Isaías 24 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Isaías 24:1-23

Juicio universal

1Miren, el Señor arrasa la tierra

y la devasta,

trastorna su faz

y dispersa a sus habitantes.

2Lo mismo pasará

al pueblo y al sacerdote,

al esclavo y al amo,

a la esclava y a la señora,

al comprador y al vendedor,

al prestatario y al prestamista,

al acreedor y al deudor.

3La tierra será totalmente arrasada,

saqueada por completo,

porque el Señor lo ha dicho.

4La tierra languidece y se marchita;

el mundo se marchita y desfallece;

desfallecen los notables de la tierra.

5La tierra yace profanada,

pisoteada por sus habitantes,

porque han desobedecido las leyes,

han violado los estatutos,

han quebrantado el pacto eterno.

6Por eso una maldición consume a la tierra

y los culpables son sus habitantes.

Por eso el fuego los consume,

y solo quedan unos cuantos.

7Languidece el vino nuevo, desfallece la vid;

gimen todos los corazones alegres.

8Cesó el ritmo de los panderos,

se aplacó el bullicio de los que se divierten,

se apagó el júbilo del arpa.

9Ya no beben vino mientras cantan;

a los borrachos la cerveza les sabe amarga.

10La ciudad del caos yace devastada;

cerrado está el acceso a toda casa.

11Clamor hay en las calles porque falta el vino;

toda alegría se ha extinguido;

el júbilo ha sido desterrado.

12La ciudad está en ruinas;

su puerta está hecha pedazos.

13Así sucederá en medio de la tierra

y entre las naciones,

como cuando a golpes se cosechan aceitunas,

como cuando se recoge lo que sobra después de la vendimia.

14El remanente eleva su voz y grita de alegría;

desde el occidente aclama la majestad del Señor.

15Por eso, glorifiquen al Señor en el oriente;

el nombre del Señor, Dios de Israel,

en las costas del mar.

16Desde los confines de la tierra oímos cantar:

«¡Gloria al justo!».

Pero yo digo: «¡Ay de mí!

¡Qué dolor me consume!».

Los traidores traicionan,

los traidores maquinan traiciones.

17¡Terror, fosa y trampa

están contra ti, habitante de la tierra!

18Quien huya del grito de terror

caerá en la fosa,

y quien suba del fondo de la fosa

caerá en la trampa.

Abiertas están las compuertas de lo alto

y tiemblan los cimientos de la tierra.

19La tierra se quiebra, se desintegra;

la tierra se agrieta, se resquebraja;

la tierra tiembla y retiembla.

20La tierra se tambalea como un borracho,

se sacude como una choza.

Tanto pesa sobre ella su rebelión

que caerá para no volver a levantarse.

21En aquel día el Señor castigará

a los ejércitos celestiales en el cielo

y a los reyes terrenales en la tierra.

22Serán amontonados en un pozo,

como prisioneros entre rejas

y, después de muchos días, se les castigará.

23La luna se sonrojará

y el sol se avergonzará,

porque sobre el monte Sión, sobre Jerusalén,

reinará el Señor de los Ejércitos,

glorioso entre sus jefes.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 24:1-23

Pagasilutan sang Dios ang Kalibutan

1Pamati! Laglagon sang Ginoo ang kalibutan24:1 ang kalibutan: ukon, ang duta sang Canaan kag ang mga lugar sa palibot sini. hasta nga indi na ini mapuslan, kag laptahon niya ang mga pumuluyo sini. 2Isa lang ang dangatan sang tanan—pari ukon pumuluyo, agalon ukon suluguon, manugbaligya ukon manugbakal, manugpautang ukon manug-utang. 3Malaglag gid sing bug-os ang kalibutan kag magakalaubos ang mga butang diri. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini. 4Magamala kag magatig-a ang duta. Magaluya ang mga tawo sa bug-os nga kalibutan, pati ang dungganon nga mga tawo. 5Ginhigkuan ang kalibutan sang mga pumuluyo sini, tungod nga wala nila gintuman ang mga kasuguan kag mga pagsulundan sang Dios. Ginlapas nila ang wala sing katapusan nga kasugtanan sang Dios sa ila. 6Gani pakamalauton sang Dios ang kalibutan, kag magapanabat ang mga pumuluyo sini tungod sa ila mga sala. Sunugon sila, kag diutay lang ang mabilin sa ila. 7Magakalaya ang mga ubas, kag maubos ang duga sang ubas. Magapangasubo ang mga nagakalipay, 8kag indi na mabatian ang masadya nga tinukar sang mga tamborin kag mga arpa, kag ang paghinugyaw sang mga tawo nga nagaselebrar. 9Wala na sing kinanta sa ila pag-ininom, kag ang ilimnon mangin mapait. 10Mawasak ang siyudad kag indi na mapuslan. Siraduhon ang puwertahan sang kada balay agod wala sing may makasulod. 11Magasininggit ang mga tawo sa karsada, nga nagapangayo sang bino. Ang ila kalipay bayluhan sang kasubo. Wala na sing kinalipay sa kalibutan. 12Ang siyudad magapabilin nga guba, nga wasak ang mga puwertahan sini. 13Diutay na lang nga tawo ang mabilin sa tanan nga nasyon sa kalibutan, pareho sa olibo ukon ubas matapos nga gindugos. 14Ang mga tawo nga magkalabilin magahinugyaw sa kalipay. Ang ara sa nakatundan magabantala sang pagkagamhanan sang Ginoo. 15Gani ang mga tawo sa sidlangan kag sa mga lugar nga malapit sa dagat24:15 mga lugar nga malapit sa dagat: ukon, mga isla; ukon, malayo nga mga lugar. dapat magdayaw sa Ginoo, ang Dios sang Israel. 16Mabatian bisan sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan nga nagakanta sang, “Dayawon ang Matarong nga Dios!”

Pero kaluluoy ako! Nagapalangluya na ako! Kay padayon gihapon ang pagluib sang mga traidor nga tawo. 17Kamo nga mga katawhan sang kalibutan, nagahulat sa inyo ang kahadlok, buho, kag siod. 18Ang magapalagyo sa kahadlok mahulog sa buho, kag ang magguwa sa buho masiod.

Magaulan sing mabaskog, kag magatay-og ang pundasyon sang kalibutan. 19Magalitik ang duta, kag mapihak ini. 20Daw sa magaduling-duling ini pareho sa hubog. Magauyog-uyog ini pareho sa payag nga ginahuyop sang hangin. Mabug-atan ini tungod sa sala, kag malaglag kag indi na makabangon liwat.

21Sa sina nga tion, silutan sang Ginoo ang gamhanan nga mga tinuga sa langit,24:21 gamhanan nga mga tinuga sa langit: ukon, mga soldado sa mataas nga mga lugar. kag ang mga hari sa kalibutan. 22Tipunon sila tanan sa buho pareho sa mga priso. Prisohon sila, kag sa ulihi silutan. 23Magadulom ang adlaw kag bulan kay magahari ang Ginoo nga Makagagahom sa Bukid sang Zion, sa Jerusalem. Kag didto mapahayag ang iya gahom sa atubangan sang mga manugdumala sang iya katawhan.