Isaías 43 – NVI & AKCB

Nueva Versión Internacional

Isaías 43:1-28

El único Salvador de Israel

1Pero ahora, así dice el Señor,

el que te creó, Jacob,

el que te formó, Israel:

«No temas, que yo te he redimido;

te he llamado por tu nombre; tú eres mío.

2Cuando cruces las aguas,

yo estaré contigo;

cuando cruces los ríos,

no te cubrirán sus aguas;

cuando camines por el fuego,

no te quemarás

ni te abrasarán las llamas.

3Yo soy el Señor tu Dios,

el Santo de Israel, tu Salvador;

yo he entregado a Egipto como precio por tu rescate,

a Cus y a Seba en tu lugar.

4Porque eres precioso a mis ojos

y digno de honra, yo te amo.

A cambio de ti entregaré pueblos;

a cambio de tu vida entregaré naciones.

5No temas, porque yo estoy contigo;

desde el oriente traeré a tu descendencia,

desde el occidente te reuniré.

6Al norte diré: “¡Entrégalos!”.

Y al sur: “¡No los retengas!

Trae a mis hijos desde lejos

y a mis hijas desde los confines de la tierra.

7Trae a todo el que sea llamado por mi nombre,

al que yo he creado para mi gloria,

al que yo hice y formé”».

8Saquen al pueblo ciego, aunque tiene ojos,

al pueblo sordo, aunque tiene oídos.

9Que se reúnan todas las naciones

y se congreguen los pueblos.

¿Quién de sus dioses profetizó estas cosas

y nos anunció lo ocurrido en el pasado?

Que presenten a sus testigos y demuestren tener razón,

para que otros oigan y digan:

«Es verdad».

10«Ustedes son mis testigos», afirma el Señor,

«y mi siervo a quien he escogido,

para que me conozcan y crean en mí,

y entiendan que yo soy.

Antes de mí no hubo ningún otro dios

ni habrá ninguno después de mí.

11Yo, yo soy el Señor,

fuera de mí no hay ningún otro salvador.

12Yo he anunciado, salvado y proclamado;

yo entre ustedes y no un dios extraño.

Ustedes son mis testigos de que yo soy Dios»,

afirma el Señor.

13«Desde los tiempos antiguos, yo soy.

No hay quien pueda librar de mi mano.

Lo que yo hago, nadie puede desbaratarlo».

La misericordia de Dios y la infidelidad de Israel

14Así dice el Señor,

su Redentor, el Santo de Israel:

«Por ustedes enviaré gente a Babilonia;

abatiré a todos como fugitivos.

En los barcos que eran su orgullo,

abatiré a los babilonios.43:14 Lit. caldeos.

15Yo soy el Señor, su Santo;

soy su Rey, el Creador de Israel».

16Así dice el Señor,

el que abrió un camino en el mar,

una senda a través de las aguas caudalosas;

17el que hizo salir carros de combate y caballos,

ejército y guerrero al mismo tiempo,

los cuales quedaron tendidos para nunca más levantarse,

extinguidos como mecha que se apaga:

18«Olviden las cosas de antaño;

ya no vivan en el pasado.

19¡Voy a hacer algo nuevo!

Ya está sucediendo, ¿no se dan cuenta?

Estoy abriendo un camino en el desierto

y ríos en lugares desolados.

20Me honran los animales salvajes,

los chacales y los avestruces;

yo hago brotar agua en el desierto,

ríos en lugares desolados,

para dar de beber a mi pueblo escogido,

21al pueblo que formé para mí mismo,

para que proclame mi alabanza.

22»Pero tú, Jacob, no me has invocado;

tú, Israel, te has cansado de mí.

23No me has traído el cordero de tus holocaustos

ni me has honrado con tus sacrificios.

No te he abrumado exigiendo ofrendas de grano

ni te he agobiado reclamando incienso.

24No me has comprado caña aromática

ni me has saciado con el sebo de tus sacrificios.

¡En cambio, tú me has abrumado con tus pecados

y me has agobiado con tus iniquidades!

25»Soy yo, solo yo, el que por amor a mí mismo

borra tus transgresiones

y no se acuerda más de tus pecados.

26¡Hazme recordar!

Presentémonos a juicio;

plantea el argumento de tu inocencia.

27Tu primer antepasado pecó;

tus voceros se rebelaron contra mí.

28Por eso humillé a las autoridades del templo;

entregué a Jacob a la destrucción total,

entregué a Israel al menosprecio.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 43:1-28

Israel Agyenkwa Koro

1Na afei, sɛɛ na Awurade se,

nea ɔbɔɔ wo, Yakob

nea ɔnwen wo, Israel;

“Nsuro na magye wo;

mabɔ wo din afrɛ wo; woyɛ me dea.

2Sɛ wofa nsu mu a,

mɛka wo ho;

na sɛ wutwa nsubɔnten no a,

ɛremmu mfa wo so.

Sɛ wonantew ogya no mu a,

worenhyew;

ogyaframa no renhye wo.

3Na mene Awurade, wo Nyankopɔn,

Israel Kronkronni, wo Agyenkwa.

Mede Misraim yɛ mpata ma wo

na mede Kus ne Seba si wʼanan mu.

4Sɛ wosom bo ma me na wowɔ anuonyam wɔ mʼanim

na medɔ wo nti,

mede nnipa bɛsesa wo,

na mede nkurɔfo asesa wo nkwa.

5Nsuro, efisɛ meka mo ho;

mede wo mma befi apuei fam aba

na maboa wɔn ano afi atɔe fam.

6Mɛka akyerɛ atifi fam se, ‘Munnyaa wɔn!’

ne anafo fam se, ‘Munnye wɔn ntena ha.’

Momfa me mmabarima mfi akyirikyiri mmra

na me mmabea mfi asase ano mmra,

7obiara a me din da no so,

nea mebɔɔ no de hyɛɛ me ho anuonyam,

nea menwen no na meyɛɛ no.”

8Momfa wɔn a wɔwɔ ani, nanso wonhu ade

wɔn a wɔwɔ aso nanso asisiw no mmra.

9Aman no nyinaa boa wɔn ho ano,

na nnipa no hyia mu.

Wɔn mu hena na ɔkaa eyi fii mfiase

na ɔpaee mu kaa nneɛma a atwam no kyerɛɛ yɛn?

Ma wɔmmfa wɔn nnansefo mmra mmedi adanse sɛ wodi bem,

sɛnea afoforo bɛte na wɔaka se, “Ɛyɛ nokware.”

10“Mone me nnansefo, ne mʼasomfo a mapaw no,”

sɛɛ na Awurade se,

“Sɛnea mubehu na moagye me adi

na moate ase sɛ me ne no.

Wɔammɔ onyame bi anni mʼanim,

na mʼakyi nso obiara remma.

11Me, Me ara, Mene Awurade,

na agyenkwa biara nni hɔ sɛ me.

12Mada no adi na magye nkwa na mapae mu aka se,

Me, na ɛnyɛ onyame nanani bi a ɔwɔ mo mu.

Mone me nnansefo,” Awurade na ose sɛ, “Mene Onyankopɔn.

13Yiw, na efi teteete no me ne no.

Obiara rentumi nnye mfi me nsam

sɛ meyɛ biribi a, hena na obetumi adan no?”

Onyankopɔn Ahummɔbɔ Ne Israel Huammɔdi

14Sɛɛ na Awurade se,

wʼAgyenkwa, Israel Kronkronni no:

“Mo nti, mɛsoma akɔ Babilonia,

na mede Babiloniafo nyinaa bɛba sɛ aguanfo

wɔ ahyɛn a wɔde hoahoa wɔn ho no mu.

15Mene Awurade, wo Kronkronni no,

Israel Yɛfo, wo Hene.”

16Sɛɛ na Awurade se,

nea ɔbɔɔ kwan wɔ po mu,

kwan a ɛda asubun mu,

17nea ɔtwee nteaseɛnam ne apɔnkɔ,

asraafo ne ne nkekaho nyinaa,

na wɔkaa hɔ a wɔansɔre bio,

wɔadum wɔn te sɛ kanea mu ntamabamma:

18“Momma mo werɛ mfi kan nneɛma no

monntɔ nnkɔ nea atwam no so.

19Hwɛ, mereyɛ ade foforo!

Mprempren, ɛrepue; na munhu ana?

Merebɔ kwan afa nweatam so

na mereyɛ nsuwansuwa wɔ asase wosee so.

20Mmoa a wɔyɛ keka hyɛ me anuonyam,

adompo ne mpatu,

efisɛ mema nsu wɔ nweatam so

ne nsuwansuwa wɔ asase wosee so,

de ma me nkurɔfo, wɔn a mapaw wɔn no nsu,

21nnipa a meyɛɛ wɔn maa me ho

sɛ wɔmpae mu nka mʼayeyi.

22“Nanso, womfrɛɛ me, Yakob,

wonhaw wo ho wɔ me ho, Israel.

23Momfaa nguan mmrɛɛ me sɛ ɔhyew afɔrebɔde,

na momfaa mo afɔrebɔ nhyɛɛ me anuonyam nso.

Memmaa aduan afɔre nyɛɛ mo adesoa

na memfaa nnuhuamgye nhaw mo.

24Montɔɔ nnuhuam mmrɛɛ me,

na mommaa mo afɔrebɔde mu srade mmuu me so.

Mmom, mode mo bɔne asoa me

na mode mo mfomso ho haw abɛto me so.

25“Me, me ara, mene nea ɔpepa

mo bɔne, me nti,

na menkae mo amumɔyɛ bio.

26Monhwehwɛ nea atwa mu no mu bio mma me,

momma yɛmmɔ mu nnye asɛm no ho akyinnye;

ka wʼasɛm a ɛkyerɛ sɛ wunni fɔ no.

27Mo agya a odii kan no yɛɛ bɔne;

mo kasamafo tew mʼanim atua.

28Enti magu mo asɔredan mu atitiriw anim ase,

na mede Yakob ama ɔsɛe

na mede Israel ama ahohora.