Salmo 10
Lámed
1¿Por qué, Señor, te mantienes distante?
¿Por qué te escondes en momentos de angustia?
2Con arrogancia persigue el malvado al indefenso,
pero quedará atrapado en sus propias artimañas.
3El malvado hace alarde de su propia codicia;
alaba al ambicioso y menosprecia al Señor.
4El malvado, con su nariz en alto, no busca a Dios.
No hay lugar para él en sus pensamientos.
5Todas sus empresas son siempre exitosas;
tan altas y alejadas de él están tus leyes
que se burla de todos sus enemigos.
6Y se dice a sí mismo: «Nada me hará caer jamás.
Nadie me hará daño».
Pe
7Llena está su boca de maldiciones,
de mentiras y amenazas;
bajo su lengua esconde maldad y violencia.
8Se pone al acecho en las aldeas,
se esconde en espera de sus víctimas
y asesina en emboscada al inocente.
Ayin
9Cual león que acecha en su guarida,
listo para atrapar al indefenso;
le cae encima y lo arrastra en su red.
10Bajo el peso de su poder,
sus víctimas son abatidas y caen desechas.
11Se dice a sí mismo: «Dios se ha olvidado.
Se cubre el rostro. Nunca ve nada».
Qof
12¡Levántate, Señor!
¡Levanta, oh Dios, tu brazo!
¡No te olvides de los indefensos!
13¿Por qué te ha de menospreciar el malvado?
¿Por qué ha de pensar que no lo llamarás a cuentas?
Resh
14Pero tú ves la maldad y la aflicción,
las tomas en cuenta y te harás cargo de ellas.
Las víctimas se encomiendan a ti;
tú eres la ayuda de los huérfanos.
Shin
15¡Rómpeles el brazo al malvado y al impío!
¡Pídeles cuentas de su maldad
hasta que desaparezca!
16El Señor es Rey eterno;
los paganos serán borrados de su tierra.
Tav
17Tú, Señor, escuchas el deseo de los indefensos,
les infundes aliento y atiendes a su clamor.
18Tú defiendes al huérfano y al oprimido,
para que el hombre, hecho de tierra,
no siga ya sembrando el terror.
فرياد دادخواهی
1ای خداوند، چرا دور ايستاده‌ای؟ چرا به هنگام سختیها خود را پنهان می‌كنی؟ 2بيا و اشخاص متكبر و بدكار را كه بر فقرا ظلم می‌كنند در دامهای خودشان گرفتار ساز. 3آنها با غرور از مقاصد پليد خود سخن می‌رانند. آنها اشخاص طمعكار را می‌ستايند ولی خدا را ناسزا می‌گويند. 4اين بدكاران فكر می‌كنند خدايی وجود ندارد تا از آنها بازخواست كند. 5آنها در كارهايشان موفقند و دشمنانشان را به هيچ می‌شمارند و توجهی به احكام خدا ندارند. 6به خود می‌گويند: «هميشه موفق خواهيم بود و از هر مصيبتی به دور خواهيم ماند.»
7دهانشان پر از كفر و دروغ و تهديد است و از زبانشان گناه و شرارت می‌بارد. 8نزديک روستاها به كمين می‌نشينند و اشخاص بی‌گناه را می‌كشند. 9مانند شير درنده، كمين می‌كنند و بر اشخاص فقير و درمانده حمله می‌برند و ايشان را در دام خود گرفتار می‌سازند. 10اشخاص بيچاره در زير ضربات بی‌رحمانهٔ آنها خرد می‌شوند. 11اين بدكاران در دل خود می‌گويند: «خدا روی خود را برگردانده و اين چيزها را هرگز نمی‌بيند.»
12ای خداوند، برخيز و اين بدكاران را مجازات كن! ای خدا، بيچارگان را فراموش مكن! 13چرا اجازه می‌دهی كه بدكاران به تو اهانت كنند؟ آنها فكر می‌كنند كه تو هرگز از ايشان بازخواست نخواهی كرد! 14اما ای خدا، تو می‌بينی! تو رنج و غم مردم را می‌بينی و به داد آنها می‌رسی. تو اميد بيچارگان و مددكار يتيمان هستی. 15دست اين بدكاران را بشكن. آنها را به سزای اعمالشان برسان و به ظلم آنها پايان بده.
16خداوند تا ابد پادشاه است؛ آنانی كه او را نمی‌پرستند از سرزمين وی رانده و هلاک خواهند شد.
17ای خداوند، تو دعای بيچارگان را اجابت می‌كنی. تو به درد دل آنها گوش می‌دهی و به ايشان قوت قلب می‌بخشی. 18تو از حق يتيمان و مظلومان دفاع می‌كنی تا ديگر انسان خاكی نتواند آنها را بترساند.
