Isaías 40 – NVI & YCB

Nueva Versión Internacional

Isaías 40:1-31

Consuelo para el pueblo de Dios

1¡Consuelen, consuelen a mi pueblo!

—dice su Dios—.

2Hablen con ternura a Jerusalén

y anúncienle

que ya ha cumplido servicio obligatorio,

que ya ha pagado por su iniquidad,

que ya ha recibido de la mano del Señor

el doble por todos sus pecados.

3Una voz proclama:

«Preparen en el desierto

un camino para el Señor;

enderecen en el desierto

un sendero para nuestro Dios.

4Se levantarán todos los valles

y se allanarán todas las montañas y colinas;

el terreno escabroso se nivelará

y se alisarán las quebradas.

5Entonces se revelará la gloria del Señor,

y la verá toda la humanidad.

El Señor mismo lo ha dicho».

6Una voz dice: «Proclama».

«¿Y qué voy a proclamar?», respondo yo.40:6 respondo yo (LXX, Qumrán y Vulgata); responde él (TM).

«Que todo mortal es como la hierba

y toda su gloria como la flor del campo.

7La hierba se seca y la flor se marchita,

porque el aliento del Señor sopla sobre ellas.

Sin duda, el pueblo es hierba.

8La hierba se seca y la flor se marchita,

pero la palabra de nuestro Dios permanece para siempre».

9Portadora de buenas noticias a Sión,

súbete a una alta montaña.

Portadora de buenas noticias a Jerusalén,

alza con fuerza tu voz.

Álzala, no temas;

di a las ciudades de Judá:

«¡Aquí está su Dios!».

10Miren, el Señor y Dios llega con poder

y con su brazo gobierna.

Su galardón lo acompaña;

su recompensa lo precede.

11Como un pastor que cuida su rebaño,

recoge los corderos en sus brazos;

los lleva junto a su pecho,

y guía con cuidado a las recién paridas.

12¿Quién ha medido las aguas con la palma de su mano

y abarcado entre sus dedos la extensión de los cielos?

¿Quién metió en una medida el polvo de la tierra?

¿Quién pesó en una balanza las montañas y las colinas?

13¿Quién puede medir el alcance del Espíritu del Señor

o quién puede servirle de consejero?

14¿A quién consultó el Señor para ilustrarse

y quién le enseñó el camino de la justicia?

¿Quién le impartió conocimiento

o le hizo conocer la senda de la inteligencia?

15A los ojos de Dios, las naciones son como una gota de agua en un balde,

como una brizna de polvo en una balanza.

Él pesa las islas como si fueran polvo fino.

16El Líbano no alcanza para el fuego de su altar

ni todos sus animales para los holocaustos.

17Todas las naciones no son nada en su presencia;

no tienen para él valor alguno.

18¿Con quién compararán a Dios?

¿Con qué imagen lo representarán?

19Un escultor funde la imagen;

un joyero la enchapa en oro

y le labra cadenas de plata.

20El que es muy pobre para ofrendar

escoge madera que no se pudra,

y busca un hábil artesano

para erigir una imagen que no se caiga.

21¿Acaso no lo sabían ustedes?

¿No se habían enterado?

¿No se les dijo desde el principio?

¿No lo entendieron desde la fundación del mundo?

22Él reina sobre la bóveda de la tierra,

cuyos habitantes son como langostas.

Él extiende los cielos como un toldo

y los despliega como tienda para ser habitada.

23Él anula a los poderosos,

y a nada reduce a los gobernantes de este mundo.

24Escasamente han sido plantados,

apenas han sido sembrados,

apenas echan raíces en la tierra,

cuando él sopla sobre ellos, se marchitan

y el huracán los arrasa como paja.

25«¿Con quién, entonces, me compararán ustedes?

¿Quién es igual a mí?», dice el Santo.

26Alcen los ojos y miren a los cielos:

¿Quién ha creado todo esto?

El que ordena la multitud de estrellas una por una,

y llama a cada una por su nombre.

¡Es tan grande su poder y tan poderosa su fuerza,

que no falta ninguna de ellas!

27¿Por qué te quejas, Jacob?

¿Por qué dices, Israel:

«Mi camino está escondido del Señor;

mi Dios ignora mi derecho»?

28¿Acaso no lo sabes?

¿Acaso no te has enterado?

El Señor es el Dios eterno,

creador de los confines de la tierra.

No se cansa ni se fatiga

y su inteligencia es insondable.

29Él fortalece al cansado

y acrecienta las fuerzas del débil.

30Aun los jóvenes se cansan, se fatigan,

los muchachos tropiezan y caen;

31pero los que confían en el Señor

renovarán sus fuerzas;

levantarán el vuelo como las águilas,

correrán y no se fatigarán,

caminarán y no se cansarán.

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Isaiah 40:1-31

Ìtùnú fún àwọn ènìyàn Ọlọ́run

1Ẹ tù ú nínú, ẹ tu ènìyàn mi nínú,

ni Ọlọ́run yín wí.

2Sọ̀rọ̀ pẹ̀lẹ́pẹ̀lẹ́ fún Jerusalẹmu

kí o sì kéde fún un

pé iṣẹ́ àṣekára rẹ̀ ti parí,

pé à ti san gbèsè ẹ̀ṣẹ̀ rẹ̀,

pé ó ti rí i gbà láti ọwọ́ Olúwa

ìlọ́po méjì fún gbogbo ẹ̀ṣẹ̀ rẹ̀.

340.3: Mt 3.3; Mk 1.3; Lk 3.4; Jh 1.23.Ohùn ẹni tí ń kígbe ní ijù:

“Ẹ tún ọ̀nà Olúwa ṣe,

ṣe òpópó tí ó tọ́ ní aginjù fún Ọlọ́run wa.

440.4-5: Lk 3.5-6.Gbogbo Àfonífojì ni a ó gbé sókè,

gbogbo òkè ńlá àti òkè kékeré ni yóò di pẹ̀tẹ́lẹ̀;

wíwọ́ ni a ó sọ di títọ́ àti

ọ̀nà pálapàla ni a óò sọ di títẹ́jú pẹrẹsẹ,

5Ògo Olúwa yóò sì di mí mọ̀

gbogbo ènìyàn lápapọ̀ ni yóò sì rí i.

Nítorí ẹnu Olúwa ni ó ti sọ ọ́.”

640.6-8: 1Pt 1.24-25.Ohùn kan wí pé, “Kígbe sókè.”

Èmi sì sọ pé, “Igbe kí ni èmi ó ké?”

“Gbogbo ènìyàn dàbí i koríko,

àti gbogbo ògo wọn dàbí ìtànná igbó.

7Koríko ń rọ ìtànná sì ń rẹ̀,

nítorí èémí Olúwa ń fẹ́ lù wọ́n.

Nítòótọ́ koríko ni àwọn ènìyàn.

8Koríko ń rọ ìtànná sì ń rẹ̀,

ṣùgbọ́n ọ̀rọ̀ Ọlọ́run wa dúró títí láé.”

940.9: Isa 52.7; Nh 1.15; Ap 10.36; Ro 10.15.Ìwọ tí o mú ìyìn ayọ̀ wá sí Sioni,

lọ sí orí òkè gíga.

Ìwọ tí ó mú ìyìn ayọ̀ wá sí Jerusalẹmu,

gbé ohùn rẹ sókè pẹ̀lú ariwo,

gbé e sókè, má ṣe bẹ̀rù;

sọ fún àwọn ìlú u Juda,

“Ọlọ́run rẹ nìyìí!”

1040.10: If 22.7,12.Wò ó, Olúwa Olódùmarè náà ń bọ̀ wá pẹ̀lú agbára,

apá rẹ̀ sì ń jẹ ọba fún un.

Wò ó, èrè rẹ̀ sì wà pẹ̀lú rẹ̀,

àti ìdápadà rẹ̀ tí ń bá a bọ̀ wá.

11Ó ń tọ́ àwọn agbo rẹ̀ gẹ́gẹ́ bí olùṣọ́-àgùntàn:

Ó kó àwọn ọ̀dọ́-àgùntàn ní apá rẹ̀.

Ó sì gbé wọn súnmọ́ oókan àyà rẹ̀;

ó sì fi pẹ̀lẹ́pẹ̀lẹ́ darí àwọn tí ó ní.

12Ta ni ó tiwọn omi nínú kòtò ọwọ́ rẹ̀,

tàbí pẹ̀lú ìbú ọwọ́ rẹ̀

tí ó wọn àwọn ọ̀run?

Ta ni ó ti kó erùpẹ̀ ilẹ̀ ayé jọ nínú apẹ̀rẹ̀,

tàbí kí ó wọn àwọn òkè ńlá lórí ìwọ̀n

àti òkè kéékèèkéé nínú òṣùwọ̀n?

1340.13: Ro 11.34; 1Kọ 2.16.Ta ni ó ti mọ ọkàn Olúwa,

tàbí tí ó ti tọ́ ọ ṣọ́nà gẹ́gẹ́ bí olùdámọ̀ràn rẹ̀?

14Ta ni Olúwa ké sí kí ó là á lọ́yẹ

àti ta ni ó kọ́ òun ní ọ̀nà tí ó tọ́?

Ta ni ẹni náà tí ó kọ́ ọ ní ọgbọ́n

tàbí tí ó fi ipa ọ̀nà òye hàn án?

15Nítòótọ́ àwọn orílẹ̀-èdè dàbí i ẹ̀kún omi

nínú garawa;

a kà wọ́n sí gẹ́gẹ́ bí eruku lórí ìwọ̀n;

ó wọn àwọn erékùṣù àfi bí eruku múnúmúnú ni wọ́n.

16Lebanoni kò tó fún pẹpẹ iná,

tàbí kí àwọn ẹranko rẹ̀ kí ó tó fún ẹbọ sísun.

17Níwájú rẹ̀ ni gbogbo orílẹ̀-èdè dàbí ohun tí kò sí;

gbogbo wọn ló kà sí ohun tí kò wúlò

tí kò tó ohun tí kò sí.

18Ta ni nígbà náà tí ìwọ yóò fi Ọlọ́run wé?

Ère wo ni ìwọ yóò fi ṣe àkàwé rẹ̀?

19Ní ti ère, oníṣọ̀nà ni ó dà á,

ti alágbẹ̀dẹ wúrà sì fi wúrà bò ó

tí a sì ṣe ẹ̀wọ̀n ọ̀nà sílífà fún un.

20Ọkùnrin kan tí ó tálákà jù kí ó lè mú

irú ọrẹ bẹ́ẹ̀ wá,

wá igi tí kò le è rà.

Ó wá oníṣọ̀nà tí ó

láti ṣe àgbékalẹ̀ ère tí kì yóò le è ṣubú.

21Ǹjẹ́ o kò tí ì mọ̀

ìwọ kò tí ì gbọ́?

A kò tí ì sọ fún ọ láti ìbẹ̀rẹ̀ wá?

Ìwọ kò tí ì mọ láti ìgbà ìpìlẹ̀ ayé?

22Òun jókòó lórí ìtẹ́ ní òkè òbírí ilẹ̀ ayé,

àwọn ènìyàn rẹ̀ sì dàbí i láńtata.

Ó ta àwọn ọ̀run bí ìbòrí ìgúnwà,

ó sì nà wọ́n jáde gẹ́gẹ́ bí àgọ́ láti gbé.

23Ó sọ àwọn ọmọ ọba di asán

àti àwọn aláṣẹ ayé yìí ni ó ti sọ dòfo.

24Gẹ́rẹ́ tí a ti gbìn wọ́n,

kété tí a gbìn wọ́n,

kété tí wọ́n fi gbòǹgbò múlẹ̀,

bẹ́ẹ̀ ni ó fẹ́ atẹ́gùn lù wọ́n gbogbo wọn sì gbẹ,

bẹ́ ni ìjì líle sì gbá wọn lọ gẹ́gẹ́ bí ìyàngbò.

25“Ta ni ẹ ó fi mi wé?

Tàbí ta ni ó bá mi dọ́gba?” ni Ẹni Mímọ́ wí.

26Gbé ojú rẹ sókè kí o sì wo àwọn ọ̀run:

Ta ni ó dá àwọn wọ̀nyí?

Ẹni tí ó mú àkójọpọ̀ àwọn ìràwọ̀ jáde wá ní ọ̀kọ̀ọ̀kan

tí ó sì pè wọ́n ní orúkọ lọ́kọ̀ọ̀kan.

Nítorí agbára ńlá àti ipá rẹ̀,

ọ̀kan ṣoṣo nínú wọn kò sọnù.

27Èéṣe tí o fi sọ, ìwọ Jakọbu

àti tí o ṣàròyé, ìwọ Israẹli;

“Ọ̀nà mi pamọ́ níwájú Olúwa;

ìṣe mi ni a kò kọbi ara sí

láti ọwọ́ Ọlọ́run mi”?

28Ìwọ kò tí ì mọ̀?

Ìwọ kò tí ì gbọ́?

Olúwa òun ni Ọlọ́run ayérayé,

Ẹlẹ́dàá gbogbo ìpẹ̀kun ilẹ̀ ayé.

Agara kì yóò da bẹ́ẹ̀ ni kò ní ṣàárẹ̀,

àti òye rẹ̀ ni ẹnikẹ́ni kò le ṣe òdínwọ̀n rẹ̀.

29Ó ń fi agbára fún àwọn aláàárẹ̀

ó sì fi kún agbára àwọn tí agara dá.

30Àní, ó ń rẹ̀ wọ́n àwọn ọ̀dọ́, wọ́n ń rẹ̀wẹ̀sì,

àwọn ọ̀dọ́mọkùnrin sì ń kọsẹ̀ wọ́n ṣubú;

31ṣùgbọ́n àwọn tí ó gbẹ́kẹ̀lé Olúwa

yóò sọ agbára wọn di ọ̀tun.

Wọn yóò fìyẹ́ fò lókè bí idì;

wọn yóò sáré àárẹ̀ kò ní mú wọn,

wọn yóò rìn òòyì kò ní kọ́ wọn.