Jeremías 34 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Jeremías 34:1-22

Advertencia al rey Sedequías

1La palabra del Señor vino a Jeremías cuando Nabucodonosor, rey de Babilonia, estaba atacando a Jerusalén y sus ciudades vecinas con todo su ejército y con todos los reinos y pueblos de la tierra regidos por él. 2«Así dice el Señor, el Dios de Israel: “Ve y adviértele a Sedequías, rey de Judá, que así dice el Señor: ‘Voy a entregar esta ciudad en manos del rey de Babilonia, quien la incendiará. 3Y tú no escaparás de su poder, porque ciertamente serás capturado y entregado en sus manos. Tus ojos verán los ojos del rey de Babilonia; él te hablará cara a cara y serás llevado a su tierra’.

4»”No obstante, Sedequías, rey de Judá, escucha la promesa del Señor para ti. Así dice el Señor: ‘Tú no morirás a filo de espada, 5sino en paz. Yo te prometo que, así como los reyes de antaño que te precedieron quemaron especias por tus antepasados, así también lo harán en tu funeral, lamentándose por ti y clamando: ¡Ay, señor!’ ”», afirma el Señor.

6El profeta Jeremías dijo todo esto a Sedequías, rey de Judá, en Jerusalén. 7Mientras tanto, el ejército del rey de Babilonia estaba combatiendo contra Jerusalén y contra las ciudades de Judá que aún quedaban: Laquis y Azeca. Porque solo quedaban esas ciudades de las fortificadas en Judá.

Liberación para los esclavos

8La palabra del Señor vino a Jeremías después de que el rey Sedequías hizo un pacto con todo el pueblo de Jerusalén para dejar libres a los esclavos. 9El acuerdo estipulaba que cada israelita debía dejar libre a sus esclavas y esclavos hebreos y que nadie debía esclavizar a un compatriota judío. 10Todo el pueblo y los oficiales que habían hecho el acuerdo liberaron a sus esclavos, de manera que nadie quedaba obligado a servirlos. 11Pero después cambiaron de idea y volvieron a someter a esclavitud a los que habían liberado.

12Una vez más la palabra del Señor vino a Jeremías: 13«Así dice el Señor, el Dios de Israel: “Yo hice un pacto con sus antepasados cuando los saqué de Egipto, lugar de esclavitud. Ordené 14que cada siete años liberaran a todo esclavo hebreo que se hubiera vendido a sí mismo a ellos. Después de haber servido como esclavo durante seis años, debía ser liberado.34:14 Véanse Éx 21:2 y Dt 15:12. Pero sus antepasados no me obedecieron ni me hicieron caso. 15Ustedes, en cambio, al proclamar la libertad de su prójimo, se habían convertido y habían hecho lo que yo apruebo. Además, se habían comprometido con un pacto en mi presencia, en la casa que lleva mi Nombre. 16Pero ahora se han vuelto atrás y han profanado mi nombre. Cada uno ha obligado a sus esclavas y esclavos que había liberado a someterse de nuevo a la esclavitud”».

17Por tanto, así dice el Señor: «No me han obedecido, pues no han dejado en libertad a sus hermanos. Por eso, yo proclamo contra ustedes una liberación», afirma el Señor. «Dejaré en libertad a la guerra, la pestilencia y el hambre. De esa manera, lo que les pase a ustedes servirá de escarmiento a todos los reinos de la tierra. 18Puesto que han violado mi pacto y no han cumplido las estipulaciones del pacto que acordaron en mi presencia, los trataré como al becerro que cortaron en dos y entre cuyos pedazos pasaron para sellar el pacto.34:18 Véase Gn 15:9-10,17-18. 19A los líderes de Judá y de Jerusalén, a los oficiales de la corte, a los sacerdotes y a todos los que pasaron entre los pedazos del becerro, 20los entregaré en manos de sus enemigos que atentan contra su vida. Sus cadáveres servirán de alimento a las aves de rapiña y a las fieras del campo.

21»A Sedequías, rey de Judá, y a sus oficiales, los entregaré en manos de sus enemigos que atentan contra sus vidas, es decir, en poder del ejército del rey de Babilonia, el cual se ha retirado por el momento. 22Voy a dar una orden —afirma el Señor—, y los haré volver a esta ciudad. La atacarán y, luego de tomarla, la incendiarán. Dejaré a las ciudades de Judá en total ruina, sin habitantes».

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 34:1-22

Ang Paandam kay Zedekia

1-2Ginsalakay ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia ang Jerusalem kag ang mga banwa sa palibot sini. Kaupod niya sa pagsalakay ang tanan niya nga soldado pati ang mga soldado halin sa tanan nga ginharian nga sakop niya. Sadto nga tion nagsiling ang Ginoo, ang Dios sang Israel, kay Jeremias: “Magkadto ka kay Haring Zedekia sang Juda kag silinga siya nga ako, ang Ginoo, nagasiling: Itugyan ko ini nga siyudad sa hari sang Babilonia kag pagasunugon niya ini. 3Indi ka gid makapalagyo sa iya, kundi madakpan ka kag itugyan sa iya. Magaatubang ka sa iya agod sentensyahan, kag dayon bihagon ka pa-Babilonia. 4Pero Haring Zedekia, pamatii ining akon promisa sa imo: Indi ka mapatay sa inaway, 5kundi mapatay ka nga malinong. Magasunog ang imo katawhan sang insenso sa pagpadungog sa imo, pareho sa ila ginhimo sang paglubong sang imo mga katigulangan nga naghari antes sa imo. Magapangasubo sila sa imo kag magasiling, ‘Abaw, patay na ang amon hari!’ Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

6Ginhambal ini tanan ni Jeremias kay Haring Zedekia sang Juda didto sa Jerusalem. 7Nagasalakay na sadto ang mga soldado sang hari sang Babilonia sa Jerusalem, Lakish, kag Azeka. Amo na lang ini ang nabilin nga mga banwa sang Juda nga napalibutan sang pader.

Ang Paghilway sa mga Ulipon

8May ginsiling pa gid ang Ginoo kay Jeremias sadtong tion nga naghimo sang kasugtanan si Haring Zedekia sa tanan nga katawhan sang Jerusalem nga hatagan niya sang kahilwayan ang mga ulipon. 9Nagsugo si Zedekia nga ang bisan sin-o nga may mga ulipon nga Hebreo, lalaki man ukon babayi, kinahanglan nga hatagan nila sang kahilwayan. Wala sing kapareho nila nga mga Judio nga magapabilin nga ulipon. 10Gani ang tanan nga tawo, pati ang mga opisyal, nagsugot sa sini nga kasugtanan kag ginhilway nila ang ila mga ulipon, lalaki man ukon babayi. 11Pero sang ulihi nagbaylo ang ila hunahuna kag gin-ulipon nila liwat ang mga ulipon nga ila ginhilway.

12-13Gani nagsiling ang Ginoo, ang Dios sang Israel, kay Jeremias, “Naghimo ako sang kasugtanan sa inyo mga katigulangan sang ginpaguwa ko sila sa duta sang Egipto nga sa diin gin-ulipon sila. Nagsiling ako sa ila, 14‘Sa kada pito ka tuig kinahanglan nga hilwayon ninyo ang inyo kapareho nga Hebreo nga ginbaligya sa inyo bilang ulipon. Pagkatapos nga nakaalagad siya sa inyo sing anom ka tuig, kinahanglan nga hilwayon gid ninyo siya.’ Pero wala gid magtuman ukon magpamati ang inyo mga katigulangan sa akon. 15Sang nagligad nga mga inadlaw naghinulsol kamo kag ginhimo ninyo ang husto sa akon panulok. Nagsugot kamo sa paghilway sang inyo mga kasimanwa nga gin-ulipon ninyo. Naghimo pa gani kamo sang kasugtanan sa akon parte sini didto mismo sa templo nga akon ginpili nga lugar para padunggan ako. 16Pero nagbaylo ang inyo hunahuna kag wala ninyo ako pagtahura. Gin-ulipon ninyo liwat ang mga ulipon nga inyo ginhilway. Gusto gid nila ang kahilwayan, pero ginpilit ninyo sila nga mangin ulipon ninyo liwat.

17“Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga tungod nga wala ninyo ako pagtumana kag wala ninyo paghatagi sang kahilwayan ang inyo mga kasimanwa nga gin-ulipon ninyo, hatagan ko kamo sang kahilwayan—kahilwayan nga mapatay sa inaway, gutom kag balatian. Himuon ko kamo nga makangilil-ad sa tanan nga ginharian sa kalibutan. 18-19Ang mga opisyal sang Juda kag Jerusalem kag ang mga opisyal sang palasyo, pati ang mga pari kag ang tanan nga pumuluyo naghimo sang kasugtanan sa akon paagi sa ila nga paglakat sa tunga sang ginpihak nga torite nga baka. Pero wala nila pagtumana ang ila kasugtanan sa akon, gani himuon ko man sa ila ang ila ginhimo sa tinday nga baka. 20Itugyan ko sila sa ila mga kaaway nga gusto magpatay sa ila. Kag ang ila mga bangkay mangin kalan-on sang mga pispis kag talunon nga mga sapat.

21“Itugyan ko gid si Haring Zedekia sang Juda kag ang iya mga opisyal sa mga soldado sang hari sang Babilonia nga ila kaaway nga gusto magpatay sa ila. Bisan nag-untat na sila sa pagsalakay sa inyo, 22manduan ko sila sa pagsalakay liwat sa inyo siyudad. Salakayon nila ini kag agawon, kag dayon sunugon. Himuon ko nga mamingaw ang mga banwa sang Juda kag wala na sing may mag-estar sa sini. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”