Job 22 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Job 22:1-30

Tercer discurso de Elifaz

1A esto respondió Elifaz de Temán:

2«¿Puede alguien, por muy sabio que sea,

serle a Dios de algún provecho?

3¿Sacará alguna ventaja el Todopoderoso

con que seas un hombre justo?

¿Tendrá algún beneficio

si tu conducta es intachable?

4»¿Acaso te reprende por temerlo

y por eso te lleva a juicio?

5¿No es acaso demasiada tu maldad?

¿Y no son incontables tus pecados?

6Sin motivo demandabas fianza de tus hermanos,

y en prenda los despojabas de sus mantos;

desnudos los dejabas.

7Al sediento no le dabas agua;

al hambriento le negabas la comida.

8Como hombre de poder te adueñaste de la tierra;

como hombre prominente, en ella te asentaste.

9No dabas nada a las viudas

y rompías los brazos22:9 rompías los brazos. Alt. les anulaste la fuerza. a los huérfanos.

10Por eso ahora te ves rodeado de trampas

y te asaltan temores repentinos;

11la oscuridad te impide ver

y te ahogan las aguas torrenciales.

12»¿No está Dios en las alturas de los cielos?

¡Mira las estrellas, cuán altas y remotas!

13Sin embargo, cuestionas: “¿Y Dios qué sabe?

¿Puede acaso juzgar a través de las tinieblas?

14Él recorre los cielos de un extremo al otro

y densas nubes lo envuelven,

¡así que no puede vernos!”.

15¿Vas a seguir por los trillados caminos

que han recorrido los malvados?

16Perdieron la vida antes de tiempo;

un diluvio arrasó sus cimientos.

17Increparon a Dios: “¡Déjanos tranquilos!

¿Qué puedes tú hacernos,22:17 hacernos (LXX y Siríaca); hacerle (TM). Todopoderoso?”.

18¡Y fue Dios quien llenó sus casas de bienes!

¡Yo no me dejaré llevar por sus malos consejos!

19Los justos se alegran al ver la ruina de los malvados;

los inocentes dicen en son de burla:

20“Nuestros enemigos han sido destruidos;

el fuego ha consumido sus riquezas”.

21»Sométete a Dios; ponte en paz con él

y volverá a ti la prosperidad.

22Acepta la enseñanza que mana de su boca;

grábate sus palabras en tu corazón.

23Si te vuelves al Todopoderoso

y alejas de tu casa la maldad,

serás del todo restaurado;

24si tu oro refinado22:24 oro refinado. Lit. oro de Ofir. lo arrojas por el suelo,

entre rocas y cañadas,

25tendrás por oro al Todopoderoso,

y será él para ti como plata refinada.

26En el Todopoderoso te deleitarás;

ante Dios levantarás tu rostro.

27Cuando ores, él te escuchará

y tú le cumplirás tus promesas.

28Tendrás éxito en tus decisiones

y en tus caminos brillará la luz.

29Cuando sean humillados y les digas “Levántense”,

Dios salvará a los humildes.

30Él librará aun al que no es inocente;

si tienes manos limpias, quedarás a salvo».

Ang Pulong Sang Dios

Job 22:1-30

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2“May mabulig bala ang tawo sa Dios, ukon bisan ang maalam nga tawo? 3Mapalipay mo bala ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha bala siya sa imo kon wala sing kasawayan ang imo kabuhi? 4Ginasabdong ka sang Dios kag ginasentensyahan indi tungod kay nagatahod ka sa iya, 5kundi tungod kay puwerte na gid ang imo kalautan kag wala na sang untat ang imo pagpakasala. 6Kay ginakuha mo nga wala sing kaluoy ang bayo sang imo isigkatawo bilang garantiya sa iya utang sa imo. 7Wala mo ginahatagan sang tubig ang mga ginauhaw, kag wala mo man ginahatagan sang pagkaon ang mga ginagutom. 8Ginagamit mo ang imo pagkagamhanan kag pagkadungganon sa pag-angkon sang duta. 9Kon magpangayo sa imo sang bulig ang mga balo nga babayi, ginapapauli mo sila nga wala sing dala. Pati ang mga ilo wala mo ginatratar sing maayo. 10Amo ina kon ngaa ginalibutan ka sang mga siod, kag nagaabot sa imo ang gulpi nga kahadlok. 11Amo ina kon ngaa nadulman ka kag indi makakita, kag ginalapawan sang baha.

12“Ang Dios ara sa pinakaibabaw sang langit, labaw pa sa pinakamataas nga mga bituon. 13Amo ina kon ngaa nagasiling ka, ‘Wala nakahibalo ang Dios sa akon ginahimo. Natabunan siya sang gal-om, paano siya makahukom? 14Ginalikupan siya sang madamol nga mga panganod, gani indi niya kita makita samtang nagalakat siya sa ibabaw sang langit.’

15“Magpadayon ka bala sa pagsunod sa pagginawi nga dugay na nga ginasunod sang malaot nga mga tawo? 16Nagkalamatay sila sa wala pa ang ila tion; pareho sila sa pundasyon sang balay nga gin-anod sang baha. 17Nagsiling sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pabay-i lang kami! Ano bala ang mahimo mo para sa amon?’ 18Pero ang Dios amo ang nagpuno sang ila mga balay sang maayo nga mga butang. Gani kon ano man ang ilaygay sining malaot nga mga tawo, indi gid ako magpamati.

19“Kon makita sang matarong kag inosente nga mga tawo ang pagkalaglag sang malaot nga mga tawo, magakalipay sila kag magakadlaw sa ila. 20Magasiling sila, ‘Nalaglag gid ang aton mga kaaway, kag ginlamon sang kalayo ang ila pagkabutang.’

21Job, magpasakop ka sa Dios kag magpakighusay sa iya agod pakamaayuhon niya ikaw. 22Batuna ang iya mga pagtudlo kag tipigi ang iya mga pulong sa imo tagipusuon. 23Kon magbalik ka sa Makagagahom nga Dios, kag kuhaon mo ang kalautan sa imo panimalay, ibalik niya ang imo maayo nga kahimtangan. 24Indi paghatagi sang bili ang imo mga bulawan; kabiga ina nga daw sa balas lang ukon daw sa mga bato lang sa suba. 25Dayon ang Makagagahom nga Dios mangin pareho sang bulawan kag malahalon nga pilak sa imo. 26Dayon masapwan mo ang kalipay nga nagahalin sa Makagagahom nga Dios, kag indi ka mahuya sa pagpalapit sa iya. 27Magapangamuyo ka sa iya kag pamatian ka niya, kag pagatumanon mo ang imo mga promisa sa iya. 28Ano man ang ginaplano mo nga himuon, matuman ini, kag mangin masanag ang imo alagyan. 29Kon may ara sang tawo nga nagakaluya, kag kon magpangamuyo ka sa Dios nga pabakuron siya, buligan niya ang amo nga tawo. 30Bisan ang tawo nga nakasala luwason niya paagi sa imo matarong nga kabuhi.”