Jueces 5 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Jueces 5:1-31

La canción de Débora

1Aquel día Débora y Barac, hijo de Abinoán, entonaron este canto:

2«Cuando los príncipes de Israel toman el mando,

cuando el pueblo se ofrece voluntariamente,

¡bendito sea el Señor!

3»¡Oigan, reyes! ¡Escuchen, gobernantes!

Yo cantaré, cantaré al Señor;

tocaré música al Señor, el Dios de Israel.

4»Oh Señor, cuando saliste de Seír,

cuando marchaste desde los campos de Edom,

tembló la tierra, fluyeron los cielos,

las nubes derramaron agua.

5Temblaron las montañas al ver al Señor, el Dios del Sinaí;

al ver al Señor, el Dios de Israel.

6»En los días de Samgar, hijo de Anat,

en los días de Jael, los viajeros abandonaron los caminos

y se fueron por sendas torcidas.

7Los campesinos de Israel desaparecieron;

desaparecieron hasta que yo me levanté.

¡Yo, Débora, me levanté como una madre en Israel!

8Dios eligió nuevos líderes,

cuando la guerra llegó a las puertas de la ciudad,

pero no se veía ni un escudo ni una lanza

entre cuarenta mil hombres de Israel.

9Mi corazón está con los príncipes de Israel,

con los voluntarios del pueblo.

¡Bendito sea el Señor!

10»Ustedes, los que montan asnas blancas

y se sientan sobre tapices,

y ustedes, los que andan por el camino,

consideren 11la voz de los que cantan en los abrevaderos,

donde relatan los actos de justicia del Señor,

los actos de justicia para con sus campesinos en Israel.

»Entonces el pueblo del Señor

descendió a las puertas de la ciudad.

12¡Despierta, despierta, Débora!

¡Despierta, despierta, y entona una canción!

¡Levántate, Barac!

Lleva cautivos a tus prisioneros, hijo de Abinoán.

13»Los sobrevivientes descendieron con los nobles;

el pueblo del Señor vino a mí con los valientes.

14Algunos venían de Efraín, cuyas raíces estaban en Amalec;

Benjamín estaba con el pueblo que te seguía.

Desde Maquir bajaron capitanes;

desde Zabulón, los que llevan el bastón de mando.

15Con Débora estaban los príncipes de Isacar;

Isacar estaba con Barac,

y tras él se lanzó hasta el valle.

En los distritos de Rubén

hay grandes resoluciones.

16¿Por qué permaneciste entre los corrales

escuchando los silbidos para llamar a los rebaños?

En los distritos de Rubén

hay grandes titubeos.

17Galaad habitó más allá del Jordán.

Y Dan, ¿por qué se quedó junto a los barcos?

Aser se quedó en la costa del mar;

permaneció en sus ensenadas.

18El pueblo de Zabulón arriesgó la vida,

como hizo Neftalí en las alturas del campo.

19»Los reyes llegaron y pelearon;

entonces los reyes de Canaán lucharon en Tanac,

junto a las aguas de Meguido,

pero no se llevaron botín de plata.

20Desde los cielos lucharon las estrellas,

desde sus senderos lucharon contra Sísara.

21El torrente Quisón los arrastró;

el torrente antiguo, el torrente Quisón.

¡Marcha, alma mía, con vigor!

22Resonaron entonces los cascos equinos;

¡galopan, galopan sus briosos corceles!

23“Maldice a Meroz —dijo el ángel del Señor—.

Maldice a sus habitantes con dureza,

porque no vinieron en ayuda del Señor,

en ayuda del Señor y de sus valientes”.

24»¡Sea Jael, esposa de Héber el quenita,

la más bendita entre las mujeres,

la más bendita entre las mujeres que habitan en tiendas de campaña!

25Sísara pidió agua, Jael le dio leche;

en taza de nobles le ofreció natas.

26Su mano izquierda tomó la estaca;

su mano derecha, el mazo de trabajo.

Golpeó a Sísara, le machacó la cabeza

y lo remató atravesándole las sienes.

27A los pies de ella se desplomó;

allí cayó y quedó tendido.

Cayó desplomado a sus pies;

allí donde cayó, quedó muerto.

28»Por la ventana se asoma la madre de Sísara;

tras la celosía clama a gritos:

“¿Por qué se demora su carro en venir?

¿Por qué se atrasa el estruendo de sus carros?”.

29Las más sabias de sus damas le responden,

y ella se repite a sí misma:

30“Seguramente se están repartiendo el botín arrebatado al enemigo:

una muchacha o dos para cada guerrero;

telas de colores como botín para Sísara;

una tela, dos telas, de colores bordadas para mi cuello.

¡Todo esto como botín!”.

31»¡Así perezcan todos tus enemigos, oh Señor!

Pero los que te aman sean como el sol

cuando sale en todo su esplendor».

Entonces el país tuvo paz durante cuarenta años.

Ang Pulong Sang Dios

Hukom 5:1-31

Ang Kanta ni Debora kag ni Barak

1Sadto nga adlaw nga nagdaog sila, nagkanta si Debora kag si Barak nga anak ni Abinoam. Amo ini ang ila kanta:

2Dalayawon ang Ginoo!

Kay nagpanguna ang mga pangulo sang Israel sa pagpakig-away,

kag kinabubut-on nga nagsunod sa ila ang mga tawo.

3Pamati kamo mga hari kag mga pangulo!

Magakanta ako sang mga pagdayaw sa Ginoo, ang Dios sang Israel!

4O Ginoo, sang maghalin ka sa Bukid sang Seir,

sang magguwa ka sa duta sang Edom,

naglinog kag nag-ulan sing tudo.

5Nag-uyog ang mga bukid sa atubangan mo, O Ginoo.

Ikaw ang Dios sang Israel nga nagpahayag sang imo kaugalingon sa Bukid sang Sinai.

6Sang panahon ni Shamgar nga anak ni Anat, kag sang panahon ni Jael, wala sing may nagaagi sa mayor nga mga dalan.

Ang mga nagabiyahe didto nagaagi sa hilit-hilit nga mga alagyan.

7Diutay na lang ang nagaestar sa mga banwa sang Israel, hasta nga nag-abot ka, Debora, ikaw nga ginakilala nga iloy sang Israel.

8Kon magsimba ang mga Israelinhon sa bag-o nga mga dios, nagaabot sa ila ang inaway.

Pero sa 40,000 ka Israelinhon wala sing bisan isa sa ila nga may taming ukon bangkaw.

9Nagakalipay gid ang akon tagipusuon sa mga pangulo sang Israel kag sa mga Israelinhon nga kinabubut-on nga nagsunod sa ila.

Dalayawon ang Ginoo!

10Kamo nga mga manggaranon nga nagasakay sa puti nga mga asno kag sa matahom nga pulungkuan sini,

kag kamo nga mga imol nga nagalakat lang, pamati kamo!

11Pamatii ninyo ang mga sugilanon sang mga tawo sa palibot sang mga bubon.

Ginasugid nila ang mga kadalag-an5:11 mga kadalag-an: ukon, mga matarong nga ginahimo. sang Ginoo paagi sa iya mga soldado sa Israel.

Dayon nagmartsa ang katawhan sang Ginoo sa may puwertahan sang banwa nga nagasiling,

12“Lakat ta, Debora, lakat ta samtang nagakanta kita sang mga pagdayaw sa Dios.

Upod ka man Barak nga anak ni Abinoam, kag bihaga ang imo mga bilihagon.”

13Ang nagkalabilin nga buhi sa katawhan sang Ginoo nagdulhog kaupod ko sa pagsalakay sa dungganon kag gamhanan nga mga tawo.

14Ang iban sa ila halin sa Efraim—ang duta nga ginapanag-iyahan sadto sang mga Amaleknon—kag ang iban pa gid halin sa tribo ni Benjamin.

Nag-upod man sa pagpakig-away ang mga kumander sang Makir kag sang tribo ni Zebulun.

15Nag-upod man kay Debora kag kay Barak ang mga pangulo sang tribo ni Isacar pakadto sa kapatagan.

Pero ang tribo iya ni Reuben wala sing pag-isa, gani indi sila makadesisyon kon maupod sila ukon indi.

16O tribo ni Reuben, magpabilin lang bala kamo upod sa mga karnero?

Gusto lang bala ninyo magpamati sa pagpanawag sang mga manugbantay sa ila mga karnero?

Wala gid kamo sang pag-isa, gani indi kamo makadesisyon kon maupod kamo ukon indi.

17Nagpabilin man ang tribo ni Gad sa sidlangan sang Jordan,

kag ang tribo naman ni Dan nagpabilin sa ila obra sa mga barko.

Ang tribo iya ni Asher nagpabilin sa ila ginaestaran malapit sa dagat.

18Pero gintaya sang tribo ni Zebulun kag ni Naftali ang ila kabuhi sa pagpakig-away.

19Nag-abot ang mga hari nga mga Canaanhon kag nagpakig-away sa mga Israelinhon didto sa Taanak nga ara sa higad sang Suba sang Megido,

pero bisan isa lang ka pilak wala sila sing may naagaw.

20Indi lang ang Israel ang nagpakig-away kontra sa ila ni Sisera, kundi pati man ang mga bituon.

21Gin-anod sila sang Kishon nga ililigan sang tubig, ang ililigan nga dugay na.

Magapadayon ako sa pagpakig-away nga may kabaskog.

22Kag karon mabatian ang paglinagapak sang tiil sang mga kabayo.

23Dayon nagsiling ang anghel sang Ginoo, “Sumpaon ang Meroz!

Sumpaon sing puwerte gid ang mga pumuluyo sini kay wala sila nagbulig sang magpakig-away ang Ginoo sa gamhanan nga mga tawo.”

24Labing bulahan si Jael nga asawa ni Heber nga Kenhanon sa tanan nga babayi nga nagaestar sa mga tolda.

25Sang magpangayo sang tubig si Sisera, gatas ang iya ginhatag nga nabutang sa malahalon nga suludlan.

26Dayon nagkuha siya sang martilyo kag palpal sang tolda kag ginpalpalan ang ulo ni Sisera, sa iya dungandungan.

27Kag napatay si Sisera nga nagahamyang sa tiilan ni Jael.

28Ang iloy ni Sisera nagatan-aw sa bintana kag indi mapahamtang. Nagapamangkot siya kon ngaa kadugay mag-abot sang iya anak.

29Nagsabat sa iya ang iya mga maalamon kag dungganon nga mga kababayihan, kag amo man gani ang iya ginaliwat-liwat sa iya kaugalingon:

30“Nadugayan siguro sa pagpanguha kag sa pagpartida sang mga butang nga naagaw nila sa ila mga kaaway:

siguro isa ukon duha ka babayi para sa isa ka soldado, malahalon nga mga bayo para kay Sisera,

kag matahom nga mga bayo nga ginbordahan sing maayo para sa akon.”

31“Gani O Ginoo, kabay pa nga malaglag ang tanan mo nga mga kaaway.

Pero kabay pa nga ang mga nagahigugma sa imo mangin pareho sa adlaw nga nagabutlak sing masanag gid.”

Kag may kalinong sa Israel sa sulod sang 40 ka tuig.