Job 6 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Job 6:1-30

Segundo discurso de Job

1A esto Job respondió:

2«¡Cómo quisiera que mi angustia se pesara

y se pusiera en la balanza, junto con mi desgracia!

3¡De seguro pesarían más que la arena de los mares!

¡Por algo mis palabras son tan impetuosas!

4Las saetas del Todopoderoso me han herido,

y mi espíritu absorbe su veneno.

¡Dios ha enviado sus terrores contra mí!

5¿Rebuzna el asno salvaje si tiene hierba?

¿Muge el buey si tiene forraje?

6¿Puede comerse sin sal la comida desabrida?

¿Tiene algún sabor la clara de huevo?6:6 la clara de huevo. Alt. el suero del queso, o el jugo de malva.

7Mi paladar se niega a probarla;

¡esa comida me enferma!

8»¡Ah, si Dios me concediera lo que pido!

¡Si Dios me otorgara lo que anhelo!

9¡Ah, si Dios se decidiera a destrozarme por completo,

a descargar su mano sobre mí y aniquilarme!

10Aun así me quedaría este consuelo,

esta alegría en medio de mi implacable dolor:

¡el no haber negado las palabras del Dios Santo!

11»¿Qué fuerzas me quedan para seguir esperando?

¿Qué fin me espera para querer vivir?

12¿Tengo acaso la fuerza de la roca?

¿Acaso tengo piel de bronce?

13¿Cómo puedo valerme por mí mismo,

si me han quitado todos mis recursos?

14»Al amigo que sufre no se le niega la lealtad,6:14 Al amigo … lealtad (lectura probable); para el desahuciado hay lealtad de su amigo (TM).

aunque se haya apartado del temor al Todopoderoso.

15Pero mis hermanos me traicionan como un torrente;

como corrientes de arroyos que desaparecen:

16se enturbian cuando el hielo se derrite;

se ensanchan al derretirse la nieve,

17pero dejan de fluir durante las sequías;

en pleno calor desaparecen de sus lechos.

18Las caravanas se apartan de sus rutas;

se encaminan al desierto y allí mueren.

19Las caravanas de Temá van en busca de agua,

los mercaderes de Sabá abrigan esperanzas.

20Se desaniman, a pesar de su confianza;

llegan allí y se quedan frustrados.

21Lo mismo pasa con ustedes:

¡ven algo espantoso y se asustan!

22¿Acaso les he pedido que me den algo

o que paguen con su dinero mi rescate?

23¿Acaso les he pedido que me libren de mi enemigo

o que me rescaten de las garras de los opresores?

24»Instrúyanme y me quedaré callado;

muéstrenme en qué estoy equivocado.

25¡Qué dolorosas son las palabras justas!

¡Pero los argumentos de ustedes, qué pretenden probar!

26¿Pretenden ustedes corregir lo que digo

y tratar mis palabras desesperadas como si fueran viento?

27¡Ustedes echarían suertes hasta por un huérfano

y venderían a su amigo por cualquier cosa!

28»Tengan la bondad de mirarme a los ojos.

¿Creen que les mentiría en su propia cara?

29Reflexionen, no sean injustos;

reflexionen, que en esto radica mi integridad.

30¿Acaso hay malicia en mi lengua?

¿No puede mi paladar discernir la maldad?

Ang Pulong Sang Dios

Job 6:1-30

Naghambal si Job

1Dayon nagsabat si Job, 2“Kon makilo lang ang akon mga pag-antos kag mga kalisod, 3mas mabug-at pa ini sang sa balas sa baybayon. Amo ina kon ngaa nagahambal ako sang mga pulong nga wala ko ginahunahuna sing maayo. 4Kay daw sa ginpana ako sang Makagagahom nga Dios sang makahililo nga pana,6:4 makahililo nga pana: Ang punta sang pana ginatusmog sa hilo agod makapatay dayon. kag ang hilo sini naglapta sa akon bug-os nga lawas. Ang makahaladlok nga mga pana sang Dios napuntirya sa akon. 5Wala bala ako sing kinamatarong sa pagreklamo? Bisan gani ang asno kag baka nagaima6:5 nagaima: ukon, nagainga. kon wala sing hilamon ukon kumpay. 6Ang tawo nagareklamo man kon wala sing asin ang iya pagkaon, labi na kon ang iya ginakaon puti sang itlog. 7Bisan ako wala sing gana sa pagkaon sina.

8“O kuntani ihatag sang Dios ang akon ginapangayo. Kuntani mabaton ko ang akon ginahandom. 9Ang akon ginahandom amo nga patyon na lang ako kuntani sang Dios. 10Kag kon matabo ini, malipayon gihapon ako, kay sa pihak sang akon mga pag-antos wala ko gid ginsikway ang mga pulong sang Balaan nga Dios.

11“Wala na ako sing kusog nga maglaom pa. Wala na man ako sing may ginalauman pa, ngaa magpadayon pa ako sa pagkabuhi? 12May kalig-on bala ako pareho sa bato? Saway bala ang akon lawas? Indi! 13Wala ako sing kusog sa pagluwas sa akon kaugalingon. Wala na ako sing tsansa nga magmadinalag-on pa.

14“Bilang mga abyan kuntani mag-unong kamo sa akon pag-antos, bisan sa inyo pagtan-aw ginsikway ko ang Makagagahom nga Dios. 15Pero kamo nga ginakabig ko nga mga utod indi masaligan; pareho kamo sa ililigan sang tubig nga nagaawas 16kon mapun-an sang natunaw nga yelo kag snow, 17kag nagamala sa tion sang tig-ilinit. 18Kon mag-agi sa sapa ang grupo sang mga tawo nga nagapanglakaton, wala sila sing tubig nga mainom didto, gani pag-abot nila sa desierto nagakalamatay sila. 19Ang mga negosyante nga taga-Tema kag taga-Sheba nga nagapanglakaton nagalaom nga makainom sila sa sapa, 20pero napaslawan sila. Naglaom sila nga may tubig didto, pero pag-abot nila wala gali. 21Huo, pareho gid kamo sa sapa. Wala man kamo sing may mabulig sa akon. Hinadlukan kamo sang makita ninyo ang akon makahaladlok nga kahimtangan. 22Pero ngaa? Nangayo bala ako sa inyo sang regalo? Nagpangabay bala ako sa inyo nga buligan ninyo ako halin sa inyo manggad, 23ukon luwason ninyo ako sa kamot sang mapintas nga mga kaaway? 24Wala! Ang ginapangabay ko lang amo nga sugiran ninyo ako sing husto nga sabat sa natabo sa akon, kag dayon mahipos na ako. Sugiri ninyo ako, diin bala ako nakasala? 25Wala kaso kon masakit ang inyo ginahambal basta matuod lang. Pero ang inyo ginaakusar sa akon indi matuod, kag indi ninyo mapamatud-an. 26Gusto ninyo nga tadlungon ang akon mga ginahambal, kay para sa inyo ang akon ginahambal bilang desperado nga tawo wala sing pulos. 27Ngaa, matarong gid bala kamo? Mahimo gani ninyo nga ipaulipon ang isa ka ilo ukon ibaligya ang isa ka abyan! 28Tuluka ninyo ako! Mabutig bala ako sa inyo? 29Untati na ninyo ang inyo pag-akusar sa akon, kay wala ako sing sala. 30Nagabutig bala ako? Indi bala ako makahibalo kon ano ang malain kag indi?