Gideão
1De novo os israelitas fizeram o que o Senhor reprova, e durante sete anos ele os entregou nas mãos dos midianitas. 2Os midianitas dominaram Israel; por isso os israelitas fizeram para si esconderijos nas montanhas, nas cavernas e nas fortalezas. 3Sempre que os israelitas faziam as suas plantações, os midianitas, os amalequitas e outros povos da região a leste deles as invadiam. 4Acampavam na terra e destruíam as plantações ao longo de todo o caminho, até Gaza, e não deixavam nada vivo em Israel, nem ovelhas nem gado nem jumentos. 5Eles subiam trazendo os seus animais e suas tendas, e vinham como enxames de gafanhotos; era impossível contar os homens e os seus camelos. Invadiam a terra para devastá-la. 6Por causa de Midiã, Israel empobreceu tanto que os israelitas clamaram por socorro ao Senhor.
7Quando os israelitas clamaram ao Senhor por causa de Midiã, 8ele lhes enviou um profeta, que disse: “Assim diz o Senhor, o Deus de Israel: ‘Tirei vocês do Egito, da terra da escravidão. 9Eu os livrei do poder do Egito e das mãos de todos os seus opressores. Expulsei-os e dei a vocês a terra deles. 10E também disse a vocês: Eu sou o Senhor, o seu Deus; não adorem os deuses dos amorreus, em cuja terra vivem, mas vocês não me deram ouvidos’ ”.
11Então o Anjo do Senhor veio e sentou-se sob a grande árvore de Ofra, que pertencia ao abiezrita Joás. Gideão, filho de Joás, estava malhando o trigo num tanque de prensar uvas, para escondê-lo dos midianitas. 12Então o Anjo do Senhor apareceu a Gideão e lhe disse: “O Senhor está com você, poderoso guerreiro”.
13“Ah, Senhor”, Gideão respondeu, “se o Senhor está conosco, por que aconteceu tudo isso? Onde estão todas as suas maravilhas que os nossos pais nos contam quando dizem: ‘Não foi o Senhor que nos tirou do Egito?’ Mas agora o Senhor nos abandonou e nos entregou nas mãos de Midiã”.
14O Senhor se voltou para ele e disse: “Com a força que você tem, vá libertar Israel das mãos de Midiã. Não sou eu quem o está enviando?”
15“Ah, Senhor6.15 Ou senhor”, respondeu Gideão, “como posso libertar Israel? Meu clã é o menos importante de Manassés, e eu sou o menor da minha família.”
16“Eu estarei com você”, respondeu o Senhor, “e você derrotará todos os midianitas como se fossem um só homem”.
17E Gideão prosseguiu: “Se de fato posso contar com o teu favor, dá-me um sinal de que és tu que estás falando comigo. 18Peço-te que não vás embora até que eu volte e traga minha oferta e a coloque diante de ti”.
E o Senhor respondeu: “Esperarei até você voltar”.
19Gideão foi para casa, preparou um cabrito e com uma arroba6.19 Hebraico: 1 efa. O efa era uma capacidade de medidas para secos. As estimativas variam entre 20 e 40 litros. de farinha fez pães sem fermento. Pôs a carne num cesto e o caldo numa panela, trouxe-os para fora e ofereceu-os a ele sob a grande árvore.
20E o Anjo de Deus lhe disse: “Apanhe a carne e os pães sem fermento, ponha-os sobre esta rocha e derrame o caldo”. Gideão assim o fez. 21Com a ponta do cajado que estava em sua mão, o Anjo do Senhor tocou a carne e os pães sem fermento. Fogo subiu da rocha, consumindo a carne e os pães. E o Anjo do Senhor desapareceu. 22Quando Gideão viu que era o Anjo do Senhor, exclamou: “Ah, Senhor Soberano! Vi o Anjo do Senhor face a face!”
23Disse-lhe, porém, o Senhor: “Paz seja com você! Não tenha medo. Você não morrerá”.
24Gideão construiu ali um altar em honra ao Senhor e lhe deu este nome: O Senhor é Paz. Até hoje o altar está em Ofra dos abiezritas.
25Naquela mesma noite, o Senhor lhe disse: “Separe o segundo novilho6.25 Ou um touro bem crescido; também nos versículos 26 e 28. do rebanho de seu pai, aquele de sete anos de idade. Despedace o altar de Baal, que pertence a seu pai, e corte o poste sagrado de Aserá que está ao lado do altar. 26Depois faça um altar para o Senhor, o seu Deus, no topo desta elevação. Ofereça o segundo novilho em holocausto6.26 Isto é, sacrifício totalmente queimado; também em 11.31; 13.16,23; 20.26 e 21.4. com a madeira do poste sagrado que você irá cortar”.
27Assim Gideão chamou dez dos seus servos e fez como o Senhor lhe ordenara. Mas, com medo da sua família e dos homens da cidade, fez tudo de noite, e não durante o dia.
28De manhã, quando os homens da cidade se levantaram, lá estava demolido o altar de Baal, com o poste sagrado ao seu lado, cortado, e com o segundo novilho sacrificado no altar recém-construído!
29Perguntaram uns aos outros: “Quem fez isso?”
Depois de investigar, concluíram: “Foi Gideão, filho de Joás”.
30Os homens da cidade disseram a Joás: “Traga seu filho para fora. Ele deve morrer, pois derrubou o altar de Baal e quebrou o poste sagrado que ficava ao seu lado”.
31Joás, porém, respondeu à multidão hostil que o cercava: “Vocês vão defender a causa de Baal? Estão tentando salvá-lo? Quem lutar por ele será morto pela manhã! Se Baal fosse realmente um deus, poderia defender-se quando derrubaram o seu altar”. 32Por isso naquele dia chamaram Gideão de “Jerubaal”, dizendo: “Que Baal dispute com ele, pois derrubou o seu altar”.
33Nesse meio tempo, todos os midianitas, amalequitas e outros povos que vinham do leste uniram os seus exércitos, atravessaram o Jordão e acamparam no vale de Jezreel. 34Então o Espírito do Senhor apoderou-se de Gideão, e ele, com toque de trombeta, convocou os abiezritas para segui-lo. 35Enviou mensageiros a todo o Manassés, chamando-o às armas, e também a Aser, a Zebulom e a Naftali, que também subiram ao seu encontro.
36E Gideão disse a Deus: “Quero saber se vais libertar Israel por meu intermédio, como prometeste. 37Vê, colocarei uma porção de lã na eira. Se o orvalho molhar apenas a lã e todo o chão estiver seco, saberei que tu libertarás Israel por meu intermédio, como prometeste”. 38E assim aconteceu. Gideão levantou-se bem cedo no dia seguinte, torceu a lã e encheu uma tigela de água do orvalho.
39Disse ainda Gideão a Deus: “Não se acenda a tua ira contra mim. Deixa-me fazer só mais um pedido. Permite-me fazer mais um teste com a lã. Desta vez faze ficar seca a lã e o chão coberto de orvalho”. 40E Deus assim fez naquela noite. Somente a lã estava seca; o chão estava todo coberto de orvalho.
Si Gideon
1Nagpakasala na usab ang mga Israelinhon atubangan sa Ginoo, busa gipasakop sila sa Ginoo sa gahom sa mga Midianhon sulod sa pito ka tuig. 2Labihan ka bangis ang mga Midianhon ngadto sa mga Israelinhon, busa napugos ang mga Israelinhon sa pagtago ngadto sa kabukiran, sa mga langub, ug sa mga kuta. 3Inigpananom sa mga Israelinhon, sulongon sila sa mga Midianhon, Amalekanhon, ug sa uban pang katawhan sa sidlakan. 4Nagakampo kining mga tawhana didto sa dapit sa mga Israelinhon ug ginadaot nila ang mga tanom sa mga Israelinhon hangtod sa Gaza. Wala gayod silay ginabilin nga pangabuhian sa mga Israelinhon: karnero man, baka, o asno. 5Moabot sila dala ang ilang mga tolda ug kahayopan. Dili gayod maihap ang ilang gidaghanon, apil na ang ilang mga kamelyo. Mora silag bagang panon sa mga dulon nga naghatag ug kadaot sa yuta sa mga Israelinhon. 6Naglisod gayod pag-ayo ang mga Israelinhon tungod sa mga Midianhon, busa nagpakitabang sila sa Ginoo.
7Sa dihang nagpakitabang sila sa Ginoo, 8gipadad-an sila sa Ginoo ug usa ka propeta nga miingon kanila, “Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel: ‘Gipagawas ko kamo gikan sa Ehipto diin kamo giulipon. 9Giluwas ko kamo gikan sa mga Ehiptohanon ug sa tanan nga midaog-daog kaninyo. Gipadaog ko kamo batok sa inyong mga kaaway ug gihatag ko kaninyo ang ilang mga yuta. 10Miingon ako kaninyo nga ako mao ang Ginoo nga inyong Dios, ug kinahanglan nga dili kamo mosimba sa mga dios sa mga Amorihanon kansang yuta inyo karong gipuy-an. Apan wala kamo namati kanako.’ ”
11Unya, miabot ang anghel sa Ginoo didto sa Ofra. Milingkod siya ilalom sa punoan sa kahoyng terebinto (tugas) nga iya ni Joas nga kaliwat ni Abiezer. Niadtong higayona, si Gideon nga anak ni Joas naggiok ug trigo didto sa pug-anan sa ubas aron dili makita sa mga Midianhon ang trigo. 12Nagpakita kang Gideon ang anghel sa Ginoo ug miingon, “Maisog ug kusgan nga tawo, ang Ginoo nagauban kanimo.” 13Mitubag si Gideon, “6:13 Sa Hebreo, may adonai, nga pwede hubaron nga Sir o Ginoo. Mao usab sa bersikulo 15.Apan kon ang Ginoo kauban pa namo, nganong ingon man niini ang among kahimtang? Nganong wala man siya maghimo ug mga milagro sama sa iyang gihimo kaniadto sa dihang gipagawas niya gikan sa Ehipto ang among mga katigulangan, sumala sa gisugilon nila kanamo? Gipasagdan na kami sa Ginoo ug gitugyan sa mga Midianhon.”
14Miingon ang Ginoo kaniya, “Lakaw ug gamita ang imong kusog sa pagluwas sa Israel gikan sa mga Midianhon. Ako mismo ang nagapadala kanimo.”
15Mitubag si Gideon, “Apan unsaon ko man pagluwas ang Israel? Kay ang among pamilya mao man ang pinakahuyang sa tribo ni Manase ug ako pa gayod ang pinakaubos sa among pamilya.”
16Miingon ang Ginoo, “Magauban ako kanimo ug pildihon mo ang mga Midianhon nga daw sa nagpatay ka lang ug usa ka tawo.”
17Mitubag si Gideon, “Kon nalipay ka kanako, hatagi akog timailhan nga ikaw gayod tinuod ang nagsugo kanako. 18Ayaw una pagbiya kay maghalad ako kanimo.”
Mitubag ang Ginoo, “Hulaton ko ikaw.”
19Milakaw si Gideon ug nagluto ug usa ka nating kanding, ug naghimo siyag pan nga walay patubo ginamit ang tunga sa sako nga harina. Pagkahuman, gibutang niya sa basket ang karne ug gibutang ang sabaw niini sa kaldero, ug gidala ang mga pagkaon ngadto sa anghel sa Ginoo didto sa ilalom sa punoan sa kahoyng terebinto (tugas).
20Miingon kaniya ang anghel sa Dios, “Itungtong ang karne ug pan niining bato, ug ibubo niini ang sabaw.” Gituman kini ni Gideon. 21Unya gitandog sa anghel sa Ginoo ang pagkaon pinaagi sa tumoy sa sungkod nga iyang gigunitan. Kalit lang may misiga nga kalayo gikan sa bato ug gilamoy ang karne ug pan, ug unya nawala ang anghel.
22Sa dihang nakaamgo si Gideon nga ang iyang nakita anghel sa Ginoo, miingon siya, “O Ginoong Dios, nakita ko ang imong anghel ug nagkaatubang gayod kami.” 23Miingon ang Ginoo kaniya, “Ayaw kahadlok. Dili ka mamatay.”
24Nagtukod si Gideon didto ug halaran alang sa Ginoo ug gitawag niya kini nga, “Ang Ginoo Nagahatag ug Kalinaw.” Ug hangtod karon atua pa gihapon ang halaran sa Ofra, sa dapit sa mga kaliwat ni Abiezer.
25Nianang pagkagabii miingon ang Ginoo kang Gideon, “Kuhaa ang ikaduhang pinakamaayo nga torong baka sa imong amahan, kadtong pito na ka tuig. Unya gub-a ang halaran ni Baal nga gipatukod sa imong amahan. Putla usab ang poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera sa tapad niini. 26Pagkahuman, pagtukod ug halaran alang kanako, ang Ginoo nga imong Dios, sa ibabaw niining bungtod. Unya ihalad kanako kadtong torong baka isip halad nga sinunog. Gamitang sugnod ang mga pinutol mo nga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera.” 27Unya giuban ni Gideon ang napulo sa iyang mga sulugoon ug gihimo ang gisugo sa Ginoo kaniya. Apan gihimo niya kini sa gabii tungod kay nahadlok siya sa iyang pamilya ug sa mga tawo sa lungsod.
28Pagkabuntag, maoy nakita sa mga tawo nga guba na ang halaran ni Baal, ug putol na ang poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Nakita usab nila ang baka nga gihalad didto sa bag-ong hinimo nga halaran. 29Nagpangutan-anay sila kon kinsa ang naghimo niadto. Gisusi nila kini pag-ayo ug nahibaloan nila nga si Gideon nga anak ni Joas ang naghimo niini. 30Busa giingnan nila si Joas, “Pagawasa ang imong anak kay patyon namo siya, tungod kay giguba niya ang halaran ni Baal ug giputol ang poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera tapad niini.”
31Mitubag si Joas sa masuk-anong mga tawo nga miatubang kaniya, “Makig-away ba kamo alang kang Baal? Molaban ba gayod kamo kaniya? Si bisan kinsa nga molaban kang Baal patyon karong buntaga. Kon si Baal tinuod gayod nga Dios, papanalipda siya sa iyang kaugalingon, tungod kay ang iyang halaran man ang giguba.” 32Sukad niadto, gitawag na si Gideon ug “Jerubaal” nga ang buot ipasabot, “Papanalipda si Baal sa iyang kaugalingon,” tungod kay ang iyang halaran man ang giguba.
33Unya nagtigom ang mga Midianhon, Amalekanhon, ug uban pang mga katawhan sa sidlakan. Mitabok sila sa Suba sa Jordan ug nagkampo sa Kapatagan sa Jezreel. 34Gigamhan si Gideon sa Espiritu sa Ginoo ug gipatingog niya ang budyong sa pagtawag sa mga kaliwat ni Abiezer aron sa pagsunod kaniya. 35Unya nagpadala siya ug mensahero sa tibuok tribo nila ni Manase, Asher, Zebulun, ug Naftali sa pagsulti kanila nga mouban sa pagpakiggira. Ug miuban sila kang Gideon.
36Miingon si Gideon sa Dios, “Miingon ka nga gamiton mo ako sa pagluwas sa Israel. 37Ania, magbutang akog balhibo sa karnero sa among giokanan ug trigo. Kon mabasa kini sa yamog, apan mala ang yuta sa palibot niini, mahibaloan ko nga ako gayod ang gamiton mo sa pagluwas sa Israel sumala sa imong gisulti.” 38Ug mao gayod ang nahitabo. Pagkasunod nga adlaw, sayo pa kaayo nga mibangon si Gideon. Gikuha niya ang balhibo sa karnero ug gipug-an, ug nakakuha siyag usa ka yahong nga tubig gikan niini. 39Miingon si Gideon sa Dios, “Palihog ayawg kasuko kanako niining ulahi kong hangyo. Niining higayona, ihangyo ko nga kining balhibo sa karnero na usab ang mala, apan basa sa yamog ang yuta sa palibot niini.” 40Pagkagabii, gihimo kadto sa Dios. Mala ang balhibo sa karnero, apan basa sa yamog ang yuta sa palibot niini.
