Salmo 30 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

Salmo 30:1-12

Salmo 30Sal 30 En el texto hebreo 30:1-12 se numera 30:2-13.

Cántico para la dedicación de la Casa.30 Título. Casa. Alt. palacio, o Templo. Salmo de David.

1Te exaltaré, Señor, porque me levantaste,

porque no dejaste que mis enemigos se burlaran de mí.

2Señor mi Dios, te pedí ayuda

y me sanaste.

3Tú, Señor, me libraste de los dominios de la muerte;30:3 de los dominios de la muerte. Lit. del Seol.

me hiciste revivir de entre los muertos.

4Canten al Señor, ustedes sus fieles;

alaben su santo nombre.

5Porque solo un instante dura su enojo,

pero su buena voluntad, toda una vida.

Si por la noche hay llanto,

por la mañana habrá gritos de alegría.

6Cuando me sentí seguro, exclamé:

«Jamás caeré».

7Tú, Señor, en tu buena voluntad,

me exaltaste como monte poderoso;30:7 Es decir, el Monte Sión.

pero cuando escondiste tu rostro,

yo quedé angustiado.

8A ti clamo, Señor Soberano;

a ti me vuelvo suplicante.

9¿Qué ganas tú con que yo muera,30:9 con que yo muera. Lit. con mi sangre.

con que descienda yo al sepulcro?

¿Acaso el polvo te alabará

o proclamará tu verdad?

10Oye, Señor; compadécete de mí.

¡Sé tú, Señor, mi ayuda!

11Convertiste mi lamento en danza;

me quitaste la ropa de luto

y me vestiste de alegría,

12para que te cante y te glorifique

y no me quede callado.

¡Señor mi Dios, siempre te daré gracias!

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 30:1-12

Salmo 3030:0 Salmo 30 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni David sa pagdedikar sa templo.

Ang Pag-ampo sa Pagpasalamat

1Gidayeg ko ikaw, Ginoo, kay giluwas mo ako sa katalagman,

ug wala mo tugoti nga magmaya ang akong mga kaaway sa akong kahimtang.

2Ginoo nga akong Dios,

nangayo ako ug tabang kanimo, ug giayo mo ako.

3Giluwas mo ako sa kamatayon.

Wala mo tugoti nga mamatay ako.

4Pag-awit kamo ug mga pagdayeg sa Ginoo,

kamong katawhan nga nagmatinumanon kaniya.

Dayega ninyo siya sa paghinumdom sa iyang pagkabalaan.

5Kay ang iyang kasuko dili molungtad ug dugay,

apan ang iyang kaayo magapadayon sa tibuok natong kinabuhi.

Masubo tingali kita panahon sa kagabhion,

apan malipay ra kita pag-abot sa kabuntagon.

6-7Ginoo, sa imong kaayo gipalig-on mo ako sama sa usa ka bukid.

Ug tungod kay mauswagon ang akong kahimtang, nakaingon ako sa akong kaugalingon nga dili gayod ako matarog.

Apan sa dihang wala ka manumbaling kanako, gibati ako ug kahadlok.

8Misangpit ako kanimo, Ginoo, ug nagpakilooy.

Matod ko:

9“Unsay makuha mo kon mamatay ako?

Makadayeg ba kanimo ang tawong patay?

Makasaysay pa ba siya sa imong pagkamatinumanon?

10Pamatia ako, Ginoo, ug kaloy-i.

Tabangi ako, O Ginoo!”

11Gipulihan mo ug malipayong pagsayaw ang akong kasubo.

Gipahubo mo kanako ang bisting sako nga nagpaila sa akong pagsubo,

ug gihatagan mo akog kalipay.

12Busa dili ako magpakahilom; moawit akog mga pagdayeg kanimo.

Ginoo nga akong Dios, pasalamatan ko ikaw sa walay kataposan.