Ezequiel 19 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

Ezequiel 19:1-14

Lamento por los príncipes de Israel

1»Dedícale este lamento a los príncipes de Israel:

2»“En medio de los leones,

tu madre era toda una leona.

Recostada entre leoncillos,

amamantaba a sus cachorros.

3A uno de ellos lo crio

y este llegó a ser un león fuerte

que aprendió a desgarrar su presa

y a devorar a la gente.

4Las naciones oyeron de él,

lo atraparon en una fosa

y lo llevaron con garfios a la tierra de Egipto.

5»”Cuando la leona madre perdió toda esperanza,

con sus expectativas perdidas,

tomó a otra de sus crías

y la hizo un león fuerte.

6Cuando este león se hizo fuerte,

merodeaba entre los leones.

Aprendió a desgarrar su presa

y a devorar a la gente.

7Demolía palacios19:7 Demolía palacios (lectura probable; véanse LXX y Targum); Conocía viudas (TM).

y asolaba ciudades.

La tierra y sus habitantes

estaban aterrorizados con sus rugidos.

8Las naciones y provincias vecinas

se dispusieron a atacarlo.

Extendieron su red sobre él

y quedó atrapado en la fosa.

9Enjaulado y con garfios

lo llevaron ante el rey de Babilonia.

Lo pusieron en prisión

para que no se oyeran sus rugidos

en los montes de Israel.

10»”Tu madre era como una vid en medio del viñedo,19:10 del viñedo (dos mss. hebreos); de tu sangre (TM).

plantada junto al agua.

Era fructífera y frondosa,

gracias al agua abundante.

11Sus ramas crecieron vigorosas,

¡aptas para ser cetros de reyes!

Tanto creció que se destacaba

por encima del follaje.

Se le reconocía por su altura

y por sus ramas frondosas.

12Pero fue desarraigada con furia

y arrojada por el suelo.

El viento del este la dejó marchita

y fueron arrancados sus frutos.

Secas quedaron sus vigorosas ramas,

y fueron consumidas por el fuego.

13Ahora está plantada en el desierto,

en tierra árida y reseca.

14De una de sus ramas brotó un fuego

y consumió sus frutos.

¡No queda en ella una rama vigorosa,

apta para ser cetro de gobernante!”.

Este es un lamento y debe entonarse como tal».

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 19:1-14

Ang Awit sa Pagbangotan alang sa mga Pangulo sa Israel

1Miingon ang Ginoo kanako, “Awita kini nga Awit sa Pagbangotan alang sa mga pangulo sa Israel:

2“Ang imo nga inahan nahisama sa usa ka liyon nga nagaatiman sa iyang mga anak uban sa uban nga mga liyon. 3Giatiman niya ang usa sa iyang mga anak ug nahimo kini nga kusgan nga liyon. Nakakat-on kini pagpanukob, ug nangaon kini nga tawo. 4Sa dihang nahibaloan kini sa uban nga mga nasod gilit-ag nila kini ug gidala sa Ehipto nga kinaw-itan.

5-6“Sa dihang nakita sa inahan niini nga liyon nga ang iyang pangandoy alang sa iyang anak napakyas, gipadako niya ang usa pa sa iyang mga anak ug nahimo usab kini nga kusgan nga liyon. Nakig-uban kini sa panon sa mga liyon ug nakakat-on kini pagpanukob, ug nangaon kinig tawo. 7Giguba niya ang mga paril sa mga kaaway19:7 Giguba… kaaway: o, Gilugos niya ang mga asawa sa iyang mga kaaway nga iyang gipamatay. ug gipangguba ang ilang mga lungsod. Nalisang ang mga lumulupyo niini sa iyang pagngulob.

8“Naghiusa ang mga nasod batok kaniya, ug gilibotan nila siya. Giladlad nila ang ilang pukot ug napukot nila siya. 9Gikaw-itan nila siya ug gisulod sa hawla, ug gidala ngadto sa hari sa Babylon. Gikulong nila siya aron dili na madunggan sa kabukiran sa Israel ang iyang pagngulob.

10“Ang imo nga inahan nahisama usab sa ubas nga gitanom sa daplin sa tubig. Daghan kinig sanga ug bunga tungod kay abunda man sa tubig. 11Lig-on kini ug mga sanga ug pwede himuong baston sa hari. Mitaas pag-ayo ang ubas, ug milabaw sa uban nga labong nga mga tanom. Makita kini tungod sa kataason niini ug sa kalabong sa iyang mga sanga. 12Apan giibot kini sa nasuko kaniya, ug gilabay sa yuta. Nalawos kini tungod sa mainit nga hangin gikan sa sidlakan. Nalaya ang iyang lig-ong punoan ug gisunog dayon kini. 13Karon gitanom kini pag-usab didto sa disyerto, sa dapit nga mamala ug walay tubig. 14Nasunog ang punoan niini ug mikaylap ang kalayo ngadto sa uban nga mga sanga ug mga bunga niini. Busa wala nay lig-ong sanga nga nabilin nga mahimo nga himuong baston sa hari.

“Kini usa ka awit sa pagbangotan nga angay nga awiton niini nga panahon.”