Isaías 40 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Isaías 40:1-31

Consuelo para el pueblo de Dios

1¡Consuelen, consuelen a mi pueblo!

—dice su Dios—.

2Hablen con ternura a Jerusalén

y anúncienle

que ya ha cumplido servicio obligatorio,

que ya ha pagado por su iniquidad,

que ya ha recibido de la mano del Señor

el doble por todos sus pecados.

3Una voz proclama:

«Preparen en el desierto

un camino para el Señor;

enderecen en el desierto

un sendero para nuestro Dios.

4Se levantarán todos los valles

y se allanarán todas las montañas y colinas;

el terreno escabroso se nivelará

y se alisarán las quebradas.

5Entonces se revelará la gloria del Señor,

y la verá toda la humanidad.

El Señor mismo lo ha dicho».

6Una voz dice: «Proclama».

«¿Y qué voy a proclamar?», respondo yo.40:6 respondo yo (LXX, Qumrán y Vulgata); responde él (TM).

«Que todo mortal es como la hierba

y toda su gloria como la flor del campo.

7La hierba se seca y la flor se marchita,

porque el aliento del Señor sopla sobre ellas.

Sin duda, el pueblo es hierba.

8La hierba se seca y la flor se marchita,

pero la palabra de nuestro Dios permanece para siempre».

9Portadora de buenas noticias a Sión,

súbete a una alta montaña.

Portadora de buenas noticias a Jerusalén,

alza con fuerza tu voz.

Álzala, no temas;

di a las ciudades de Judá:

«¡Aquí está su Dios!».

10Miren, el Señor y Dios llega con poder

y con su brazo gobierna.

Su galardón lo acompaña;

su recompensa lo precede.

11Como un pastor que cuida su rebaño,

recoge los corderos en sus brazos;

los lleva junto a su pecho,

y guía con cuidado a las recién paridas.

12¿Quién ha medido las aguas con la palma de su mano

y abarcado entre sus dedos la extensión de los cielos?

¿Quién metió en una medida el polvo de la tierra?

¿Quién pesó en una balanza las montañas y las colinas?

13¿Quién puede medir el alcance del Espíritu del Señor

o quién puede servirle de consejero?

14¿A quién consultó el Señor para ilustrarse

y quién le enseñó el camino de la justicia?

¿Quién le impartió conocimiento

o le hizo conocer la senda de la inteligencia?

15A los ojos de Dios, las naciones son como una gota de agua en un balde,

como una brizna de polvo en una balanza.

Él pesa las islas como si fueran polvo fino.

16El Líbano no alcanza para el fuego de su altar

ni todos sus animales para los holocaustos.

17Todas las naciones no son nada en su presencia;

no tienen para él valor alguno.

18¿Con quién compararán a Dios?

¿Con qué imagen lo representarán?

19Un escultor funde la imagen;

un joyero la enchapa en oro

y le labra cadenas de plata.

20El que es muy pobre para ofrendar

escoge madera que no se pudra,

y busca un hábil artesano

para erigir una imagen que no se caiga.

21¿Acaso no lo sabían ustedes?

¿No se habían enterado?

¿No se les dijo desde el principio?

¿No lo entendieron desde la fundación del mundo?

22Él reina sobre la bóveda de la tierra,

cuyos habitantes son como langostas.

Él extiende los cielos como un toldo

y los despliega como tienda para ser habitada.

23Él anula a los poderosos,

y a nada reduce a los gobernantes de este mundo.

24Escasamente han sido plantados,

apenas han sido sembrados,

apenas echan raíces en la tierra,

cuando él sopla sobre ellos, se marchitan

y el huracán los arrasa como paja.

25«¿Con quién, entonces, me compararán ustedes?

¿Quién es igual a mí?», dice el Santo.

26Alcen los ojos y miren a los cielos:

¿Quién ha creado todo esto?

El que ordena la multitud de estrellas una por una,

y llama a cada una por su nombre.

¡Es tan grande su poder y tan poderosa su fuerza,

que no falta ninguna de ellas!

27¿Por qué te quejas, Jacob?

¿Por qué dices, Israel:

«Mi camino está escondido del Señor;

mi Dios ignora mi derecho»?

28¿Acaso no lo sabes?

¿Acaso no te has enterado?

El Señor es el Dios eterno,

creador de los confines de la tierra.

No se cansa ni se fatiga

y su inteligencia es insondable.

29Él fortalece al cansado

y acrecienta las fuerzas del débil.

30Aun los jóvenes se cansan, se fatigan,

los muchachos tropiezan y caen;

31pero los que confían en el Señor

renovarán sus fuerzas;

levantarán el vuelo como las águilas,

correrán y no se fatigarán,

caminarán y no se cansarán.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 40:1-31

Ang Paglipay sa mga Katawhan sang Dios

1Nagsiling ang Dios, “Lipaya ninyo kag pabaskuga ang akon katawhan. 2Hambali ninyo sing malulo ang katawhan sang Jerusalem. Ibalita sa ila nga tapos na ang ila pag-antos, kag ang ila mga sala napatawad na. Kay ginsilutan ko sila sing tuman sa tanan nila nga mga sala.” 3May nagawali sing mabaskog. Nagasiling siya sa mga tawo, “Ipreparar ninyo ang alagyan sa kamingawan para sa Ginoo. Tadlunga ang dalan nga pagaagyan sang aton Dios. 4Ang tagsa ka nalupyakan tampukan, kag ang tagsa ka bukid tapanon, pati ang mga lugar nga kudolkudol. 5Dayon igapahayag ang gamhanan nga presensya sang Ginoo, kag makita ini sang tanan nga katawhan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini.”

6May nagsiling sa akon, “Magwali ka!” Nagsabat ako, “Ano ang akon iwali?” Nagsiling siya, “Iwali nga ang tanan nga tawo pareho sang hilamon, kag ang ila pagkabantog pareho sang iya bulak. 7Ang hilamon nagakalaya kag ang iya bulak nagakahulog tungod kay ginahuyop ini sang hangin nga ginapadala sang Ginoo. Matuod nga ang tawo pareho sang hilamon. 8Ang hilamon nagakalaya kag ang iya bulak nagakahulog, pero ang pulong sang aton Dios nagapadayon sa gihapon.”

9Kamo nga nagadala sang maayong balita sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem, magsaka kamo sa mataas nga bukid, kag isugid ninyo sing mabaskog ang maayong balita. Indi kamo magkahadlok sa pagsugid. Hambali ninyo ang mga banwa sang Juda nga ara na ang ila Dios. 10Huo, nagaabot na ang Ginoong Dios nga may gahom, kag magahari siya nga gamhanan. Nagaabot siya nga dala ang balos nga para sa iya katawhan. 11Atipanon niya ang iya katawhan pareho sa pag-atipan sang manugbantay sa mga karnero: ginakugos niya ang mga bata sang mga karnero kag ginatuytuyan niya sing mahinalungon ang mga inang.

12Sin-o bala ang makasukob sang tubig sa dagat paagi sa iya kamot, ukon makatakos sang langit paagi sa iya pagdangaw sini? Sin-o bala ang makasulod sang tanan nga duta sa suludlan ukon makakilo sang mga bukid? 13Sin-o bala ang nakahibalo sang hunahuna sang Ginoo? Sin-o bala ang makatudlo sa iya kon ano ang iya dapat himuon? 14Sa kay sin-o bala siya nagpalaygay agod paintiendihon siya kag sin-o bala ang nagtudlo sa iya sang husto nga dalan? Sin-o bala ang nagtudlo sa iya sang kaalam ukon nagtuytoy sa iya sa pag-intiendi? Wala gid! 15Ang matuod, ang mga nasyon pareho gid lang sang isa ka tulo sa timba, ukon yab-ok sa kilohan. Para sa Dios, ang mga isla daw pareho lang kamag-an sa mga yab-ok. 16Ang mga kasapatan sa Lebanon indi makaigo nga ihalad para sa iya, kag ang mga kahoy sini indi makaigo nga igatong sa mga halad. 17Wala gid ang mga nasyon kon ikomparar sa iya. Para sa iya, baliwala ang mga nasyon. 18Gani sa kay sin-o bala ninyo ikomparar ang Dios? Ukon sa ano bala ninyo siya ipaanggid? 19Sa dios-dios bala nga ginahimo lang sang panday, kag ginahaklapan sang bulawan kag ginadekorasyunan sang pilak nga mga kadena? 20Ukon sa dios-dios bala nga kahoy nga matig-a nga indi dali maggabok, nga ginapahimo sang imol nga tawo bilang halad? Ginapahimo niya ini sa isa ka maayo nga panday agod indi matumba.

21Wala bala kamo makahibalo ukon makabati? Wala bala sing may nagsugid sa inyo kon paano ginhimo ang kalibutan? 22Ginhimo ini sang Dios nga nagapungko sa trono sa ibabaw sang kalibutan, kag ang katawhan sa idalom daw pareho lang kagagmay sa mga tibakla sa iya panulok. Ginhumlad niya ang langit nga daw sa kurtina. Ginhumlad niya ini nga daw sa tolda agod puy-an. 23Ginakuhaan niya sang gahom ang mga pangulo sa kalibutan kag ginpakawalay pulos sila. 24Pareho sila sa tanom nga bag-o lang gintusok, nga halos wala pa gani makapanggamot. Kag ginhuyop sila sang Ginoo kag nalaya sila, dayon ginpalid sila sang buhawi pareho sa upa.

25Nagsiling ang Balaan nga Dios, “Sa kay sin-o bala ninyo ako ipaanggid? May ara bala sang pareho sa akon?”

26Tangla kamo sa langit! Sin-o bala ang nagtuga sinang mga bituon? Ang nagtuga sina amo ang Dios nga nagapaguwa sa kada isa sa ila samtang ginatawag niya sila sa ila mga ngalan. Sa iya pagkagamhanan wala sing isa sa ila nga nadula. 27Kamo nga katawhan sang Israel nga mga kaliwat ni Jacob, ngaa bala nga nagareklamo kamo nga ang inyo mga plano40:27 plano: ukon, kabudlayan. kag kinamatarong ginabaliwala sang Dios? 28Wala bala kamo makahibalo ukon makabati nga ang Ginoo amo ang wala sing katapusan nga Dios nga nagtuga sang bug-os nga kalibutan?40:28 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. Wala siya ginakapoy ukon nagakaluya, kag wala sing may makatungkad sang iya hunahuna. 29Ginahatagan niya sang kusog ang mga maluya kag ang mga ginakapoy. 30Bisan ang mga pamatan-on ginakapoy, ukon nagakaluya, kag nagakatumba sila, 31pero ang mga nagasalig sa Ginoo makaangkon liwat sang kusog. Daw sa magalupad sila pareho sa agila; kon magdalagan sila indi sila pagkapuyon; kon maglakat sila indi sila pagluyahon.