Invitación de la sabiduría y de la necedad
1La sabiduría construyó su casa
y labró sus siete pilares.
2Preparó la carne, mezcló su vino
y también tendió la mesa.
3Envió a sus doncellas y ahora clama
desde lo más alto de la ciudad.
4«¡Vengan conmigo los inexpertos!
—dice a los faltos de juicio—.
5Vengan, disfruten de mi pan
y beban del vino que he mezclado.
6Dejen su insensatez y vivirán;
anden por el camino del discernimiento.
7»El que corrige al insolente se gana que lo insulten;
el que reprende al malvado se gana su desprecio.
8No reprendas al insolente, no sea que acabe por odiarte;
reprende al sabio y te amará.
9Instruye al sabio, y se hará más sabio;
enseña al justo, y aumentará su saber.
10»El comienzo de la sabiduría es el temor del Señor;
conocer al Santo es tener entendimiento.
11Por mí aumentarán tus días;
años de vida te serán añadidos.
12Si eres sabio, tu premio será tu sabiduría;
si eres insolente, solo tú lo sufrirás».
13La mujer necia es escandalosa,
frívola y desvergonzada.
14Se sienta a las puertas de su casa,
en lo más alto de la ciudad
15y llama a los que van por el camino,
a los que no se apartan de su senda.
16«¡Vengan conmigo los inexpertos!
—dice a los faltos de juicio—
17¡Las aguas robadas saben a gloria!
¡El pan sabe a miel si se come a escondidas!».
18Pero estos ignoran que allí están los muertos,
que sus invitados están en lo profundo de los dominios de la muerte.9:18 de los dominios de la muerte. Lit. del Seol.
คำเชื้อเชิญของปัญญาและความโง่เขลา
1ปัญญาได้สร้างบ้านขึ้นบนเสาหลักเจ็ดต้น
2นางได้เตรียมเนื้อและผสมเหล้าองุ่นไว้
แล้วได้จัดโต๊ะอาหารของนางไว้ด้วย
3แล้วส่งสาวใช้ออกไปเชื้อเชิญทุกคน
ปัญญาร้องเรียกจากจุดสูงสุดของเมืองว่า
4“ให้บรรดาคนอ่อนต่อโลกมาที่บ้านของเราเถิด!”
นางกล่าวกับคนไร้สามัญสำนึกว่า
5“เชิญมารับประทานอาหาร
และดื่มเหล้าองุ่นที่เราได้ผสมไว้
6จงทิ้งวิถีอันอ่อนต่อโลกของเจ้า แล้วเจ้าจะมีชีวิตอยู่
จงดำเนินในวิถีแห่งความเข้าใจ”
7“ผู้ที่ตักเตือนคนชอบเยาะเย้ย มีแต่จะถูกตอกกลับ
ผู้ที่ตักเตือนคนชั่วร้าย มีแต่จะถูกทำร้าย
8อย่าไปว่ากล่าวคนชอบเยาะเย้ย ไม่อย่างนั้นเขาจะเกลียดชังเจ้า
จงตักเตือนคนฉลาด แล้วเขาจะรักเจ้า
9จงสอนคนฉลาด แล้วเขาจะฉลาดยิ่งขึ้น
จงสอนคนชอบธรรม แล้วเขาจะเรียนรู้มากขึ้น
10“ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นที่เริ่มต้นของปัญญา
การรู้จักองค์บริสุทธิ์ทำให้เกิดความเข้าใจ
11เพราะเรา วันเวลาของเจ้าจะยืนยาว
และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน
12หากเจ้าฉลาด สติปัญญาของเจ้าจะให้บำเหน็จแก่เจ้า
หากเจ้าชอบเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนทุกข์ตามลำพัง”
13ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า “โง่” ชอบพูดพล่าม
นางไร้ระเบียบวินัยและไม่รู้อะไรเลย
14นางนั่งอยู่ที่ประตูบ้าน
หรือในที่สูงของเมือง
15คอยร้องเรียกผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา
ผู้มุ่งหน้าไปตามทางของตน
16“ให้บรรดาคนอ่อนต่อโลก มาที่บ้านของเราเถิด!”
นางกล่าวกับบรรดาคนไร้สามัญสำนึกว่า
17“น้ำที่ลักเขาดื่มก็ชื่นใจดี
อาหารที่แอบเขากินก็เอร็ดอร่อย!”
18แต่คนเหล่านั้นหารู้ไม่ว่าที่นั่นมีแต่คนตาย
และแขกของนางล้วนอยู่ก้นหลุมฝังศพ
