Segundo discurso de Eliú
1También dijo Eliú:
2«Ustedes los sabios, escuchen mis palabras;
ustedes los instruidos, préstenme atención.
3El oído saborea las palabras,
como el paladar prueba la comida.
4Procuremos discernir juntos lo que es justo
y aprender lo que es bueno.
5»Job alega: “Soy inocente,
pero Dios se niega a hacerme justicia.
6Soy considerado mentiroso,
a pesar de que soy justo;
sus flechas me hieren de muerte,
a pesar de que no he pecado”.
7¿Dónde hay alguien como Job,
que tiene el sarcasmo a flor de labios?34:7 tiene … labios. Lit. bebe sarcasmo como agua.
8Le encanta hacer amistad con los malhechores
y andar en compañía de los malvados.
9¡Y nos alega que ningún provecho saca el hombre
tratando de agradar a Dios!
10»Escúchenme, hombres entendidos:
¡Es inconcebible que Dios haga lo malo,
que el Todopoderoso cometa injusticias!
11Dios paga al hombre según sus obras;
lo trata como se merece.
12¡Ni pensar que Dios actúe con maldad!
¡El Todopoderoso no pervierte la justicia!
13¿Quién le dio poder sobre la tierra?
¿Quién lo puso a cargo de todo el mundo?
14Si pensara en retirarnos su espíritu,
en quitarnos su aliento de vida,
15todo el género humano perecería,
¡la humanidad entera volvería a ser polvo!
16»Escucha esto, si eres entendido;
presta atención a lo que digo.
17¿Puede acaso gobernar quien detesta la justicia?
¿Condenarás entonces al Dios justo y poderoso?
18¿Al que dice a los reyes: “no valen nada”
y a los nobles, “malvados”?
19Dios no se muestra parcial con los príncipes
ni favorece a los ricos más que a los pobres.
¡Unos y otros son obra de sus manos!
20Mueren de pronto, en medio de la noche;
la gente se estremece y muere;
los poderosos son derrocados
sin intervención humana.
21»Los ojos de Dios ven los caminos del hombre;
él vigila cada uno de sus pasos.
22No hay lugares oscuros ni sombras profundas
que puedan esconder a los malhechores.
23Dios no tiene que examinarlos
para someterlos a juicio.
24No tiene que indagar para derrocar a los poderosos
y sustituirlos por otros.
25Dios toma nota de todo lo que hacen;
por la noche los derroca y quedan aplastados;
26los castiga por su maldad
para escarmiento de todos,34:26 para escarmiento de todos. Lit. en un lugar visible.
27pues dejaron de seguirlo
y no tomaron en cuenta sus caminos.
28Hicieron llegar a su presencia
el clamor de los pobres y necesitados,
y Dios lo escuchó.
29¿Pero quién puede condenarlo
si él decide guardar silencio?
¿Quién puede verlo si oculta su rostro?
Él está por encima de pueblos y personas,
30para que no reinen los impíos
ni tiendan trampas a su pueblo.
31»Supongamos que le dijeras:
“Soy culpable; no volveré a ofenderte.
32Enséñame lo que no alcanzo a percibir;
si he cometido algo malo, no volveré a hacerlo”.
33¿Tendría Dios que recompensarte
como tú quieres que lo haga,
aunque lo hayas rechazado?
No seré yo quien lo decida, sino tú,
así que expresa lo que piensas.
34»Que me digan los sabios
y ustedes los entendidos que me escuchan:
35“Job no sabe lo que dice;
en sus palabras no hay inteligencia”.
36¡Que sea Job examinado al máximo,
pues como un malvado ha respondido!
37A su pecado ha añadido rebeldía;
en nuestra propia cara se ha burlado de nosotros
y se ha excedido en sus palabras contra Dios».
اليهو خدا را عادل اعلام می‌كند
1-2ای مردان حكيم و دانا به من گوش دهيد. 3همچنانكه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همانگونه نيز گوش سخنان درست را تشخيص می‌دهد؛ 4پس بياييد آنچه را كه خوب و درست است تشخيص داده، آن را اختيار كنيم. 5ايوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهكار می‌داند. 6هر چند كه تقصيری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اينكه هيچ خطايی نكرده‌ام، اما سخت تنبيه شده‌ام.»
7-8ببينيد ايوب چه حرفهای توهين‌آميزی می‌زند! حتماً با بدكاران همنشين بوده است! 9زيرا می‌گويد: «برای انسان چه فايده‌ای دارد كه در صدد خشنود ساختن خدا برآيد؟»
10ای كسانی كه فهم و شعور داريد، به من گوش دهيد. چطور ممكن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بكند؟ 11او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. 12براستی كه خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌كند. 13اقتدار و اختيار تمام جهان در دست اوست. 14اگر خدا اراده كند كه روح و نفس خود را از انسان بگيرد، 15اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.
16حال، اگر فهم داری، گوش كن. 17اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آيا می‌توانست جهان را اداره كند؟ آيا می‌خواهی آن داور بزرگ را محكوم كنی؟ 18او كسی است كه پادشاهان و نجبا را به بدكاری و بی‌انصافی متهم می‌كند، 19هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نمايد و ثروتمند را بر فقير ترجيح نمی‌دهد، زيرا همهٔ انسانها آفريدهٔ دست او هستند. 20خدا می‌تواند نيمه شب در يک لحظه جان انسان را بگيرد و با يک اشاره قدرتمندترين انسانها را از پای درآورد.
21خدا تمام كارهای انسان را به دقت زير نظر دارد و همه را می‌بيند. 22هيچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدكار را از نظر او پنهان سازد. 23پس خدا احتياجی ندارد كه برای داوری كردن انسان صبر كند. 24بی‌آنكه نيازی به تحقيق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌كند و ديگران را به جای آنها می‌نشاند، 25زيرا او از كارهای ايشان آگاه است و در يک شب ايشان را سرنگون می‌سازد. 26او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، 27چون از پيروی او انحراف ورزيده به احكام او توجهی نكرده‌اند، 28و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند كه فريادشان به گوش خدا رسيده است. بلی، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.
29وقتی او آرام است، كيست كه بتواند او را مضطرب كند؟ و چون روی خود را بپوشاند، كيست كه بتواند او را ببيند؟ هيچ قومی و هيچ انسانی نمی‌تواند. 30او نمی‌گذارد بدكاران بر مردم حكومت رانند و آنها را اسير كنند.
31ای ايوب، آيا گناهانت را پيش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آيا به او قول داده‌ای كه ديگر گناه نكنی؟ 32آيا از خدا خواسته‌ای كه خطاهايت را به تو نشان دهد؟ آيا حاضری از آنها دست بكشی؟ 33تا زمانی كه دست از مخالفت برنداری نمی‌توانی انتظار داشته باشی كه خدا آن طور كه تو می‌خواهی رفتار كند. حال تصميم با توست، نه با من. بگو چه فكر می‌كنی. 34-35هر انسان فهميده و با شعوری اين حرف مرا تصديق خواهد كرد كه تو مثل آدم احمق حرف می‌زنی. 36مستحقی كه تو را به خاطر سخنان كفرآميزت به اشد مجازات برسانند، 37زيرا اكنون نافرمانی، كفر و اهانت به خدا را بر گناهان ديگر خود افزوده‌ای.
