Isaías 14 – NVI & NASV

Nueva Versión Internacional

Isaías 14:1-32

1En verdad, el Señor tendrá compasión de Jacob

y elegirá de nuevo a Israel.

Los asentará en su propio lugar.

Los extranjeros se juntarán con ellos

y se unirán a los descendientes de Jacob.

2Los pueblos los acogerán

y los llevarán a su lugar.

Los israelitas los tomarán

como siervos y siervas en la tierra del Señor;

apresarán a sus captores

y dominarán a sus opresores.

3Cuando el Señor te haga descansar de tu sufrimiento, de tu tormento y de la cruel esclavitud a la que fuiste sometido, 4pronunciarás esta sátira contra el rey de Babilonia:

¡Hay que ver cómo terminó el opresor,

y cómo acabó su arrogancia!14:4 arrogancia (LXX, Qumrán y Siríaca); en TM, palabra de difícil traducción.

5Quebró el Señor la vara de los malvados;

rompió el bastón de los gobernantes

6que con furia y continuos golpes

castigaba a los pueblos,

que con implacable enojo

dominaba y perseguía a las naciones.

7Toda la tierra descansa tranquila

y prorrumpe en gritos de alegría.

8Hasta los cipreses y cedros del Líbano

se burlan de ti y te dicen:

«Desde que yaces tendido,

nadie viene a derribarnos».

9En lo profundo de los dominios de la muerte14:9 los dominios de la muerte. Lit. el Seol.

todo se estremece al salir a tu encuentro;

por causa tuya se despierta a los muertos,

a los que fueron jefes de la tierra.

A los reyes de todas las naciones

se les hace levantar de sus tronos.

10Todos ellos responden y te dicen:

«¡También tú te has debilitado!

¡Ya eres uno más de los nuestros!».

11Tu majestad ha sido arrojada a los dominios de la muerte,14:11 a los dominios de la muerte. Lit. al Seol.

junto con el sonido de tus liras.

¡Duermes entre gusanos

y te cubren las lombrices!

12¡Cómo has caído del cielo,

lucero, hijo de la mañana!

Tú, que sometías a las naciones,

has caído por tierra.

13Decías en tu corazón:

«Subiré hasta los cielos.

¡Levantaré mi trono

por encima de las estrellas de Dios!

Gobernaré desde el extremo norte,

en el monte de la reunión.14:13 monte de la reunión. Lit. monte de la asamblea.

14Subiré a la cresta de las más altas nubes,

seré semejante al Altísimo».

15¡Pero has sido arrojado a los dominios de la muerte,14:15 a los dominios de la muerte. Lit. al Seol.

a las profundidades del abismo!

16Los que te ven, clavan la mirada en ti

y reflexionan en cuanto a tu destino:

«¿Y este es el que sacudía a la tierra

y hacía temblar a los reinos,

17el que dejaba el mundo hecho un desierto,

el que arrasaba sus ciudades

y nunca dejaba libres a los presos?».

18Todos los reyes de las naciones reposan con honor,

cada uno en su tumba.

19Pero a ti, el sepulcro te ha vomitado

como a un vástago repugnante.

Los que murieron a filo de espada,

los que bajaron al fondo de la fosa,

te han cubierto por completo.

¡Pareces un cadáver pisoteado!

20No tendrás sepultura con ellos,

porque destruiste tu tierra

y asesinaste a tu pueblo.

¡Jamás volverá a mencionarse

la descendencia de los malhechores!

21Por causa de la maldad de los antepasados,

preparen un matadero para los hijos.

¡Que no se levanten para heredar la tierra

ni cubran con ciudades la faz del mundo!

22«Yo me levantaré contra ellos»,

afirma el Señor de los Ejércitos.

«Yo eliminaré de Babilonia

nombre y descendencia,

vástago y posteridad»,

afirma el Señor.

23«La convertiré en lugar de lechuzas,

en charco de agua estancada;

la barreré con la escoba de la destrucción»,

afirma el Señor de los Ejércitos.

Profecía contra Asiria

24El Señor de los Ejércitos ha jurado:

«Tal como lo he planeado, se cumplirá;

tal como lo he decidido, se realizará.

25Destrozaré a Asiria en mi tierra;

la pisotearé sobre mis montes.

Mi pueblo dejará de llevar su yugo;

ya no pesará esa carga sobre sus hombros.

26»Esto es lo que he determinado para toda la tierra;

esta es la mano que he extendido sobre todas las naciones».

27Si lo ha determinado el Señor de los Ejércitos,

¿quién podrá impedirlo?

Si él ha extendido su mano,

¿quién podrá detenerla?

Profecía contra los filisteos

28El año en que murió el rey Acaz, tuvo lugar esta profecía:

29Todos ustedes, filisteos,

no se alegren de que se haya roto el bastón que los golpeaba;

porque una víbora saldrá de la raíz de la serpiente;

su fruto será una serpiente veloz y venenosa.

30Los más desvalidos pacerán como ovejas,

los necesitados descansarán seguros.

Pero mataré de hambre a su raíz;

destruiré a sus sobrevivientes.

31¡Gime y grita, puerta de la ciudad!

¡Ponte a temblar de miedo, Filistea entera!

Porque viene del norte una nube de humo

y nadie rompe la formación.

32¿Qué respuesta se dará a los mensajeros de esa nación?

Pues que el Señor ha afirmado a Sión

y que allí se refugiarán

los afligidos de su pueblo.

New Amharic Standard Version

ኢሳይያስ 14:1-32

1እግዚአብሔር ለያዕቆብ ይራራለታል፤

እስራኤልን እንደ ገና ይመርጠዋል፤

በራሳቸውም አገር ያኖራቸዋል።

መጻተኞች አብረዋቸው ይኖራሉ፤

ከያዕቆብም ቤት ጋር ይተባበራሉ።

2አሕዛብም ይወስዷቸዋል፤

ወደ ገዛ ስፍራቸውም ይመልሷቸዋል።

የእስራኤል ቤት አሕዛብን ርስት ያደርጓቸዋል፤

በእግዚአብሔርም ምድር ወንዶችና ሴቶች ባሪያዎች አድርገው ይገዟቸዋል፤

የማረኳቸውን ይማርኳቸዋል፤

የጨቈኗቸውንም ይገዟቸዋል።

3እግዚአብሔር ከሥቃይህ፣ ከመከራህና ከጽኑ ባርነትህ ባሳረፈህ ቀን፣ 4በባቢሎን ንጉሥ ላይ ትሣለቃለህ፤ እንዲህም ትላለህ፤

ጨቋኙ እንዴት አበቃለት!

አስገባሪነቱስ14፥4 የሙት ባሕር ጥቅልል፣ የሰብዓ ሊቃናት ትርጕምና የሱርስቱ ቅጅ ከዚህ ጋር ይስማማል፤ ነገር ግን በማሶሬቱ ቅጅ የቃሉ ትርጕም በትክክል አይታወቅም። እንዴት አከተመ!

5እግዚአብሔር የክፉዎችን ዘንግ፣

የገዦችንም በትረ መንግሥት ሰብሯል፤

6ሕዝቦችን በማያቋርጥ ቍጣ የመታውን፣

ያለ ርኅራኄ እያሳደደ

የቀጠቀጠውን ሰብሯል።

7ምድር ሁሉ ሰላምና ዕረፍት አግኝታለች፤

የደስታም ዝማሬ ታስተጋባለች።

8ጥድና የሊባኖስ ዝግባ እንኳ ደስ ብሏቸው፣

“አንተም ወደቅህ፤

ዕንጨት ቈራጭም

መጥረቢያ አላነሣብንም” አሉ።

9በመጣህ ጊዜ

ሲኦል14፥9 በዚህና በቍጥር 11 እንዲሁም 15 ላይ አንዳንድ ቅጆች፣ መቃብር ይላሉ። ልትቀበልህ ተነሣሥታለች፤

ይቀበሉህም ዘንድ የሙታንን መናፍስት፣

በዓለም ገዥ የነበሩትን ሁሉ ቀስቅሳለች፤

በአሕዛብ ላይ የነገሡትን ነገሥታት

ከዙፋናቸው አውርዳለች።

10እነርሱ ሁሉ ይመልሱልሃል፤

እንዲህም ይሉሃል፤

“አንተም እንደ እኛ ደከምህ፤

እንደ እኛም ሆንህ።”

11ክብርህ፣ ከነበገና ድምፁ

ወደ ሲኦል ወረደ፤

ብሎች ከበታችህ ተነጥፈዋል፤

ትሎችም መደረቢያህ ይሆናሉ።

12አንተ የንጋት ልጅ፣ አጥቢያ ኮከብ ሆይ፤

እንዴት ከሰማይ ወደቅህ!

አንተ ቀድሞ መንግሥታትን ያዋረድህ፣

እንዴት ወደ ምድር ተጣልህ!

13በልብህም እንዲህ አልህ፤

“ወደ ሰማይ ዐርጋለሁ፤

ዙፋኔንም ከእግዚአብሔር ከዋክብት በላይ ከፍ አደርጋለሁ፤

በተራራው መሰብሰቢያ፣

በተቀደሰውም ተራራ14፥13 ወይም ሰሜኑ፤ በዕብራይስጡ፣ ዛፎን ተብሎ መተርጐም ይችላል። ከፍታ ላይ በዙፋኔ

እቀመጣለሁ፤

14ከደመናዎችም ከፍታ በላይ ዐርጋለሁ፤

ራሴንም እንደ ልዑል አደርጋለሁ።”

15ነገር ግን ወደ ሲኦል፣

ወደ ጥልቁም ጕድጓድ ወርደሃል።

16የሚያዩህም አትኵረው እየተመለከቱህ፣

በመገረም ስለ አንተ እንዲህ ይላሉ፤

“ያ ምድርን ያናወጠ፣

መንግሥታትን ያንቀጠቀጠ፣ ይህ ሰው ነውን?

17ዓለምን ምድረ በዳ ያደረገ፤

ከተሞችን ያፈራረሰ፣

ምርኮኞቹንም ወደ አገራቸው እንዳይሄዱ የከለከለ ይህ ነውን?”

18የአሕዛብ ነገሥታት ሁሉ በክብር አንቀላፍተዋል፤

በየመቃብራቸው ዐርፈዋል።

19አንተ ግን እንደማይፈለግ ቅርንጫፍ፣

ከመቃብር ወጥተህ ተጥለሃል፤

በሰይፍ በተወጉት፣

ወደ ጥልቁ ድንጋዮች በወረዱት፣

በተገደሉትም ተሸፍነሃል፤

እንደ ተረገጠም ሬሳ ሆነሃል።

20ከእነርሱ ጋር በመቃብር አትሆንም፤

ምድርህን አጥፍተሃልና፤

ሕዝብህንም ፈጅተሃልና።

የክፉ አድራጊዎች ዘር

ፈጽሞ አይታወስም።

21ተነሥተው ምድርን እንዳይወርሱ፣

ዓለምንም በከተሞቻቸው እንዳይሞሉ፣

ስለ አባቶቻቸው ኀጢአት፣

ወንድ ልጆቹ የሚታረዱበትን ስፍራ አዘጋጁ።

22“በእነርሱ ላይ እነሣለሁ”

ይላል የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር

“ስሟንና ትሩፋኖቿን፣

ዘሯንና ትውልዷን ከባቢሎን እቈርጣለሁ”

ይላል እግዚአብሔር

23“የጃርት መኖሪያ፣

ረግረጋማ ቦታ አደርጋታለሁ፤

በጥፋትም መጥረጊያ እጠርጋታለሁ”

ይላል የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር

በአሦር ላይ የተነገረ ትንቢት

24የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ብሎ ምሏል፤

“እንደ ዐቀድሁት በርግጥ ይከናወናል፤

እንደ አሰብሁትም ይሆናል።

25አሦርን በምድሬ ላይ አደቅቃለሁ፤

በተራራዬም ላይ እረግጠዋለሁ፤

ቀንበሩ ከሕዝቤ ላይ ይነሣል፤

ሸክሙም ከትከሻቸው ላይ ይወርዳል።”

26ለምድር ሁሉ የታሰበው ዕቅድ ይህ ነው፤

በአሕዛብም ሁሉ ላይ የተዘረጋው እጅ ይኸው ነው።

27የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ አስቧል፤

ማንስ ያግደዋል?

እጁም ተዘርግቷል?

ማንስ ይመልሰዋል?

በፍልስጥኤማውያን ላይ የተነገረ ትንቢት

28ንጉሡ አካዝ በሞተበት ዓመት እንዲህ የሚል ንግር መጣ፤

29“እናንት ፍልስጥኤማውያን ሆይ፤

የመታችሁ በትር ስለ ተሰበረ ሁላችሁ ደስ አይበላችሁ፤

ከእባቡ ሥር እፉኝት ይወጣልና፤

ፍሬውም ተወርዋሪ መርዘኛ እባብ ይሆናል።

30ከድኻም ድኻ የሆኑት መሰማሪያ ያገኛሉ፤

ችግረኞችም ተዝናንተው ይተኛሉ፤

ሥርህን ግን በራብ እገድላለሁ፤

ትሩፋንህንም እፈጃለሁ።

31“በር ሆይ፤ ዋይ በል! ከተማ ሆይ፤ ጩኽ!

ፍልስጥኤማውያን ሆይ፤ ሁላችሁም በፍርሀት ቅለጡ!

ጢስ ከሰሜን መጥቶብሃል፤

ከሰልፉ ተነጥሎ የሚቀር የለምና።

32ከዚያ ሕዝብ ለሚመጡ መልእክተኞች ምን መልስ ይሰጣል?

መልሱ፣ ‘እግዚአብሔር ጽዮንን መሥርቷል፤

መከራን የተቀበለው ሕዝብም፣

በእርሷ ውስጥ መጠጊያን አግኝቷል’ የሚል ነው።”