A Inutilidade da Falsa Religião
1Esta é a palavra que veio a Jeremias da parte do Senhor: 2“Fique junto à porta do templo do Senhor e proclame esta mensagem:
“Ouçam a palavra do Senhor, todos vocês de Judá que atravessam estas portas para adorar o Senhor. 3Assim diz o Senhor dos Exércitos, o Deus de Israel: Corrijam a sua conduta e as suas ações, eu os farei habitar neste lugar. 4Não confiem nas palavras enganosas dos que dizem: ‘Este é o templo do Senhor, o templo do Senhor, o templo do Senhor!’ 5Mas, se vocês realmente corrigirem a sua conduta e as suas ações, e se, de fato, tratarem uns aos outros com justiça, 6se não oprimirem o estrangeiro, o órfão e a viúva e não derramarem sangue inocente neste lugar, e, se vocês não seguirem outros deuses para a sua própria ruína, 7então eu os farei habitar neste lugar, na terra que dei aos seus antepassados desde a antiguidade e para sempre. 8Mas vejam! Vocês confiam em palavras enganosas e inúteis.
9“Vocês pensam que podem roubar e matar, cometer adultério e jurar falsamente7.9 Ou jurar por deuses falsos, queimar incenso a Baal e seguir outros deuses que vocês não conheceram, 10e depois vir e permanecer perante mim neste templo, que leva o meu nome, e dizer: ‘Estamos seguros!’, seguros para continuar com todas essas práticas repugnantes? 11Este templo, que leva o meu nome, tornou-se para vocês um covil de ladrões? Cuidado! Eu mesmo estou vendo isso”, declara o Senhor.
12“Portanto, vão agora a Siló, o meu lugar de adoração, onde primeiro fiz uma habitação em honra ao meu nome, e vejam o que eu lhe fiz por causa da impiedade de Israel, o meu povo. 13Mas agora, visto que vocês fizeram todas essas coisas”, diz o Senhor, “apesar de eu ter falado a vocês repetidas vezes, e vocês não me terem dado atenção, e de eu tê-los chamado, e vocês não me terem respondido, 14eu farei a este templo que leva o meu nome, no qual vocês confiam, o lugar de adoração que dei a vocês e aos seus antepassados, o mesmo que fiz a Siló. 15Expulsarei vocês da minha presença, como fiz com todos os seus compatriotas, o povo de Efraim.
16“E você, Jeremias, não ore por este povo nem faça súplicas ou pedidos em favor dele, nem interceda por ele junto a mim, pois eu não o ouvirei. 17Não vê o que estão fazendo nas cidades de Judá e nas ruas de Jerusalém? 18Os filhos ajuntam a lenha, os pais acendem o fogo, e as mulheres preparam a massa e fazem bolos para a Rainha dos Céus. Além disso, derramam ofertas a outros deuses para provocarem a minha ira. 19Mas será que é a mim que eles estão provocando?”, pergunta o Senhor. “Não é a si mesmos, para a sua própria vergonha?”
20Portanto, assim diz o Soberano, o Senhor: “A minha ardente ira será derramada sobre este lugar, sobre os homens, os animais, e as árvores do campo, como também sobre o produto do solo; ela arderá como fogo e não poderá ser extinta”.
21Assim diz o Senhor dos Exércitos, o Deus de Israel: “Juntem os seus holocaustos aos outros sacrifícios e comam a carne vocês mesmos! 22Quando tirei do Egito os seus antepassados, nada lhes falei nem lhes ordenei quanto a holocaustos e sacrifícios. 23Dei-lhes, entretanto, esta ordem: Obedeçam-me, e eu serei o seu Deus e vocês serão o meu povo. Vocês andarão em todo o caminho que eu ordenar, para que tudo vá bem a vocês. 24Mas eles não me ouviram nem me deram atenção. Antes, seguiram o raciocínio rebelde dos seus corações maus. Andaram para trás e não para a frente. 25Desde a época em que os seus antepassados saíram do Egito até o dia de hoje, eu enviei os meus servos a vocês, os profetas, dia após dia. 26Mas eles não me ouviram nem me deram atenção. Antes, tornaram-se obstinados e foram piores do que os seus antepassados.
27“Quando você lhes disser tudo isso, eles não o escutarão; quando você os chamar, não responderão. 28Portanto, diga a eles: Esta é uma nação que não obedeceu ao Senhor, ao seu Deus, nem aceitou a correção. A verdade foi destruída e desapareceu dos seus lábios. 29Cortem os seus cabelos consagrados e joguem-nos fora. Lamentem-se sobre os montes estéreis, pois o Senhor rejeitou e abandonou esta geração que provocou a sua ira.
O Vale da Matança
30“Os de Judá fizeram o que eu reprovo”, declara o Senhor. “Profanaram o templo que leva o meu nome, colocando nele as imagens dos seus ídolos. 31Construíram o alto de Tofete no vale de Ben-Hinom, para queimarem em sacrifício os seus filhos e as suas filhas, coisa que nunca ordenei e que jamais me veio à mente. 32Por isso, certamente vêm os dias”, declara o Senhor, “em que não mais chamarão este lugar Tofete ou vale de Ben-Hinom, mas vale da Matança, pois ali enterrarão cadáveres até que não haja mais lugar. 33Então os cadáveres deste povo servirão de comida para as aves e para os animais, e não haverá quem os afugente. 34Darei fim às vozes de júbilo e de alegria, às vozes do noivo e da noiva nas cidades de Judá e nas ruas de Jerusalém, pois esta terra se tornará um deserto.
Nagwali si Jeremias
1Amo pa gid ini ang ginsiling sang Ginoo kay Jeremias: 2“Magtindog ka sa puwertahan sang akon templo kag ihambal ini nga mensahi: ‘Kamo nga katawhan sang Juda nga nagasulod diri sa pagsimba sa Ginoo, magpamati kamo. 3Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: Bag-uha na ninyo ang inyo pagginawi kag pamatasan, agod padayon ko kamo nga paestaron sa sini nga lugar. 4Indi kamo magpadaya sa mga tawo nga nagasulit-sulit hambal nga indi kamo kuno maano tungod ari sa aton ang templo sang Ginoo.
5“ ‘Bag-uha na gid ninyo ang inyo pagginawi kag pamatasan. Tratara ninyo sing husto ang isa kag isa, 6kag indi na ninyo pagpiguson ang mga ilo, mga balo nga babayi, kag ang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo. Indi ninyo pagsentensyahan nga patyon ang mga inosente, kag indi ninyo pagsimbahon ang iban nga mga dios nga makahalit lang sa inyo. 7Kon tumanon ninyo ini, padayon ko kamo nga paestaron sa sini nga lugar, sa duta nga ginhatag ko sa inyo mga katigulangan hasta san-o.
8“ ‘Pero tan-awa kon ano ang inyo ginahimo! Nagasalig kamo sa butig nga mga pulong nga wala sing pulos. 9Nagapangawat kamo, nagapamatay, nagapanginbabayi ukon nagapanginlalaki, nagasaksi sing butig, nagasunog sang insenso kay Baal, kag nagasimba sa iban pa nga mga dios nga wala gani ninyo makilal-i. 10Kag dayon, nagapalapit kamo kag nagatindog sa akon presensya sa sini nga templo nga akon ginpili nga lugar para padunggan ako, kag nagasiling kamo, “Wala kita maano.” Kag pagkatapos, padayon ninyo nga ginahimo atong makangilil-ad nga mga butang. 11Nagahunahuna bala kamo nga ining templo nga akon ginpili nga lugar para padunggan ako palanaguan sang mga tulisan? Nakita ko ang mga ginahimo dira. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
12“ ‘Kadto kamo sa Shilo nga amo ang una nga lugar nga akon ginpili para padunggan ako, kag tan-awa ninyo kon ano ang akon ginhimo sa sadto nga lugar tungod sa kalautan sang akon katawhan nga mga Israelinhon. 13Samtang ginahimo ninyo ining malaot nga mga butang, ginsulit-sulit ko ang pagpaandam sa inyo, pero wala kamo magpamati. Nagpanawag ako sa inyo, pero wala kamo magsabat. 14Gani kon ano ang akon ginhimo sa Shilo amo man ang akon himuon subong sa templo nga akon ginpili nga lugar para padunggan ako, ang templo nga inyo ginasaligan, nga ginhatag ko sa inyo kag sa inyo mga katigulangan. 15Pahalinon ko kamo sa inyo lugar palayo sa akon presensya pareho sa ginhimo ko sa inyo mga paryente, ang katawhan sang Israel.7:15 Israel: sa Hebreo, Efraim, nga nagarepresentar sang ginharian sang Israel.’
16“Gani ikaw, Jeremias, indi ka magpangamuyo para sa sini nga mga tawo. Indi ka gid magpakitluoy ukon magpangabay sa akon para sa ila, kay indi ko ikaw pagpamatian. 17Wala mo bala nakita kon ano ang ila ginahimo sa mga banwa sang Juda kag sa mga dalan sang Jerusalem? 18Ang mga kabataan nagapangahoy, ang mga amay nagadabok sang kalayo, kag ang mga babayi nagamasa sang harina, agod maghimo sang tinapay para sa Reyna sang Langit.7:18 Reyna sang Langit: isa sa mga diosa nga ginasimba sang una nga panahon. Nagahalad man sila sang ilimnon sa iban nga mga dios sa pagpaakig sa akon. 19Pero ako bala ang ila ginahalitan? Indi! Ang ila kaugalingon ang ila ginahalitan kag ginapakahuy-an. 20Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Ipaagom ko ang akon puwerte nga kaakig sa sini nga lugar—sa mga tawo kag mga kasapatan, sa mga kahoy kag sa mga patubas. Ang akon kaakig pareho sang kalayo nga indi mapatay.”
21Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, “Kuhaa na lang ninyo ang inyo mga halad nga ginasunog kag ang iban pa ninyo nga mga halad. Kamo na lang ang magkaon sang karne sina! 22Sang ginpaguwa ko ang inyo mga katigulangan sa Egipto wala lang ako nagsugo sa ila nga maghalad sang mga halad nga ginasunog kag sang iban pa nga mga halad, 23kundi nagsugo man ako sini sa ila: ‘Tumana ninyo ako, kag mangin Dios ako ninyo kag mangin katawhan ko kamo. Magkabuhi kamo sa mga pamaagi nga ginsugo ko sa inyo agod mangin maayo ang inyo kahimtangan.’
24“Pero wala sila magtuman ukon magsapak sa akon ginsiling. Sa baylo, ginsunod nila ang dikta sang ila matig-a kag malaot nga tagipusuon. Imbes nga magpalapit sila sa akon, nagtalikod pa gani sila. 25Halin sang pagguwa sang inyo mga katigulangan sa Egipto hasta subong padayon ako nga nagapadala sa inyo sang akon mga alagad nga mga propeta. 26Pero wala kamo magpamati ukon magsapak sa ila. Mas matig-a pa ang inyo mga ulo kag mas malain pa gid ang inyo ginhimo sang sa inyo mga katigulangan.
27“Jeremias, kon ihambal mo ini tanan sa ila, indi sila mamati sa imo. Kon tawgon mo sila nga magpalapit sa akon, indi sila magsabat. 28Gani isiling ini sa ila: Amo ini ang nasyon nga ang iya katawhan indi magtuman sa Ginoo nga ila Dios, kag indi magpadisiplina. Wala na sa ila ang kamatuoran; indi na sila maghambal sing matuod. 29Mga taga-Jerusalem, magpakiskis kamo sang inyo ulo kag ihaboy dayon ang inyo buhok sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. Magpangasubo kamo didto sa mahawan nga mga bukid, kay ginsikway kag ginpabay-an sang Ginoo ang inyo henerasyon nga nagpaakig sa iya.”
Ang Pulopatag nga Palatyan
30Nagsiling ang Ginoo, “Naghimo sang kalautan ang katawhan sang Juda. Didto nila ginbutang ang ila makangilil-ad nga mga dios-dios sa templo nga akon ginpili nga lugar para padunggan ako, kag tungod sini nadagtaan ini. 31Nagpatindog man sila sang simbahan sa Tofet, sa Pulopatag sang Ben Hinom, agod didto nila sunugon ang ila mga anak bilang mga halad. Wala gid ako magsugo sini sa ila; wala gani ini magsulod sa akon hunahuna. 32Gani mag-andam kamo, kay ako, ang Ginoo, nagasiling nga magaabot ang tion nga ang mga tawo indi na magtawag sa sini nga lugar nga Tofet ukon Pulopatag sang Ben Hinom kundi Pulopatag nga Palatyan. Kay didto ipanglubong ang madamo gid nga mga patay hasta wala na sing lugar nga malubngan. 33Ang mga bangkay sang sini nga katawhan pagakaunon sang mga pispis kag talunon nga mga sapat, kag wala sing may magtabog sa ila. 34Pauntaton ko na ang pagkinalipay kag pagkinasadya sa mga dalan sang Jerusalem. Ang malipayon nga tingog sang bag-ong kasal indi na mabatian sa mga banwa sang Juda. Kay ini nga duta mangin mamingaw.”
