Abdías 1 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

Abdías 1:1-21

1Visión de Abdías.

Orgullo y caída de Edom

1-4Jer 49:14-16

5-6Jer 49:9-10

Esto es lo que dice el Señor y Dios acerca de Edom.

Hemos oído un mensaje de parte del Señor.

Un heraldo ha sido enviado a las naciones, diciendo:

«¡Vamos, marchemos a la guerra contra ella!».

2«Te haré pequeño entre las naciones,

totalmente menospreciado.

3La soberbia de tu corazón te ha engañado.

Como habitas en las hendiduras de las rocas,1:3 de las rocas. Alt. de Selá, que era la capital de Edom. Véanse Jue 1:36; 2R 14:7.

en la altura de tu morada,

te engañas a ti mismo, diciendo:

¿Quién podrá arrojarme a tierra?

4Aunque vueles a lo alto como águila,

y tu nido esté puesto en las estrellas,

desde allí te haré caer»,

afirma el Señor.

5«Si vinieran a ti ladrones

o saqueadores nocturnos,

¿no robarían solo lo que crean suficiente?

¡Pero a ti te espera gran destrucción!

Si vinieran a ti los vendimiadores,

¿no dejarían algunas uvas?

6¡Pero a ti, Esaú, te saquearán!

¡Te despojarán de tus tesoros más escondidos!

7Hasta la frontera te expulsarán

tus propios aliados,

te engañarán y dominarán

tus propios amigos.

Los que se sientan a tu mesa

te pondrán una trampa.

Es que Edom no tiene entendimiento.

8»¿Acaso no destruiré yo en aquel día

a los sabios de Edom,

a la inteligencia del monte de Esaú?»,

afirma el Señor.

9«Ciudad de Temán, tus guerreros temblarán de miedo,

de que todo hombre sea exterminado

del monte de Esaú por la masacre.

10Por la violencia hecha contra tu hermano Jacob,

te cubrirá la vergüenza

y serás exterminado para siempre.

11En el día que te mantuviste al margen,

en el día que extranjeros se llevaron sus riquezas,

cuando extraños entraron por su puerta

y sobre Jerusalén echaron suerte,

tú eras como uno de ellos.

12No debiste reírte de tu hermano en su mal día,

en el día de su desgracia.

No debiste alegrarte a costa del pueblo de Judá

en el día de su ruina.

No debiste hablar con arrogancia

en el día de su angustia.

13No debiste entrar por la puerta de mi pueblo

en el día de su calamidad.

No debiste disfrutar con su desgracia

en el día de su calamidad.

No debiste echar mano a sus riquezas

en el día de su calamidad.

14No debiste aguardar en los cruces de caminos

para matar a los que huían.

No debiste entregar a los sobrevivientes

en el día de su angustia.

15»Porque cercano está el día del Señor

contra todas las naciones.

¡Como hiciste se te hará!

¡Sobre tu cabeza recaerá tu merecido!

16Pues sin duda que, así como ustedes

bebieron de mi copa en mi santo monte,

así también la beberán sin cesar todas las naciones;

beberán y beberán,

entonces serán como si nunca hubieran existido.

17Pero en el monte Sión habrá liberación

y será sagrado.

El pueblo de Jacob recuperará sus posesiones.

18Los descendientes de Jacob serán fuego

y los de José, llama;

pero la casa real de Esaú será paja:

le pondrán fuego y la consumirán

de tal forma que no quedará sobreviviente

entre los descendientes de Esaú».

El Señor lo ha dicho.

19Los del Néguev poseerán

el monte de Esaú;

los de la región de Sefalá

poseerán Filistea;

también poseerán los campos de Efraín y de Samaria;

y los de Benjamín poseerán Galaad.

20Los exiliados, este ejército de israelitas

que viven entre los cananeos,

poseerán la tierra hasta Sarepta.

Los desterrados de Jerusalén,

que viven en Sefarad,

poseerán las ciudades del Néguev.

21Los libertadores subirán al monte Sión

para gobernar la región montañosa de Esaú.

Y el reino será del Señor.

Ang Pulong Sa Dios

Obadia 1:1-21

1Mao kini ang gipadayag sa Ginoong Dios kang Obadia mahitungod sa nasod sa Edom.

Silotan sa Ginoo ang Edom

Nadungog nato nga mga Israelinhon ang balita gikan sa Ginoo, nga nagpadala siya ug mensahero ngadto sa mga nasod sa pag-aghat kanila sa pakig-gubat batok sa nasod sa Edom. 2Kay miingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Paminaw! Himuon ko kamong pinakaubos sa mga nasod, ug tamayon gayod nila kamo. 3Nagaingon kamo nga walay makalaglag kaninyo tungod kay nagapuyo kamo sa batoon ug habog nga pangpang. Apan nianang inyong pagpasigarbo gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. 4Kay bisan pag sama sa salag sa agila kahabog ang inyong gipuy-an, o ibutang pa ninyo kini taliwala sa mga bitoon,1:4 Kay bisan… mga bitoon: sa literal, Kay bisan pag molupad kamog labihan kataas sama sa agila, o magsalag taliwala sa mga bitoon. laglagon ko gihapon kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

5“Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan sa panahon sa kagabhion, kuhaon ra man nila ang ilang magustohan? Ug dili ba nga ang mga tigpamupo ug ubas magbilin man ug mahagdaw sa uban?1:5 Nabatasan sa mga Israelinhon nga sa panahon sa ting-ani, magbilin sila ug mahagdaw sa mga kabos. Tan-awa ang Lev. 19:10; Deu. 24:21. Posible nga mao usab kini ang batasan sa mga taga-Edom. Apan kamo, hutdon gayod ug laglag sa inyong mga kaaway! 6Pangitaon nila ug kuhaon ang mga bahandi ninyong mga kaliwat ni Esau. 7Limbongan kamo sa inyong kaabin nga mga nasod, ug abugon gikan sa inyong dapit. Sila nga nakig-uban kaninyo sa pagpangaon maoy magbutang ug laang alang kaninyo, ug dili kamo makamatikod niini. 8Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sa panahon nga silotan ko na kamo, laglagon ko ang inyong maalamon nga mga tawo, ug wagtangon ko ang mga maalamon sa Bukid ni Esau.1:8 Bukid ni Esau: Ang Edom ginatawag usahay ug Esau subay sa ngalan sa katigulangan sa mga lumulupyo niining lugara. 9Mangurog sa kahadlok ang inyong mga sundalo sa lungsod sa Teman, busa mangamatay kamong tanan nga anaa sa Bukid ni Esau.”

Ang Sala sa mga Taga-Edom

10“Tungod sa inyong kabangis ngadto sa mga kaliwat ni Jacob, nga inyong kadugo, maulawan kamo ug laglagon sa hingpit. 11Wala lang kamo magtagad sa dihang gisulong ang Jerusalem sa mga langyaw. Gipasagdan lang ninyo nga kuhaon nila ang mga bahandi sa Jerusalem ug bahin-bahinon pinaagi sa pagripa. Nahisama lang kamo kanila nga mga kaaway sa Israel. 12Wala unta ninyo ikalipay ang katalagman nga nahiagoman sa katawhan sa Juda, nga inyong kadugo. Wala unta kamo magmaya sa panahon sa ilang kalaglagan. Ug wala unta kamo manghambog sa panahon sa ilang kalisod. 13Wala unta kamo mosulod sa siyudad sa akong katawhan sa panahon sa ilang kalaglagan, ug manguha sa ilang bahandi. Ug wala unta kamo maglipay sa panahon sa ilang pag-antos. 14Wala unta kamo mag-atang sa gisang-an sa mga dalan sa pagpamatay sa mga nangikyas gikan sa Jerusalem. Ug wala unta ninyo sila itugyan sa mga kaaway sa panahon sa ilang kalisod.”

Pagasilotan sa Dios ang mga Nasod

15Wala unta ninyo kadto himoa sa Jerusalem tungod kay hapit na ang adlaw nga hukman ko ang tanang nasod. Ug kon unsa ang inyong gibuhat sa uban, mao usab kana ang pagabuhaton kaninyo. Kon unsa ang inyong pagtagad sa uban, mao usab kana ang ibalos kaninyo. 16Maingon nga gisilotan ang akong mga katawhan1:16 ang akong mga katawhan: sa Hebreo, kamo. didto sa akong balaan nga bukid,1:16 balaan nga bukid: o, Bukid sa Zion. silotan usab ang tanang nasod. Silotan ko gayod sila sa hilabihan hangtod nga mangahanaw sila.”

Magmadaogon ang Israel

17“Apan may makaikyas nga mga Israelinhon ngadto sa Bukid sa Zion, ug mahimo na usab kining balaan nga dapit. Maangkon pag-usab sa mga kaliwat ni Jacob ang mga yuta nga ilang gipanag-iyahan kaniadto. 18Ang mga kaliwat ni Jacob ug Jose1:18 kaliwat ni Jacob ug ni Jose: Si Jacob nagarepresentar sa katawhan sa Juda, ug si Jose nagarepresentar sa katawhan sa Israel. mahisama sa kalayo. Maingon nga lamyon sa kalayo ang dagami, laglagon usab sa hingpit sa kaliwat ni Jacob ug ni Jose ang kaliwat ni Esau ug wala gayoy mahibilin niini. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

19“Sakopon sa mga Israelinhon nga taga-Negev1:19 Negev: Ang habagatan sa Juda. ang Bukid ni Esau, ug sakopon sa mga Israelinhon nga nagapuyo sa kabungtoran sa kasadpan1:19 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. ang yuta sa mga Filistihanon. Sakopon sa mga Israelinhon ang yuta sa Efraim ug Samaria. Ug sakopon sa tribo ni Benjamin ang Gilead. 20Sakopon sa daghang mga Israelinhon nga gikan sa pagkabihag ang yuta sa mga Canaanhon hangtod sa Zarefat, ug sakopon sa mga taga-Jerusalem nga gikan sa pagkabihag sa Sepharad ang mga lungsod sa Negev. 21Motungas ang mga tigpanalipod sa Israel sa Bukid sa Zion, sa pagdumala sa mga katawhan sa Bukid ni Esau. Ug ako, ang Ginoo, mao ang magahari.”