O Ensino de Jesus acerca da Oração
(Mt 6.5-15; 7.7-12)
1Certo dia Jesus estava orando em determinado lugar. Tendo terminado, um dos seus discípulos lhe disse: “Senhor, ensina-nos a orar, como João ensinou aos discípulos dele”.
2Ele lhes disse: “Quando vocês orarem, digam:
“Pai!11.2 Muitos manuscritos dizem Pai nosso, que estás no céu.
Santificado seja o teu nome.
Venha o teu Reino.11.2 Muitos manuscritos dizem Reino. Seja feita a tua vontade assim na terra como no céu.
3Dá-nos cada dia o nosso pão cotidiano.
4Perdoa-nos os nossos pecados,
pois também perdoamos a todos os que nos devem.
E não nos deixes cair em11.4 Grego: E não nos induzas à. tentação11.4 Muitos manuscritos dizem tentação, mas livra-nos do Maligno.”.
5Então lhes disse: “Suponham que um de vocês tenha um amigo e que recorra a ele à meia-noite e diga: ‘Amigo, empreste-me três pães, 6porque um amigo meu chegou de viagem, e não tenho nada para lhe oferecer’.
7“E o que estiver dentro responda: ‘Não me incomode. A porta já está fechada, e eu e meus filhos já estamos deitados. Não posso me levantar e dar a você o que me pede’. 8Eu digo: Embora ele não se levante para dar-lhe o pão por ser seu amigo, por causa da importunação se levantará e lhe dará tudo o que precisar.
9“Por isso digo: Peçam, e será dado; busquem, e encontrarão; batam, e a porta será aberta. 10Pois todo o que pede, recebe; o que busca, encontra; e àquele que bate, a porta será aberta.
11“Qual pai, do meio de vocês, se o filho pedir um11.11 Muitos manuscritos acrescentam pão, lhe dará uma pedra, ou se pedir um peixe, em lugar disso lhe dará uma cobra? 12Ou, se pedir um ovo, lhe dará um escorpião? 13Se vocês, apesar de serem maus, sabem dar boas coisas aos seus filhos, quanto mais o Pai que está nos céus dará o Espírito Santo a quem o pedir!”
A Acusação contra Jesus
(Mt 12.22-32; Mc 3.20-30)
14Jesus estava expulsando um demônio que era mudo. Quando o demônio saiu, o mudo falou, e a multidão ficou admirada. 15Mas alguns deles disseram: “É por Belzebu, o príncipe dos demônios, que ele expulsa demônios”. 16Outros o punham à prova, pedindo-lhe um sinal do céu.
17Jesus, conhecendo os seus pensamentos, disse-lhes: “Todo reino dividido contra si mesmo será arruinado, e uma casa dividida contra si mesma cairá. 18Se Satanás está dividido contra si mesmo, como o seu reino pode subsistir? Digo isso porque vocês estão dizendo que expulso demônios por Belzebu. 19Se eu expulso demônios por Belzebu, por quem os expulsam os filhos11.19 Ou discípulos de vocês? Por isso, eles mesmos estarão como juízes sobre vocês. 20Mas, se é pelo dedo de Deus que eu expulso demônios, então chegou a vocês o Reino de Deus.
21“Quando um homem forte, bem armado, guarda sua casa, seus bens estão seguros. 22Mas, quando alguém mais forte o ataca e o vence, tira-lhe a armadura em que confiava e divide os despojos.
23“Aquele que não está comigo é contra mim, e aquele que comigo não ajunta espalha.
24“Quando um espírito imundo sai de um homem, passa por lugares áridos procurando descanso e, não o encontrando, diz: ‘Voltarei para a casa de onde saí’. 25Quando chega, encontra a casa varrida e em ordem. 26Então vai e traz outros sete espíritos piores do que ele, e entrando passam a viver ali. E o estado final daquele homem torna-se pior do que o primeiro”.
27Enquanto Jesus dizia estas coisas, uma mulher da multidão exclamou: “Feliz é a mulher que te deu à luz e te amamentou”.
28Ele respondeu: “Antes, felizes são aqueles que ouvem a palavra de Deus e lhe obedecem”.
O Sinal de Jonas
(Mt 12.38-42)
29Aumentando a multidão, Jesus começou a dizer: “Esta é uma geração perversa. Ela pede um sinal milagroso, mas nenhum sinal lhe será dado, exceto o sinal de Jonas. 30Pois, assim como Jonas foi um sinal para os ninivitas, o Filho do homem também o será para esta geração. 31A rainha do Sul se levantará no juízo com os homens desta geração e os condenará, pois ela veio dos confins da terra para ouvir a sabedoria de Salomão e agora está aqui quem é maior do que Salomão. 32Os homens de Nínive se levantarão no juízo com esta geração e a condenarão; pois eles se arrependeram com a pregação de Jonas, e agora está aqui quem é maior do que Jonas.
A Candeia do Corpo
33“Ninguém acende uma candeia e a coloca em lugar onde fique escondida ou debaixo de uma vasilha. Ao contrário, coloca-a no lugar apropriado, para que os que entram possam ver a luz. 34Os olhos são a candeia do corpo. Quando os seus olhos forem bons, igualmente todo o seu corpo estará cheio de luz. Mas, quando forem maus, igualmente o seu corpo estará cheio de trevas. 35Portanto, cuidado para que a luz que está em seu interior não sejam trevas. 36Logo, se todo o seu corpo estiver cheio de luz, e nenhuma parte dele estiver em trevas, estará completamente iluminado, como quando a luz de uma candeia brilha sobre você”.
Jesus Condena a Hipocrisia dos Fariseus e dos Peritos na Lei
37Tendo terminado de falar, um fariseu o convidou para comer com ele. Então Jesus foi e reclinou-se à mesa; 38mas o fariseu, notando que Jesus não se lavara cerimonialmente antes da refeição, ficou surpreso.
39Então o Senhor lhe disse: “Vocês, fariseus, limpam o exterior do copo e do prato, mas interiormente estão cheios de ganância e de maldade. 40Insensatos! Quem fez o exterior não fez também o interior? 41Mas deem o que está dentro do prato11.41 Ou o que vocês têm como esmola e verão que tudo ficará limpo em vocês.
42“Ai de vocês, fariseus, porque dão a Deus o dízimo da hortelã, da arruda e de toda a sorte de hortaliças, mas desprezam a justiça e o amor de Deus! Vocês deviam praticar estas coisas, sem deixar de fazer aquelas.
43“Ai de vocês, fariseus, porque amam os lugares de honra nas sinagogas e as saudações em público!
44“Ai de vocês, porque são como túmulos que não são vistos, por sobre os quais os homens andam sem o saber!”
45Um dos peritos na lei lhe respondeu: “Mestre, quando dizes essas coisas, insultas também a nós”.
46“Quanto a vocês, peritos na lei”, disse Jesus, “ai de vocês também!, porque sobrecarregam os homens com fardos que dificilmente eles podem carregar, e vocês mesmos não levantam nem um dedo para ajudá-los.
47“Ai de vocês, porque edificam os túmulos dos profetas, sendo que foram os seus próprios antepassados que os mataram. 48Assim vocês dão testemunho de que aprovam o que os seus antepassados fizeram. Eles mataram os profetas, e vocês lhes edificam os túmulos. 49Por isso, Deus disse em sua sabedoria: ‘Eu mandarei a vocês profetas e apóstolos, dos quais eles matarão alguns, e a outros perseguirão’. 50Pelo que, esta geração será considerada responsável pelo sangue de todos os profetas, derramado desde o princípio do mundo: 51desde o sangue de Abel até o sangue de Zacarias, que foi morto entre o altar e o santuário. Sim, eu digo a vocês, esta geração será considerada responsável por tudo isso.
52“Ai de vocês, peritos na lei, porque se apoderaram da chave do conhecimento. Vocês mesmos não entraram e impediram os que estavam prestes a entrar!”
53Quando Jesus saiu dali, os fariseus e os mestres da lei começaram a opor-se fortemente a ele e a interrogá-lo com muitas perguntas, 54esperando apanhá-lo em algo que dissesse.
Pouka o molitvi
(Mt 6:9-13; 7:7-11)
1Kad je Isus završio s molitvom, priđe mu jedan od učenika i reče: “Gospodine, nauči nas moliti kao što je i Ivan naučio svoje učenike.”
2Isus reče: “Kad se molite, recite:
‘Oče naš na nebu, neka se štuje tvoje sveto ime.
Neka dođe tvoje kraljevstvo.
3Kruh naš svagdašnji daj nam danas
4i oprosti nam naše grijehe,
kao što i mi opraštamo onima koji griješe protiv nas.
I ne dopusti da podlegnemo kušnji,
nego nas izbavi od Zloga.’”11:4 U nekim rukopisima stoji još: Jer tvoji su kraljevstvo, sila i slava zauvijek. Amen.
5Reče im zatim: “Zamislite da u ponoć odete svojem prijatelju želeći posuditi tri kruha i kažete mu: 6‘Stigao mi je u goste prijatelj, a nemam mu što dati za jelo.’ 7On bi vam iznutra doviknuo: ‘Ne uznemiruj me! Vrata su već zaključana, a djeca su u postelji. Ne mogu sada ustajati da ti to dadem.’ 8Ali kažem vam, ne učini li to zbog prijateljstva, učinit će to da se ne osramoti.
9Kažem vam: Molite i dat će vam se! Tražite i naći ćete! Kucajte i otvorit će vam se! 10Jer tko god moli, prima. Tko god traži, nalazi. Tko kuca, otvara mu se.
11Bi li ijedan otac svojemu djetetu, kad bi ga zaiskalo ribu, dao zmiju? 12Ili bi mu tko dao štipavca kad ga zaište jaje? 13Pa ako vi, grešni ljudi, znate davati dobre darove svojoj djeci, koliko će više vaš nebeski Otac darovati Svetoga Duha onima koji ga mole?”
Isus i knez zloduha
(Mt 12:22-30, 43-45; Mk 3:22-27)
14Isus jednom istjera nijemog zloduha iz nekog njemaka. Kad je zloduh izišao, njemak progovori. Mnoštvo se divilo. 15Ali neki rekoše: “Taj zloduhe izgoni s pomoću Beelzebula, poglavice zlih duhova.” 16A drugi su ga iskušavali ištući da im dade kakav znak s neba kao dokaz da ga je Bog poslao.
17Znajući što misle, Isus im reče: “Svako podijeljeno kraljevstvo propada. Dom u kojemu vlada nesloga će se raspasti. 18Kažete da ja s pomoću Beelzebula izgonim zloduhe. Sotonino je kraljevstvo, dakle, razjedinjeno. Kako će se onda održati? 19Ako ja zaista izgonim zle duhove uz pomoć Beelzebula, čijom ih pomoći istjeruju vaši sljedbenici? Zato će vas oni osuditi. 20Ali ako ja zloduhe izgonim Božjim prstom, onda je k vama stiglo Božje kraljevstvo. 21Dok snažni i dobro naoružani11:21 Sotona. čuva svoj dom, njegov je posjed osiguran. 22Ali kada dođe jači od njega, svlada ga i otme mu sve oružje u koje se uzdao te podijeli plijen.
23Tko nije na mojoj strani, zapravo je protiv mene; i svatko tko sa mnom ne skuplja, zapravo rastjeruje.
24Kad nečisti duh iziđe iz čovjeka, luta bezvodnim mjestima tražeći odmora, ali ga ne nalazi. Tada kaže: ‘Vratit ću se u kuću iz koje sam izišao.’11:24 U grčkome: …u kuću iz koje sam izišao. 25Vrati se i svoj stari dom zatekne pometen i čist. 26Zatim ode pronaći drugih sedam duhova još gorih od sebe te svi oni uđu u čovjeka i u njemu se nastane. Na koncu tako čovjeku bude i gore nego prije.”
27Dok je još govorio, neka žena iz mnoštva poviče: “Blagoslovljena utroba koje te je nosila i prsa koja si sisao!”
28“Još su blagoslovljeniji oni koji slušaju Božju riječ i tvore ju”, odgovori joj Isus.
Jonin znak
(Mt 12:38-42)
29Kad je mnoštvo nagrnulo k Isusu, on reče: “Zao je ovo naraštaj. Traži znak, ali neće mu se dati drugoga osim znaka proroka Jone. 30Što se dogodilo Joni, bilo je Ninivljanima znak da ga je Bog poslao. Što će se sa mnom dogoditi, bit će znak da je mene, Sina Čovječjega, Bog poslao ovom narodu.11:30 U grčkome: Kao što je Jona bio znak Ninivljanima, tako ću i ja, Sin Čovječji, biti znak ovomu naraštaju.
31Kraljica Juga11:31 Kraljica od Sabe. ustat će protiv ovoga naraštaja na Sudu i osuditi ga jer je izdaleka došla čuti Salomonovu mudrost, a s vama je ovdje i veći od Salomona. 32Stanovnici Ninive ustat će protiv ovoga naraštaja na Sudu i osuditi ga jer su se oni obratili na Jonino propovijedanje. S vama je ovdje i veći od Jone!”
Svjetiljka biću
33“Nitko ne pali svjetiljku da ju pokrije ili stavi pod košaru, već zato da ju stavi na svijećnjak kako bi svi koji uđu vidjeli svjetlost. 34Oko je poput svjetiljke tijelu. Ne budete li odviše brinuli za materijalna dobra, jasno ćete vidjeti u životu, ali ako se za njih previše brinete, vid će vam biti zasjenjen i tama će vam ispuniti život.11:34 U grčkome: Stoga, ako ti je oko zdravo, sve će ti tijelo biti obasjano svjetlošću. No ako ti oko nije zdravo, sav ćeš biti u tami. Grčki pridjev ovdje preveden sa “zdravo” ujedno znači potpunu odanost Bogu i neopterećenost brigom o materijalnim dobrima. 35Pazite dakle da se svjetlost koja je u vama ne zamrači. 36Ako dakle sve vaše biće bude svijetlo bez djelića tame, cijelo će biti rasvijetljeno kao da ga je obasjala svjetiljka.”
Isus opominje vjerske poglavare
(Mt 23:1-36)
37Dok je Isus još govorio, neki ga farizej pozove k sebi na objed. Isus uđe i zauzme mjesto za stolom. 38Kad je farizej to vidio, začudi se što Isus prije objeda nije, prema židovskome običaju, obavio obredno pranje ruku. 39A Gospodin mu reče: “Vi farizeji toliko se trudite očistiti svoju čašu i zdjelu izvana, a napunili ste ih svojim grabežom i pakošću. 40Bezumnici! Nije li Bog taj koji je načinio i nutrinu, a ne samo vanjštinu? 41Dajte zato to iznutra, što grabežljivo čuvate, kao milostinju onima kojima je potrebna pa ćete cijeli biti čisti.11:41 U grčkome: ali dajte ono iznutra kao milostinju—i sve vam je čisto.
42Teško vama, farizeji! Jer revno namirujete čak i desetinu metvice, rutvice i svake vrste povrća, a ne marite za Božju pravednost i ljubav. Treba davati desetinu, ali ne smijete zanemarivati važnije stvari.11:42 U grčkome: Ovo je trebalo činiti, a ono ne propuštati.
43Teško vama, farizeji! Volite sjediti na počasnome mjestu u sinagogama i godi vam kad vas ljudi pozdravljaju na javnim mjestima. 44Teško vama! Vi ste poput neprimjetnih grobova po kojima ljudi hodaju ne opažajući trulež u njima.”
45“Učitelju, vrijeđaš nas govoreći tako!” reče neki zakonoznanac.
46Isus mu odgovori: “Jao i vama, zakonoznanci! Tlačite ljude teškim teretom vjerskih zahtjeva, a ni prst ne želite pomaknuti da im taj teret pomognete nositi. 47Teško vama! Gradite spomenike onim istim prorocima koje su poubijali vaši vlastiti preci. 48Time svjedočite da odobravate djela svojih predaka: oni su ih pobili, a vi im dižete spomenike! 49Evo što Božja mudrost kaže o vama: ‘Poslat ću k njima proroke i apostole, a oni će neke od njih ubiti, a druge protjerati.’
50Vaš će se naraštaj smatrati odgovornim za krv svih proroka prolivenu od postanka svijeta, 51od Abelove krvi do krvi Zaharije, koji je ubijen između žrtvenika i svetišta. Kažem vam, vaš će naraštaj odgovarati za tu prolivenu krv!
52Teško vama, zakonoznanci! Skrili ste ključ znanja od naroda. Sami ne ulazite u kraljevstvo, a druge sprečavate da uđu.”
53Kad je Isus odande otišao, pismoznanci i farizeji počnu gnjevno na njega navaljivati i postavljati mu kojekakva pitanja 54vrebajući hoće li reći što da ga mogu optužiti.
