Álef
Lm 4 Este capítulo es un poema acróstico, que sigue el orden del alfabeto hebreo. 1¡Cómo ha perdido el oro su brillo!
¡Se ha empañado el oro fino!
¡Regadas por las esquinas de las calles
se han quedado las joyas sagradas!
Bet
2A los valiosos hijos de Sión,
que antes valían su peso en oro,
hoy se les ve como vasijas de barro,
como la obra de un alfarero.
Guímel
3Hasta los chacales ofrecen el pecho
y dan leche a sus cachorros,
pero mi pueblo4:3 mi pueblo. Lit. la hija de mi pueblo; también en vv. 6 y 10. ya no tiene sentimientos;
¡es como los avestruces del desierto!
Dálet
4Tanta es la sed que tienen los niños
que la lengua se les pega al paladar.
Piden pan los pequeñuelos,
pero nadie se lo da.
He
5Quienes antes comían los más ricos manjares
hoy desfallecen de hambre por las calles.
Quienes antes se vestían de fina lana color púrpura
hoy se revuelcan en medio de la basura.
Vav
6Más grande que los pecados de Sodoma
es la iniquidad de mi pueblo;
¡fue derribada en un instante
y nadie tendió la mano para ayudarla!
Zayin
7Más radiantes que la nieve eran sus príncipes
y más blancos que la leche;
más rosado que el coral era su cuerpo;
su apariencia era la del zafiro.
Jet
8Pero ahora se ven más sucios que el hollín;
en la calle nadie los reconoce.
Su piel, reseca como la leña,
se les pega a los huesos.
Tet
9¡Dichosos los que mueren por la espada,
más que los que mueren de hambre!
Torturados por el hambre desfallecen,
pues no cuentan con los frutos del campo.
Yod
10Con sus manos, mujeres compasivas
cocinaron a sus propios hijos,
y esos niños fueron su alimento
cuando mi pueblo fue destruido.
Caf
11El Señor dio rienda suelta a su enojo;
dejó correr el ardor de su ira.
Prendió fuego a Sión
y la consumió hasta sus cimientos.
Lámed
12No creían los reyes de la tierra,
ni tampoco los habitantes del mundo,
que los enemigos y adversarios de Jerusalén
cruzarían alguna vez sus puertas.
Mem
13Pero sucedió por los pecados de sus profetas,
por las iniquidades de sus sacerdotes,
¡por derramar sangre inocente
en las calles de la ciudad!
Nun
14Manchados de sangre
andan por las calles como ciegos.
No hay nadie que se atreva
a tocar siquiera sus vestidos.
Sámej
15«¡Largo de aquí, impuros!», les grita la gente.
«¡Fuera! ¡Fuera! ¡No nos toquen!».
El pueblo de otras naciones paganas les dice:
«Son unos vagabundos que andan huyendo.
No pueden quedarse aquí más tiempo».
Pe
16El Señor mismo los ha dispersado;
ya no se preocupa por ellos.
Ya no hay respeto para los sacerdotes
ni compasión para los ancianos.
Ayin
17Para colmo, desfallecen nuestros ojos
esperando en vano que alguien nos ayude.
Desde nuestras torres estamos en espera
de una nación que no puede salvarnos.
Tsade
18A cada paso nos acechan;
no podemos ya andar por las calles.
Nuestro fin se acerca, nos ha llegado la hora;
¡nuestros días están contados!
Qof
19Nuestros perseguidores resultaron
más veloces que las águilas del cielo;
nos persiguieron por las montañas,
nos acecharon en el desierto.
Resh
20También cayó en sus redes el ungido del Señor,
que era el aliento de nuestras vidas.
Era él de quien decíamos:
¡Viviremos bajo su sombra entre las naciones!
Shin
21¡Regocíjate y alégrate, hija de Edom,
que vives como reina en la tierra de Uz!
¡Pero ya tendrás que beber de esta copa,
y quedarás embriagada y desnuda!
Tav
22Tu castigo se ha cumplido, hija de Sión;
Dios no volverá a desterrarte.
Pero a ti, hija de Edom, te castigará por tu maldad
y pondrá al descubierto tus pecados.
1Hwɛ sɛnea sikakɔkɔɔ ayera ne hyerɛn no ni
Sikakɔkɔɔ ankasa na ho abiri saa!
Wɔatoto aboɔdemmo kronkron apete
wɔ abɔnten biara so.
2Hwɛ sɛnea Sion mmabarima a wodi mu
na anka wɔsom bo sɛ sikakɔkɔɔ no ayɛ,
mprempren wɔfa wɔn sɛ dɔte nkuku,
ɔnwemfo nsa ano adwuma!
3Mpo adompo yi wɔn nufu
ma wɔn mma num,
nanso me nkurɔfo ayɛ atirimɔdenfo
sɛ sohori a ɔwɔ sare so.
4Osukɔm nti, akokoaa tɛkrɛma
fam ne dodo mu;
mmofra no srɛ aduan,
nanso obiara mfa mma wɔn.
5Wɔn a na anka wodi nnuan pa no
ohia buruburoo aka wɔn wɔ mmɔnten so.
Wɔn a wɔde sirikyi tetew wɔn no
mprempren wɔdeda nso a wɔaboa ano so.
6Me nkurɔfo asotwe
so sen Sodom a
wotuu wɔn mpofirim no,
a wɔannya ɔboafo biara de.
7Na wɔn ahenemma ho twa sen sukyerɛmma,
na wɔnan sen nufusu,
na wɔn nipadua no bere, na ɛwɔ ahoɔden te sɛ abohemaa,
na wɔte sɛ hoabo.
8Nanso mprempren de, wobiri sen wusiw bɔtɔ;
na wonhu wɔn yiye wɔ mmɔnten so.
Wɔn were atwintwam wɔ wɔn nnompe so;
ho awo wosee sɛ abaa.
9Wɔn a wɔtotɔɔ wɔ afoa ano no ye koraa
sen wɔn a ɔkɔm kunkum wɔn;
ɔkɔm tware wɔn ma wowuwu,
esiane aduan a enni mfuw so nti.
10Mmea a wɔwɔ ayamhyehye
de wɔn nsa anoa wɔn ankasa mma,
ayɛ wɔn aduan,
bere a wɔsɛee me nkurɔfo no.
11Awurade ada nʼabufuwhyew nyinaa adi;
wahwie nʼabufuw a ano yɛ den no.
Ɔsɔɔ ogya ano wɔ Sion
ma ɛhyew ne fapem.
12Asase so ahemfo annye anni,
wiase mu nnipa nso annye anni
sɛ atamfo betumi ahyɛn
Yerusalem apon mu.
13Nanso esii, nʼadiyifo no bɔne
ne nʼasɔfo amumɔyɛ nti,
wɔn na wohwiee atreneefo mogya
guu wɔ kuropɔn no mu.
14Afei wɔkeka wɔ mmɔnten so
te sɛ nnipa a wɔn ani afura.
Mogya a ama wɔn ho agu fi no nti
obiara suro sɛ ɔde ne ho bɛka wɔn ntade.
15Nnipa teɛteɛɛ mu gu wɔn so se, “Mumfi ha nkɔ! Mo ho ntew!”
“Monkɔ, monkɔ! Mommfa mo ho nka yɛn.”
Sɛ woguan kɔnenam a
amanaman no mu nnipa ka se,
“Wɔrentumi ntena ha bio.”
16Awurade ankasa abɔ wɔn ahwete;
nʼani nni wɔn so bio.
Wɔmmfa nidi mma asɔfo,
na wɔn ani nsɔ mpanyimfo.
17Nea ɛka ho bio, yɛn ani anni ammoa yɛn,
yɛpɛɛ sɛ yebenya mmoa, nanso ɛyɛɛ ɔkwa;
yefi yɛn abantenten so de yɛn ani too
ɔman a wɔrentumi nnye yɛn so.
18Nnipa dii yɛn ntɛntɛnso wɔ yɛn anammɔntu mu,
enti yɛantumi annantew yɛn mmɔnten so.
Yɛn awiei bɛnee, na wɔkan yɛn nna,
efisɛ na yɛn awiei adu so.
19Yɛn ataafo ho yɛ hare
sen akɔre a wɔwɔ wim;
wɔtaa yɛn faa mmepɔw so
na wɔtɛw yɛn wɔ sare so.
20Nea Awurade asra no ngo, yɛn nkwa home ankasa no,
kɔtɔɔ wɔn mfiri mu.
Yegye dii sɛ ne nwini ase,
yebenya nkwa wɔ amanaman no mu.
21Di ahurusi na ma wʼani nnye, Edom Babea,
wo a wote Us asase so.
Wɔde kuruwa no bɛma wo nso bi;
wobɛbow na wɔabɔ wo adagyaw.
22Ɔbabea Sion, wʼasotwe bɛba awiei;
ɔremma wo nkɔ so ntena nnommum mu.
Nanso Ɔbabea Edom, obetua wo bɔne so ka
na wada wʼamumɔyɛ adi.