1El Señor dijo también a Job:
2«¿Corregirá al Todopoderoso quien contra él contiende?
¡Que responda a Dios quien se atreve a acusarlo!».
3Entonces Job respondió al Señor:
4«¿Qué puedo responderte, si soy tan indigno?
¡Me tapo la boca con la mano!
5Hablé una vez y no voy a responder;
hablé otra vez y no voy a insistir».
6El Señor respondió a Job desde la tempestad. Le dijo:
7«Prepárate a hacerme frente.
Yo te cuestionaré y tú me responderás.
8»¿Vas acaso a invalidar mi justicia?
¿Me condenarás para justificarte?
9¿Tienes acaso un brazo como el mío?
¿Puede tu voz tronar como la mía?
10Si es así, cúbrete de gloria y esplendor;
revístete de honra y majestad.
11Da rienda suelta a la furia de tu ira;
mira a los orgullosos y humíllalos;
12mira a los soberbios y somételos;
aplasta a los malvados donde se hallen.
13Entiérralos a todos en el polvo;
amortaja sus rostros en la fosa.
14Yo, por mi parte, reconoceré
que en tu mano derecha está la salvación.
15»Mira a Behemot,40:15 Behemot. Posiblemente se trata del hipopótamo o del elefante. criatura mía igual que tú,
que se alimenta de hierba, como los bueyes.
16¡Cuánta fuerza hay en sus lomos!
¡Su poder está en los músculos de su vientre!
17Su rabo se mece como un cedro;
los tendones de sus muslos se entrelazan.
18Sus huesos son como barras de bronce;
sus piernas parecen barrotes de hierro.
19Entre mis obras ocupa el primer lugar;
solo yo, su Hacedor, puedo acercármele con la espada.
20Los montes le brindan sus frutos;
allí juguetean todos los animales salvajes.
21Debajo de las plantas de lotos se tiende a descansar;
se oculta entre los juncos del pantano.
22Los lotos le brindan su sombra;
los álamos junto al río lo envuelven.
23No se alarma si brama el río;
vive tranquilo, aunque el Jordán le llegue al hocico.
24¿Quién ante sus ojos se atreve a capturarlo?
¿Quién puede atraparlo y perforarle la nariz?
1-3آيا هنوز هم می‌خواهی با من كه خدای قادر مطلق هستم مباحثه كنی؟ تو كه از من انتقاد می‌كنی آيا می‌توانی جوابم را بدهی؟
ايوب به خداوند چنين پاسخ داد: 4«من كوچكتر از آنم كه بتوانم به تو جواب دهم. دست بر دهانم می‌گذارم 5و ديگر سخن نمی‌گويم.»
6آنگاه خداوند از ميان گردباد بار ديگر به ايوب چنين گفت:
7اكنون مثل يک مرد بايست و به سؤال من جواب بده. 8آيا مرا به بی‌عدالتی متهم می‌سازی و مرا محكوم می‌كنی تا ثابت كنی كه حق با توست؟ 9آيا تو مثل من توانا هستی؟ آيا صدای تو می‌تواند مانند رعد من طنين اندازد؟ 10اگر چنين است پس خود را به فّر و شكوه ملبس ساز و با جلال و عظمت به پا خيز. 11به متكبران نگاه كن و با خشم خود آنها را به زير انداز. 12با يک نگاه، متكبران را ذليل كن و بدكاران را در جايی كه ايستاده‌اند پايمال نما. 13آنها را با هم در خاک دفن كن و ايشان را در دنيای مردگان به بند بكش. 14اگر بتوانی اين كارها را بكنی، آنگاه من قبول می‌كنم كه با قوت خود می‌توانی نجات يابی.
15نگاهی به بهيموت40:15 «بهيموت» يک نوع حيوان عظيم الجثه بوده است. بينداز! من او را آفريده‌ام، همانطور كه تو را آفريده‌ام! او مثل گاو علف می‌خورد. 16كمر پرقدرت و عضلات شكمش را ملاحظه كن. 17دمش مانند درخت سرو، راست است. رگ و پی رانش محكم به هم بافته شده است. 18استخوانهايش مانند تكه‌های مفرغ و دنده‌هايش چون ميله‌های آهن، محكم می‌باشند. 19عجيب‌ترين مخلوق من است و تنها من می‌توانم او را از پای درآورم. 20كوهها بهترين علوفهٔ خود را به او می‌دهند و حيوانات وحشی در كنار او بازی می‌كنند. 21زير درختان كُنار، در نيزارها دراز می‌كشد 22و سايهٔ آنها او را می‌پوشانند و درختان بيد كنار رودخانه او را احاطه می‌كنند. 23طغيان رودخانه‌ها او را مضطرب نمی‌سازد و حتی اگر امواج جوشان رود اردن بر سرش بريزد، ترس به خود راه نمی‌دهد. 24هيچكس نمی‌تواند قلاب به بينی او بزند و او را به دام اندازد.
