Daniel 9 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Daniel 9:1-27

Oración de Daniel

1«Era el primer año del reinado de Darío, hijo de Asuero9:1 Asuero. Variante hebrea de Jerjes, nombre persa. y descendiente de los medos, quien llegó a ser el gobernante del reino de los babilonios.9:1 Lit. caldeos. 2En su primer año de reinado, yo, Daniel, comprendí ese pasaje de las Escrituras9:1-2 Alusión a Jer 25:11-12. donde el Señor comunicó al profeta Jeremías que la ruina de Jerusalén duraría setenta años. 3Entonces me puse a orar y a dirigir mis súplicas al Señor mi Dios. Además de orar, ayuné y me vestí de luto y me senté sobre cenizas.

4»Esta fue la oración y confesión que hice al Señor:

»“Señor, Dios grande y temible, que cumples tu pacto de fidelidad con los que te aman y obedecen tus mandamientos: 5Hemos pecado y hecho lo malo; hemos sido malvados y rebeldes; nos hemos apartado de tus mandamientos y de tus leyes. 6No hemos prestado atención a tus siervos los profetas que, en tu nombre, hablaron a nuestros reyes y príncipes, a nuestros antepasados y a todos los habitantes de la tierra.

7»”Señor, tuya es la justicia y nuestra es la vergüenza. Sí, nosotros, pueblo de Judá, habitantes de Jerusalén y de todo Israel, tanto los que vivimos cerca como los que se hallan lejos, en todos los países por los que nos has dispersado por haberte sido infieles. 8Señor, tanto nosotros como nuestros reyes y príncipes, y nuestros antepasados, cargamos con la vergüenza por haber pecado contra ti. 9Pero aun cuando nos hemos rebelado contra ti, tú, Señor nuestro, eres un Dios compasivo y perdonador.

10»”Señor y Dios nuestro, no hemos obedecido ni seguido tus leyes, las cuales nos diste por medio de tus siervos los profetas. 11Todo Israel ha transgredido tu Ley y se alejaron cuando rechazaron obedecerte. Por eso, las maldiciones y los juicios escritos en la Ley de Moisés, siervo de Dios, han sido derramadas sobre nosotros, porque pecamos contra ti. 12Tú has cumplido las advertencias que hiciste a nuestros gobernantes y a nosotros; has traído sobre nosotros esta gran calamidad. Jamás ha ocurrido bajo el cielo nada semejante a lo que sucedió con Jerusalén.

13»”Señor y Dios nuestro, todo este desastre nos ha sobrevenido, tal y como está escrito en la Ley de Moisés, y ni aun así hemos buscado tu favor. No nos hemos apartado de nuestros pecados ni hemos prestado atención a tu verdad.

14»”El Señor no dudó en traer sobre nosotros esta calamidad; porque el Señor nuestro Dios es justo en todo lo que hace, y aun así no obedecimos.

15»”Y ahora, Señor y Dios nuestro, que con mano poderosa sacaste de Egipto a tu pueblo y te has hecho un nombre que permanece hasta este día, nosotros hemos pecado y hecho lo malo. 16Señor, de acuerdo con tus actos justos, por favor aparta tu ira y tu furor de Jerusalén, tu ciudad y tu monte santo. Por nuestros pecados y por la iniquidad de nuestros antepasados, Jerusalén y tu pueblo son objeto de burla de cuantos nos rodean.

17»”Y ahora, Dios nuestro, escucha las oraciones y súplicas de este siervo tuyo. Por causa de tu nombre, Señor, haz resplandecer tu rostro sobre9:17 haz … sobre. Alt. mira con agrado. tu santuario que ha quedado desolado. 18Préstanos oído, Dios nuestro; abre los ojos y mira nuestra ruina y la ciudad sobre la cual se invoca tu Nombre. Al hacerte estas peticiones, no apelamos a nuestra rectitud, sino a tu gran misericordia. 19¡Señor, escúchanos! ¡Señor, perdónanos! ¡Señor, atiéndenos y actúa! Dios mío, hazlo por tu honor y no tardes más; tu Nombre se invoca sobre tu ciudad y sobre tu pueblo”.

Las setenta semanas

20»Yo seguí hablando y orando al Señor mi Dios. Le confesé mi pecado y el de mi pueblo Israel y supliqué en favor de su santo monte. 21Mientras seguía orando, Gabriel, a quien había visto en mi visión anterior, se me acercó volando rápidamente, como a la hora del sacrificio de la tarde. 22Me hizo la siguiente aclaración:

»“Daniel, he venido en este momento para que entiendas todo con claridad. 23Tan pronto como comenzaste a orar, hubo una respuesta que vine a decirte, porque eres muy apreciado. Presta, pues, atención a mis palabras, para que entiendas la visión.

24»”Setenta semanas9:24 semanas. Lit. sietes; también en vv. 25-27. han sido decretadas para que tu pueblo y tu santa ciudad pongan fin a las transgresiones y pecados, pidan perdón por la maldad, establezcan para siempre la justicia, sellen la visión y la profecía y consagren el Lugar Santísimo.9:24 O el Santísimo.

25»”Entiende bien lo siguiente: Habrá siete semanas desde la promulgación del decreto que ordena la reconstrucción de Jerusalén hasta la llegada del Príncipe Ungido. Luego habrá sesenta y dos semanas más. Entonces será reconstruida Jerusalén, con sus calles y trincheras, pero en tiempos difíciles. 26Después de las sesenta y dos semanas se le quitará la vida al Ungido y se quedará sin nada. La ciudad y el santuario serán destruidos por el pueblo de un príncipe que vendrá. El fin vendrá como una inundación, la destrucción no cesará9:26 no cesará. Lit. ha sido decretada. hasta que termine la guerra. 27Durante una semana ese gobernante hará un pacto con muchos, pero a media semana pondrá fin a los sacrificios y ofrendas. Y en el Templo9:27 Según LXX y Teodocio; el texto hebreo dice ala. establecerá la abominación que causa destrucción, hasta que sobrevenga el desastroso fin que le ha sido decretado”».

Ang Pulong Sang Dios

Daniel 9:1-27

Nagpangamuyo si Daniel para sa mga Israelinhon

1-2Si Darius nga Medianhon nga anak ni Ahasuerus9:1-2 Ahasuerus: isa pa ini ka ngalan ni Xerxes. amo sadto ang hari sa bug-os nga Babilonia. Sang nahauna nga tuig sang iya paghari, nahibaluan ko sa mga Kasulatan nga magapabilin nga guba ang Jerusalem sa sulod sang 70 ka tuig, subong sang ginsiling sang Ginoo kay Propeta Jeremias. 3Tungod sadto, nagdangop ako sa Ginoong Dios sa pangamuyo. Nagpuasa ako, nagsuksok sang sako, kag nagbutang sang abo sa akon ulo.9:3 nagsuksok sang sako, kag nagbutang sang abo sa akon ulo: Ginahimo ini sang mga Judio sa pagpakita nga sila nagapangasubo kag nagahinulsol sang ila mga sala. 4Amo ini ang akon ginsiling sang nagpangamuyo ako sa Ginoo nga akon Dios kag nagtuad sang akon mga sala kag sang sala sang mga Israelinhon:

“Ginoo, gamhanan ka kag makatilingala nga Dios. Matutom ka sa pagtuman sang imo promisa nga higugmaon mo ang nagahigugma sa imo kag nagatuman sang imo mga sugo. 5Nakasala kami sa imo. Naghimo kami sang mga kalautan kag ginsikway namon ang imo mga sugo kag pagsulundan. 6Wala kami namati sa imo mga alagad nga mga propeta nga ginsugo mo nga magpakighambal sa amon mga hari, mga pangulo, mga katigulangan, kag sa tanan nga katawhan sang Israel.

7“Matarong ka gid, Ginoo, pero kami iya makahuluya bisan subong. Matuod ini sa tanan nga pumuluyo sang Juda kag Jerusalem, kag sa tanan nga Israelinhon nga ginlapta mo sa malapit kag sa malayo nga mga lugar tungod sang ila paglapas sa imo. 8Makahuluya kami, Ginoo, pati ang amon mga hari, mga pangulo, kag mga katigulangan, tungod nga nakasala kami sa imo. 9Pero maluluy-on gihapon ikaw kag mapinatawaron bisan pa nga naglapas kami sa imo. 10Wala kami nagtuman sa imo tungod wala kami nagsunod sa mga sugo nga ginhatag mo sa amon paagi sa imo mga alagad nga mga propeta. 11Naglapas ang tanan nga Israelinhon sa imo mga sugo; indi nila luyag magtuman sa imo ginsiling. Kag tungod sang amon pagpakasala, nag-abot sa amon ang pagpakamalaot nga nasulat sa Kasuguan ni Moises nga imo alagad. 12Gintuman mo ang imo ginsiling kontra sa amon kag sa amon mga pangulo nga silutan mo kami sing puwerte gid. Gani wala gid sing natabo diri sa kalibutan pareho sang natabo sa Jerusalem. 13Nag-abot ini nga silot sa amon suno sa nasulat sa Kasuguan ni Moises. Pero Ginoo nga amon Dios, bisan amo ini ang natabo sa amon wala gihapon kami nagtinguha sa paglipay sa imo paagi sa pagtalikod sa amon mga sala kag pagsapak sa imo kamatuoran. 14Handa ka nga silutan kami; kag ginhimo mo na gani tungod kay husto ka sa tanan mo nga ginahimo. Pero sa gihapon wala kami nagtuman sa imo.

15“O Ginoo nga amon Dios, ginpakita mo ang imo gahom paagi sa paghilway mo sa imo katawhan halin sa Egipto, kag tungod sini nangin bantog ka hasta subong. Ginaako namon nga nakasala kami kag naghimo sang kalautan. 16Gani, Ginoo, suno sa imo husto nga ginahimo, nagapakitluoy ako nga kuhaon mo na ang imo kaakig sa Jerusalem, ang imo siyudad kag balaan9:16 balaan: ukon, pinili. nga bukid. Tungod sang amon mga sala kag sang sala sang amon mga katigulangan, ginapakahuy-an kami kag ang Jerusalem sang mga tawo sa amon palibot.

17“Gani, O Dios, pamatii ang akon pangamuyo kag pagpakitluoy. Para mapadunggan ka Ginoo, patinduga liwat ang imo templo9:17 patinduga liwat ang imo templo: sa literal, pasilaka ang imo nawong sa imo templo. nga naguba kag ginpabay-an na lang. 18O Dios, pamatii ako. Tan-awa ang amon makaluluoy nga kahimtangan kag ang pagkaguba sang imo siyudad nga sa diin ginakilala ka nga Dios. Wala kami nagapangamuyo sa imo tungod kay matarong kami, kundi tungod kay nahibaluan namon nga maluluy-on ka gid. 19Pamatii kami, Ginoo, kag patawara. Buligi kami sa gilayon para mapadunggan ka, kay ginakilala ka nga Dios sa imo siyudad kag sang imo katawhan.”

Ginsaysay ni Gabriel ang Kahulugan sang Tagna

20Padayon ako nga nagapangamuyo kag nagatuad sang akon mga sala kag sang sala sang akon mga kasimanwa nga mga Israelinhon. Nagapakitluoy ako sa Ginoo nga akon Dios para sa iya balaan nga bukid. 21Kag samtang nagapangamuyo ako, madasig nga naglupad pakadto sa akon si Gabriel nga nakita ko anay sa akon palanan-awon. Oras sadto sang pangsirom nga halad.9:21 pangsirom nga halad: Ginahimo ini sang pagsalop na sang adlaw. 22Ginpaintiendi niya ako, siling niya, “Daniel, nagkadto ako diri para paintiendihon ka parte sa tagna. 23Kay sang pagsugod mo pa lang pangamuyo may ginpahayag na ang Dios, kag nagkadto ako diri para isugid ini sa imo, tungod kay palangga ka sang Dios. Gani pamatian mo kag intiendihon ang isaysay ko sa imo:

24“Nagtalana ang Dios sang 490 ka tuig9:24 490 ka tuig: sa literal, 7 ka 70. sa balaan nga siyudad kag sa imo mga kasimanwa para mauntat ang ila pagrebelde kag pagpakasalasa Dios, para matubos sila sa ila mga sala, para mapaluntad sang Dios ang pagkamatarong nga magapadayon hasta san-o, para matuman ang palanan-awon kag tagna, kag para madedikar liwat ang templo sa Dios.

25“Dapat mo mahibaluan kag maintiendihan nga halin sa tion sang pagmando nga patindugon liwat ang Jerusalem hasta sa pag-abot sang pangulo nga pinili sang Dios, magaligad ang 49 ka tuig. 9:25 49 ka tuig: sa literal, 7 ka 7. Kag sa sulod sang 434 ka tuig9:25 434 ka tuig: sa literal, 7 ka 62. patindugon liwat ang Jerusalem nga may mga plasa kag depensa. Ina nga panahon magamo. 26Pagkatapos sang 434 ka tuig,9:26 434 ka tuig: Tan-awa ang ikaduha nga footnote sa bersikulo 25. pagapatyon ang pangulo nga pinili sang Dios nga wala sing may magbulig sa iya.9:26 nga wala sing may magbulig sa iya: ukon, kag wala sing may mabilin sa iya. Dayon magaabot ang isa ka hari kag halitan9:26 halitan: ukon, dagtaan. sang iya mga tinawo ang siyudad kag ang templo. Kag suno sa gintalana sang Dios, ang kalaglagan kag ang pag-ilinaway magapadayon hasta sa katapusan. Ang katapusan nga mga inadlaw magaabot nga daw sa baha. 27Ato nga hari magahimo sang malig-on nga kasugtanan sa madamo nga mga katawhan sa sulod sang pito ka tuig. Pero pagkaligad sang tatlo ka tuig kag tunga, pauntaton niya ang mga paghalad kag ibutang niya sa templo ang makangilil-ad nga butang nga mangin kabangdanan nga pabay-an ang templo. Magapabilin ini didto hasta nga mag-abot ang katapusan sang sina nga hari, suno sa gintalana sang Dios.”