Joel 3 – NVI & AKCB

Nueva Versión Internacional

Joel 3:1-21

El juicio de las naciones

1»En aquellos días, en el tiempo señalado,

cuando restaure yo la fortuna de Judá y de Jerusalén,

2reuniré a todas las naciones

y las haré bajar al valle de Josafat.3:2 En hebreo, Josafat significa el Señor juzga; también en v. 12.

Allí entraré en juicio contra los pueblos

por lo que hicieron a Israel, pueblo de mi propiedad,

pues lo dispersaron entre las naciones

y se repartieron mi tierra.

3Se repartieron a mi pueblo echando suertes,

cambiaron a niños por prostitutas

y, para emborracharse,

vendieron niñas por vino.

4»Ahora bien, ¿qué tienen en contra mía Tiro y Sidón y todas las regiones de Filistea? ¿Quieren acaso vengarse de mí? Si es así, yo haré que muy pronto recaiga sobre ustedes su propia venganza, 5pues se robaron mi plata y mi oro, y se llevaron a sus templos mis valiosos tesoros. 6A los griegos les vendieron a los habitantes de Jerusalén y de Judá, para alejarlos de su tierra.

7»Sepan, pues, que voy a sacarlos de los lugares donde fueron vendidos y devolveré sobre sus propias cabezas lo que han hecho. 8Venderé a sus hijos e hijas al pueblo de Judá; y ellos a su vez los venderán a los sabeos, una nación lejana». El Señor lo ha dicho.

9Proclamen esto entre las naciones:

¡Prepárense3:9 Prepárense. Lit. Conságrense. para la batalla!

¡Movilicen a los soldados!

¡Alístense para el combate todos los hombres de guerra!

10Forjen espadas con los azadones

y hagan lanzas con las hoces.

Diga el débil:

«¡Soy fuerte!».

11Dense prisa, naciones vecinas,

reúnanse en ese lugar.

¡Haz bajar, Señor, a tus guerreros!

12«Que se movilicen las naciones

y acudan al valle de Josafat,

pues allí me sentaré

para juzgar a todos los pueblos vecinos.

13Echen mano a la hoz,

que la mies está madura.

Vengan a pisar las uvas,

que está lleno el lagar.

Sus lagares se desbordan:

¡tan grande es su maldad!».

14¡Multitud tras multitud

en el valle de la decisión!

¡Cercano está el día del Señor

en el valle de la decisión!

15Se oscurecerán el sol y la luna;

dejarán de brillar las estrellas.

16Rugirá el Señor desde Sión,

hará tronar su voz desde Jerusalén

y el cielo y la tierra temblarán.

Pero el Señor será un refugio para su pueblo,

una fortaleza para los israelitas.

Bendiciones para el pueblo de Dios

17«Entonces ustedes sabrán que yo, el Señor su Dios,

habito en Sión, mi monte santo.

Santa será Jerusalén,

y nunca más la invadirán los extranjeros.

18»En aquel día las montañas destilarán vino nuevo

y de las colinas fluirá leche;

correrá el agua por los canales de los ríos de Judá.

De la casa del Señor brotará una fuente

que irrigará el valle de las acacias.

19Pero Egipto quedará desolado

y Edom, convertido en desierto,

por la violencia cometida contra el pueblo de Judá,

en cuya tierra derramaron sangre inocente.

20Judá y Jerusalén serán habitadas para siempre,

por todas las generaciones.

21¿Perdonaré la sangre que derramaron?

¡Claro que no la perdonaré!».

¡El Señor habita en Sión!

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yoɛl 3:1-21

Aman No Atemmu

1“Saa nna no mu,

mede Yuda ne Yerusalem ahonyade bɛsan aba.

2Mɛboa aman nyinaa ano,

na mede wɔn aba Yehosafat bon mu.

Ɛhɔ na mebu wɔn atɛn

wɔ nea wɔyɛɛ mʼagyapade, a ɛyɛ Israelfo ho,

efisɛ wɔbɔɔ me nkurɔfo hwetee aman so,

na wɔkyekyɛɛ mʼasase mu.

3Wɔbɔɔ me nkurɔfo so ntonto,

Wɔtɔn mmerantewa de mu sika bɔɔ aguaman.

Wɔtɔn mmeawa nso de gyee nsa,

a wɔbɛnom.

4“Dɛn na mowɔ tia me, Tiro ne Sidon ne mo Filisti amantam nyinaa? Mopɛ sɛ motɔ me so were ana? Sɛ saa na ɛte de a, monhwɛ yiye. Mɛyɛ ntɛm, atua mo biribiara a moayɛ no so ka. 5Mofaa me dwetɛ ne me sikakɔkɔɔ ne mʼagyapade a ɛsom bo, na mosoa koguu mo abosonnan mu. 6Motontɔn nnipa a wɔte Yuda ne Yerusalem maa Helafo3.6 Helafo ne Foenikefo dii gua fi afe 800 AWA. sɛnea ɛbɛyɛ a, wobefi wɔn asase so akɔ akyirikyiri.

7“Nanso, mɛsan de wɔn afi faako a mokɔtɔn wɔn no aba, na nea moayɛ no nyinaa, metua mo so ka. 8Mɛtontɔn mo mmabarima ne mo mmabea ama Yudafo, na wɔn nso atɔn wɔn ama Arabfo, ɔman a ɛwɔ akyirikyiri no.” Me, Awurade, na makasa.

9Mompae mu nka eyi wɔ aman so:

Munsiesie mo ho mma ɔko!

Monkanyan asraafo!

Momma mo mmarima akofo no ntwiw mmra, na wɔmmɛko.

10Momfa mo funtumnnade no mmɔ afoa,

na momfa mo asosɔw mmɔ mpeaw.

Ma nea wɔayɛ mmerɛw nka se,

“mewɔ ahoɔden!”

11Monyɛ ntɛm mmra,

mo amanaman a moatwa ahyia,

mommɛboa mo ho ano wɔ hɔ.

Fa wʼakofo bra, Awurade!

12“Wɔnkanyan aman no;

wontu nteɛ nkɔ Yehosafat bon no mu,

efisɛ ɛhɔ na mɛtena

na mabu aman a atwa ahyia no nyinaa atɛn.

13Munhwim kantankrankyi no,

efisɛ otwabere no adu so.

Mommra, muntiatia bobe no so,

efisɛ nsakyiamoa no ayɛ ma

na ahina no ayɛ ma abu so.

Saa ara na wɔn amumɔyɛ dɔɔso!”

14Nnipadɔm, nnipadɔm

wɔ gyinaesi subon no mu!

Awurade da no abɛn

wɔ gyinaesi subon no mu.

15Owia ne ɔsram beduru sum,

na nsoromma renhyerɛn bio.

16Awurade bɛbobɔ mu afi Sion,

ne nne gyegyeegye afi Yerusalem,

asase ne ɔsoro bɛwosow.

Nanso Awurade bɛyɛ guankɔbea ama ne nkurɔfo,

ɔbɛyɛ abandennen ama Israelfo.

Onyankopɔn Nkurɔfo Nhyira

17“Afei mubehu sɛ, me Awurade, mo Nyankopɔn,

mete Sion, me bepɔw kronkron so.

Yerusalem bɛyɛ kronkron;

na ananafo rentu wɔn so sa bio.

18“Saa da no, nsa foforo bɛsosɔ afi mmepɔw no mu,

na nufusu ateɛ wɔ nkoko so;

Nsu bɛba Yuda nsuwansuwa mu,

na asuti betue afi Awurade fi,

na agugu akasia subon no so nsu.

19Nanso Misraim bɛdan amamfo,

na Edom nso bɛyɛ nweatam,

esiane awurukasɛm a wɔyɛ de tiaa nnipa a wɔwɔ Yuda nti.

Ɛhɔ na wohwiee mogya a enni fɔ gui.

20Nnipa bɛtena Yuda afebɔɔ

na Yerusalem de, wɔbɛtena hɔ awo ntoatoaso nyinaa mu.

21So merentɔ wɔn mogya a edi bem no so were ana?

Mɛtɔ kɛ.”

Awurade te Sion!