Génesis 2 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Génesis 2:1-25

1Así quedaron terminados los cielos y la tierra y todo lo que hay en ellos.2:1 todo lo que hay en ellos. Lit. todo su ejército.

2Al llegar el séptimo día, Dios descansó porque había terminado toda la obra que había emprendido. 3Dios bendijo el séptimo día y lo santificó porque en ese día descansó de toda su obra creadora.

Adán y Eva

4Esta es la historia2:4 Esta es la historia. Lit. Estas son las generaciones; véanse 6:9; 10:1; 11:10,27; 25:12,19; 36:1,9; 37:2; véase también 5:1. de la creación de los cielos y la tierra. Dios el Señor2:4 Esta es … Dios el Señor. Alt. Esta es la historia de la creación de los cielos y la tierra, cuando Dios el Señor. hizo la tierra y los cielos.

5No había ningún arbusto del campo sobre la tierra ni había brotado la hierba, porque Dios el Señor todavía no había hecho llover sobre la tierra ni existía el hombre para que la cultivara. 6No obstante, de la tierra salía un manantial que regaba toda la superficie del suelo. 7Y Dios el Señor formó al ser humano2:7 El término hebreo que significa hombre (adam) está relacionado con el que significa tierra (adamá). Además, el mismo término adam corresponde al nombre propio Adán (véase 4:25). del polvo del suelo; entonces sopló en su nariz aliento de vida y el hombre se convirtió en un ser viviente.

8Dios el Señor plantó un jardín al oriente del Edén y allí puso al hombre que había formado. 9Dios el Señor hizo que creciera toda clase de árboles atractivos a la vista y buenos para comer. En medio del jardín hizo crecer el árbol de la vida y también el árbol del conocimiento del bien y del mal.

10Del Edén nacía un río que regaba el jardín y desde allí se dividía en cuatro ríos menores. 11El primero se llamaba Pisón y recorría toda la región de Javilá, donde había oro. 12El oro de esa región era fino; también había allí resina muy buena y piedra de ónice. 13El segundo se llamaba Guijón, que recorría toda la región de Cus.2:13 Cus. Posiblemente la región sudeste de Mesopotamia. 14El tercero se llamaba Tigris, que corría al este de Asiria. El cuarto era el Éufrates.

15Dios el Señor tomó al hombre y lo puso en el jardín del Edén para que lo cultivara y lo cuidara. 16Dios el Señor le ordenó al hombre: «Puedes comer de todos los árboles del jardín, 17pero del árbol del conocimiento del bien y del mal no deberás comer. El día que de él comas, sin duda morirás».

18Luego Dios el Señor dijo: «No es bueno que el hombre esté solo. Voy a hacerle una ayuda adecuada».

19Entonces Dios el Señor formó de la tierra toda ave del cielo y todo animal del campo. Se los llevó al hombre para ver qué nombre les pondría. El hombre puso nombre a todos los seres vivos y con ese nombre se les conoce. 20Así el hombre fue poniéndoles nombre a todos los animales domésticos, a todas las aves del cielo y a todos los animales del campo.

Sin embargo, no se encontró entre ellos la ayuda adecuada para el hombre. 21Entonces Dios el Señor hizo que el hombre cayera en un sueño profundo y, mientras este dormía, le sacó una costilla y cerró la herida. 22De la costilla que le había quitado al hombre, Dios el Señor hizo una mujer y se la presentó al hombre, 23el cual exclamó:

«Esta sí es hueso de mis huesos

y carne de mi carne.

Se llamará “mujer”2:23 En hebreo, la palabra que significa mujer (’ishah) suena como la palabra que significa hombre (’ish).

porque del hombre fue sacada».

24Por eso dejará el hombre a su padre y a su madre, se unirá a su mujer, y los dos llegarán a ser uno solo.2:24 llegarán a ser uno solo. Trad. llegarán a ser una sola carne.

25En ese tiempo el hombre y la mujer estaban desnudos, pero no se avergonzaban.

Ang Pulong Sang Dios

Genesis 2:1-25

1Gani natapos tuga sang Dios ang kalangitan, ang kalibutan, kag ang tanan nga ara sa ila. 2Natapos niya ini sa sulod sang anom ka adlaw, kag sa ikapito nga adlaw nagpahuway siya sa tanan niya nga obra. 3Ginbendisyunan niya ang ikapito nga adlaw kag ginkabig niya nga isa ka pinasahi nga adlaw, tungod kay sa sina nga adlaw nagpahuway siya matapos niya tuga ang tanan. 4Amo ini ang estorya parte sa pagtuga sang kalangitan kag sang kalibutan.

Si Adan kag si Eva

Sang paghimo sang Ginoong Dios sang kalibutan kag sang kalangitan, 5wala pa sa kalibutan ang mga ginakultibar nga mga tanom sa latagon, kay wala pa niya pagpaulana kag wala sing tawo nga magaatipan sang duta. 6Pero bisan wala sing ulan, ang mga tuburan sa kalibutan amo ang nagapabasa sa duta.

7Dayon ginhimo sang Ginoong Dios ang tawo halin sa duta. Ginhuypan niya sa ilong ang tawo sang ginhawa nga nagahatag sang kabuhi. Gani ang tawo nangin buhi nga tinuga.

8Dayon naghimo ang Ginoong Dios sang katamnan sa Eden, sa sidlangan2:8 sidlangan: sa English, east. dampi, kag didto niya ginpaestar ang tawo nga iya ginhimo. 9Kag ginpatubo sang Ginoong Dios ang tanan nga klase sang mga kahoy nga manami tulukon kag ang ila mga bunga manamit kaunon. Sa tunga sang katamnan may kahoy didto nga nagahatag sang kabuhi, kag may kahoy man didto nga nagahatag sang ihibalo kon ano ang maayo kag ang malain.

10Sa Eden may suba nga nagailig, nga amo ang nagahatag sang tubig sa katamnan. Nagsanga ini sa apat ka suba. 11Ang ngalan sang premiro nga suba amo ang Pishon. Nagailig ini sa bug-os nga duta sang Havila, nga sa diin may mga bulawan. 12Puro gid ang mga bulawan didto. Kag makita man didto ang malahalon nga pahamot nga bediliyum, kag ang malahalon nga bato nga onix. 13Ang ngalan sang ikaduha nga suba amo ang Gihon. Nagailig ini sa bug-os nga duta sang Cush. 14Ang ngalan sang ikatatlo nga suba amo ang Tigris. Nagailig ini sa sidlangan sang Asiria. Kag ang ikaapat nga suba amo ang Eufrates.

15Ginpaestar sang Ginoong Dios sa katamnan sang Eden ang tawo nga iya ginhimo agod mag-atipan sini. 16Kag ginsilingan niya siya, “Makakaon ka sang bunga sang bisan ano nga kahoy sa katamnan, 17luwas lang sang bunga sang kahoy nga nagahatag sang ihibalo kon ano ang maayo kag ang malain. Kay sa tion nga kaunon mo ini, sigurado gid nga mapatay ka.”

18Dayon nagsiling ang Ginoong Dios, “Indi maayo nga nagaisahanon lang ang tawo, gani himuan ko siya sang kaupod nga magabulig sa iya kag bagay sa iya.” 19Ginhimo sang Ginoong Dios halin sa duta ang tanan nga klase sang mga sapat nga nagaestar sa duta pati ang tanan nga klase sang mga sapat nga nagalupad. Dayon gindala niya sila didto sa tawo agod tan-awon kon ano ang ipangalan niya sa ila. Kag kon ano ang tawag sang tawo sa ila amo na ina ang ila mga ngalan. 20Gani gin-ngalanan sang tawo ang mga sapat nga nagaestar sa duta pati ang mga sapat nga nagalupad. Pero wala gid sing bisan isa sa ila nga bagay nga mangin kaupod niya nga magabulig sa iya. 21Gani ginpatulog sang Ginoong Dios ang tawo sing mahamuok gid. Kag samtang nagakatulog siya, ginkuha sang Ginoong Dios ang isa niya ka gusok kag ginkipot dayon ang ginkuhaan sini. 22Ang gusok nga ginkuha sang Ginoong Dios sa lalaki ginhimo niya nga babayi, kag gindala niya siya sa lalaki. 23Dayon nagsiling ang lalaki,

“Ari na ang pareho sa akon! Tul-an nga ginkuha sa akon tul-an, kag unod nga ginkuha sa akon unod. Pagatawgon siya nga babayi, kay ginkuha siya halin sa lalaki.”2:23 Pagatawgon siya nga babayi, kay ginkuha siya halin sa lalaki: Ang Hebreo nga “isha” (babayi) naghalin sa pulong nga “ish” (lalaki).

24Amo ina ang rason nga bayaan sang lalaki ang iya amay kag iloy kag mag-upod sa iya asawa, kag sila nga duha mangin isa.

25Sadto nga tion, bisan hublas sila nga duha, wala sila mahuya.