Jeremías 42 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Jeremías 42:1-22

1Entonces se acercaron Johanán, hijo de Carea, y Jezanías,42:1 Jezanías (TM). Azarías (LXX; véase 43:2). hijo de Osaías, junto con todos los oficiales del ejército y todo el pueblo, desde el más chico hasta el más grande, 2y dijeron al profeta Jeremías:

—Por favor, atiende a nuestra súplica y ruega al Señor tu Dios por todo este remanente. Como podrás darte cuenta, antes éramos muchos, pero ahora quedamos solo unos cuantos. 3Ruega para que el Señor tu Dios nos indique el camino que debemos seguir, y lo que debemos hacer.

4Jeremías respondió:

—Ya los he oído. Voy a rogar al Señor, al Dios de ustedes, tal como me lo han pedido. Les comunicaré todo lo que el Señor me diga y no les ocultaré absolutamente nada.

5Ellos dijeron a Jeremías:

—Que el Señor tu Dios, sea un testigo fiel y verdadero contra nosotros si no actuamos conforme a todo lo que él nos ordene por medio de ti. 6Sea o no de nuestro agrado, obedeceremos la voz del Señor nuestro Dios, a quien te enviamos a consultar. Así, al obedecer la voz del Señor nuestro Dios, nos irá bien.

7Diez días después, la palabra del Señor vino a Jeremías. 8Este llamó a Johanán, hijo de Carea, a todos los oficiales del ejército que lo acompañaban y a todo el pueblo, desde el más chico hasta el más grande 9y les dijo: «Así dice el Señor, Dios de Israel, a quien ustedes me enviaron para interceder por ustedes: 10“Si se quedan en este país, yo los edificaré y no los derribaré, los plantaré y no los arrancaré, porque me duele haberles causado esa calamidad. 11No teman al rey de Babilonia, al que ahora temen —afirma el Señor—, no le teman, porque yo estoy con ustedes para salvarlos y librarlos de su poder. 12Yo tendré compasión de ustedes, y él también, y les permitirá volver a su tierra”».

13Pero si desobedecen la voz del Señor, Dios de ustedes, y dicen: «No nos quedaremos en esta tierra, 14sino que nos iremos a Egipto donde no veremos la guerra, ni escucharemos el sonido de la trompeta, ni pasaremos hambre y allí viviremos», 15entonces presten atención a la palabra del Señor, ustedes que son el remanente de Judá. Así dice el Señor de los Ejércitos, el Dios de Israel: «Si insisten en trasladarse a Egipto para vivir allá, 16la guerra que tanto temen los alcanzará, el hambre que los aterra los seguirá de cerca hasta Egipto y en ese lugar morirán. 17Todos los que están empecinados en trasladarse a Egipto para vivir allá morirán por la guerra, el hambre y la plaga. Ninguno sobrevivirá ni escapará a la calamidad que haré caer sobre ellos». 18Porque así dice el Señor de los Ejércitos, el Dios de Israel: «Así como se ha derramado mi ira y mi furor sobre los habitantes de Jerusalén, así se derramará mi furor sobre ustedes si se van a Egipto. Se convertirán en objeto de maldición, de horror, de condenación y deshonra; nunca más volverán a ver este lugar».

19Remanente de Judá, el Señor les ha dicho que no vayan a Egipto. Sepan bien que hoy les hago una advertencia seria. 20Ustedes cometieron un error fatal cuando me enviaron al Señor, Dios de ustedes, y me dijeron: «Ruega por nosotros al Señor nuestro Dios, y comunícanos todo lo que él te diga para que lo cumplamos». 21Hoy se lo he hecho saber a ustedes, pero no han querido obedecer la voz del Señor su Dios, en nada de lo que él me encargó comunicarles. 22Por lo tanto, sepan bien que en el lugar donde quieren residir morirán por la guerra, el hambre y la plaga.

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 42:1-22

Nagpangabay ang Katawhan kay Jeremias nga Magpangamuyo Siya para sa Ila

1Karon, nagpalapit kay Jeremias si Johanan nga anak ni Karea, si Jezaria nga anak ni Hoshaya, kag ang mga kaupod nila nga mga opisyal sang mga soldado, pati ang tanan nga tawo halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon. 2Nagsiling sila kay Jeremias, “Nagapangabay kami sa imo nga magpangamuyo ka sa Ginoo nga imo Dios para sa amon nga mga nabilin. Nakita mo nga madamo kami sang una, pero subong diutay na lang. 3Magpangamuyo ka sa Ginoo nga imo Dios nga ipahayag niya sa amon kon diin kami makadto kag kon ano ang dapat namon himuon.” 4Nagsabat si Jeremias, “Sige, mangamuyo ako sa Ginoo nga inyo Dios para sa inyo ginapangabay, kag sugiran ko kamo kon ano ang iya isiling. Wala gid ako sing itago sa inyo.”

5Dayon nagsiling sila kay Jeremias, “Kabay pa nga ang Ginoo nga imo Dios mangin matuod kag masaligan nga saksi kontra sa amon kon indi namon pagtumanon ang tanan nga isiling niya sa amon paagi sa imo. 6Bisan magustuhan man namon ini ukon indi, tumanon gid namon ang Ginoo nga aton Dios, agod mangin maayo ang tanan para sa aton.”

7Pagkaligad sang napulo ka adlaw, naghambal ang Ginoo kay Jeremias. 8Gani ginpatawag ni Jeremias si Johanan kag ang tanan nga kaupod niya nga mga opisyal sang mga soldado, pati ang tanan nga katawhan halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon. 9Nagsiling si Jeremias sa ila, “Ginpangabay ninyo ako sa pagpakighambal sa Ginoo, ang Dios sang Israel, kag amo ini ang iya sabat: 10‘Kon magpabilin kamo sa sini nga duta pabangunon ko kamo kag patindugon liwat kag indi ko kamo paglaglagon. Kay nagkasubo gid ako sa kalaglagan nga ginpadala ko sa inyo. 11Ako, ang Ginoo, nagasiling nga indi na kamo magkahadlok sa hari sang Babilonia kay kaupod ninyo ako kag luwason ko kamo sa iya. 12Kaluoyan ko kamo. Hikuton ko siya nga kaluoyan niya kamo, nga tugutan niya nga magpabilin kamo sa inyo duta.’

13“Pero kon indi kamo magtuman sa Ginoo nga inyo Dios kag magsiling kamo nga, ‘Indi kami magpabilin sa sini nga duta 14kundi makadto kami sa Egipto kag didto mag-estar kay wala gid didto sang inaway ukon gutom,’ 15amo ini ang isiling sa inyo sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: ‘Kamo nga mga nabilin nga katawhan sang Juda, kon desidido gid man kamo nga didto mag-estar sa Egipto, 16ang inaway kag gutom nga inyo ginakahadlukan magasunod sa inyo, kag didto mapatay kamo. 17Huo, ang tanan nga gusto mag-estar sa Egipto mapatay sa inaway, gutom, kag balatian. Wala gid sing bisan isa sa ila nga makaluwas ukon makapalagyo sa kalaglagan nga ipadala ko sa ila.’

18“Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, ‘Subong nga ang akon puwerte nga kaakig ginpaagom ko sa katawhan sang Jerusalem, ipaagom ko man ang akon kaakig sa inyo kon magkadto kamo sa Egipto. Pakamalauton kamo kag kangil-aran sang mga tawo. Pakalainon nila kamo kag yagutaon, kag indi na gid kamo makabalik sa inyo duta.’

19“Kamo nga mga nabilin nga katawhan sang Juda, nagasiling ang Ginoo nga indi gid kamo magkadto sa Egipto. Tandai gid ninyo ining ginapaandam ko sa inyo subong. 20Indi gid maayo ining inyo ginhimo! Nagpangabay kamo sa akon nga magdangop ako sa Ginoo nga inyo Dios para sa inyo kag nagsiling pa kamo nga tumanon gid ninyo ang tanan nga isiling niya sa inyo. 21Pero karon nga ginsugid ko sa inyo ang tanan nga ginsiling sang Ginoo nga inyo Dios, wala ninyo ini pagtumana. 22Gani ginasiguro ko sa inyo nga mapatay gid kamo sa inaway, gutom, kag balatian didto sa Egipto, nga sa diin gusto ninyo mag-estar.”