Salmos 78 – NVI-PT & AKCB

Nova Versão Internacional

Salmos 78:1-72

Salmo 78

Poema da família de Asafe.

1Povo meu, escute o meu ensino;

incline os ouvidos para o que eu tenho a dizer.

2Em parábolas abrirei a minha boca,

proferirei enigmas do passado;

3o que ouvimos e aprendemos,

o que nossos pais nos contaram.

4Não os esconderemos dos nossos filhos;

contaremos à próxima geração

os louváveis feitos do Senhor,

o seu poder e as maravilhas que fez.

5Ele decretou estatutos para Jacó,

e em Israel estabeleceu a lei,

e ordenou aos nossos antepassados

que a ensinassem aos seus filhos,

6de modo que a geração seguinte a conhecesse,

e também os filhos que ainda nasceriam,

e eles, por sua vez, contassem aos seus próprios filhos.

7Então eles porão a confiança em Deus;

não esquecerão os seus feitos

e obedecerão aos seus mandamentos.

8Eles não serão como os seus antepassados,

obstinados e rebeldes,

povo de coração desleal para com Deus,

gente de espírito infiel.

9Os homens de Efraim, flecheiros armados,

viraram as costas no dia da batalha;

10não guardaram a aliança de Deus

e se recusaram a viver de acordo com a sua lei.

11Esqueceram o que ele tinha feito,

as maravilhas que lhes havia mostrado.

12Ele fez milagres diante dos seus antepassados,

na terra do Egito, na região de Zoã.

13Dividiu o mar para que pudessem passar;

fez a água erguer-se como um muro.

14Ele os guiou com a nuvem de dia

e com a luz do fogo de noite.

15Fendeu as rochas no deserto

e deu-lhes tanta água como a que flui das profundezas;

16da pedra fez sair regatos

e fluir água como um rio.

17Mas contra ele continuaram a pecar,

revoltando-se no deserto contra o Altíssimo.

18Deliberadamente puseram Deus à prova,

exigindo o que desejavam comer.

19Duvidaram de Deus, dizendo:

“Poderá Deus preparar uma mesa no deserto?

20Sabemos que, quando ele feriu a rocha,

a água brotou e jorrou em torrentes.

Mas conseguirá também dar-nos de comer?

Poderá suprir de carne o seu povo?”

21O Senhor os ouviu e enfureceu-se;

com fogo atacou Jacó,

e sua ira levantou-se contra Israel,

22pois eles não creram em Deus

nem confiaram no seu poder salvador.

23Contudo, ele deu ordens às nuvens

e abriu as portas dos céus;

24fez chover maná para que o povo comesse,

deu-lhe o pão78.24 Hebraico: trigo. dos céus.

25Os homens comeram o pão dos anjos;

enviou-lhes comida à vontade.

26Enviou dos céus o vento oriental

e pelo seu poder fez avançar o vento sul.

27Fez chover carne sobre eles como pó,

bandos de aves como a areia da praia.

28Levou-as a cair dentro do acampamento,

ao redor das suas tendas.

29Comeram à vontade,

e assim ele satisfez o desejo deles.

30Mas, antes de saciarem o apetite,

quando ainda tinham a comida na boca,

31acendeu-se contra eles a ira de Deus;

e ele feriu de morte os mais fortes dentre eles,

matando os jovens de Israel.

32A despeito disso tudo, continuaram pecando;

não creram nos seus prodígios.

33Por isso ele encerrou os dias deles como um sopro

e os anos deles em repentino pavor.

34Sempre que Deus os castigava com a morte, eles o buscavam;

com fervor se voltavam de novo para ele.

35Lembravam-se de que Deus era a sua Rocha,

de que o Deus Altíssimo era o seu Redentor.

36Com a boca o adulavam,

com a língua o enganavam;

37o coração deles não era sincero;

não foram fiéis à sua aliança.

38Contudo, ele foi misericordioso;

perdoou-lhes as maldades e não os destruiu.

Vez após vez conteve a sua ira,

sem despertá-la totalmente.

39Lembrou-se de que eram meros mortais,

brisa passageira que não retorna.

40Quantas vezes mostraram-se rebeldes contra ele no deserto

e o entristeceram na terra solitária!

41Repetidas vezes puseram Deus à prova;

irritaram o Santo de Israel.

42Não se lembravam da sua mão poderosa,

do dia em que os redimiu do opressor,

43do dia em que mostrou os seus prodígios no Egito,

as suas maravilhas na região de Zoã,

44quando transformou os rios e os riachos dos egípcios em sangue,

e eles não mais conseguiam beber das suas águas,

45e enviou enxames de moscas que os devoraram,

e rãs que os devastaram;

46quando entregou as suas plantações às larvas,

a produção da terra aos gafanhotos,

47e destruiu as suas vinhas com a saraiva

e as suas figueiras bravas com a geada;

48quando entregou o gado deles ao granizo,

os seus rebanhos aos raios;

49quando os atingiu com a sua ira ardente,

com furor, indignação e hostilidade,

com muitos anjos destruidores.

50Abriu caminho para a sua ira;

não os poupou da morte,

mas os entregou à peste.

51Matou todos os primogênitos do Egito,

as primícias do vigor varonil das tendas de Cam.

52Mas tirou o seu povo como ovelhas

e o conduziu como a um rebanho pelo deserto.

53Ele os guiou em segurança, e não tiveram medo;

e os seus inimigos afundaram-se no mar.

54Assim os trouxe à fronteira da sua terra santa,

aos montes que a sua mão direita conquistou.

55Expulsou nações que lá estavam,

distribuiu-lhes as terras por herança

e deu suas tendas às tribos de Israel para que nelas habitassem.

56Mas eles puseram Deus à prova

e foram rebeldes contra o Altíssimo;

não obedeceram aos seus testemunhos.

57Foram desleais e infiéis, como os seus antepassados,

confiáveis como um arco defeituoso.

58Eles o irritaram com os altares idólatras;

com os seus ídolos lhe provocaram ciúmes.

59Sabendo-o Deus, enfureceu-se

e rejeitou totalmente Israel;

60abandonou o tabernáculo de Siló,

a tenda onde habitava entre os homens.

61Entregou o símbolo do seu poder ao cativeiro

e o seu esplendor nas mãos do adversário.

62Deixou que o seu povo fosse morto à espada,

pois enfureceu-se com a sua herança.

63O fogo consumiu os seus jovens,

e as suas moças não tiveram canções de núpcias;

64os sacerdotes foram mortos à espada!

As viúvas já nem podiam chorar!

65Então o Senhor despertou como que de um sono,

como um guerreiro despertado do domínio do vinho.

66Fez retroceder a golpes os seus adversários

e os entregou a permanente humilhação.

67Também rejeitou as tendas de José

e não escolheu a tribo de Efraim;

68ao contrário, escolheu a tribo de Judá

e o monte Sião, o qual amou.

69Construiu o seu santuário como as alturas;

como a terra o firmou para sempre.

70Escolheu o seu servo Davi

e o tirou do aprisco das ovelhas,

71do pastoreio de ovelhas,

para ser o pastor de Jacó, seu povo,

de Israel, sua herança.

72E de coração íntegro Davi os pastoreou;

com mãos experientes os conduziu.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom 78:1-72

Dwom 78

Asaf dwom.

1Me nkurɔfo, muntie me nkyerɛkyerɛ;

monyɛ aso mma mʼanom nsɛm.

2Mɛkasa wɔ abebu mu,

mɛka ahintasɛm, teteete nneɛma no,

3nneɛma a yɛate na yɛahu;

nneɛma a yɛn agyanom aka ho asɛm akyerɛ yɛn.

4Yɛremfa nkame wɔn mma;

yɛbɛka akyerɛ nkyirimma

Awurade nneyɛe a ɛfata nkamfo no,

ne tumi ne anwonwade a wayɛ no.

5Ɔyɛɛ ahyɛde maa Yakob

na ɔyɛɛ mmara wɔ Israel,

nea ɔhyɛɛ yɛn nenanom

sɛ wɔnkyerɛ wɔn mma,

6sɛnea ɛbɛyɛ a nkyirimma besua,

mpo mmofra a wonnya nwoo wɔn,

na wɔn nso akyerɛkyerɛ wɔn mma.

7Afei wɔde wɔn ho bɛto Onyankopɔn so,

na wɔn werɛ remfi ne nneyɛe,

na wobedi nʼahyɛde so.

8Wɔrenyɛ sɛ wɔn nenanom,

a na wɔyɛ asoɔdenfo ne atuatewfo,

wɔn a wonni Onyankopɔn nokware wɔ wɔn koma mu

na woyɛ honhom mu atorofo ma no no.

9Ɛwɔ mu sɛ na Efraim mmarima kurakura agyan,

nanso ɔko da no woguanee;

10Wɔanni Onyankopɔn apam no so,

wɔampɛ sɛ wodi ne mmara no so.

11Wɔn werɛ fii nea wayɛ,

anwonwade a wayɛ akyerɛ wɔn no.

12Ɔyɛɛ anwonwade wɔ wɔn nenanom anim,

wɔ Soan mantam a ɛwɔ Misraim asase so.

13Ɔkyɛɛ po mu na ɔde wɔn faa mu.

Ɔmaa nsu no gyinaa sɛ afasu.

14Ɔde omununkum dii wɔn anim awia

na ɔde ogyatɛn dii wɔn anim anadwo nyinaa.

15Ɔpaee ɔbotan mu wɔ sare so,

na ɔmaa wɔn nsu a ɛdɔɔso sɛ po;

16Ɔmaa asuti fii abotan mu

na ɔmaa nsu sen sɛ nsubɔnten.

17Nanso wɔkɔɔ so yɛɛ bɔne tiaa no,

wɔsɔre tiaa Ɔsorosoroni no wɔ sare no so.

18Wɔhyɛɛ da kaa aduan a wɔpɛ,

de sɔɔ Onyankopɔn hwɛe.

19Wɔkasa tiaa Onyankopɔn se,

“Onyankopɔn betumi ato pon wɔ sare so ana?

20Ɔde ade bɔɔ ɔbotan mu no, nsu tue fii mu,

na nsuwa sen buu so.

Na obetumi ama yɛn aduan nso?

Obetumi ama ne nkurɔfo nam ana?”

21Bere a Awurade tee nea wɔreka no, ne bo fuw yiye;

ne gya beguu Yakob so,

na nʼabufuwhyew sɔre tiaa Israel,

22efisɛ na wonni Onyankopɔn mu gyidi

anaasɛ ne nkwagye mu ahotoso.

23Nanso ɔkasa kyerɛɛ ɔsoro wɔ ɔhyɛ so;

na obuee ɔsorosoro apon.

24Ɔtɔɔ mana guu fam maa nnipa no sɛ wunni,

ɔmaa wɔn ɔsoro aduan.

25Nnipa dii abɔfo aduan;

ɔmaa wɔn aduan a wobetumi adi nyinaa.

26Ogyaa apuei mframa fi ɔsoro,

na ofi ne tumi mu bɔɔ atɔe mframa.

27Ɔtɔɔ nam sɛ mfutuma guu wɔn so,

nnomaa a wotu bebree sɛ mpoano nwea.

28Ɔma wɔbaa fam kɔɔ wɔn atenae,

ne wɔn ntamadan ho nyinaa.

29Wodidi maa aduan no boroo wɔn so

efisɛ ɔmaa wɔn nea wɔhwehwɛ.

30Nanso ansa na wobefi aduan a wɔhwehwɛ no ho,

bere a ɛhyehyɛ wɔn anom mpo no,

31Onyankopɔn abufuw sɔree wɔn so;

okum ahoɔdenfo a wɔwɔ wɔn mu

twitwaa Israel mmerante gui.

32Eyinom nyinaa akyi, wɔkɔɔ so yɛɛ bɔne;

nʼanwonwade akyi no, wɔannye anni.

33Enti otwaa wɔn nna so te sɛ ahuru

yɛɛ wɔn mfe awiei huhuuhu.

34Bere biara a Onyankopɔn bekum wɔn no, wɔhwehwɛ no

na wɔpere wɔn ho san ba ne nkyɛn.

35Wɔkaee sɛ Onyankopɔn yɛ wɔn botan,

sɛ Ɔsorosoro Nyankopɔn no yɛ wɔn Gyefo.

36Nanso wɔde wɔn ano bɛdaadaa no,

na wɔde wɔn tɛkrɛma atwa atoro akyerɛ no;

37wɔn koma nni no nokware,

na wonni nʼapam no so.

38Nanso na ɔyɛ ahummɔbɔ;

ɔde wɔn amumɔyɛ kyɛɛ wɔn

a wansɛe wɔn.

Mpɛn pii, ɔtwentwɛn nʼabufuw so

na wanhwie nʼabufuwhyew nyinaa.

39Ɔkaee sɛ wɔyɛ ɔhonam ara kwa,

mframa bi a ɛbɔ twa mu na ɛnsan nʼakyi.

40Mpɛn ahe na wɔansɔre antia no wɔ sare no so hɔ,

na mpɛn ahe na wɔamma ne werɛ anhow wɔ asase wosee no so!

41Wɔsɔɔ Onyankopɔn hwɛɛ bere biara;

na woyii Israel Ɔkronkronni no abufuw.

42Wɔn werɛ fii ne tumi no,

da a ogyee wɔn fii wɔn nhyɛsofo nsam no,

43da a ɔyɛɛ nsɛnkyerɛnne nwonwaso wɔ Misraim no

ne nʼanwonwade wɔ Soan mantam mu no.

44Ɔmaa wɔn nsubɔnten dan mogya;

wɔantumi annom wɔn nsuten mu nsu.

45Ɔmaa nwansenadɔm baa wɔn so bɛhaw wɔn

na mpɔtorɔ nso bɛsɛee wɔn asase.

46Ɔmaa tɛwtɛw bedii wɔn mfuw so aduan

na ɔde wɔn nnɔbae nso maa mmoadabi.

47Ɔde mparuwbo sɛee wɔn bobe

na ɔde sukyerɛmma sɛee wɔn ankye nnua.

48Ɔde sukyerɛmma kum wɔn anantwi

ɔde anyinam kum wɔn nyɛmmoa.

49Ohwiee nʼabufuwhyew guu wɔn so,

abufuw, anibere ne ɔtan;

abɔfo asɛefo kuw no.

50Ɔbɔɔ kwan maa nʼabufuw;

na wamfa wɔn nkwa ankyɛ wɔn,

mmom, ɔde wɔn maa ɔyaredɔm.

51Okunkum Misraimfo mmakan nyinaa,

Ham ntamadan mu nnipa mu abakan.

52Nanso oyii ne nkurɔfo fii mu sɛ nguankuw;

odii wɔn anim sɛ nguan wɔ sare no so.

53Odii wɔn anim dwoodwoo, enti wɔansuro;

nanso wɔn atamfo de, po asorɔkye bu faa wɔn so.

54Sɛɛ na ɔyɛ de wɔn baa nʼasase kronkron no ahye so,

bepɔw asase a ɔde ne nsa nifa gyee no.

55Ɔpam amanaman a wɔwɔ wɔn anim no

na ɔkyekyɛɛ wɔn nsase no mu maa wɔn sɛ wɔn agyapade;

ɔbɔɔ Israel mmusuakuw no atenase wɔ wɔn afi mu.

56Nanso wɔsɔɔ Onyankopɔn hwɛe,

na wɔsɔre tiaa Ɔsorosoroni no;

na wɔanni ne mmara so.

57Wɔyɛɛ sɛ wɔn agyanom, wɔanni nokware na wɔannya gyidi,

ahotoso nni wɔn mu na wɔte sɛ agyan a asɛe.

58Wɔde wɔn sorɔnsorɔmmea hyɛɛ no abufuw

na wɔn ahoni maa ne ninkutwe mu yɛɛ den.

59Onyankopɔn tee wɔn nka no, ne bo fuwii;

na ɔpoo Israel korakora.

60Ogyaw nʼatenae a ɛwɔ Silo no,

ntamadan a wasi wɔ nnipa mu no.

61Ɔde Apam Adaka a ɛyɛ ne tumi no kɔɔ nnommum mu,

nʼanuonyam kɔɔ atamfo nsam.

62Ɔde ne nkurɔfo maa afoa;

ne bo fuw nʼagyapade yiye.

63Ogya hyew wɔn mmerante kum wɔn,

na wɔn mmabaa annya ayeforohyia dwom anto;

64Wɔn asɔfo wuwuu afoa ano,

na wɔn akunafo antumi ansu.

65Afei Awurade sɔree sɛnea ofi nna mu no,

sɛnea ɔbarima a wabow nsa nyan fi nnahɔɔ mu no.

66Ɔbobɔɔ nʼatamfo ma woguan kɔɔ wɔn akyi;

ɔhyɛɛ wɔn aniwu afebɔɔ.

67Afei ɔpoo Yosef ntamadan no,

na wamfa Efraim abusuakuw no nso;

68Na mmom, ɔfaa Yuda abusuakuw no,

Bepɔw Sion a ɔdɔ no no.

69Osii ne kronkronbea te sɛ sorɔnsorɔmmea,

te sɛ asase a etim hɔ daa.

70Oyii ne somfo Dawid,

ɔfrɛɛ no fii nguannan mu;

71fii nguan akyi na ɔde no bae

se ɔmmɛyɛ oguanhwɛfo mma ne nkurɔfo Yakob,

mma Israel a wɔyɛ nʼagyapade.

72Na Dawid de koma pa hwɛɛ wɔn so

na ɔde ne nimdeɛ dii wɔn anim.