Jesus Lava os Pés dos Discípulos
1Um pouco antes da festa da Páscoa, sabendo Jesus que havia chegado o tempo em que deixaria este mundo e iria para o Pai, tendo amado os seus que estavam no mundo, amou-os até o fim.13.1 Ou mostrou-lhes então que os amava perfeitamente.
2Estava sendo servido o jantar, e o Diabo já havia induzido Judas Iscariotes, filho de Simão, a trair Jesus. 3Jesus sabia que o Pai havia colocado todas as coisas debaixo do seu poder, e que viera de Deus e estava voltando para Deus; 4assim, levantou-se da mesa, tirou sua capa e colocou uma toalha em volta da cintura. 5Depois disso, derramou água numa bacia e começou a lavar os pés dos seus discípulos, enxugando-os com a toalha que estava em sua cintura.
6Chegou-se a Simão Pedro, que lhe disse: “Senhor, vais lavar os meus pés?”
7Respondeu Jesus: “Você não compreende agora o que estou fazendo a você; mais tarde, porém, entenderá”.
8Disse Pedro: “Não; nunca lavarás os meus pés!”.
Jesus respondeu: “Se eu não os lavar, você não terá parte comigo”.
9Respondeu Simão Pedro: “Então, Senhor, não apenas os meus pés, mas também as minhas mãos e a minha cabeça!”
10Respondeu Jesus: “Quem já se banhou precisa apenas lavar os pés; todo o seu corpo está limpo. Vocês estão limpos, mas nem todos”. 11Pois ele sabia quem iria traí-lo e, por isso, disse que nem todos estavam limpos.
12Quando terminou de lavar-lhes os pés, Jesus tornou a vestir sua capa e voltou ao seu lugar. Então lhes perguntou: “Vocês entendem o que fiz a vocês? 13Vocês me chamam ‘Mestre’ e ‘Senhor’, e com razão, pois eu o sou. 14Pois bem, se eu, sendo Senhor e Mestre de vocês, lavei os seus pés, vocês também devem lavar os pés uns dos outros. 15Eu dei o exemplo, para que vocês façam como lhes fiz. 16Digo verdadeiramente que nenhum escravo é maior do que o seu senhor, como também nenhum mensageiro13.16 Grego: apóstolo. é maior do que aquele que o enviou. 17Agora que vocês sabem estas coisas, felizes serão se as praticarem.
Jesus Prediz que Será Traído
(Mt 26.17-30; Mc 14.12-26; Lc 22.7-23)
18“Não estou me referindo a todos vocês; conheço os que escolhi. Mas isto acontece para que se cumpra a Escritura: ‘Aquele que partilhava do meu pão voltou-se contra mim13.18 Grego: levantou o calcanhar contra mim. Sl 41.9’.
19“Estou dizendo antes que aconteça, a fim de que, quando acontecer, vocês creiam que Eu Sou13.19 Uma referência ao nome de Deus.. 20Eu garanto: Quem receber aquele que eu enviar estará me recebendo; e quem me recebe recebe aquele que me enviou”.
21Depois de dizer isso, Jesus perturbou-se em espírito e declarou: “Digo que certamente um de vocês me trairá”.
22Seus discípulos olharam uns para os outros, sem saber a quem ele se referia. 23Um deles, o discípulo a quem Jesus amava, estava reclinado ao lado dele. 24Simão Pedro fez sinais para esse discípulo, como a dizer: “Pergunte-lhe a quem ele está se referindo”.
25Inclinando-se esse discípulo para Jesus, perguntou-lhe: “Senhor, quem é?”
26Respondeu Jesus: “Aquele a quem eu der este pedaço de pão molhado no prato”. Então, molhando o pedaço de pão, deu-o a Judas Iscariotes, filho de Simão. 27Tão logo Judas comeu o pão, Satanás entrou nele. “O que você está para fazer, faça depressa”, disse-lhe Jesus. 28Mas ninguém à mesa entendeu por que Jesus lhe disse isso. 29Visto que Judas era o encarregado do dinheiro, alguns pensaram que Jesus estava lhe dizendo que comprasse o necessário para a festa, ou que desse algo aos pobres. 30Assim que comeu o pão, Judas saiu. E era noite.
Jesus Prediz que Pedro o Negará
(Mt 26.31-35; Mc 14.27-31; Lc 22.31-34)
31Depois que Judas saiu, Jesus disse: “Agora o Filho do homem é glorificado, e Deus é glorificado nele. 32Se Deus é glorificado nele,13.32 Vários manuscritos não trazem Se Deus é glorificado nele. Deus também glorificará o Filho nele mesmo, e o glorificará em breve.
33“Meus filhinhos, vou estar com vocês apenas mais um pouco. Vocês procurarão por mim e, como eu disse aos judeus, agora digo a vocês: Para onde eu vou, vocês não podem ir.
34“Um novo mandamento dou a vocês: Amem-se uns aos outros. Como eu os amei, vocês devem amar-se uns aos outros. 35Com isso todos saberão que vocês são meus discípulos, se vocês se amarem uns aos outros”.
36Simão Pedro lhe perguntou: “Senhor, para onde vais?”
Jesus respondeu: “Para onde vou, vocês não podem seguir-me agora, mas me seguirão mais tarde”.
37Pedro perguntou: “Senhor, por que não posso seguir-te agora? Darei a minha vida por ti!”
38Então Jesus respondeu: “Você dará a vida por mim? Asseguro que, antes que o galo cante, você me negará três vezes!
यीसू ह अपन चेलामन के गोड़ धोथे
1फसह तिहार के ठीक पहिली, यीसू ह जान लीस कि ओकर समय ह आ गे हवय, अऊ ओला ए संसार ला छोंड़के ददा करा जाना हवय, त ओह अपन मनखेमन ले जऊन मन संसार म रिहिन, जइसने मया करत रिहिस, आखिरी तक ओह ओमन ले वइसनेच मया करिस।
2रात के भोजन परोसे जावत रहय, अऊ सैतान ह सिमोन के बेटा – यहूदा इस्करियोती ला पहिली ले उकसाय रहय कि ओह यीसू ला दगा देवय। 3यीसू ह जानत रहय कि ददा ह हर चीज ला ओकर हांथ म कर दे हवय, अऊ ए घलो कि ओह परमेसर करा ले आय हवय अऊ परमेसर करा जावत हवय। 4एकरसेति ओह भोजन ले उठिस अऊ अपन बाहिरी कपड़ा ला उतारिस अऊ अपन कनिहां म एक ठन गमछा लपेटिस। 5तब ओह एक ठन परात म पानी डारिस अऊ अपन चेलामन के गोड़ ला धोवन लगिस, अऊ अपन कनिहां म लपेटाय गमछा ले ओमन के गोड़ ला पोंछन लगिस।
6जब ओह सिमोन पतरस करा आईस, तब पतरस ह ओला कहिस, “हे परभू, का तेंह मोर गोड़ ला धोवन जावत हस?”
7यीसू ह जबाब दीस, “तेंह अभी नइं समझस कि मेंह का करत हवंव, पर पाछू तेंह समझबे।”
8तब पतरस ह कहिस, “नइं, मेंह तोला मोर गोड़ ला कभू धोवन नइं देवंव।” ए सुनके यीसू ह कहिस, “यदि मेंह तोर गोड़ ला नइं धोवंव, त मोर संग तोर कुछू संबंध नइं ए।”
9सिमोन पतरस ह ओला कहिस, “तब हे परभू, सिरिप मोर गोड़ ला ही नइं, पर मोर हांथ अऊ मुड़ ला घलो धो दे।”
10यीसू ह ओला कहिस, “जऊन ह नहा डारे हवय, ओला सिरिप अपन गोड़ ला धोय के जरूरत होथे। ओकर जम्मो देहें ह साफ होथे। तुमन ह साफ हवव, पर तुमन म हर एक झन साफ नइं ए।” 11काबरकि ओह जानत रहय कि कोन ह ओला दगा देवइया रिहिस, एकरसेति ओह कहिस, “हर एक झन साफ नइं ए।”
12जब यीसू ह अपन चेलामन के गोड़ ला धो डारिस, त ओह अपन कपड़ा ला पहिरके अपन जगह म वापिस आईस अऊ तब ओह ओमन ले पुछिस, “का तुमन समझत हव कि मेंह तुम्हर बर का करेंव? 13तुमन ह मोला गुरू अऊ परभू कहिथव अऊ एह सही ए, काबरकि मेंह एहीच अंव। 14जब मेंह तुम्हर परभू अऊ गुरू होके तुम्हर गोड़ ला धोएंव, तब तुमन ला घलो एक-दूसर के गोड़ धोना चाही। 15मेंह तुम्हर आघू म एक नमूना रखे हवंव कि जइसने मेंह तुम्हर बर करे हवंव, वइसनेच तुमन घलो करव। 16मेंह तुमन ला सच कहथंव कि एक सेवक ह अपन मालिक ले बड़े नइं होवय, अऊ न ही पठोय गे मनखे ह अपन पठोइया ले बड़े होथे। 17अब तुमन ए बातमन ला जानथव; यदि तुमन अइसने करहू, त तुमन ला आसिस मिलही।”
यीसू ह अपन संग दगाबाजी के अगमबानी करथे
(मत्ती 26:20-25; मरकुस 14:17-21; लूका 22:21-23)
18“मेंह तुमन जम्मो झन के बारे म नइं कहत हंव; जऊन मन ला मेंह चुने हवंव, ओमन ला मेंह जानथंव। पर एह एकरसेति होवत हवय, ताकि परमेसर के बचन ह पूरा होवय – ‘जऊन ह मोर रोटी खाथे, ओही ह मोर बिरोध म अपन लात ला उठाईस।’13:18 भजन-संहिता 41:9
19ए बात होय के पहिली, मेंह तुमन ला अभी बता देथंव, ताकि जब ए बात ह होवय, तब तुमन बिसवास करव कि मेंह ओही अंव। 20मेंह तुमन ला सच कहथंव, जऊन कोनो मोर पठोइया मनखे ला गरहन करथे, ओह मोला गरहन करथे; अऊ जऊन कोनो मोला गरहन करथे, ओह ओला गरहन करथे, जऊन ह मोला पठोय हवय।”
21ए कहे के बाद, यीसू ह आतमा म बहुंत बियाकुल होईस अऊ ए गवाही दीस, “मेंह तुमन ला सच कहथंव, तुमन ले एक झन मोला दगा दिही।”
22ए सुनके, ओकर चेलामन दुबिधा म पड़ गीन कि ओह काकर बारे म कहत हवय। अऊ ओमन एक-दूसर के मुहूं ताके लगिन। 23ओकर चेलामन ले एक झन जऊन ला यीसू मया करय, यीसू के छाती कोति झुकके बईठे रिहिस। 24सिमोन पतरस ह ओ चेला कोति इसारा करिस अऊ कहिस, “ओकर ले पुछ कि ओह काकर बारे म कहत हवय।”
25ओ चेला ह वइसनेच यीसू कोति झुकके पुछिस, “हे परभू, ओह कोन ए?”
26यीसू ह जबाब दीस, “जऊन ला मेंह ए रोटी के टुकड़ा ला बरतन म बोर के दूहूं, ओहीच ह ओ मनखे अय।” तब ओह रोटी के टुकड़ा ला बोर के सिमोन के बेटा यहूदा इस्करियोती ला दीस। 27यहूदा के रोटी ला लेतेच ही सैतान ह ओम हमा गीस। तब यीसू ह ओला कहिस, “जऊन काम तेंह करइया हवस, ओला जल्दी कर।” 28पर उहां जतेक झन खाना खाय बर बईठे रिहिन, ओमन ले एको झन घलो नइं समझिन कि यीसू ह ओला काबर ए बात कहिस। 29यहूदा करा रूपिया-पईसा के थैली के जिम्मेदारी रहय, त कुछू झन ए समझिन कि यीसू ह ओला कहत होही कि जऊन कुछू के, हमन ला तिहार बर जरूरत हवय, ओला बिसो ले या फेर गरीबमन ला कुछू देय दे। 30यहूदा ह रोटी ला लेके तुरते बाहिर चल दीस; अऊ ओह रतिहा के बेरा रहय।
पतरस के इनकार करे के बारे म यीसू ह बताथे
(मत्ती 26:31-35; मरकुस 14:27-31; लूका 22:31-34)
31जब यहूदा इस्करियोती ह चल दीस, तब यीसू ह कहिस, “अब मनखे के बेटा के महिमा होईस अऊ ओकर दुवारा परमेसर के महिमा होईस। 32अऊ जब ओकर दुवारा परमेसर के महिमा होईस, त परमेसर ह घलो अपन म बेटा के महिमा करही अऊ तुरते ओकर महिमा करही।
33हे मोर लइकामन हो, अऊ थोरकन बेर मेंह तुम्हर संग रहिहूं। तुमन मोला खोजहू अऊ जइसने मेंह यहूदीमन ला कहे हवंव, वइसने अब मेंह तुमन ला घलो कहत हंव: जिहां मेंह जावत हवंव, उहां तुमन नइं आ सकव।
34एक नवां हुकूम मेंह तुमन ला देवत हंव: एक-दूसर ले मया करव। जइसने मेंह तुमन ला मया करे हवंव, वइसने तुमन घलो एक-दूसर ले मया करव। 35यदि तुमन एक-दूसर ले मया करहू, त एकर ले जम्मो मनखेमन जान लिहीं कि तुमन मोर चेला अव।”
36सिमोन पतरस ह यीसू ले पुछिस, “हे परभू, तेंह कहां जावत हस?” यीसू ह जबाब दीस, “जिहां मेंह जावत हंव, उहां तेंह अभी मोर पाछू नइं आ सकस, पर बाद म तेंह आबे।”
37पतरस ह ओला कहिस, “हे परभू, अभी मेंह तोर पाछू काबर नइं आ सकंव? मेंह तोर बर अपन परान ला घलो दे दूहूं।”
38तब यीसू ह जबाब दीस, “का सही म, तेंह मोर बर अपन परान देबे? मेंह तोला सच कहथंव – एकर पहिली कि कुकरा ह बासे, तेंह तीन बार मोर इनकार करबे।”
