertirá en praderas,
en campos2:6 campos. Palabra de difícil traducción. de pastoreo y corrales de ovejas.
7Y esa tierra pertenecerá
al remanente del pueblo de Judá.
Allí pastarán sus ovejas
y al atardecer se echarán a descansar
en las casas de Ascalón;
porque los cuidará el Señor su Dios
para restaurarlos.2:7 para restaurarlos. Alt. y hará volver a sus cautivos.
Juicio contra Moab y Amón
8«He oído las burlas de Moab
y el menosprecio de los amonitas,
que insultaron a mi pueblo
y se mostraron arrogantes contra su territorio.
9Tan cierto como que yo vivo»,
afirma el Señor de los Ejércitos, el Dios de Israel,
«Moab vendrá a ser como Sodoma
y los amonitas como Gomorra:
se volverán campos de espinos y minas de sal,
ruina perpetua.
El remanente de mi pueblo los saqueará;
los sobrevivientes de mi nación heredarán su tierra».
10Este será el pago por su soberbia
y por insultar y ridiculizar
al pueblo del Señor de los Ejércitos.
11El Señor será terrible contra ellos,
cuando destruya a todos los dioses de la tierra;
y así hasta las naciones más remotas
se postrarán en adoración ante él,
cada cual en su propia tierra.
Juicio contra Cus
12«También ustedes, cusitas,
serán atravesados por mi espada».
Juicio contra Asiria
13Él extenderá su mano contra el norte;
aniquilará a Asiria
y dejará a Nínive en ruinas,
árida como un desierto.
14Se tenderán en medio de ella los rebaños
y toda clase de animales salvajes.
Pasarán la noche sobre sus columnas
tanto el búho del desierto como la lechuza.2:14 La identidad de estos animales es incierta. El paralelismo sugiere dos clases de aves, sin embargo, el segundo término hebreo parece referirse a una garza o a un puercoespín.
Resonarán por las ventanas sus graznidos,
habrá asolamiento en los umbrales,
las vigas de cedro quedarán al descubierto.
15Esta es la ciudad alegre
que habitaba segura,
la que se decía a sí misma:
«Yo y nadie más».
¡Cómo ha quedado convertida en espanto,
en guarida de fieras!
Todo el que pasa junto a ella
se mofa y le hace gestos con las manos.
Het oordeel over de volken
1Kom tot inkeer, schaamteloos volk! 2Nu kan het nog, straks is het te laat. Kom tot uzelf, voordat de toorn van de Here over u losbarst en de dag van zijn oordeel aanbreekt. 3Laten de nederigen die de Here gehoorzamen, Hem om redding smeken. Wees nederig en rechtvaardig. Misschien zal de Here u op die dag sparen. 4Gaza, Askelon, Asdod en Ekron, al deze Filistijnse steden zullen door verwoesting getroffen worden en veranderen in ruïnes. 5Onheil komt over u, Filistijnen die aan de kust en in het land Kanaän wonen! Ook u wordt door het oordeel van de Here getroffen. Hij zal u tot de laatste man uitroeien. 6De kuststreek zal veranderen in een weidegebied voor schapen en geiten. 7De weinige overlevenden van de stam Juda zullen daar weidegrond vinden. Zij zullen ʼs nachts slapen in de verlaten huizen van Askelon. Want de Here, hun God, zal naar hen omzien en een verandering ten goede bewerken.
8‘Ik heb gehoord hoe de Moabieten en Ammonieten mijn volk uitlachten en bespotten en hoe zij het land van mijn volk verachtten. 9Daarom, zo waar Ik leef,’ zegt de Here van de hemelse legers, de God van Israël, ‘Ik zal Moab en Ammon verwoesten, net zoals Ik met Sodom en Gomorra heb gedaan. Zij zullen voor eeuwig veranderen in een veld vol distels, in een zoutafgraving en in een woestenij. Wie van mijn volk zijn overgebleven, zullen hen plunderen en hun land in bezit nemen.’ 10Dit zal het loon zijn voor hun overmoed, want zij hebben gespot en zijn tekeer gegaan tegen het volk van de Here van de hemelse legers. 11De Here zal hun vreselijke dingen laten overkomen. Hij zal alle afgoden ter wereld laten wegteren en iedereen zal Hem aanbidden, ieder volk in zijn eigen land. 12Ook u, Ethiopiërs, zult door zijn zwaard worden geveld 13en hetzelfde zal de landen in het noorden overkomen. Hij zal Assur vernietigen en zijn hoofdstad Ninevé veranderen in een wildernis, in een dorre woestijn. 14Deze stad zal weidegrond worden voor schapen en allerlei wilde dieren zullen daar hun holen hebben. Pelikanen en roerdompen zullen overnachten in de ruïnes. Hoor eens hoe zij krijsen door de kapotte vensters! Elk huis is een puinhoop en de cederhouten betimmering is totaal vernield. 15Dat is nu de stad die eens zo uitgelaten en onbezorgd was! Dat zijn de restanten van de stad die bij zichzelf zei: ‘Ik ben de allergrootste stad ter wereld!’ Kijk eens wat een woestenij zij is geworden! Zij werd een plaats waar de wilde dieren wonen. Ieder die haar passeert, zal haar bespotten en vol afschuw met de handen schudden.
