Querella de Dios contra su pueblo
1Escuchen lo que dice el Señor:
«Levántate, presenta tu pleito ante las montañas;
deja que las colinas oigan tu voz».
2Montañas, escuchen el pleito del Señor;
presten atención, firmes cimientos de la tierra.
Porque el Señor tiene un pleito contra su pueblo,
presenta una acusación contra Israel:
3«Pueblo mío, ¿qué te he hecho?
¿En qué te he ofendido? ¡Respóndeme!
4Yo fui quien te sacó de Egipto,
quien te libró de esa tierra de esclavitud.
Yo envié a Moisés, Aarón y Miriam
para que te dirigieran.
5Recuerda, pueblo mío,
lo que pidió Balac, rey de Moab,
y lo que le respondió Balán, hijo de Beor.
Recuerda tu paso desde Sitín hasta Guilgal,
y reconoce que el Señor actuó con justicia».
6¿Con qué me presentaré ante el Señor
y me postraré ante el Dios Altísimo?
¿Podré presentarme con holocaustos
o con becerros de un año?
7¿Se complacerá el Señor con miles de carneros
o con diez mil arroyos de aceite?
¿Ofreceré a mi primogénito por mi delito,
al fruto de mis entrañas por mi pecado?
8¡Él te ha mostrado, oh mortal, lo que es bueno!
¿Y qué es lo que espera de ti el Señor?:
Practicar la justicia,
amar la misericordia
y caminar humildemente ante tu Dios.
Castigo por delitos económicos y sociales
9La voz del Señor clama a la ciudad
y es de sabios temer a su nombre:
«¡Escuchen, pueblo de Judá y asamblea de la ciudad!6:9 Versículo de difícil traducción.
10¡Malvados!
¿Debo tolerar sus tesoros mal habidos
y sus odiosas medidas adulteradas?
11¿Debo tener por justas la balanza falsa
y la bolsa de pesas alteradas?
12Los ricos de la ciudad son gente violenta;
sus habitantes son gente mentirosa;
y sus lenguas hablan con engaño.
13Por lo que a mí toca, te demoleré a golpes,
te destruiré por tus pecados.
14Comerás, pero no te saciarás,
sino que seguirás padeciendo hambre.6:14 seguirás padeciendo hambre. Texto de difícil traducción.
Almacenarás, pero no salvarás nada,
porque lo que salves lo daré a la espada.
15Sembrarás, pero no cosecharás;
prensarás las aceitunas, pero no usarás el aceite;
pisarás las uvas, pero no beberás el vino.
16Tú sigues fielmente los decretos de Omrí
y todas las prácticas de la dinastía de Acab;
te conduces según sus consejos.
Por eso voy a entregarte a la destrucción
y a poner en ridículo a tus habitantes.
¡Tendrás que soportar el insulto de los pueblos!».6:16 los pueblos (LXX); mi pueblo (TM).
Ang Akusasyon sa Ginoo Batok sa mga Israelinhon
1Miingon si Micas: Kamong mga Israelinhon, pamatia ninyo ang isulti sa Ginoo kaninyo:
“Sige na, ipresentar ninyo ang inyong kaso; padungga ninyo ang mga bukid ug ang mga bungtod6:1 padungga… bungtod: Ang mga bukid ug mga bungtod nagsilbi nga mga testigo sa kaso. sa inyong isulti. 2Ug kamong mga bukid nga mao ang malig-on nga mga pundasyon sa kalibotan, pamatia ninyo ang akusasyon sa Ginoo batok sa mga Israelinhon nga iyang katawhan.”
3Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan ko, unsa bay sala nga nahimo ko kaninyo? Gilisod-lisod ko ba kamo? Tubaga ninyo ako! 4Gipagawas ko kamo gikan sa Ehipto diin giulipon kamo. Ug gipadala ko si Moises, Aaron, ug si Miriam sa pagpangulo kaninyo. 5Mga katawhan ko, hinumdomi ninyo nga gisugo ni Balak nga hari sa Moab si Balaam nga anak ni Beor nga tunglohon kamo. Apan gisugo ko si Balaam sa pagpanalangin kaninyo. Hinumdomi usab ninyo kon giunsa ko kamo pagtabang sa pagtabok sa Suba sa Jordan sa dihang naglakaw kamo gikan sa Shitim hangtod sa Gilgal, aron maamgohan ninyo ang gibuhat ko sa pagluwas kaninyo.”
6Mitubag ang usa sa mga Israelinhon, “Unsay ihalad ko sa Ginoo, ang Dios nga anaa sa langit, kon mosimba ako kaniya? Mohalad ba ako ug baka nga usa ka tuig ang panuigon isip halad nga sinunog? 7Malipay kaha ang Ginoo kon halaran ko siya ug linibo ka mga karnero ug daghan kaayong lana? Ihalad ko ba kaniya ang akong kamagulangang anak isip bayad sa akong mga sala?”
8Mitubag si Micas: Gitudloan na kita sa Ginoo kon unsa ang maayo. Ug mao kini ang iyang gusto nga ipatuman kanato: Himuon nato kon unsa ang matarong, palabihon nato ang pagkamaluloy-on ngadto sa uban, ug mapainubsanon kitang mosunod sa Dios.
Silotan sa Ginoo ang mga Israelinhon
9Pamati kamo sa gisulti sa Ginoo ngadto sa siyudad sa Jerusalem, kay ang nagtahod kaniya mao ang may husto nga kaalam:
“Kamong mga miyembro sa tribo sa Juda, pagtigom kamo sa siyudad sa Jerusalem ug pamati. 10Daotan kamong mga katawhan! Dili ko kalimtan ang mga bahandi nga natigom ninyo sa daotang paagi. Naggamit kamo sa dili hustong taksanan—ang buhat nga akong gipanghimaraot. 11Dili mahimong pasagdan ko lang kamo nga manglimbong sa inyong timbangan. 12Ang mga adunahan diha kaninyo mga bangis ug tanan kamo limbongan ug bakakon. 13Busa tungod sa inyong mga sala silotan ko kamo sa hilabihan aron malaglag kamo. 14Tinuod nga makakaon kamo, apan dili kamo mabusog; kanunay gihapon kamong gutomon. Magtipig kamo ug mga abot, apan dili ninyo kini mapuslan, kay ipakuha ko kini sa inyong mga kaaway sa panahon sa gira. 15Magpugas kamo, apan dili kamo ang mag-ani niini. Magpuga kamo ug mga olibo, apan dili kamo ang makapahimulos sa lana niini. Magpuga kamo ug mga ubas, apan dili kamo ang moinom sa bino niini. 16Mahitabo kini kaninyo tungod kay gisunod ninyo ang daotang mga binuhatan, mga tulumanon, ug mga tambag ni Haring Omri ug sa panimalay ni Haring Ahab. Busa laglagon ko kamo, ug biay-biayon kamo ug bugalbugalan sa ubang mga nasod.”
