A Soberania de Deus
1Digo a verdade em Cristo, não minto; minha consciência o confirma no Espírito Santo: 2tenho grande tristeza e constante angústia em meu coração. 3Pois eu até desejaria ser amaldiçoado e separado de Cristo por amor de meus irmãos, os de minha raça, 4o povo de Israel. Deles é a adoção de filhos; deles são a glória divina, as alianças, a concessão da Lei, a adoração no templo e as promessas. 5Deles são os patriarcas, e a partir deles se traça a linhagem humana de Cristo, que é Deus acima de todos, bendito para sempre!9.5 Ou Cristo, que é sobre tudo. Seja Deus louvado para sempre! Amém.
6Não pensemos que a palavra de Deus falhou. Pois nem todos os descendentes de Israel são Israel. 7Nem por serem descendentes de Abraão passaram todos a ser filhos de Abraão. Ao contrário: “Por meio de Isaque a sua descendência será considerada”9.7 Gn 21.12. 8Noutras palavras, não são os filhos naturais9.8 Grego: da carne. que são filhos de Deus, mas os filhos da promessa é que são considerados descendência de Abraão. 9Pois foi assim que a promessa foi feita: “No tempo devido virei novamente, e Sara terá um filho”9.9 Gn 18.10,14.
10E esse não foi o único caso; também os filhos de Rebeca tiveram um mesmo pai, nosso pai Isaque. 11Todavia, antes que os gêmeos nascessem ou fizessem qualquer coisa boa ou má—a fim de que o propósito de Deus conforme a eleição permanecesse, 12não por obras, mas por aquele que chama—, foi dito a ela: “O mais velho servirá ao mais novo”9.12 Gn 25.23. 13Como está escrito: “Amei Jacó, mas rejeitei Esaú”9.13 Ml 1.2,3.
14E então, que diremos? Acaso Deus é injusto? De maneira nenhuma! 15Pois ele diz a Moisés:
“Terei misericórdia de quem eu quiser ter misericórdia
e terei compaixão de quem eu quiser ter compaixão”9.15 Êx 33.19.
16Portanto, isso não depende do desejo ou do esforço humano, mas da misericórdia de Deus. 17Pois a Escritura diz ao faraó: “Eu o levantei exatamente com este propósito: mostrar em você o meu poder e para que o meu nome seja proclamado em toda a terra”9.17 Êx 9.16. 18Portanto, Deus tem misericórdia de quem ele quer e endurece a quem ele quer.
19Mas algum de vocês me dirá: “Então, por que Deus ainda nos culpa? Pois quem resiste à sua vontade?” 20Mas quem é você, ó homem, para questionar a Deus? “Acaso aquilo que é formado pode dizer ao que o formou: ‘Por que me fizeste assim?’9.20 Is 29.16; 45.9” 21O oleiro não tem direito de fazer do mesmo barro um vaso para fins nobres e outro para uso desonroso?
22E se Deus, querendo mostrar a sua ira e tornar conhecido o seu poder, suportou com grande paciência os vasos de sua ira, preparados9.22 Ou prontos para a destruição? 23Que dizer, se ele fez isso para tornar conhecidas as riquezas de sua glória aos vasos de sua misericórdia, que preparou de antemão para glória, 24ou seja, a nós, a quem também chamou, não apenas dentre os judeus, mas também dentre os gentios? 25Como ele diz em Oseias:
“Chamarei ‘meu povo’ a quem não é meu povo;
e chamarei ‘minha amada’ a quem não é minha amada”9.25 Os 2.23,
26e:
“Acontecerá que, no mesmo lugar em que se lhes declarou:
‘Vocês não são meu povo’,
eles serão chamados ‘filhos do Deus vivo’ ”9.26 Os 1.10.
27Isaías exclama com relação a Israel:
“Embora o número dos israelitas seja como a areia do mar,
apenas o remanescente será salvo.
28Pois o Senhor executará na terra a sua sentença,
rápida e definitivamente”9.27,28 Is 10.22,23.
29Como anteriormente disse Isaías:
“Se o Senhor dos Exércitos
não nos tivesse deixado descendentes,
já estaríamos como Sodoma,
e semelhantes a Gomorra”9.29 Is 1.9.
A Incredulidade de Israel
30Que diremos, então? Os gentios, que não buscavam justiça, a obtiveram, uma justiça que vem da fé; 31mas Israel, que buscava uma lei que trouxesse justiça, não a alcançou. 32Por que não? Porque não a buscava pela fé, mas como se fosse por obras. Eles tropeçaram na “pedra de tropeço”. 33Como está escrito:
“Eis que ponho em Sião uma pedra de tropeço
e uma rocha que faz cair;
e aquele que nela confia jamais será envergonhado”9.33 Is 8.14; 28.16.
Bog je odabrao Izrael
1U nazočnosti Kristovoj govorim istinu—ne lažem—a moja savjest i Sveti Duh potvrđuju da je ovo što govorim istina. 2Srce mi je ispunjeno silnom tugom i beskrajnom boli 3zbog mojeg naroda, zbog moje židovske braće i sestara. Pristao bih biti zauvijek proklet—odsječen od Krista!—kad bi to njih moglo spasiti. 4Oni su izabrani izraelski narod, izabrani da budu posebna Božja djeca. Bog im je objavio svoju slavu. Sklopio je s njima savez i dao im svoj Zakon. Imaju povlasticu da ga štuju i da primaju njegova divna obećanja. 5Njihovi su preci bili veliki Božji ljudi, a i sam je Krist bio Židov po tjelesnom podrijetlu. A on je Bog koji vlada nad svime i dostojan je vječne slave! Amen.
6Zar je Bog prekršio svoja obećanja? Nije. Jer nisu Izrael svi koji potječu od Izraela. 7Sama činjenica da potječu od Abrahama ne čini ih pravom Abrahamovom djecom. Jer u Svetome pismu piše: “Po Izaku će ti se nazivati potomstvo”9:7 Postanak 21:12. —iako je Abraham imao još djece. 8To znači da nisu svi Abrahamovi tjelesni potomci ujedno i Božja djeca. Samo djeca obećanja su Božja djeca. 9Jer Bog je obećao: “Nagodinu ću opet doći i Sara će imati sina.”9:9 Postanak 18:10-14.
10Taj je sin bio naš predak Izak. Njegova žena Rebeka nosila je blizance. 11Ali prije nego što su rođeni, prije nego što su učinili išta dobro ili zlo, primila je poruku od Boga. Ta je poruka dokaz da Bog bira prema vlastitom naumu, a ne prema našim dobrim ili lošim djelima. 12Rekao joj je: “Potomci tvojega starijeg sina služit će potomcima mlađega.”9:12 Postanak 25:23. 13Ili, riječima Svetoga pisma:
“Jakova sam zavolio,
a Ezav mi omrznu.”9:13 Malahija 1:3.
14Zar je Bog bio nepravedan? Nipošto. 15Jer Mojsiju je rekao:
“Smilovat ću se komu se želim smilovati
i sažalit ću se nad kime se želim sažaliti.”9:15 Izlazak 33:19.
16Zato ne ovisi o nama hoćemo li primiti Božje obećanje. Ne možemo ga dobiti svojom voljom ili teškim trudom. Bog će se smilovati kome bude htio.
17U Svetome pismu piše da je Bog kazao faraonu:
“Postavio sam te za vladara
zato da na tebi pokažem svoju moć
i da se moje ime razglasi po svoj zemlji.”9:17 Izlazak 9:16.
18Bog se dakle nekima smiluje samo zato što tako želi, a čini i da nekima srce otvrdne.
19Mogli biste pitati: “Zašto onda Bog okrivljuje ljude da nisu poslušni? Ne postupaju li oni samo kako im je on odredio?” 20No nemojte tako govoriti. Tko ste vi, obični ljudi, da prigovarate Bogu? Zar da stvorenje pita stvoritelja: “Zašto si me učinio ovakvim?”9:20 Izaija 29:16; 45:9.? 21Kada lončar od istoga grumena gline načini vrčeve, nema li pravo jedan od njih namijeniti plemenitoj, a drugi neplemenitoj uporabi? 22Pa što ako je Bog, odabravši pokazati svoj gnjev i moć, s velikim strpljenjem podnosio one koji su izazvali njegov gnjev i bili spremni za uništenje? 23Što ako je to učinio kako bi onima kojima iskazuje milost i koje je unaprijed pripremio za slavu, pokazao bogatstvo svoje slave— 24pa tako i nama, koje je pozvao ne samo od Židova već i od pogana.
25Kao što piše u Knjizi proroka Hošee:
“One koji nisu moj narod
prozvat ću svojim narodom
i voljet ću one
koje prije nisam volio.”9:25 Hošea 2:25.
26I još:
“Jednom im je rečeno:
‘Vi niste moj narod.’
Ali sada će im se reći:
‘Vi ste djeca živoga Boga.’”9:26 Vidjeti: Hošea 1:9.
27Za Izrael, opet, Izaija kaže:
“Iako je izraelski narod brojan
kao zrnca morskog pijeska,
samo će se mali broj spasiti.
28Jer Gospodin Bog će potpuno i brzo
ostvariti svoju riječ i kaznom poharati zemlju.”9:27-28 Izaija 10:22-23.
29Na drugome mjestu Izaija kaže:
“Da Svemogući Gospodin
nije poštedio nas nekolicinu,
bili bismo posve zatrti,
poput Sodome i Gomore.”9:29 Izaija 1:9.
Izraelova nevjera
30Što reći o svemu tome? Pogani su pred Bogom opravdani po vjeri iako nisu iskali pravednost. 31A Izraelci koji su se toliko trudili opravdati pred Bogom ispunjavanjem Zakona nisu u tome uspjeli. 32Zašto? Zato što su pokušavali pred Bogom postignuti pravednost ispunjavajući zakonske odredbe i čineći dobra djela, a ne vjerom. Spotaknuli su se o “kamen spoticanja”. 33A Bog ih je opomenuo u Svetome pismu:
“Evo, postavljam na Sionu kamen spoticanja
i stijenu posrtanja.9:33 Izaija 8:14.
Ali tko u njega vjeruje,
neće se postidjeti.”9:33 U grčkome: na Sionu.
