1Jericó estava completamente fechada por causa dos israelitas. Ninguém saía nem entrava.
2Então o Senhor disse a Josué: “Saiba que entreguei nas suas mãos Jericó, seu rei e seus homens de guerra. 3Marche uma vez ao redor da cidade, com todos os homens armados. Faça isso durante seis dias. 4Sete sacerdotes levarão cada um uma trombeta de chifre de carneiro à frente da arca. No sétimo dia, marchem todos sete vezes ao redor da cidade, e os sacerdotes toquem as trombetas. 5Quando as trombetas soarem um longo toque, todo o povo dará um forte grito; o muro da cidade cairá e o povo atacará, cada um do lugar onde estiver”.
6Josué, filho de Num, chamou os sacerdotes e lhes disse: “Levem a arca da aliança do Senhor. Sete de vocês levarão trombetas à frente da arca”. 7E ordenou ao povo: “Avancem! Marchem ao redor da cidade! Os soldados armados irão à frente da arca do Senhor”.
8Quando Josué terminou de falar ao povo, os sete sacerdotes que levavam suas trombetas perante o Senhor saíram à frente, tocando as trombetas. E a arca da aliança do Senhor ia atrás deles. 9Os soldados armados marchavam à frente dos sacerdotes que tocavam as trombetas, e o restante dos soldados seguia a arca. Durante todo esse tempo tocavam-se as trombetas. 10Mas Josué tinha ordenado ao povo: “Não deem o brado de guerra, não levantem a voz, não digam palavra alguma, até o dia em que eu ordenar. Então vocês gritarão!” 11Assim se fez a arca do Senhor rodear a cidade, dando uma volta em torno dela. Então o povo voltou para o acampamento, onde passou a noite.
12Josué levantou-se na manhã seguinte, e os sacerdotes levaram a arca do Senhor. 13Os sete sacerdotes que levavam as trombetas iam adiante da arca do Senhor, tocando as trombetas. Os homens armados iam à frente deles, e o restante dos soldados seguia a arca do Senhor, enquanto as trombetas tocavam continuamente. 14No segundo dia também rodearam a cidade uma vez e voltaram ao acampamento. E durante seis dias repetiram aquela ação.
15No sétimo dia, levantaram-se ao romper da manhã e marcharam da mesma maneira sete vezes ao redor da cidade; foi apenas nesse dia que rodearam a cidade sete vezes. 16Na sétima vez, quando os sacerdotes deram o toque de trombeta, Josué ordenou ao povo: “Gritem! O Senhor entregou a cidade a vocês! 17A cidade, com tudo o que nela existe, será consagrada ao Senhor para destruição. Somente a prostituta Raabe e todos os que estão com ela em sua casa serão poupados, pois ela escondeu os espiões que enviamos. 18Mas fiquem longe das coisas consagradas, não se apossem de nenhuma delas, para que não sejam destruídos. Do contrário trarão destruição e desgraça ao acampamento de Israel. 19Toda a prata, todo o ouro e todos os utensílios de bronze e de ferro são sagrados e pertencem ao Senhor e deverão ser levados para o seu tesouro”.
20Quando soaram as trombetas, o povo gritou. Ao som das trombetas e do forte grito, o muro caiu. Cada um atacou do lugar onde estava, e tomaram a cidade. 21Consagraram a cidade ao Senhor, destruindo ao fio da espada homens, mulheres, jovens, velhos, bois, ovelhas e jumentos; todos os seres vivos que nela havia.
22Josué disse aos dois homens que tinham espionado a terra: “Entrem na casa da prostituta e tirem-na de lá com todos os seus parentes, conforme o juramento que fizeram a ela”. 23Então os jovens que tinham espionado a terra entraram e trouxeram Raabe, seu pai, sua mãe, seus irmãos e todos os seus parentes. Tiraram de lá todos os da sua família e os deixaram num local fora do acampamento de Israel.
24Depois incendiaram a cidade inteira e tudo o que nela havia, mas entregaram a prata, o ouro e os utensílios de bronze e de ferro ao tesouro do santuário do Senhor. 25E Josué poupou a prostituta Raabe, a sua família e todos os seus pertences, pois ela escondeu os homens que Josué tinha enviado a Jericó como espiões. E Raabe vive entre os israelitas até hoje.
26Naquela ocasião Josué pronunciou este juramento solene: “Maldito seja diante do Senhor o homem que reconstruir a cidade de Jericó:
“Ao preço de seu filho mais velho
lançará os alicerces da cidade;
ao preço de seu filho mais novo
porá suas portas!”
27Assim o Senhor esteve com Josué, cuja fama espalhou-se por toda a região.
Ang Pagkalaglag sang Jerico
1Ginsiradhan gid sing maayo ang Jerico sang mga nagaestar didto tungod sang mga Israelinhon. Wala sing may makasulod ukon makaguwa nga mga tawo sa banwa. 2Nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Ipasakop ko sa inyo ang Jerico pati ang iya hari kag mga soldado. 3Ikaw kag ang imo mga soldado maglibot sa banwa sing makaisa kada adlaw, sa sulod sang anom ka adlaw. 4Paunahon mo sa Kahon sang Kasugtanan ang pito ka pari nga ang kada isa sa ila may dala nga budyong. Sa ikapito nga adlaw, maglibot kamo sa banwa sing makapito ka beses, upod sa mga pari nga nagapatunog sang ila mga budyong. 5Kon mabatian na gani ninyo ang malawig nga tunog sang ila budyong, magsinggit kamo tanan sing tudo gid. Dayon mawasak ang pader sang banwa kag makasulod kamo tanan nga wala sing sablag.”
6Gani gintawag ni Josue nga anak ni Nun ang mga pari kag ginsilingan, “Dal-a ninyo ang Kahon sang Kasugtanan. Mag-una ang pito sa inyo nga ang kada isa may dala nga budyong.” 7Kag ginsilingan man niya ang mga tawo, “Maglakat na kamo. Libuti ninyo ang banwa. Ang iban nga mga soldado mag-una sa pito ka pari sa atubangan sang Kahon sang Ginoo.”
8Suno sa ginsiling ni Josue, nag-una ang pito ka pari sa Kahon sang Kasugtanan sang Ginoo kag ginapatunog nila ang ila mga budyong. 9Ang iban nga mga soldado nagauna sa sini nga mga pari, kag ang iban pa gid nagasunod sa Kahon. Wala gid sing untat ang pagtunog sang mga budyong. 10Pero ginsilingan ni Josue ang mga tawo nga indi magsinggit ukon maggahod kon indi pa siya magmando nga magsinggit. 11Suno sa ginsugo ni Josue, ginlibot nila sa banwa sing makaisa ang Kahon sang Ginoo. Pagkatapos nagbalik sila sa ila kampo kag didto nagtulog pagkagab-i.
12Pagkaaga, aga pa gid nga nagbangon si Josue. Gindala liwat sang mga pari ang Kahon sang Ginoo, 13kag ang pito sa ila nagauna gihapon sa Kahon sang Ginoo nga nagapatunog sang ila mga budyong. Kag amo man gihapon ang ginhimo sang mga soldado—ang iban sa ila sa una sang Kahon sang Ginoo kag ang iban sa likod, samtang padayon nga ginapatunog ang mga budyong. 14Sa sining ikaduha nga adlaw, ginlibot nila liwat sing makaisa ang banwa, kag pagkatapos, nagbalik sila sa ila kampo. Amo ato ang ila ginhimo sa sulod sang anom ka adlaw.
15Sang ikapito nga adlaw, nagbangon sila sang nagapamanagbanag pa lang kag naglibot sa banwa sing pito ka beses, sa amo man gihapon nga paagi. Amo lang ato nga adlaw nga naglibot sila sa banwa sing pito ka beses. 16Sa ikapito na nila nga paglibot, ginpatunog sang mga pari ang ila mga budyong kag ginsugo ni Josue ang mga tawo nga magsinggit. Kag nagsiling si Josue, “Ginahatag na sang Ginoo sa aton ini nga banwa! 17Ang bug-os nga banwa kag ang tanan nga ara dira laglagon sing bug-os bilang halad sa Ginoo. Si Rahab lang nga nagabaligya sang iya lawas kag ang bug-os niya nga panimalay ang pagaluwason tungod kay gintago niya ang aton mga espiya. 18Indi gid kamo magkuha sang bisan ano nga butang nga ginhalad na sing bug-os sa Ginoo. Kon magkuha kamo sang bisan ano, malaglag gid kamo, kag kamo ang mangin kabangdanan kon may kalaglagan nga mag-abot sa Israel. 19Ang tanan nga butang nga hinimo halin sa pilak, bulawan, saway, ukon salsalon iseparar para sa Ginoo, kag dapat ibutang ini sa talaguan sang manggad sang Ginoo.”
20Ginpatunog sang mga pari ang ila mga budyong, kag nagsinggit sing tudo ang mga Israelinhon sang nabatian nila ini. Nawasak gid ang mga pader sang banwa kag nagsalakay sila. Nakasulod sila nga wala sing sablag, kag gin-agaw nila ang banwa. 21Ginhalad nila sing bug-os sa Ginoo ang banwa paagi sa pagpamatay sang mga lalaki kag babayi, tigulang kag bata, kag pati mga baka, karnero, kanding kag mga asno.
22Ginsugo ni Josue ang duha ka tawo nga nagpang-espiya sa duta sang Jerico, “Kadtui ninyo ang balay sang babayi nga nagabaligya sang iya lawas, kag paguwaa ninyo siya kag ang bug-os niya nga panimalay suno sa inyo ginpromisa sa iya.”
23Gani naglakat sila nga duha kag gindala nila paguwa si Rahab, kaupod ang iya amay, iloy, mga utod kag ang tanan nga sakop sang iya panimalay. Ginpaguwa nila sila tanan kag ginpatiner sa guwa sang kampo sang Israel. 24Ginsunog nila ang bug-os nga banwa kag ang tanan nga ara dira luwas lang sa mga butang nga hinimo halin sa pilak, bulawan, saway, kag salsalon. Ginpanguha nila ini para ibutang sa talaguan sang manggad sang Ginoo. 25Pero ginluwas ni Josue si Rahab kag ang iya panimalay tungod kay gintago niya ang mga lalaki nga ginsugo ni Josue nga magpang-espiya sa Jerico. Hasta subong ang iya mga kaliwat nagaestar sa Israel.
26Sadto nga tion, ginpaandaman ni Josue ang mga Israelinhon: “Pakamalauton sang Ginoo ang bisan sin-o nga magtinguha sa pagpatindog liwat sang sini nga banwa sang Jerico. Ang magpatukod sang pundasyon sini mapatyan sang kamagulangan nga anak. Ang magpaobra sang mga puwertahan sini mapatyan sang kamanghuran nga anak.”
27Ang Ginoo nag-upod gid kay Josue, kag ang iya kabantog naglapnag sa bug-os nga duta.
