Jeremías 15 – NVI & CCL

Nueva Versión Internacional

Jeremías 15:1-21

1El Señor me dijo: «Aunque Moisés y Samuel se presentaran ante mí, no tendría compasión de este pueblo. ¡Échalos de mi presencia! ¡Que se vayan! 2Y si te preguntan: “¿A dónde iremos?”, entonces responderás que así dice el Señor:

»“Los destinados a la muerte, a la muerte;

los destinados a la espada, a la espada;

los destinados al hambre, al hambre;

los destinados al cautiverio, al cautiverio”.

3»Enviaré contra ellos cuatro clases de calamidades —afirma el Señor—, la espada para matar, los perros para destrozar, las aves del cielo para devorar y las bestias de la tierra para destruir. 4Los haré motivo de terror para todos los reinos de la tierra, por causa de lo que Manasés, hijo de Ezequías y rey de Judá, hizo en Jerusalén.

5»¿Quién tendrá compasión de ti, Jerusalén?

¿Quién llorará por ti?

¿Quién se detendrá a preguntar por tu bienestar?

6Tú me has rechazado,

te has vuelto atrás»,

afirma el Señor.

«Extenderé mi mano contra ti y te destruiré;

estoy cansado de tenerte compasión.

7Te arrojaré al viento con el rastrillo

en las puertas de la ciudad.

A ti te dejaré sin hijos y a mi pueblo lo destruiré,

porque no cambió su conducta.

8Haré que sus viudas sean más numerosas

que la arena de los mares;

en pleno día enviaré destrucción

contra las madres de los jóvenes.

De repente haré que caigan sobre ellas

la angustia y el pavor.

9Se desmaya la que tuvo siete hijos;

se queda sin aliento.

Su sol se pone en pleno día;

¡se queda avergonzada y humillada!

A sus sobrevivientes los entregaré a la espada

delante de sus enemigos»,

afirma el Señor.

10¡Ay de mí, madre mía, que me diste a luz

como hombre de contiendas y disputas contra toda la nación!

No he prestado ni me han prestado,

pero todos me maldicen.

11El Señor dijo:

«Ciertamente te libraré para bien;

haré que el enemigo te suplique

en tiempos de calamidad y de angustia.

12»¿Puede el hombre romper el hierro,

el hierro del norte o el bronce?

13»Por causa de todos tus pecados

entregaré como botín, sin costo alguno,

tu riqueza y tus tesoros,

por todo tu territorio.

14Haré que sirvas15:14 Haré que sirvas (mss. hebreos, LXX y Siríaca); Haré pasar (TM). a tus enemigos

en una tierra que no conoces,

porque mi ira encenderá un fuego

que arderá contra ustedes».

15Tú comprendes, Señor;

¡acuérdate de mí y cuídame!

¡Toma venganza de los que me persiguen!

Tú eres lento para la ira,

no permitas que sea yo arrebatado;

sabes que por ti sufro injurias.

16Al encontrarme con tus palabras,

yo las devoraba;

ellas eran mi gozo

y la alegría de mi corazón,

porque yo llevo tu nombre,

Señor Dios de los Ejércitos.

17No me he sentado en compañía de libertinos

ni me he divertido con ellos;

he vivido solo, porque tu mano estaba sobre mí

y me has llenado de indignación.

18¿Por qué no cesa mi dolor?

¿Por qué es incurable mi herida?

¿Por qué se resiste a sanar?

¿Serás para mí un arroyo engañoso,

de aguas no confiables?

19Por eso, así dice el Señor:

«Si te arrepientes, yo te restauraré

y podrás servirme.

Si evitas hablar en vano,

y dices palabras valiosas,

tú serás mi portavoz.

Que ellos se vuelvan hacia ti,

pero tú no te vuelvas hacia ellos.

20Haré que seas para este pueblo

como invencible muro de bronce;

pelearán contra ti,

pero no te podrán vencer,

porque yo estoy contigo

para salvarte y librarte»,

afirma el Señor.

21«Te libraré del poder de los malvados;

te rescataré de las garras de los violentos».

Mawu a Mulungu mu Chichewa Chalero

Yeremiya 15:1-21

1Kenaka Yehova anandiwuza kuti, “Ngakhale Mose ndi Samueli akanayima pamaso panga kupempherera anthu awa, Ine sindikanawachitira chisoni. Achotseni ndipo ndisawaonenso! Aleke apite! 2Ndipo ngati akufunsa iwe kuti, ‘Kodi tipite kuti?’ uwawuze kuti, ‘Yehova akuti,

“ ‘Oyenera kufa adzafa;

oyenera kufa ndi lupanga adzafa ndi lupanga;

oyenera kufa ndi njala adzafa ndi njala;

oyenera kupita ku ukapolo adzapita ku ukapolo.’

3“Ine ndidzawatumizira mitundu inayi ya zinthu zowononga,” akutero Yehova, “lupanga lowapha, agalu owaluma, mbalame zamumlengalenga ndiponso zirombo zoti ziwadye ndi kuwawononga. 4Ndidzawasandutsa kukhala chinthu chonyansa kwa anthu a maufumu onse a dziko lapansi chifukwa cha zimene Manase mwana wa Hezekiya mfumu ya Yuda anachita mu Yerusalemu.

5“Kodi adzakumvera chisoni ndani, Yerusalemu?

Kodi adzakulira ndani?

Kodi ndani amene adzapatuka kufunsa za moyo wako?

6Inu mwandikana Ine,” akutero Yehova.

“Inu mukubwererabe mʼmbuyo.

Choncho Ine ndidzakukanthani.

Ndatopa ndi kukuchitirani chifundo.

7Ine ndidzakubalalitsani kukuchotsani mʼmizinda ya mʼdzikomo

monga mmene amachitira ndi mankhusu popeta ndi lichero.

Anthu anga ndinawaliritsa ndi kuwawononga

chifukwa sanasinthe makhalidwe awo oyipa.

8Ndinachulukitsa amayi awo amasiye

kupambana mchenga wa kunyanja.

Amayiwo ndinawawonongera ana awo aamuna

dzuwa lili pamutu.

Mwadzidzidzi ndinawagwetsera

kuwawa mtima ndi mantha.

9Mayi wa ana asanu ndi awiri wakomoka

ndipo akupuma wefuwefu.

Dzuwa lake lalowa ukanali usana;

anamuchititsa manyazi ndipo wathedwa nzeru.

Otsala ndidzawapereka mʼmanja mwa adani awo

kuti awaphe ndi lupanga,”

akutero Yehova.

10Kalanga ine, amayi pakuti munandibereka ine,

munthu amene ndikutsutsana ndi kulimbana ndi anthu pa dziko lonse!

Ine sindinakongoze kapena kukongola kanthu,

komatu aliyense akunditemberera.

11Yehova anati,

“Ndithudi, Ine ndidzakulanditsa kuti upeze bwino.

Ndithudi, adani ako adzakupempha pa nthawi ya tsoka

ndi ya mavuto awo.

12“Palibe munthu amene angathe kudula chitsulo,

makamaka chitsulo chochokera kumpoto chosakaniza ndi mkuwa.

13Anthu ako ndi chuma chako

ndidzazipereka kwa ofunkha popanda malipiro,

chifukwa cha machimo anu onse

a mʼdziko lanu lonse.

14Ndidzakusandutsani akapolo a adani anu

mʼdziko limene inu simulidziwa,

chifukwa mkwiyo wanga wayaka ngati moto

umene udzakutenthani.”

15Ine ndinati, “Inu Yehova, mumadziwa zonse;

kumbukireni ndi kundisamalira.

Ndilipsireni anthu ondizunza.

Ndilezereni mtima musandilande moyo wanga.

Onani momwe ndi kuvutikira chifukwa cha Inu.

16Munandiyankhula ndipo mawu anu ndinawalandira bwino.

Mawu anu anandipatsa chimwemwe ndipo mtima wanga unasangalala.

Paja ine, Yehova Mulungu Wamphamvuzonse,

ndimadziwika ndi dzina lanu.

17Sindinakhale nawo mʼgulu la anthu amadyera,

sindinasangalale nawo anthu amenewo.

Ndinakhala ndekha chifukwa choti dzanja lanu linali pa ine

ndipo munadzaza mu mtima mwanga ndi mkwiyo.

18Nanga nʼchifukwa chiyani mavuto anga sakutha?

Bwanji chilonda changa sichikupola?

Kodi inu mudzakhala ngati mtsinje wowuma nthawi yachilimwe,

kapena ngati kasupe wopanda madzi?”

19Tsono Yehova anandiyankha kuti,

“Ukabwerera kwa Ine, ndidzakulandiranso

ndipo udzakhalanso mtumiki wanga.

Ngati udzayankhula mawu oyenera osati achabechabe,

udzakhalanso mneneri wanga.

Anthu adzabwera kwa iwe

ndipo sipadzafunika kuti iwe upite kwa iwo.

20Ndidzakusandutsa ngati khoma lolimba

ngati mkuwa kwa anthu awa.

Adzalimbana nawe

koma sadzakugonjetsa,

pakuti Ine ndili nawe

kukulanditsa ndi kukupulumutsa,”

akutero Yehova.

21“Ndidzakupulumutsa mʼdzanja la anthu oyipa

ndipo ndidzakuwombola kwa anthu ankhanza.”