Salmo 69Sal 69 En el texto hebreo 69:1-36 se numera 69:2-37.
Al director musical. Sígase la tonada de «Los lirios». De David.
1¡Sálvame, Dios mío,
porque las aguas ya me llegan al cuello!
2Me estoy hundiendo en un pantano profundo
y no tengo dónde apoyar el pie.
Estoy en medio de profundas aguas
y me arrastra la corriente.
3Cansado estoy de pedir ayuda;
tengo reseca la garganta.
Mis ojos languidecen,
esperando la ayuda de mi Dios.
4Más que los cabellos de mi cabeza
son los que me odian sin motivo;
muchos son los enemigos gratuitos
que se han propuesto destruirme.
¿Cómo voy a devolver lo que no he robado?
5Oh Dios, tú sabes lo insensato que he sido;
no te puedo esconder mis culpas.
6Señor Soberano de los Ejércitos,
que no sean avergonzados por mi culpa
los que en ti esperan;
oh Dios de Israel,
que no sean humillados por mi culpa
los que te buscan.
7Por ti yo he sufrido insultos;
mi rostro se ha cubierto de vergüenza.
8Soy como un extraño para mis hermanos;
soy un extranjero para los hijos de mi madre.
9El celo por tu casa me consume;
sobre mí han recaído las burlas de los que te insultan.
10Cuando lloro y ayuno,
tengo que soportar sus insultos;
11cuando me visto de luto,
soy objeto de burlas.
12Los que se sientan a la puerta murmuran contra mí;
los borrachos me dedican parodias.
13Pero yo, Señor, elevo a ti una oración
en el tiempo de tu buena voluntad.
Por tu gran amor, oh Dios, respóndeme;
por tu fidelidad, sálvame.
14Sácame del lodo;
no permitas que me hunda.
Líbrame de los que me odian
y de las aguas profundas.
15No dejes que me arrastre la corriente;
no permitas que me trague el abismo
ni que el foso cierre sus fauces sobre mí.
16Respóndeme, Señor, por tu bondad y tu gran amor;
por tu inmensa misericordia, vuélvete hacia mí.
17No escondas tu rostro de este siervo tuyo;
respóndeme pronto, que estoy angustiado.
18Ven a mi lado y rescátame;
redímeme, por causa de mis enemigos.
19Tú bien sabes cómo me insultan,
me avergüenzan y denigran;
sabes quiénes son mis adversarios.
20Los insultos me han destrozado el corazón;
para mí ya no hay remedio.
Esperé compasión y no la hubo;
busqué consuelo y no lo hallé.
21En mi comida pusieron hiel;
para calmar mi sed me dieron vinagre.
22Que se conviertan en trampa sus banquetes
y su prosperidad, en lazo.
23Que se les nublen los ojos para que no vean
y que se encorven sus espaldas para siempre.
24Descarga tu furia sobre ellos;
que tu ardiente ira los alcance.
25Que su campamento quede desierto
y que nadie habite sus tiendas de campaña.
26Pues al que has afligido lo persiguen
y se burlan del dolor del que has herido.
27Añade a sus pecados más pecados;
no los hagas partícipes de tu salvación.
28Que sean borrados del libro de la vida;
que no queden inscritos con los justos.
29Y a mí, que estoy pobre y adolorido,
que me proteja, Dios mío, tu salvación.
30Con cánticos alabaré el nombre de Dios;
con acción de gracias lo exaltaré.
31Esa ofrenda agradará más al Señor que la de un toro o un novillo
con sus cuernos y pezuñas.
32Los pobres verán esto y se alegrarán;
¡reanímense ustedes, los que buscan a Dios!
33Porque el Señor oye a los necesitados
y no desprecia a su pueblo cautivo.
34Que lo alaben los cielos y la tierra,
los mares y todo lo que se mueve en ellos,
35porque Dios salvará a Sión
y reconstruirá las ciudades de Judá.
Allí se establecerá el pueblo
y tomará posesión de la tierra.
36La heredarán los hijos de sus siervos;
la habitarán los que aman su nombre.
فرياد رهايی از رنجها
1خدايا، مرا از اين طوفان مشكلات نجات ده! 2در منجلاب فرو رفته‌ام و در زير پايم جايی برای ايستادن نيست. به جاهای عميق رسيده‌ام و سيلاب مرا پوشانده است. 3از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلويم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند كه تار گشته‌اند.
4آنانی كه بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بيشترند. دشمنانم در مورد من دروغها می‌گويند، آنها از من قويترند و قصد كشتن مرا دارند. آنچه از ديگران غصب نكرده بودم به زور از من گرفتند. 5ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پوشيده نيست. 6ای خداوند قادر متعال، مگذار آنانی كه به تو اميدوار هستند و انتظار تو را می‌كشند، به سبب من خجل شوند. ای خدای اسرائيل، مگذار مايهٔ رسوايی دوستدارانت شوم. 7من برای توست كه اينچنين مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام. 8نزد برادران خود غريب هستم و در خانوادهٔ خود بيگانه محسوب می‌شوم. 9برای خدمت در خانهٔ تو شور و هيجان دارم، از اين جهت مورد ملامت دشمنانت قرار گرفته‌ام. 10هنگامی كه با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌كنند. 11وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌كنم، آنها مسخره‌ام می‌كنند. 12مردم كوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و ميگساران برای من سرود می‌خوانند. 13اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌كنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب رحمت عظيمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده. 14مرا از ميان سيل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده. 15مگذار سيلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.
16ای خداوند، رحمتت عظيم است، پس دعای مرا مستجاب فرما. با محبت بيكران خود به من توجه نما. 17روی خود را از من برمگردان، زيرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده. 18نزد من بيا و بهای آزاديم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها كن. 19می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بينی. 20طعنه و سرزنش مردم دل مرا شكسته است و سخت بيمار شده‌ام. منتظر بودم كسی با من همدردی كند، ولی شخص دلسوزی يافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم كه مرا دلداری دهند، اما كسی را نيافتم. 21به جای خوراک، به من زهر دادند و به جای آب، سركه نوشاندند.
22بگذار جشن آنها به عزا تبديل شود و آرامششان محو گردد. 23چشمانشان را كور كن و كمرهايشان را بلرزان! 24خشم خود را بر سرشان بريز و با آتش غضبت آنها را بسوزان! 25ای كاش خانه‌هايشان خراب گردد و هيچكس در آنها سكونت نكند. 26به كسی كه تو تنبيه كرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی كه تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گويند. 27گناهانشان را يک به يک در نظر بگير و مگذار نجات تو شامل حالشان شود. 28نام آنها را از دفتر حيات خود پاک كن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.
29اما من مصيبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.
30با سرود نام خدا را ستايش خواهم نمود و با دعای شكرگزاری عظمت او را خواهم ستود. 31خداوند چنين پرستشی را بيش از قربانی حيوانات می‌پسندد. 32اشخاص فروتن كه طالب خدا هستند وقتی ببينند او به فكر ايشان است شاد و اميدوار خواهند شد. 33خداوند دعای نيازمندان را مستجاب می‌نمايد و عزيزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌كند.
34ای آسمان و زمين، خدا را ستايش كنيد! ای آبها و ای موجودات دريايی، خدا را بستاييد! 35خدا اورشليم را نجات خواهد داد و شهرهای يهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزيده‌اش در سرزمين موعود سكونت نمايند و آن را تمام به تصرف خود درآورند. 36فرزندان بندگانش وارث سرزمين موعود خواهند شد و آنانی كه خدا را دوست می‌دارند، در آن زندگی خواهند كرد.
