Regulamentação para os Sacerdotes
1Disse ainda o Senhor a Moisés: “Diga o seguinte aos sacerdotes, os filhos de Arão: Um sacerdote não poderá tornar-se impuro por causa de alguém do seu povo que venha a morrer, 2a não ser por um parente próximo, como mãe ou pai, filho ou filha, irmão 3ou irmã virgem dependente dele por ainda não ter marido; por causa dela, poderá tornar-se impuro. 4Não poderá tornar-se impuro e contaminar-se por causa de parentes por casamento21.4 Ou impuro como líder no meio de seu povo.
5“Os sacerdotes não raparão a cabeça, nem apararão as pontas da barba, nem farão cortes no corpo. 6Serão santos ao seu Deus e não profanarão o nome do seu Deus. Pelo fato de apresentarem ao Senhor as ofertas preparadas no fogo, ofertas de alimento do seu Deus, serão santos.
7“Não poderão tomar por mulher uma prostituta, uma moça que tenha perdido a virgindade, ou uma mulher divorciada do seu marido, porque o sacerdote é santo ao seu Deus. 8Considerem-no santo, porque ele oferece o alimento do seu Deus. Considerem-no santo, porque eu, o Senhor, que os santifico, sou santo.
9“Se a filha de um sacerdote se corromper, tornando-se prostituta, desonra seu pai; deverá morrer queimada.
10“O sumo sacerdote, aquele entre seus irmãos sobre cuja cabeça tiver sido derramado o óleo da unção, e que tiver sido consagrado para usar as vestes sacerdotais, não andará descabelado nem rasgará as roupas em sinal de luto. 11Não entrará onde houver um cadáver. Não se tornará impuro, nem mesmo por causa do seu pai ou da sua mãe; 12e não deixará o santuário do seu Deus nem o profanará, porquanto foi consagrado pelo óleo da unção do seu Deus. Eu sou o Senhor.
13“A mulher que ele tomar terá que ser virgem. 14Não poderá ser viúva, nem divorciada, nem moça que perdeu a virgindade, nem prostituta, mas terá que ser uma virgem do seu próprio povo, 15assim ele não profanará a sua descendência em meio ao seu povo. Eu sou o Senhor, que o santifico”.
16Disse ainda o Senhor a Moisés: 17“Diga a Arão: Pelas suas gerações, nenhum dos seus descendentes que tenha algum defeito poderá aproximar-se para trazer ao seu Deus ofertas de alimento. 18Nenhum homem que tenha algum defeito poderá aproximar-se: ninguém que seja cego ou aleijado, que tenha o rosto defeituoso ou o corpo deformado; 19ninguém que tenha o pé ou a mão defeituosos, 20ou que seja corcunda ou anão, ou que tenha qualquer defeito na vista, ou que esteja com feridas purulentas ou com fluxo, ou que tenha testículos defeituosos. 21Nenhum descendente do sacerdote Arão que tenha qualquer defeito poderá aproximar-se para apresentar ao Senhor ofertas preparadas no fogo. Tem defeito; não poderá aproximar-se para trazê-las ao seu Deus. 22Poderá comer o alimento santíssimo de seu Deus e também o alimento santo; 23contudo, por causa do seu defeito, não se aproximará do véu nem do altar, para que não profane o meu santuário. Eu sou o Senhor, que os santifico”.
24Foi isso que Moisés falou a Arão e a seus filhos e a todos os israelitas.
Свештеничка светост
1Господ рече Мојсију: „Говори свештеницима, Ароновим синовима. Реци им: ’Нека се нико од вас не оскрнави додирујући покојника у своме народу, 2изузев оних који су му у крвном сродству: своје мајке, оца, сина, ћерке, брата, 3сестре девице с којом је близак, јер није била удата. Ради ње се може оскрнавити. 4Ипак, нека се не оскрнави родбином са женине стране, и тако постане нечист.
5Нека не избријавају ниједан део своје главе, и нека не подрезују крајеве своје браде, нити се режу по телу. 6Нека буду посвећени своме Богу; нека не скрнаве име свога Бога, јер они приносе Господње свеспалнице. Зато нека буду свети!
7Нека се не жене женом окаљаном блудом, а не смеју се женити ни женом која је разведена од свога мужа, јер је свештеник посвећен своме Богу. 8Сматрај га светим, јер он приноси хлеб твога Бога. Нека је и теби свет, јер сам свет ја, Господ, који вас посвећујем.
9Ако се свештеникова ћерка оскрнави поставши блудница, она скрнави свога оца; нека буде спаљена.
10Првосвештеник, који је над својом браћом, на чију главу је изливено уље помазања, и који је посвећен да носи одору, не сме рашчупавати своју косу и дерати своју одећу. 11Он не сме прилазити покојнику, нити се сме скрнавити својим оцем и својом мајком. 12Нека не излази из Светилишта, да не би оскрнавио Светилиште свога Бога, јер је посвећен уљем посвећења свога Бога. Ја сам Господ!
13Нека узме за жену само девицу. 14Он не сме узимати за жену удовицу, разведену и окаљану блудом; сме се оженити само девицом из свога народа, 15да не би оскрнавио своје потомство међу својим народом, јер га ја, Господ, посвећујем.’“
16Господ још рече Мојсију: 17„Говори Арону и реци му: ’Нека нико од твога потомства, укључујући и њихове будуће нараштаје, који има телесну ману, не приступа да приноси хлеб своме Богу. 18Ниједан човек са телесном маном не сме приступати: слепац, или богаљ, или ко има оштећено лице, или неко изобличење на телу; 19онај ко има сломљену ногу или руку; 20грбавац, или патуљастог раста; онај ко има оштећено око, или шугу, или какво кожно обољење, или има здробљене мошнице. 21Ниједан човек из Ароновог потомства, који има телесну ману, не сме приступати да приноси паљену жртву Господњу. Пошто има телесну ману, нека не приступа да приноси хлеб свога Бога. 22Он сме јести хлеб свога Бога; оно што је најсветије и свето. 23Ипак, пошто има телесну ману, нека не улази иза завесе, и нека не приступа жртвенику, да не би оскрнавио моје Светилиште, јер их ја, Господ, посвећујем!’“
24Тако је Мојсије говорио Арону, његовим синовима, и свим Израиљцима.
