Los dos testigos
1Se me dio una vara que servía para medir y se me ordenó: «Levántate y mide el templo de Dios y el altar, luego cuenta cuántos adoran allí. 2Pero no incluyas el atrio exterior del templo; no lo midas, porque ha sido entregado a los gentiles, los cuales pisotearán la ciudad santa durante cuarenta y dos meses. 3Por mi parte, yo encargaré a mis dos testigos que, vestidos de luto,11:3 luto. Lit. cilicio. profeticen durante mil doscientos sesenta días». 4Estos dos testigos son los dos olivos y los dos candelabros que permanecen delante del Señor de la tierra. 5Si alguien quiere hacerles daño, ellos lanzan fuego por la boca y consumen a sus enemigos. Así habrá de morir cualquiera que intente hacerles daño. 6Estos testigos tienen poder para cerrar el cielo a fin de que no llueva mientras estén profetizando; además, tienen poder para convertir las aguas en sangre y para azotar la tierra, cuantas veces quieran, con toda clase de plagas.
7Ahora bien, cuando hayan terminado de dar su testimonio, la bestia que sube del abismo les hará la guerra, los vencerá y los matará. 8Sus cadáveres quedarán tendidos en la plaza de la gran ciudad, llamada en sentido figurado Sodoma y Egipto, donde también fue crucificado su Señor. 9Y gente de todo pueblo, tribu, lengua y nación contemplará sus cadáveres por tres días y medio, y no permitirá que se les dé sepultura. 10Los habitantes de la tierra se alegrarán de su muerte y harán fiesta e intercambiarán regalos, porque estos dos profetas los atormentaban.
11Pasados los tres días y medio, entró en ellos un aliento de vida enviado por Dios; se pusieron de pie y quienes los observaban quedaron sobrecogidos de terror. 12Entonces los dos testigos oyeron una potente voz del cielo que decía: «Suban acá». Y subieron al cielo en una nube, a la vista de sus enemigos.
13En ese mismo instante se produjo un violento terremoto y se derrumbó la décima parte de la ciudad. Perecieron siete mil personas, pero los sobrevivientes, llenos de temor, dieron gloria al Dios del cielo.
14El segundo ¡ay! ya pasó, pero se acerca el tercero.
La séptima trompeta
15Tocó el séptimo ángel su trompeta y en el cielo resonaron fuertes voces que decían:
«El reino del mundo ha pasado a ser de nuestro Señor y de su Cristo,
y él reinará por los siglos de los siglos».
16Los veinticuatro ancianos que estaban sentados en sus tronos delante de Dios se postraron rostro en tierra y adoraron a Dios 17diciendo:
«Señor Dios Todopoderoso,
que eres y que eras,11:17 eras. Var. eras y que has de venir.
te damos gracias porque has asumido tu gran poder
y has comenzado a reinar.
18Las naciones se han enfurecido;
pero ha llegado tu ira,
el momento de juzgar a los muertos
y de recompensar a tus siervos los profetas,
a los que creyeron en ti y a los que temen tu nombre,
sean grandes o pequeños,
y de exterminar a los que destruyen la tierra».
19Entonces se abrió en el cielo el templo de Dios; allí se vio el arca de su pacto y hubo relámpagos, estruendos, truenos, un terremoto y una fuerte granizada.
Ang Duha ka Saksi
1Unya gihatagan akog sukdanan nga morag sungkod. Miingon ang naghatag kanako, “Sige, sukda ang templo sa Dios ug ang halaran, ug ihapa kon pila ang nagasimba didto. 2Apan ang gawas sa templo ayaw na lang iapil pagsukod kay alang kana sa mga tawong wala makaila sa Dios. Sila mao ang magaguba sa balaan nga siyudad sa Jerusalem sulod sa 42 ka bulan. 3Ug nianang mga adlawa ipadala ko ang akong duha ka saksi nga magbistig sako.11:3 magbistig sako: Tingali aron ipakita sa mga tawo nga may kalaglagan nga moabot ug panahon na sa paghinulsol. Ug magawali sila sa akong ipawali kanila sulod sa 1,260 ka adlaw.”
4Kining duha ka saksi mao ang duha ka kahoyng olibo11:4 duha ka kahoyng olibo: mao kini sila ang katumanan sa panagna ni Zacarias (Zac. 4:2-14). ug duha ka suga nga nagatindog atubangan sa Ginoo, ang Ginoo sa tibuok kalibotan. 5Kon adunay magtinguha sa pagpasakit kanila, mogawas ang kalayo gikan sa ilang baba ug molamoy sa ilang mga kaaway. Si bisan kinsa nga buot mopasakit kanila kinahanglan gayod nga mamatay. 6Aduna usab silay gahom sa pagpugong sa ulan aron dili moulan samtang magwali sila sa pulong sa Dios. Aduna usab silay gahom nga ang tubig sa mga tuboran mahimo nila nga dugo. Ug dili kay kana lang, may gahom pa gayod sila sa pagdala sa bisan unsang matang sa kadaot sa tibuok kalibotan sa bisan unsang panahon nga gusto nila.
7Kon mahuman na sila pagsangyaw sa pulong sa Dios, bugnoon sila sa bangis nga mananap nga mogawas gikan sa kinahiladman sa yuta. Kining duha ka saksi mapildi ug patyon sa mananap. 8Ang ilang patayng lawas magbuy-od lang sa karsada diha sa inila nga siyudad, diin ang ilang Ginoo gilansang sa krus. Kini nga siyudad nagasimbolo sa Sodoma o Ehipto. 9Sulod sa tulo ka adlaw ug tunga ang ilang patayng lawas sa karsada tan-awon sa mga tawo nga gikan sa nagkalain-lain nga kaliwat, tribo, pinulongan ug nasod. Ug dili sila motugot nga ipalubong kini. 10Malipay gayod ang mga tawo sa kalibotan tungod kay patay na kadtong duha ka saksi. Magsaulog sila ug maghinatagay ug gasa tungod kay patay na ang duha ka propeta sa Dios nga nagdalag daghan nga kasakit sa mga tawo sa kalibotan.
Gibanhaw ang Duha ka Saksi
11Apan paglabay sa tulo ka adlaw ug tunga, ang ilang mga patayng lawas gibuhi sa Dios. Nanindog sila ug nangahadlok ang tanan nga nakakita kanila. 12Ug kining duha ka saksi nakadungog sa kusog nga tingog gikan sa langit nga nagaingon, “Saka kamo dinhi sa langit!” Ug samtang nagtan-aw ang ilang mga kaaway, mikayab sila sa panganod paingon sa langit. 13Sa mao usab nga oras milinog ug kusog. Naguba ang ikanapulo nga bahin sa siyudad, ug 7,000 ka tawo ang nangamatay. Nangalisang ang mga tawo nga wala mangamatay, ug midayeg sila sa Dios sa langit.11:13 Dios sa langit: o, Dios nga anaa sa langit; o, Dios nga naghimo sa langit; o, Dios nga labaw sa tanan.
14Nahuman na ang ikaduha nga makalilisang nga hitabo, apan may mosunod pa nga ikatulo.
Ang Ikapito nga Trumpeta
15Ang ikapito nga anghel mipatingog sa iyang trumpeta, ug may makusog nga mga tingog didto sa langit nga nagaingon, “Karon ang atong Ginoo ug ang iyang pinili nga si Cristo mao na ang maghari sa kalibotan. Ug ang iyang paghari walay kataposan!” 16Ug ang 24 ka mga pangulo nga nagalingkod sa ilang mga trono sa atubangan sa Dios nangluhod dayon ug misimba sa Dios, 17nga nagaingon:
“Ginoong Dios nga makagagahom sa tanan,
ikaw ang Dios kaniadto, ug ikaw usab ang Dios karon.
Nagapasalamat kami kanimo tungod kay gigamit mo na ang imong gahom,
ug nagsugod ka na sa paghari sa kalibotan.
18Hilabihan gayod ang kasuko sa mga tawo nga wala nagaila kanimo.
Kay miabot na ang panahon nga silotan mo sila,
Ug ang mga patay hukman mo na.
Mao na kini ang panahon nga hatagan mo ug ganti ang imong mga sulugoon, ang mga propeta, ang imong katawhan, ug ang tanan nga nagatahod kanimo, inila man o dili.
Panahon na nga pamatyon mo ang mga tawo nga nagaguba sa kalibotan.”
19Unya naabli ang templo sa Dios didto sa langit, ug sa sulod niini nakita ang sudlanan sa Kasabotan sa Dios. Nagpangilat, may mga tingog ug pagdalogdog. Naglinog ug nagaulan ug dagkong tipak sa ice.
