Restauración de Israel
1Esta es la palabra que vino a Jeremías de parte del Señor: 2«Así dice el Señor, el Dios de Israel: “Escribe en un libro todas las palabras que te he dicho. 3Porque vienen días —afirma el Señor—, cuando yo haré volver del cautiverio a30:3 haré volver del cautiverio a. Alt. restauraré la fortuna de. mi pueblo Israel y Judá; los traeré a la tierra que di a sus antepasados y la poseerán”», afirma el Señor.
4Esto fue lo que el Señor dijo a Jeremías acerca de Israel y Judá: 5«Así dice el Señor:
»“Hemos escuchado un grito de espanto;
no hay paz, sino terror.
6Pregunten y vean
si acaso los varones dan a luz.
¿Por qué, pues, veo a todos los hombres
con las manos sobre el vientre,
como mujeres con dolores de parto?
¿Por qué han palidecido
todos los rostros?
7¡Ay! Será un día terrible,
un día sin comparación.
Será un tiempo de angustia para Jacob,
pero será librado de ella.
8»”En aquel día”, afirma el Señor de los Ejércitos,
“quebraré el yugo que mi pueblo lleva sobre el cuello,
romperé sus ataduras,
y ya no serán esclavos de extranjeros.
9Servirán al Señor su Dios,
y a David, a quien pondré como su rey.
10»”No temas, Jacob, siervo mío;
no te asustes, Israel”,
afirma el Señor.
“A ti, Jacob, te libraré de ese país lejano;
a tus descendientes los libraré del exilio.
Volverás a vivir en paz y seguridad
y ya nadie te infundirá temor.
11Porque yo estoy contigo para salvarte”,
afirma el Señor.
“Destruiré por completo a todas las naciones
entre las que te había dispersado.
Pero a ti no te destruiré del todo,
sino que te disciplinaré con justicia;
de ninguna manera quedarás impune”.
12»Así dice el Señor:
»“Tu herida es incurable,
tu llaga no tiene remedio.
13No hay quien defienda tu causa;
no hay remedio para tu mal
ni sanidad para tu enfermedad.
14Todos tus amantes te han olvidado;
ya no se ocupan de ti.
Por causa de tu enorme iniquidad,
y por tus muchos pecados,
te he golpeado como a un enemigo,
te di un castigo cruel.
15¿Por qué te quejas de tus heridas
si tu dolor es incurable?
Por causa de tu enorme iniquidad
y por tus muchos pecados,
yo te he tratado así.
16»”Pero, todos los que te devoren serán devorados;
todos tus enemigos serán deportados.
Todos los que te saqueen serán saqueados;
todos los que te despojen serán despojados.
17Porque yo restauraré tu salud
y sanaré tus heridas”,
afirma el Señor,
“porque te han llamado la desechada,
la pobre Sión, la que a nadie le importa”.
18»Así dice el Señor:
»“Restauraré la fortuna de las tiendas de campaña de Jacob
y tendré compasión de sus moradas.
La ciudad resurgirá sobre sus ruinas
y el palacio se asentará en el lugar debido.
19Surgirán de ellos cánticos de gratitud
y gritos de alegría.
Multiplicaré su descendencia
y no disminuirá;
los honraré y no serán menospreciados.
20Sus hijos volverán a ser como antes;
ante mí será restablecida su comunidad,
pero castigaré a todos sus opresores.
21De entre ellos surgirá su líder;
uno de ellos será su gobernante.
Lo acercaré hacia mí y él estará a mi lado,
pues ¿quién arriesgaría su vida por acercarse a mí?”,
afirma el Señor.
22“Ustedes serán mi pueblo
y yo seré su Dios”».
23La tempestad del Señor
ha estallado con furor;
una tempestad huracanada
se ha desatado sobre los malvados.
24La ardiente ira del Señor no pasará
hasta que haya realizado del todo
los propósitos de su corazón.
Todo esto lo comprenderán ustedes
al final de los tiempos.
Wɔgye Israel Si Hɔ
1Asɛm a ɛfiri Awurade nkyɛn baa Yeremia hɔ nie: 2“Yei ne deɛ Awurade, Israel Onyankopɔn, seɛ: ‘Twerɛ nsɛm a maka akyerɛ wo nyinaa gu nwoma mu. 3Nna bi reba,’ sɛdeɛ Awurade seɛ, ‘a mede me nkurɔfoɔ Israelfoɔ ne Yudafoɔ bɛfiri nnommum mu asane aba na mede wɔn aba asase a mede me maa wɔn agyanom sɛ wɔmfa ntena so,’ Awurade na ɔseɛ.”
4Yei ne nsɛm a Awurade ka faa Israel ne Yuda ho: 5“Deɛ Awurade seɛ nie:
“ ‘Akomatuo nteateam na mete,
mete ehu, na ɛnyɛ asomdwoeɛ.
6Mommisa na monhunu:
Ɔbarima bɛtumi awo mma anaa?
Afei, adɛn enti na mehunu ɔbarima ɔhoɔdenfoɔ biara
sɛ ne nsa gu ne yafunu so te sɛ ɔbaa a ɔwɔ awokoɔ mu,
na anim biara ayɛ bosaa saa?
7Sɛdeɛ da no bɛyɛ hu afa!
Ɛda biara renyɛ sɛ ɛno.
Ɛbɛyɛ amanehunu berɛ ama Yakob,
nanso, wɔbɛyi no afiri mu.
8“ ‘Saa ɛda no,’ Asafo Awurade na ɔseɛ,
‘Mɛbubu kɔnnua no afiri wɔn kɔn mu,
na matete wɔn nkyehoma no mu;
ananafoɔ remfa wɔn nyɛ nkoa bio.
9Na mmom wɔbɛsom Awurade, wɔn Onyankopɔn
ne Dawid wɔn ɔhene,
a mɛpagya no ama wɔn.
10“ ‘Enti nsuro, Ao Yakob, me ɔsomfoɔ;
mma wʼaba mu mmu, Ao Israel,’
deɛ Awurade seɛ nie.
‘Nokorɛm mɛgye wo afiri akyirikyiri,
ne wʼasefoɔ afiri wɔn nnommumfa asase so.
Yakob bɛsane anya asomdwoeɛ ne banbɔ
na obiara renhunahuna no bio.
11Me ne wo wɔ hɔ na mɛgye wo nkwa,’
Awurade na ɔseɛ.
‘Ɛwom sɛ mesɛe amanaman no nyinaa pasaa,
wɔn a mebɔ mo hwete wɔ wɔn mu no,
nanso merensɛe mo korakora.
Mɛtenetene mo nanso mɛyɛ no tenenee ɛkwan so;
meremma mo mfa mo ho nni koraa a merentwe mo aso.’
12“Yei ne deɛ Awurade seɛ:
“ ‘Wo apirakuro ayɛ koankorɔ,
na ɛnni asaeɛ.
13Obiara nni hɔ a ɔbɛka bi ama wo,
wo kuro no rennya aduro,
na worennya ayaresa.
14Wʼapamfoɔ nyinaa werɛ afiri wo;
wo ho biribiara mfa wɔn ho.
Mabɔ wo sɛdeɛ wo ɔtamfoɔ bɛyɛ
na matwe wʼaso sɛdeɛ otirimuɔdenfoɔ bɛtwe,
ɛfiri sɛ wʼafɔdie so dodo
na wʼamumuyɛ nso dɔɔso.
15Adɛn enti na wosu denden wɔ wʼapirakuro ho,
wo yeadie a ano nni aduro ho?
Wʼafɔdie kɛseɛ ne wʼamumuyɛ bebrebe enti
na mede saa nneɛma yi ayɛ woɔ.
16“ ‘Nanso wɔbɛsɛe wɔn a wɔsɛe mo;
mo atamfoɔ nyinaa bɛkɔ nnommumfa mu.
Wɔn a wɔfom mo no, wɔbɛfom wɔn.
Wɔn a wɔto hyɛɛ mo so no, mɛto ahyɛ wɔn so.
17Nanso mɛma wo ahoɔden bio
na masa wo apirakuro,’
Awurade na ɔseɛ,
‘ɛfiri sɛ wɔfrɛ wo deɛ wɔapam noɔ,
Sion a wo ho nhia obiara.’
18“Yei ne deɛ Awurade seɛ:
“ ‘Mɛsane de Yakob ntomadan mu ahonyadeɛ aba
na manya ayamhyehyeɛ ama nʼatenaeɛ ahodoɔ no;
wɔbɛkyekyere kuropɔn no bio wɔ ne mmubuiɛ so,
na ahemfie no bɛsi deɛ ɛsɛ sɛ ɛsie.
19Wɔn mu na aseda nnwom bɛfiri aba
ne ahosɛpɛ nnyegyeɛ.
Mɛma wɔadɔɔso,
na wɔn dodoɔ no so rente;
mɛhyɛ wɔn animuonyam,
na wɔremmu wɔn abomfiaa.
20Wɔn mma bɛdi yie sɛ kane no,
mɛma wɔn asafo atim wɔ mʼanim;
wɔn a wɔhyɛ wɔn so nyinaa mɛtwe wɔn aso.
21Wɔn adikanfoɔ bɛyɛ wɔn mu baako;
na wɔn sodifoɔ bɛfiri wɔn mu.
Mɛka no abata me ho na wabɛn me,
na hwan na ɔno ankasa bɛtumi de ne ho ama
sɛ ɔbɛbɛn me?’
Awurade na ɔseɛ.
22‘Enti mobɛyɛ me nkurɔfoɔ,
na mayɛ mo Onyankopɔn.’ ”
23Hwɛ, Awurade ahum
bɛtu abufuhyeɛ mu,
ntwahoframa bɛdi kyinhyia wɔ
amumuyɛfoɔ mpampam.
24Awurade abufuo rennwo
kɔsi sɛ ɔbɛwie
nʼakoma mu nhyehyɛeɛ nyinaa.
Nna a ɛreba no mu no
mobɛte yei ase.