1Todo o que ama a disciplina ama o conhecimento,
mas aquele que odeia a repreensão é tolo.
2O homem bom obtém o favor do Senhor,
mas o que planeja maldades o Senhor condena.
3Ninguém consegue se firmar mediante a impiedade,
e não se pode desarraigar o justo.
4A mulher exemplar é a coroa do seu marido,
mas a de comportamento vergonhoso é como câncer em seus ossos.
5Os planos dos justos são retos,
mas o conselho dos ímpios é enganoso.
6As palavras dos ímpios são emboscadas mortais,
mas quando os justos falam há livramento.
7Os ímpios são derrubados e desaparecem,
mas a casa dos justos permanece firme.
8O homem é louvado segundo a sua sabedoria,
mas o que tem o coração perverso é desprezado.
9Melhor é não ser ninguém e, ainda assim, ter quem o sirva,
do que fingir ser alguém e não ter comida.
10O justo cuida bem dos seus rebanhos,
mas até os atos mais bondosos dos ímpios são cruéis.
11Quem trabalha a sua terra terá fartura de alimento,
mas quem vai atrás de fantasias não tem juízo.
12Os ímpios cobiçam o despojo tomado pelos maus,
mas a raiz do justo floresce.
13O mau se enreda em seu falar pecaminoso,
mas o justo não cai nessas dificuldades.
14Do fruto de sua boca o homem se beneficia,
e o trabalho de suas mãos será recompensado.
15O caminho do insensato parece-lhe justo,
mas o sábio ouve os conselhos.
16O insensato revela de imediato o seu aborrecimento,
mas o homem prudente ignora o insulto.
17A testemunha fiel dá testemunho honesto,
mas a testemunha falsa conta mentiras.
18Há palavras que ferem como espada,
mas a língua dos sábios traz a cura.
19Os lábios que dizem a verdade permanecem para sempre,
mas a língua mentirosa dura apenas um instante.
20O engano está no coração dos que maquinam o mal,
mas a alegria está no meio dos que promovem a paz.
21Nenhum mal atingirá o justo,
mas os ímpios estão cobertos de problemas.
22O Senhor odeia os lábios mentirosos,
mas se deleita com os que falam a verdade.
23O homem prudente não alardeia o seu conhecimento,
mas o coração dos tolos derrama insensatez.
24As mãos diligentes governarão,
mas os preguiçosos acabarão escravos.
25O coração ansioso deprime o homem,
mas uma palavra bondosa o anima.
26O homem honesto é cauteloso em suas amizades12.26 Ou é um guia para o seu próximo,
mas o caminho dos ímpios os leva a perder-se.
27O preguiçoso não aproveita a sua caça,
mas o diligente dá valor a seus bens.
28No caminho da justiça está a vida;
essa é a vereda que nos preserva da morte.
1Ко воли опомену воли знање,
а простак је ко презире укор.
2Добар човек добија Господњу наклоност,
а он проклиње човека који прави сплетке.
3Поквареношћу се нико неће учврстити,
а корен је праведника непоколебљив.
4Честита је жена круна мужу своме,
а жена раскалашна му је као трулеж у костима.
5Праведни су науми праведника,
а савети покварених су обмана.
6Речи злих људи крв вребају у заседи,
а честити се устима својим ослобађају.
7Зликовци се руше и више их нема,
а дом праведника истрајава.
8Човек се цени према разборитости својој,
а срце покварењака биће презрено.
9Бољи је неугледан човек, а са слугом,
него онај што уздиже себе, а нема да једе.
10Праведник се брине и за добро својих животиња,
а злобници су окрутни и кад се смилују.
11Изобиље хране има онај који своју земљу ради,
а шупљоглавац тежи безвредним стварима.
12Злобник жуди за злим пленом,
а корен праведника је плодоносан.
13Злобнику је замка у греху усана,
а праведник се клони невоље.
14Човек се насити добра плодом уста својих
и врати му се све што рукама ради.
15Безумник сматра да живи исправно,
али је мудар онај ко слуша савет.
16Безумников се гнев одмах препозна,
а ко је обазрив покрива срамоту.
17Кад верни сведок сведочи, он објављује правду,
а лажљиви сведок обмањује.
18Има људи који говоре несмотрено као да боду мачем,
а језик мудрих лечи.
19Истинољубива уста ће довека утврђена бити,
а лажљиви језик ће нестати док трепнем.
20Обмана је у срцу оних што смишљају зло,
а радост следује оне што зову на мир.
21Праведника не сналази никаква невоља,
а зликовци су пуни немира.
22Лажљиве су усне одурне Господу,
а милина су му истинотворци.
23Обазрив човек не открива знање,
а срце будаластих разглашава безумље.
24Рука марљивих људи ће владати,
а ленштина мора да робује.
25Срце што стрепи повија човека,
а добра реч га ведри.
26Праведник бира себи пријатеља,
а неправеднике заводи пут њихов.
27Нема печења за ленштину,
човеку је благо марљивост његова.
28Живот је на путу праведности
и нема смрти на њеној стази.
