Jeremías 23 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Jeremías 23:1-40

El Rey justo

1«¡Ay de los pastores que destruyen y dispersan las ovejas de mis praderas!», afirma el Señor. 2Por eso, así dice el Señor, el Dios de Israel, a los pastores que apacientan a mi pueblo: «Ustedes han dispersado a mis ovejas; las han expulsado y no se han encargado de ellas. Pues bien, yo me encargaré de castigarlos a ustedes por sus malas acciones», afirma el Señor. 3«Al remanente de mis ovejas yo mismo las reuniré de todos los países adonde las expulsé; también las haré volver a sus pastos, donde crecerán y se multiplicarán. 4Pondré sobre ellas pastores que las pastorearán y ya no temerán ni se espantarán, ni faltará ninguna de ellas», afirma el Señor.

5«Vienen días», afirma el Señor,

«en que de la simiente de David haré surgir un Renuevo justo;

él reinará con sabiduría en la tierra,

y practicará el derecho y la justicia.

6En esos días Judá será salvo,

Israel morará seguro.

Y este es el nombre que se le dará:

“El Señor es nuestra justicia”.

7»Por eso —afirma el Señor—, vienen días en que ya no se dirá: “Tan cierto como vive el Señor, que hizo salir a los israelitas de la tierra de Egipto”, 8sino: “Tan cierto como vive el Señor, que hizo salir a los descendientes de la familia de Israel, y los hizo llegar del país del norte y de todos los países adonde los había expulsado”. Entonces habitarán en su propia tierra».

Profetas mentirosos

9En cuanto a los profetas:

Mi corazón está quebrantado dentro de mí

y se me estremecen los huesos.

Por causa del Señor

y de sus santas palabras,

hasta parezco un borracho,

alguien dominado por el vino.

10La tierra está llena de adúlteros,

por causa de la maldición está de luto

y los pastos del desierto se han secado.

Los profetas corren tras la maldad,

y usan su poder para la injusticia.

11«Impíos son los profetas y los sacerdotes;

aun en mi propia casa encuentro su maldad»,

afirma el Señor.

12«Por eso su camino será resbaladizo;

serán empujados a las tinieblas,

y en ellas se hundirán.

Yo traeré sobre ellos una calamidad

en el año de su castigo»,

afirma el Señor.

13«Algo repugnante he observado

entre los profetas de Samaria:

profetizaron en nombre de Baal

y descarriaron a mi pueblo Israel.

14Y entre los profetas de Jerusalén

he observado cosas terribles:

cometen adulterio y viven en la mentira;

fortalecen las manos de los malhechores,

ninguno se convierte de su maldad.

Todos ellos son para mí como Sodoma;

los habitantes de Jerusalén son como Gomorra».

15Por tanto, así dice el Señor de los Ejércitos contra los profetas:

«Haré que coman alimentos amargos

y que beban agua envenenada,

porque los profetas de Jerusalén

han esparcido la impiedad por toda la tierra».

16Así dice el Señor de los Ejércitos:

«No escuchen lo que dicen los profetas,

pues alientan en ustedes falsas esperanzas;

cuentan visiones que se han imaginado

y que no proceden de la boca del Señor.

17A los que me desprecian les aseguran

que yo, el Señor, digo que gozarán de paz;

a los que obedecen los dictados de su terco corazón

les dicen que no les sobrevendrá ningún mal.

18¿Quién de ellos ha estado en el consejo del Señor?

¿Quién ha recibido o escuchado su palabra?

¿Quién ha atendido y escuchado su palabra?

19La tempestad del Señor

se ha desatado con furor;

un torbellino se cierne amenazante

sobre la cabeza de los malvados.

20La ira del Señor no cesará

hasta que haya realizado por completo

los propósitos de su corazón.

Al final de los tiempos

lo comprenderán con claridad.

21Yo no envié a esos profetas,

pero ellos corrieron a llevar sus mensajes;

ni siquiera hablé,

pero ellos profetizaron.

22Si hubieran estado en mi consejo,

habrían proclamado mis palabras a mi pueblo;

lo habrían hecho volver de su mal camino

y de sus malas acciones.

23»¿Soy acaso Dios solo de cerca?

¿No soy Dios también de lejos?»,

afirma el Señor.

24«¿Podrá el hombre hallar un escondite

donde yo no pueda encontrarlo?»,

afirma el Señor.

«¿Acaso no soy yo el que llena los cielos y la tierra?»,

afirma el Señor.

25«He escuchado lo que dicen los profetas que profieren mentiras en mi nombre, los cuales dicen: “¡He tenido un sueño, he tenido un sueño!”. 26¿Hasta cuándo continuarán los profetas hablando mentiras y delirios de sus propios corazones? 27Con los sueños que se cuentan unos a otros pretenden hacer que mi pueblo se olvide de mi nombre, como sus antepasados se olvidaron de mi nombre por el de Baal. 28El profeta que tenga un sueño, que lo cuente; pero el que reciba mi palabra, que la proclame con fidelidad. ¿Qué tiene que ver la paja con el grano?», afirma el Señor. 29«¿No es acaso mi palabra como fuego y como martillo que pulveriza la roca?», afirma el Señor.

30«Por eso yo estoy contra los profetas que se roban mis palabras entre sí», afirma el Señor. 31«Yo estoy contra los profetas que con sus propias lenguas hablan por hablar», afirma el Señor. 32«Yo estoy contra los profetas que cuentan sueños mentirosos y que, al contarlos, hacen que mi pueblo se extravíe con sus mentiras y sus presunciones», afirma el Señor. «Yo no los he enviado ni he dado ninguna orden. No traen ningún beneficio a este pueblo», afirma el Señor.

Profecías falsas

33«Si este pueblo o algún profeta o sacerdote te pregunta: “¿Qué mensaje23:33 mensaje. Juego de palabras aquí y en los vv. siguientes; el vocablo hebreo también significa carga. tenemos del Señor?”, tú responderás: “¿De qué mensaje hablas? Yo los abandonaré”, afirma el Señor. 34Si un profeta o un sacerdote o alguien del pueblo dice: “Este es el mensaje del Señor”, yo castigaré a ese hombre y a su casa. 35Así deberán hablarse entre amigos y hermanos: “¿Qué ha respondido el Señor?”, o “¿Qué ha dicho el Señor?”. 36Pero no deberán mencionar más la frase “Mensaje del Señor”, porque el mensaje de cada uno será su propia palabra, ya que ustedes han distorsionado las palabras del Dios viviente, del Señor de los Ejércitos, nuestro Dios. 37Así dirás a los profetas: “¿Qué les ha respondido el Señor? ¿Qué les ha dicho?”. 38Pero si ustedes responden: “¡Mensaje del Señor!”, el Señor dice: “Por cuanto ustedes han dicho: ‘¡Mensaje del Señor!’, siendo que yo había prohibido que pronunciaran esta frase, 39entonces me olvidaré de ustedes y los echaré de mi presencia, junto con la ciudad que di a ustedes y a sus antepasados. 40Y los afligiré con vergüenza eterna, con una deshonra eterna que jamás será olvidada”».

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 23:1-40

Ang Paglaom sa Palaabuton

1-2Nagsiling ang Ginoo, ang Dios sang Israel, “Kaluluoy kamo nga mga pangulo sang akon katawhan! Pareho kamo sa mga manugbantay sang karnero nga nagapamatay kag nagapalapta sang mga karnero. Gani tungod nga ginpalapta ninyo ang akon katawhan kag wala gin-atipan, silutan ko kamo. Oo, silutan ko kamo tungod sa kalautan nga inyo ginhimo. 3Ako mismo ang magatipon sa mga nabilin ko nga katawhan halin sa nagkalain-lain nga mga lugar nga sa diin ginpalapta ko sila, kag dal-on ko sila pabalik sa ila duta, kag didto magadamo gid sila. 4Hatagan ko sila sang mga pangulo nga mag-atipan sa ila, kag indi na sila mahadlok ukon makulbaan, kag wala na sing may madula sa ila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

5Nagsiling pa ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga paharion ko ang isa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Magahari siya nga may kaalam, kag himuon niya ang matarong kag husto sa sini nga duta. 6Amo ini ang ngalan nga itawag sa iya: ‘Ang Ginoo amo ang Nagahatag sa Aton sang Pagkamatarong.23:6 Pagkamatarong: ukon, Kaluwasan; ukon, Kadalag-an.’ Kag sa sina nga tion maluwas ang Juda kag makaangkon sang kalinong ang Israel.

7“Kag sa sina man nga tion ang mga tawo indi na magsumpa nga nagasiling, ‘Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo nga nagpaguwa sa mga Israelinhon sa Egipto.’ 8Sa baylo, magasiling sila, ‘Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo nga nagpaguwa sa mga kaliwat sang Israel sa nasyon sa aminhan kag sa tanan nga nasyon nga sa diin ginpalapta niya sila.’ Dayon magaestar sila sa ila kaugalingon nga duta.”

Ang Silot sa Butigon nga mga Propeta

9Daw sa mabuka ang akon tagipusuon tungod sa butigon nga mga propeta. Nagapalangurog ang akon mga tul-an, kag daw sa hubog ako tungod sa balaan nga mensahi sang Ginoo kontra sa ila. 10Puno na gid ang duta sang mga tawo nga nagasimba sa mga dios-dios,23:10 nagasimba sa mga dios-dios: sa literal, nagapanginbabayi ukon nagapanginlalaki. kay ang mga propeta nagahimo sang kalautan kag nagaabuso sang ila gahom. Tungod sini ginsumpa sang Ginoo ang duta, gani nagmala ini kag nagkalalaya ang mga tanom. 11Kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Ang mga pari pareho man sa mga propeta. Indi sila diosnon kag nagahimo sila sang kalautan bisan sa akon templo mismo. 12Gani mangin madanlog kag madulom ang ila dalan. Magakalasandad kag magakalatumba sila, kay padal-an ko sila sang kalaglagan sa tion nga silutan ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

13“Nakita ko nga puwerte kalaot sang mga propeta sang Samaria, kay nagapanagna sila sa ngalan ni Baal kag ginpatalang nila ang akon katawhan nga mga Israelinhon. 14Pero nakita ko nga mas malaot pa gid ang mga propeta sang Jerusalem, kay nagasimba sila sa mga dios-dios kag nagabutig pa. Ginaganyat nila ang mga malaot sa paghimo pa gid sang malaot, gani wala sila nagabiya sa ila kalautan. Ang katawhan sang Jerusalem pareho kalaot sa katawhan sang Sodom kag Gomora.

15“Gani ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling parte sa sini nga mga propeta: Pakan-on ko sila sang mapait nga pagkaon kag paimnon sang tubig nga may hilo; kay tungod sa ila naglapta ang kalautan sa bug-os nga duta.”

16Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom sa katawhan sang Jerusalem, “Indi kamo magpamati sa ginasiling sang sining butigon nga mga propeta. Ginapasalig lang nila kamo sang indi matuod. Ang ginasugid nila sa inyo nga mga palanan-awon wala naghalin sa akon kundi halin lang sa ila hunahuna. 17Amo ini ang ila ginahambal permi sa mga tawo nga nagatamay sa akon kag nagasunod sa ila matig-a nga mga tagipusuon: ‘Mangin maayo gid ang inyo kahimtangan, siling sang Ginoo. Wala sing malain nga matabo sa inyo.’ 18Pero sin-o sa sining mga propeta ang nakahibalo sa akon hunahuna? Wala gani sila nagpamati sa akon pulong ukon nagsapak sa akon ginsiling. 19Pamati! Ang akon kaakig pareho sang bagyo ukon buhawi nga magahampas sa ulo sang sining malaot nga mga tawo. 20Indi gid madula ang akon kaakig hasta mahimo ko ang akon luyag nga himuon. Kag sa palaabuton nga mga inadlaw, maintiendihan ninyo ini sing maayo. 21Wala ko ginpadala ini nga mga propeta, pero naglakat gihapon sila. Wala ako magpakighambal sa ila, pero nagpanagna sila. 22Pero kon nahibaluan lang nila kon ano ang ara sa akon hunahuna, ginbantala kuntani nila ang akon mga pulong sa akon katawhan, agod magbiya sila sa ila malain nga mga pagginawi kag mga binuhatan. 23Dios ako nga ara sa bisan diin kag indi lang sa isa ka lugar. 24Wala sing may makapanago sa sekreto nga mga lugar nga indi ko makita. Wala bala kamo kahibalo nga ara ako bisan diin sa langit kag sa duta? Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

25“Nabatian ko kon ano ang ginpanghambal sang mga propeta nga nagahambal sang kabutigan sa akon ngalan. Nagasiling sila nga kuno ginhatagan ko sila sang mensahi sa damgo. 26Hasta san-o pa bala sila maghambal sang kabutigan nga halin sa ila madaya nga tagipusuon? 27Paagi sa pagsugid nila sang sini nga mga damgo, ginatulod nila ang akon katawhan nga kalimtan ako, subong nga ginkalimtan ako sang ila mga katigulangan paagi sa pagsimba kay Baal. 28Pabay-i nga magsugid ini nga mga propeta sang ila damgo, pero atong mga propeta nga nakabati sang akon pulong dapat magsugid sini nga may katutom. Kay may kinalain ang ila damgo sa akon pulong, subong nga ang dagami lain sang sa uyas. 29Indi bala nga gamhanan ang akon pulong? Pareho ini sa kalayo nga makasunog ukon sa martilyo nga makadugmok sang bato.

30“Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga kontra ko ang mga propeta nga nagakuha lang sang ila mensahi halin sa iban nga mga propeta kag nagasiling nga halin kuno ina sa akon. 31-32Kontra ko man inang mga propeta nga nagahambal lang sang ila kaugalingon nga mga mensahi kag nagasiling nga ako kuno ang naghambal. Nagasugid sila sang mga damgo nga indi matuod, kag ginapatalang nila ang akon katawhan sa ila mga kabutigan nga ginahambal nila sing padasodaso. Wala ko gid sila pag-ipadala ukon pagsugua sa paghambal. Gani wala gid sila sing may mahatag nga kaayuhan sa katawhan. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

33Jeremias, kon may magpamangkot sa imo nga pumuluyo ukon propeta ukon pari kon ano ang akon mensahi, silinga sila nga sikwayon ko sila. 34Kon may propeta ukon pari ukon bisan sin-o nga magsiling nga may mensahi siya kuno halin sa akon, silutan ko ina nga tawo kag ang iya panimalay. 35Mas maayo pa nga ang tagsa-tagsa magpamangkot na lang sa iya mga abyan ukon mga paryente kon ano ang akon mensahi 36sang sa magsiling nga, ‘May mensahi ako halin sa Ginoo.’ Kay ginagamit lang ini sang iban agod mapapati nila ang ila isigkatawo, gani ginapatiko nila ang mga mensahi sang buhi nga Dios, ang Ginoo nga Makagagahom.

37“Jeremias, halimbawa magpamangkot ka sa isa ka propeta kon may mensahi siya halin sa akon 38kag magsiling siya, ‘Huo, may mensahi ako halin sa Ginoo.’ Dapat hambalan mo siya nga amo ini ang akon ginasiling: ‘Tungod nga nagsiling ka nga may mensahi ka halin sa akon, bisan gindumilian ko ikaw sa pagmitlang sini, 39kalimtan ko gid ikaw kag tabugon sa akon presensya. Kag pabay-an ko ini nga siyudad nga ginhatag ko sa inyo mga katigulangan. 40Pakahuy-an ko gid kamo hasta san-o, nga indi gid malimtan.’ ”