Salmo 119119 O salmo 119 é um poema organizado em ordem alfabética, no hebraico.
Álef
1Como são felizes os que andam em caminhos irrepreensíveis,
que vivem conforme a lei do Senhor!
2Como são felizes os que obedecem aos seus estatutos
e de todo o coração o buscam!
3Não praticam o mal
e andam nos caminhos do Senhor.
4Tu mesmo ordenaste os teus preceitos
para que sejam fielmente obedecidos.
5Quem dera fossem firmados os meus caminhos
na obediência aos teus decretos.
6Então não ficaria decepcionado
ao considerar todos os teus mandamentos.
7Eu te louvarei de coração sincero
quando aprender as tuas justas ordenanças.
8Obedecerei aos teus decretos;
nunca me abandones.
Bêt
9Como pode o jovem manter pura a sua conduta?
Vivendo de acordo com a tua palavra.
10Eu te busco de todo o coração;
não permitas que eu me desvie dos teus mandamentos.
11Guardei no coração a tua palavra
para não pecar contra ti.
12Bendito sejas, Senhor!
Ensina-me os teus decretos.
13Com os lábios repito
todas as leis que promulgaste.
14Regozijo-me em seguir os teus testemunhos
como o que se regozija com grandes riquezas.
15Meditarei nos teus preceitos
e darei atenção às tuas veredas.
16Tenho prazer nos teus decretos;
não me esqueço da tua palavra.
Guímel
17Trata com bondade o teu servo
para que eu viva e obedeça à tua palavra.
18Abre os meus olhos
para que eu veja as maravilhas da tua lei.
19Sou peregrino na terra;
não escondas de mim os teus mandamentos.
20A minha alma consome-se
de perene desejo das tuas ordenanças.
21Tu repreendes os arrogantes;
malditos os que se desviam dos teus mandamentos!
22Tira de mim a afronta e o desprezo,
pois obedeço aos teus estatutos.
23Mesmo que os poderosos se reúnam para conspirar contra mim,
ainda assim o teu servo meditará nos teus decretos.
24Sim, os teus testemunhos são o meu prazer;
eles são os meus conselheiros.
Dálet
25Agora estou prostrado no pó;
preserva a minha vida conforme a tua promessa.
26A ti relatei os meus caminhos e tu me respondeste;
ensina-me os teus decretos.
27Faze-me discernir o propósito dos teus preceitos;
então meditarei nas tuas maravilhas.
28A minha alma se consome de tristeza;
fortalece-me conforme a tua promessa.
29Desvia-me dos caminhos enganosos;
por tua graça, ensina-me a tua lei.
30Escolhi o caminho da fidelidade;
decidi seguir as tuas ordenanças.
31Apego-me aos teus testemunhos, ó Senhor;
não permitas que eu fique decepcionado.
32Corro pelo caminho que os teus mandamentos apontam,
pois me deste maior entendimento.
He
33Ensina-me, Senhor, o caminho dos teus decretos,
e a eles obedecerei até o fim.
34Dá-me entendimento, para que eu guarde a tua lei
e a ela obedeça de todo o coração.
35Dirige-me pelo caminho dos teus mandamentos,
pois nele encontro satisfação.
36Inclina o meu coração para os teus estatutos,
e não para a ganância.
37Desvia os meus olhos das coisas inúteis;
faze-me viver nos caminhos que traçaste.119.37 Dois manuscritos do Texto Massorético e os manuscritos do mar Morto dizem preserva a minha vida pela tua palavra.
38Cumpre a tua promessa para com o teu servo,
para que sejas temido.
39Livra-me da afronta que me apavora,
pois as tuas ordenanças são boas.
40Como anseio pelos teus preceitos!
Preserva a minha vida por tua justiça!
Vav
41Que o teu amor alcance-me, Senhor,
e a tua salvação, segundo a tua promessa;
42então responderei aos que me afrontam,
pois confio na tua palavra.
43Jamais tires da minha boca a palavra da verdade,
pois nas tuas ordenanças depositei a minha esperança.
44Obedecerei constantemente à tua lei,
para todo o sempre.
45Andarei em verdadeira liberdade,
pois tenho buscado os teus preceitos.
46Falarei dos teus testemunhos diante de reis,
sem ficar envergonhado.
47Tenho prazer nos teus mandamentos;
eu os amo.
48A ti119.48 Ou Aos teus mandamentos levanto minhas mãos
e medito nos teus decretos.
Zain
49Lembra-te da tua palavra ao teu servo,
pela qual me deste esperança.
50Este é o meu consolo no meu sofrimento:
A tua promessa dá-me vida.
51Os arrogantes zombam de mim o tempo todo,
mas eu não me desvio da tua lei.
52Lembro-me, Senhor, das tuas ordenanças do passado
e nelas acho consolo.
53Fui tomado de ira tremenda por causa dos ímpios
que rejeitaram a tua lei.
54Os teus decretos são o tema
da minha canção em minha peregrinação.
55De noite lembro-me do teu nome, Senhor!
Vou obedecer à tua lei.
56Esta tem sido a minha prática:
Obedecer aos teus preceitos.
Hêt
57Tu és a minha herança, Senhor;
prometi obedecer às tuas palavras.
58De todo o coração suplico a tua graça;
tem misericórdia de mim, conforme a tua promessa.
59Refleti em meus caminhos e voltei os meus passos
para os teus testemunhos.
60Eu me apressarei e não hesitarei
em obedecer aos teus mandamentos.
61Embora as cordas dos ímpios queiram prender-me,
eu não me esqueço da tua lei.
62À meia-noite me levanto para dar-te graças
pelas tuas justas ordenanças.
63Sou amigo de todos os que te temem
e obedecem aos teus preceitos.
64A terra está cheia do teu amor, Senhor;
ensina-me os teus decretos.
Tét
65Trata com bondade o teu servo, Senhor,
conforme a tua promessa.
66Ensina-me o bom senso e o conhecimento,
pois confio em teus mandamentos.
67Antes de ser castigado, eu andava desviado,
mas agora obedeço à tua palavra.
68Tu és bom, e o que fazes é bom;
ensina-me os teus decretos.
69Os arrogantes mancharam o meu nome com mentiras,
mas eu obedeço aos teus preceitos de todo o coração.
70O coração deles é insensível;
eu, porém, tenho prazer na tua lei.
71Foi bom para mim ter sido castigado,
para que aprendesse os teus decretos.
72Para mim vale mais a lei que decretaste
do que milhares de peças de prata e ouro.
Iode
73As tuas mãos me fizeram e me formaram;
dá-me entendimento para aprender os teus mandamentos.
74Quando os que têm temor de ti me virem, se alegrarão,
pois na tua palavra depositei a minha esperança.
75Sei, Senhor, que as tuas ordenanças são justas,
e que por tua fidelidade me castigaste.
76Seja o teu amor o meu consolo,
conforme a tua promessa ao teu servo.
77Alcance-me a tua misericórdia para que eu tenha vida,
porque a tua lei é o meu prazer.
78Sejam humilhados os arrogantes, pois me prejudicaram sem motivo;
mas eu meditarei nos teus preceitos.
79Venham apoiar-me aqueles que te temem,
aqueles que entendem os teus estatutos.
80Seja o meu coração íntegro para com os teus decretos,
para que eu não seja humilhado.
Caf
81Estou quase desfalecido, aguardando a tua salvação,
mas na tua palavra depositei a minha esperança.
82Os meus olhos fraquejam de tanto esperar pela tua promessa,
e pergunto: “Quando me consolarás?”
83Embora eu seja como uma vasilha inútil119.83 Hebraico: um odre na fumaça.,
não me esqueço dos teus decretos.
84Até quando o teu servo deverá esperar
para que castigues os meus perseguidores?
85Cavaram uma armadilha contra mim os arrogantes,
os que não seguem a tua lei.
86Todos os teus mandamentos merecem confiança;
ajuda-me, pois sou perseguido com mentiras.
87Quase acabaram com a minha vida na terra,
mas não abandonei os teus preceitos.
88Preserva a minha vida pelo teu amor,
e obedecerei aos estatutos que decretaste.
Lâmed
89A tua palavra, Senhor,
para sempre está firmada nos céus.
90A tua fidelidade é constante por todas as gerações;
estabeleceste a terra, que firme subsiste.
91Conforme as tuas ordens, tudo permanece até hoje119.91 Ou as tuas leis permanecem até hoje,
pois tudo está a teu serviço.
92Se a tua lei não fosse o meu prazer,
o sofrimento já me teria destruído.
93Jamais me esquecerei dos teus preceitos,
pois é por meio deles que preservas a minha vida.
94Salva-me, pois a ti pertenço
e busco os teus preceitos!
95Os ímpios estão à espera para destruir-me,
mas eu considero os teus testemunhos.
96Tenho constatado que toda perfeição tem limite;
mas não há limite para o teu mandamento.
Mem
97Como eu amo a tua lei!
Medito nela o dia inteiro.
98Os teus mandamentos me tornam mais sábio que os meus inimigos,
porquanto estão sempre comigo.
99Tenho mais discernimento que todos os meus mestres,
pois medito nos teus testemunhos.
100Tenho mais entendimento que os anciãos,
pois obedeço aos teus preceitos.
101Afasto os pés de todo caminho mau
para obedecer à tua palavra.
102Não me afasto das tuas ordenanças,
pois tu mesmo me ensinas.
103Como são doces para o meu paladar as tuas palavras!
Mais que o mel para a minha boca!
104Ganho entendimento por meio dos teus preceitos;
por isso odeio todo caminho de falsidade.
Nun
105A tua palavra é lâmpada que ilumina os meus passos
e luz que clareia o meu caminho.
106Prometi sob juramento e o cumprirei:
vou obedecer às tuas justas ordenanças.
107Passei por muito sofrimento;
preserva, Senhor, a minha vida, conforme a tua promessa.
108Aceita, Senhor, a oferta de louvor dos meus lábios,
e ensina-me as tuas ordenanças.
109A minha vida está sempre em perigo119.109 Hebraico: em minhas mãos.,
mas não me esqueço da tua lei.
110Os ímpios prepararam uma armadilha contra mim,
mas não me desviei dos teus preceitos.
111Os teus testemunhos são a minha herança permanente;
são a alegria do meu coração.
112Dispus o meu coração para cumprir
os teus decretos até o fim.
Sâmeq
113Odeio os que são inconstantes,
mas amo a tua lei.
114Tu és o meu abrigo e o meu escudo;
e na tua palavra depositei a minha esperança.
115Afastem-se de mim os que praticam o mal!
Quero obedecer aos mandamentos do meu Deus!
116Sustenta-me, segundo a tua promessa, e eu viverei;
não permitas que se frustrem as minhas esperanças.
117Ampara-me, e estarei seguro;
sempre estarei atento aos teus decretos.
118Tu rejeitas todos os que se desviam dos teus decretos,
pois os seus planos enganosos são inúteis.
119Tu destróis119.119 Alguns manuscritos do Texto Massorético, a Septuaginta e outras versões gregas dizem consideras. como refugo todos os ímpios da terra;
por isso amo os teus testemunhos.
120O meu corpo estremece diante de ti;
as tuas ordenanças enchem-me de temor.
Áin
121Tenho vivido com justiça e retidão;
não me abandones nas mãos dos meus opressores.
122Garante o bem-estar do teu servo;
não permitas que os arrogantes me oprimam.
123Os meus olhos fraquejam, aguardando a tua salvação
e o cumprimento da tua justiça.
124Trata o teu servo conforme o teu amor leal
e ensina-me os teus decretos.
125Sou teu servo; dá-me discernimento
para compreender os teus testemunhos.
126Já é tempo de agires, Senhor,
pois a tua lei está sendo desrespeitada.
127Eu amo os teus mandamentos mais do que o ouro,
mais do que o ouro puro.
128Por isso considero justos os teus preceitos
e odeio todo caminho de falsidade.
Pê
129Os teus testemunhos são maravilhosos;
por isso lhes obedeço.
130A explicação das tuas palavras ilumina
e dá discernimento aos inexperientes.
131Abro a boca e suspiro,
ansiando por teus mandamentos.
132Volta-te para mim e tem misericórdia de mim,
como sempre fazes aos que amam o teu nome.
133Dirige os meus passos, conforme a tua palavra;
não permitas que nenhum pecado me domine.
134Resgata-me da opressão dos homens,
para que eu obedeça aos teus preceitos.
135Faze o teu rosto resplandecer sobre119.135 Isto é, mostra a tua bondade para com. o teu servo
e ensina-me os teus decretos.
136Rios de lágrimas correm dos meus olhos,
porque a tua lei não é obedecida.
Tsade
137Justo és, Senhor,
e retas são as tuas ordenanças.
138Ordenaste os teus testemunhos com justiça;
dignos são de inteira confiança!
139O meu zelo me consome,
pois os meus adversários se esquecem das tuas palavras.
140A tua promessa119.140 Ou palavra foi plenamente comprovada,
e, por isso, o teu servo a ama.
141Sou pequeno e desprezado,
mas não esqueço os teus preceitos.
142A tua justiça é eterna,
e a tua lei é a verdade.
143Tribulação e angústia me atingiram,
mas os teus mandamentos são o meu prazer.
144Os teus testemunhos são eternamente justos,
dá-me discernimento para que eu tenha vida.
Cof
145Eu clamo de todo o coração;
responde-me, Senhor, e obedecerei aos teus testemunhos!
146Clamo a ti; salva-me,
e obedecerei aos teus estatutos!
147Antes do amanhecer me levanto e suplico o teu socorro;
na tua palavra depositei a minha esperança.
148Fico acordado nas vigílias da noite,
para meditar nas tuas promessas.
149Ouve a minha voz pelo teu amor leal;
faze-me viver, Senhor, conforme as tuas ordenanças.
150Os meus perseguidores aproximam-se com más intenções,119.150 Conforme alguns manuscritos do Texto Massorético, a Septuaginta e algumas versões gregas. O Texto Massorético diz Os que tramam o mal estão por perto.
mas estão distantes da tua lei.
151Tu, porém, Senhor, estás perto,
e todos os teus mandamentos são verdadeiros.
152Há muito aprendi dos teus testemunhos
que tu os estabeleceste para sempre.
Rêsh
153Olha para o meu sofrimento e livra-me,
pois não me esqueço da tua lei.
154Defende a minha causa e resgata-me;
preserva a minha vida conforme a tua promessa.
155A salvação está longe dos ímpios,
pois eles não buscam os teus decretos.
156Grande é a tua compaixão, Senhor;
preserva a minha vida conforme as tuas leis.
157Muitos são os meus adversários e os meus perseguidores,
mas eu não me desvio dos teus estatutos.
158Com grande desgosto vejo os infiéis,
que não obedecem à tua palavra.
159Vê como amo os teus preceitos!
Dá-me vida, Senhor, conforme o teu amor leal.
160A verdade é a essência da tua palavra,
e todas as tuas justas ordenanças são eternas.
Shin e Sin
161Os poderosos perseguem-me sem motivo,
mas é diante da tua palavra que o meu coração treme.
162Eu me regozijo na tua promessa como alguém
que encontra grandes despojos.
163Odeio e detesto a falsidade,
mas amo a tua lei.
164Sete vezes por dia eu te louvo
por causa das tuas justas ordenanças.
165Os que amam a tua lei desfrutam paz,
e nada há que os faça tropeçar.
166Aguardo a tua salvação, Senhor,
e pratico os teus mandamentos.
167Obedeço aos teus testemunhos;
amo-os infinitamente!
168Obedeço a todos os teus preceitos e testemunhos,
pois conheces todos os meus caminhos.
Tau
169Chegue à tua presença o meu clamor, Senhor!
Dá-me entendimento conforme a tua palavra.
170Chegue a ti a minha súplica.
Livra-me, conforme a tua promessa.
171Meus lábios transbordarão de louvor,
pois me ensinas os teus decretos.
172A minha língua cantará a tua palavra,
pois todos os teus mandamentos são justos.
173Com tua mão vem ajudar-me,
pois escolhi os teus preceitos.
174Anseio pela tua salvação, Senhor,
e a tua lei é o meu prazer.
175Permite-me viver para que eu te louve;
e que as tuas ordenanças me sustentem.
176Andei vagando como ovelha perdida;
vem em busca do teu servo,
pois não me esqueci dos teus mandamentos.
Salmo 119
Ang Kasugoan sa Dios
1Bulahan ang mga tawo nga nagakinabuhi nga maligdong, nga nagasubay sa kasugoan sa Ginoo.
2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga katudloanan sa Dios, ug nagatuman kaniya sa tibuok nilang kasingkasing.
3Wala sila maghimo ug daotan kondili nagasunod sila sa mga pamaagi sa Dios.
4Ginoo, gihatag mo kanamo ang imong mga tulumanon aron tumanon namo kini nga matinud-anon.
5Dako kaayo ang akong tinguha nga magmatinumanon sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
6Kon tumanon ko ang tanan mong mga sugo, dili ako maulawan.
7Dayegon ko ikaw sa putli kong kasingkasing samtang nagatuon ako sa imong matarong nga mga sugo.
8Tumanon ko ang imong mga tulumanon, busa ayaw gayod ako pasagdi.
9Unsay buhaton sa usa ka batan-on aron mahimong putli ang iyang kinabuhi?
Ang iyang himuon mao ang pagsunod sa imong pulong.
10Modangop ako kanimo sa tibuok kong kasingkasing,
busa ayaw itugot nga talikdan ko ang imong mga sugo.
11Tipigan ko ang imong mga pulong sulod sa akong kasingkasing aron dili ako makasala kanimo.
12Dalaygon ikaw, Ginoo!
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
13Balik-balikon ko paglitok ang tanang mga sugo nga imong gihatag.
14Kalipay ko ang pagsunod sa imong mga sugo, labaw pa kaysa pag-angkon ug bahandi.
15Namalandong ako sa imong mga tulumanon
ug tun-an ko pag-ayo ang imong mga katudloanan.
16Nalipay ako sa imong mga tulumanon
ug dili ko kalimtan ang imong pulong.
17Pakitai ako, nga imong alagad, sa imong kaayo
aron padayon akong magkinabuhi ug motuman sa imong pulong.
18Ablihi ang akong hunahuna
aron masabtan ko ang matahom nga mga kamatuoran diha sa imong kasugoan.
19Lumalabay lamang ako niining kalibotana,
busa ipadayag kanako ang imong mga sugo.
20Sa tanang panahon nagahandom gayod ako sa pagsabot sa imong kasugoan.
21Gibadlong mo ang mga garboso, nga imong tinunglo.
Kini sila mitalikod sa imong mga sugo.
22Ilikay ako sa ilang pagpakaulaw ug pagbiaybiay,
kay gituman ko ang imong mga katudloanan.
23Bisan pag magtigom ang mga pangulo sa paglibak kanako,
ako nga imong alagad, mamalandong sa imong mga tulumanon.
24Ang imong mga pagtulon-an nagahatag kanako ug kalipay;
mao kini ang nagahatag kanako ug tambag.
25Daw sa mamatay na ako, busa lugwayi pa ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
26Gisugilon ko kanimo ang akong mga binuhatan ug naminaw ka kanako.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
27Pasabta ako sa imong mga tulumanon
aron mapamalandongan ko ang imong mga katingalahang buhat.
28Daw sa makuyapan na ako tungod sa kasubo,
busa lig-ona ako sumala sa imong saad.
29Kuhaa kanako ang pagkamalimbongon;
ug kaloy-i ako ug tudloi sa imong kasugoan.
30Gipili ko ang pagkamatinumanon;
ug tumanon ko ang imong mga lagda.
31Gisunod ko, Ginoo, ang imong mga katudloanan,
busa ayaw itugot nga maulawan ako.
32Gitinguha ko gayod ang pagtuman sa imong mga sugo
tungod kay gidugangan mo ang akong panabot.119:32 gidugangan mo… panabot: o, gilipay mo ako.
33Tudloi ako, Ginoo, sa imong mga tulumanon,
ug tumanon ko kini hangtod sa kataposan.
34Pasabta ako sa imong kasugoan,
ug tumanon ko kini ug tipigan sa tibuok kong kasingkasing.
35Giyahi ako sa pagsunod sa imong mga sugo,
kay niini may kalipay ako.
36Hatagi akog dakong tinguha sa pagtuman sa imong mga pagtulon-an kaysa pagtinguha nga maadunahan.
37Ilikay ako sa pagtinguha sa mga butang nga walay pulos.
Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
38Tumana ang imong saad kanako nga imong alagad, nga gisaad mo sa mga nagatahod kanimo.
39Kuhaa ang akong pagkabadlongon nga akong gikaulaw,
kay giisip ko nga maayo ang imong mga sugo.
40Kalipay ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.
Tungod kay ikaw matarong, lugwayi ang akong kinabuhi.
41Ginoo, ipakita ang imong paghigugma ug pagluwas kanako, sumala sa imong saad.
42Unya matubag ko ang mga nagbiay-biay kanako,
kay nagasalig ako sa imong pulong.
43Ayaw ako did-i sa pagsulti sa tinuod bahin kanimo sa tanang higayon,
kay ang akong paglaom anaa lamang sa imong mga sugo.
44Kanunay kong tumanon ang imong kasugoan hangtod sa kahangtoran.
45Magkinabuhi ako nga may kagawasan,
kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong tulumanon.
46Dili ako maulaw sa pagsulti sa imong mga katudloanan atubangan sa mga hari.
47Nagakalipay ako sa pagsunod sa imong mga sugo nga akong gihigugma.
48Gitahod ko ang imong mga sugo nga akong gihigugma,
ug gipamalandongan ko ang imong mga tulumanon.
49Hinumdomi ang imong saad kanako nga imong alagad,
kay kini ang nagahatag kanako ug paglaom.
50Ang nagalipay kanako sa akong mga pag-antos mao kini: ang imong saad nagalugway sa akong kinabuhi.
51Gibiaybiay ako pag-ayo sa mga mapahitas-on,
apan wala ako mobiya sa imong kasugoan.
52Ginoo, gihinumdoman ko ang imong mga sugo nga gihatag mo sa unang panahon,
ug naghatag kini kanako ug kalipay.
53Labihan ang akong kasuko tungod sa mga tawong daotan nga nagasalikway sa imong kasugoan.
54Magaawit ako mahitungod sa imong mga tulumanon bisan asa ako magpuyo.119:54 bisan… magpuyo: o, dinhi sa kalibotan nga diin ako lumalabay lang.
55Ginoo, panahon sa kagabhion ginahinumdoman ko ikaw ug ginahunahuna ko kon unsaon ko pagtuman ang imong kasugoan.
56Mao kini ang akong kalipay: ang pagsunod sa imong mga tulumanon.
57Ikaw lang gayod Ginoo ang akong gikinahanglan.
Nagasaad ako sa pagtuman sa imong mga pulong.
58Gihangyo ko ikaw sa kinasingkasing gayod;
kaloy-i ako sumala sa imong saad.
59Gihinuktokan ko ang akong pagkinabuhi,
ug misaad ako nga mosunod sa imong mga katudloanan.
60Gituman ko dayon ang imong mga sugo.
61Bisan pa ug gigapos ako sa mga tawong daotan,
wala ko kalimti ang imong mga kasugoan.
62Sa panahon sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo sa matarong mo nga mga sugo.
63Higala ako sa tanan nga nagatahod kanimo ug nagatuman sa imong mga tulumanon.
64Ginoo, gihigugma mo ang tanang mga tawo sa kalibotan.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
65Ginoo, maayo ka kanako nga imong alagad, sumala sa imong gisaad.
66Hatagi akog kaalam ug kahibalo,
kay nagasalig ako sa imong mga sugo.
67Sa wala mo pa ako disiplinaha, mibiya ako kanimo,
apan karon ginatuman ko na ang imong pulong.
68Maayo ka ug nagahimo ka ug maayo.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
69Bisan gibutang-butangan ako sa mga tawong mapahitas-on,
gituman ko gihapon ang imong mga tulumanon sa tibuok kong kasingkasing.
70Kining mga tawhana dili makasabot sa imong kasugoan,
apan ako nagakalipay sa pagsunod niini.
71Maayo nga gidisiplina mo ako,
aron makakat-on ako sa imong mga tulumanon.
72Alang kanako, ang kasugoan nga imong gihatag mas bililhon pa kaysa liboan ka bulawan ug pilak.
73Gibuhat mo ako ug giumol;
hatagi ako ug panabot aron makakat-on ako sa imong mga sugo.
74Malipay ang mga nagatahod kanimo kon ila akong makita,
kay nagasalig ako sa imong pulong.
75Nasayod ako, Ginoo, nga matarong ang imong mga sugo.
Ug tungod kay nagahukom ka nga makatarunganon, gidisiplina mo ako.
76Hinaut pa nga lipayon mo ako sa imong gugma sumala sa imong saad kanako nga imong alagad.
77Kaloy-i ako aron padayon akong magkinabuhi,
kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imong balaod.
78Hinaut pa nga maulawan ang mga tawong mapahitas-on tungod kay gidaot nila ako pinaagi sa pagbutang-butang kanako.
Apan ako, mamalandong sa imong mga tulumanon.
79Hinaut pa nga moduol kanako ang mga nagatahod kanimo ug nakahibalo sa imong mga katudloanan.
80Hinaut pa nga matuman ko sa tibuok kong kasingkasing ang imong mga tulumanon aron dili ako maulawan.
81Gilaayan na ako ug hinulat nga luwason mo ako,
apan nagasalig pa gihapon ako sa imong pulong.
82Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad.
Nangutana ako, “Kanus-a mo pa man ako lig-onon ug lipayon?”
83Bisan pag nahisama na ako sa gianuosan nga sudlanan119:83 gianuosan nga sudlanan: Ang buot ipasabot, wala nay pulos. sa bino, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
84Hangtod kanus-a ako, nga imong alagad, maghulat?
Kanus-a mo pa silotan ang mga nagalutos kanako?
85Nagkalot ug mga bangag sa paglit-ag kanako ang mga tawong garboso nga wala magsunod sa imong kasugoan.
86Kasaligan gayod ang tanan mong mga sugo.
Tabangi ako, kay gilutos ako sa mga tawo bisan walay igong hinungdan.
87Hapit na nila ako mapatay,
apan wala ko isalikway ang imong mga tulumanon.
88Tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma,
aron matuman ko ang katudloanan nga gihatag mo.
89Ang imong pulong, Ginoo, magpadayon nga lig-on sa walay kataposan sama sa langit.
90Ang imong pagkamatinumanon magpadayon hangtod sa kahangtoran.
Gipahimutang mo nga lig-on ang kalibotan, busa milungtad kini.
91Ang tanang butang nagpabilin hangtod karon tungod sa imong pagbuot.
Kay silang tanan imong mga alagad.
92Kon ang imong kasugoan wala makapalipay kanako, namatay na unta ako tungod sa akong pag-antos.
93Dili ko gayod kalimtan ang imong mga tulumanon,
kay pinaagi niini lugwayan mo ang akong kinabuhi.
94Imo ako, busa luwasa ako!
Kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
95Ang mga tawong daotan nagaatang sa pagpatay kanako,
apan pamalandongan ko ang imong mga katudloanan.
96Nakita ko nga ang tanang butang may kinutoban,
apan ang imong mga sugo walay kinutoban.
97Gihigugma ko gayod ang imong kasugoan!
Gipamalandongan ko gayod kini kanunay.
98Ug tungod kay ania kanako kanunay ang imong mga sugo, nahimo akong mas maalam kaysa akong mga kaaway.
99Mas daghan pa ang akong nahibaloan kaysa akong mga magtutudlo,
kay ang imong mga pagtulon-an mao ang akong gipamalandongan.
100Mas labaw ang akong panabot kaysa mga tigulang, kay gituman ko ang imong mga tulumanon.
101Gilikayan ko ang tanang daotang buhat aron matuman ko ang imong pulong.
102Wala ako molapas sa imong mga sugo,
kay ikaw man ang nagtudlo niini kanako.
103Pagkatam-is sa imong mga saad, mas tam-is pa kini kaysa dugos.
104Nakaangkon ako ug panabot gikan sa imong mga tulumanon,
busa gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
105Ang imong pulong sama sa suga nga nagahatag ug kahayag sa akong agianan.
106Tumanon ko gayod ang akong gipanumpaan nga motuman sa imong matarong nga mga sugo.
107Labihan gayod ang akong pag-antos;
busa lugwayi ang akong kinabuhi, Ginoo, sumala sa imong saad.
108Dawata, Ginoo, ang akong kinabubut-ong pagdayeg kanimo,
ug tudloi ako sa imong mga sugo.
109Bisan pa ug nagaungaw ako kanunay sa kamatayon, wala ko kalimti ang imong kasugoan.
110Nagbutang ug lit-ag alang kanako ang mga tawong daotan,
apan wala ako mobiya sa imong mga tulumanon.
111Ang imong mga katudloanan mao ang akong bililhon nga panulondon sa walay kataposan,
kay mao kini ang akong kalipay.
112Nakahukom ako nga tumanon ko gayod ang imong mga tulumanon hangtod sa kataposan.
113Gikapungtan ko ang mga tawo nga taphaw ang pag-alagad kanimo,
apan gihigugma ko ang imong kasugoan.
114Ikaw ang akong tagoanan ug salipdanan;
nagasalig ako sa imong pulong.
115Pahilayo kamo kanako, kamong mga nagahimo ug daotan,
aron matuman ko ang mga sugo sa akong Dios.
116Hatagi akog kusog sumala sa imong saad,
aron padayon akong magkinabuhi.
Ug ayaw itugot nga mapakyas ako sa akong paglaom kanimo.
117Tabangi ako aron walay daotang mahitabo kanako,
ug itutok ko kanunay ang akong hunahuna sa imong mga tulumanon.
118Ginasalikway mo ang tanang nagasalikway sa imong mga tulumanon.
Sa pagkatinuod, ang ilang pagpanglimbong walay kapuslanan.
119Gisalikway mo nga daw mga basura ang tanang mga tawong daotan dinhi sa kalibotan.
Tungod niini gihigugma ko ang imong katudloanan.
120Nagkurog ako sa kahadlok kanimo;
nahadlok gayod ako sa imong paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: o, nagatahod ako sa imong mga sugo.
121Gihimo ko ang matarong ug husto,
busa ayaw ako itugyan sa akong mga kaaway.
122Pasaligi ako nga tabangan mo ako nga imong alagad;
ayaw itugot nga daog-daogon ako sa mga mapahitas-on.
123Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad nga ako imong luwason.
124Buhata sa imong alagad ang angayan alang kaniya sumala sa imong gugma,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
125Alagad mo ako, busa hatagi ako ug panabot
aron masabtan ko ang imong mga katudloanan.
126Ginoo, panahon na kini nga molihok ka,
kay wala na mituman ang mga tawo sa imong kasugoan.
127Tungod kay gihigugma ko ang imong mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa lunsayng bulawan,
128ug tungod kay gisunod ko ang tanan mong mga tulumanon,
gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
129Pagkaanindot gayod sa imong mga katudloanan,
busa gisunod ko kini sa tibuok kong kasingkasing.
130Ang pagpadayag sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag sa hunahuna sa mga tawo
ug kaalam sa mga walay alamag.
131Nangandoy gayod ako pag-ayo sa imong mga sugo.
132Tagda ako ug kaloy-i sama sa imong ginahimo kanunay sa mga nagahigugma kanimo.
133Giyahi ako pinaagi sa imong pulong;
ayaw itugot nga gamhan ako sa daotan.
134Luwasa ako sa mga nagadaog-daog kanako,
aron matuman ko ang imong mga tulumanon.
135Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
136Gahilak ako sa hilabihan tungod kay dili gatuman ang mga tawo sa imong balaod.
137Matarong ka, Ginoo, ug husto ang imong mga sugo.
138Matarong ug kasaligan gayod ang mga katudloanan nga imong gihatag.
139Nasuko gayod ako sa hilabihan kay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga pulong.
140Tinuod gayod nga kasaligan ang imong saad,
ug ako nga imong alagad nahigugma niini.
141Bisan ubos ako ug tinamay, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
142Walay kataposan ang imong pagkamatarong
ug tinuod ang imong balaod.
143Miabot kanako ang kalisod ug kasakit,
apan ang imong mga sugo naghatag kanako ug kalipay.
144Matarong ang imong mga katudloanan sa walay kataposan.
Hatagi ako ug panabot aron padayon akong magkinabuhi.
145Nagatawag ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing;
tubaga ako, ug tumanon ko ang imong mga tulumanon.
146Nagatawag ako kanimo;
luwasa ako, ug tumanon ko ang imong mga katudloanan.
147Nagabangon na ako sa wala pa mosidlak ang adlaw ug gapangayo ug tabang kanimo,
kay nagasalig ako sa imong saad.
148Gatukaw ako tibuok gabii aron sa pagpamalandong sa imong pulong.
149Pamatia ako, Ginoo, sumala sa imong gugma;
tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong nga paghukom.119:149 paghukom: o, mga sugo.
150Nagpaduol kanako ang mga daotan nga naglutos kanako, ug nagsalikway sa imong balaod.
151Apan duol ka kanako, Ginoo;
ug kasaligan119:151 kasaligan: o, tinuod. ang tanan mong mga sugo.
152Sa akong pagtuon sa imong mga katudloanan, dugay ko nang nahibaloan nga kining imong mga katudloanan palungtaron mo hangtod sa kahangtoran.
153Tan-awa ang akong pag-antos ug luwasa ako,
kay wala ko kalimti ang imong balaod.
154Labani ako batok sa mga nagaakusar kanako ug luwasa ako;
lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
155Dili maluwas ang mga daotan, kay wala sila magtinguha sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
156Dako ang imong kalooy, Ginoo;
lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong paghukom.119:156 paghukom: o, mga sugo.
157Daghang mga kaaway ang naglutos kanako,
apan wala gayod ako mobiya sa imong katudloanan.
158Nakita ko ang mga maluibon ug naglagot ako,
kay wala nila tumana ang imong pulong.
159Tan-awa, Ginoo, kon giunsa ko paghigugma ang imong mga tulumanon.
Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma.
160Tinuod ang tanan mong mga pulong,
ug walay kataposan ang tanan mong matarong nga mga sugo.
161Gilutos ako sa mga tigdumala bisan walay igong hinungdan,
apan ang akong kasingkasing nagatahod gayod sa imong mga pulong.
162Nagakalipay ako tungod sa imong saad sama sa usa ka tawo nga nakakita ug daghang bahandi.
163Gikapungtan ko ug gikalagotan ang tanang bakak,
apan gihigugma ko ang imong kasugoan.
164Sa makadaghang higayon sulod sa usa ka adlaw, modayeg ako kanimo, tungod sa imong matarong nga mga sugo.
165Makaangkon ug malinawon ug mauswagon nga kahimtang ang mga nagahigugma sa imong kasugoan,
ug walay makalaglag kanila.
166Nagalaom ako nga imo akong luwason, Ginoo,
ug nagatuman ako sa imong mga sugo.
167Gihigugma ko pag-ayo ang imong katudloanan,
busa gituman ko gayod kini.
168Nahibaloan mo ang tanan kong gihimo,
busa gituman ko ang imong mga tulumanon ug mga katudloanan.
169Ginoo, hinaut nga pamation mo ang akong pagpakitabang kanimo.
Hatagi akog panabot sumala sa imong saad.
170Hinaut pa nga pamation mo ang akong pag-ampo.
Luwasa ako sumala sa imong saad.
171Magadayeg ako kanimo kanunay,
kay gitudloan mo ako sa imong mga tulumanon.
172Magaawit ako mahitungod sa imong pulong,
kay matarong ang tanan mong mga sugo.
173Hinaut nga andam ikaw kanunay sa pagtabang kanako,
kay gipili ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.
174Nangandoy ako nga imong luwason, Ginoo.
Ang imong kasugoan nagahatag kanako ug kalipay.
175Lugwayi ang akong kinabuhi aron madayeg ko ikaw,
ug hinaut nga makatabang kanako ang imong mga lagda.
176Nahisalaag ako sama sa nawala nga karnero,
busa pangitaa ako nga imong alagad
kay wala ko kalimti ang imong mga sugo.
