1Pablo, Silvano y Timoteo,
a la iglesia de los tesalonicenses, unida a Dios el Padre y al Señor Jesucristo:
Gracia y paz a ustedes.1:1 a ustedes. Var. a ustedes de nuestro Padre y del Señor Jesucristo.
Acción de gracias por los tesalonicenses
2Siempre damos gracias a Dios por todos ustedes cuando los mencionamos en nuestras oraciones. 3Los recordamos constantemente delante de nuestro Dios y Padre a causa de la obra realizada por su fe, el trabajo motivado por su amor y la constancia sostenida por su esperanza en nuestro Señor Jesucristo.
4Hermanos amados de Dios, sabemos que él los ha escogido, 5porque nuestro evangelio les llegó no solo con palabras, sino también con poder, es decir, con el Espíritu Santo y con profunda convicción. Como bien saben, estuvimos entre ustedes buscando su bien. 6Ustedes se hicieron imitadores nuestros y del Señor cuando, a pesar de mucho sufrimiento, recibieron el mensaje con la alegría que infunde el Espíritu Santo. 7De esta manera se constituyeron en ejemplo para todos los creyentes de Macedonia y de Acaya. 8Partiendo de ustedes, el mensaje del Señor se ha proclamado no solo en Macedonia y en Acaya, sino en todo lugar; a tal punto se ha divulgado su fe en Dios que ya no es necesario que nosotros digamos nada. 9Porque todos ellos cuentan de lo bien que ustedes nos recibieron y cómo se convirtieron a Dios. Dejaron los ídolos para servir al Dios vivo y verdadero, 10y esperan del cielo a su Hijo Jesús, quien resucitó y nos libra del castigo venidero.
1थिस्सलुनीके सहर के कलीसिया ला, जऊन ह परमेसर ददा अऊ परभू यीसू मसीह म बिसवास करथे; में पौलुस ह तुमन ला ए चिट्ठी लिखत हवंव। सीलास अऊ तीमुथियुस मोर संग हवंय अऊ हमन पराथना करथन कि परमेसर ह तुमन ला अनुग्रह अऊ सांति देवत रहय।
थिस्सलुनीकीमन के बिसवास खातिर धनबाद
2जब भी हमन तुमन बर पराथना करथन, हमन हमेसा तुमन जम्मो बर परमेसर ला धनबाद देथन। 3हमन अपन परमेसर ददा के आघू म तुम्हर बिसवास के काम, मया के मिहनत अऊ हमर परभू यीसू मसीह म तुम्हर आसा के धीरज ला हमेसा सुरता करत रहिथन।
4हे भाईमन हो, तुमन परमेसर के मयारू अव; हमन जानथन कि परमेसर ह तुमन ला चुने हवय, 5काबरकि हमर सुघर संदेस ह तुम्हर करा न सिरिप बचन के संग, पर सामरथ अऊ पबितर आतमा के अगुवई म, पूरा बिसवास के संग आईस। तुमन जानथव कि तुम्हर हित म, हमन कइसने रहत रहेंन, जब हमन तुम्हर संग रहेंन। 6तुम्हर चाल-चलन हमर अऊ हमर परभू के चाल-चलन सहीं हो गीस; बहुंत दुःख तकलीफ सहे के बावजूद तुमन संदेस ला आनंद के संग गरहन करेव, जऊन ह पबितर आतमा के दुवारा दिये गे रिहिस। 7ए किसम ले, तुमन मकिदुनिया अऊ अखया प्रदेस के जम्मो बिसवासीमन बर एक नमूना बन गे हवव।
8परभू के संदेस ह तुम्हर दुवारा सिरिप मकिदुनिया अऊ अखया प्रदेस म ही नइं गीस, पर परमेसर म तुम्हर बिसवास के संदेस ह बहुंते जगह म चल दे हवय। एकरसेति हमन ला परमेसर म तुम्हर बिसवास के बारे म, कुछू कहे के जरूरत नइं ए। 9काबरकि ए जम्मो जगह के मनखेमन खुदे बताथें कि कइसने सुघर ढंग ले तुमन हमन ला गरहन करेव। ओमन बताथें कि कइसने तुमन मूरतीमन ला छोंड़के परमेसर कोति लहुंटे हवव कि जीयत अऊ सच्चा परमेसर के सेवा करव, 10अऊ ओकर बेटा के स्वरग ले आय के बाट जोहव, जऊन ला ओह मरे म ले जियाईस – याने कि यीसू जऊन ह हमन ला परमेसर के अवइया परकोप ले बचाथे।
