Ninguém é Justo
1“Percorram as ruas de Jerusalém,
olhem e observem.
Procurem em suas praças para ver se podem encontrar
alguém que aja com honestidade e que busque a verdade.
Então eu perdoarei a cidade.
2Embora digam: ‘Juro pelo nome do Senhor’,
ainda assim estão jurando falsamente.”
3Senhor, não é fidelidade que os teus olhos procuram?
Tu os feriste, mas eles nada sentiram;
tu os deixaste esgotados,
mas eles recusaram a correção.
Endureceram o rosto mais que a rocha,
e recusaram arrepender-se.
4Pensei: Eles são apenas pobres e ignorantes,
não conhecem o caminho do Senhor,
as exigências do seu Deus.
5Irei aos nobres e falarei com eles,
pois, sem dúvida, eles conhecem o caminho do Senhor,
as exigências do seu Deus.
Mas todos eles também quebraram o jugo
e romperam as amarras.
6Por isso, um leão da floresta os atacará,
um lobo da estepe os arrasará,
um leopardo ficará à espreita nos arredores das suas cidades,
para despedaçar qualquer pessoa que delas sair.
Porque a rebeldia deles é grande
e muitos são os seus desvios.
7“Por que deveria eu o perdoar?”
“Seus filhos me abandonaram
e juraram por aqueles que não são deuses.
Embora eu tenha suprido as suas necessidades,
eles cometeram adultério
e frequentaram as casas de prostituição.
8Eles são garanhões bem-alimentados e excitados,
cada um relinchando para a mulher do próximo.
9Não devo eu castigá-los por isso?”,
pergunta o Senhor.
“Não devo eu vingar-me
de uma nação como esta?
10“Vão por entre as suas vinhas e destruam-nas,
mas não acabem totalmente com elas.
Cortem os seus ramos,
pois eles não pertencem ao Senhor.
11Porque a comunidade de Israel
e a comunidade de Judá têm me traído”,
declara o Senhor.
12Mentiram acerca do Senhor,
dizendo: “Ele não vai fazer nada!
Nenhum mal nos acontecerá;
jamais veremos espada ou fome.
13Os profetas não passam de vento,
e a palavra não está neles;
por isso aconteça com eles o que dizem”.
14Portanto, assim diz o Senhor dos Exércitos:
“Porque falaram essas palavras,
farei com que as minhas palavras em sua boca sejam fogo,
e este povo seja a lenha que o fogo consome.
15Ó comunidade de Israel”, declara o Senhor,
“estou trazendo de longe uma nação para atacá-la:
uma nação muito antiga e invencível,
uma nação cuja língua você não conhece
e cuja fala você não entende.
16Sua aljava é como um túmulo aberto;
toda ela é composta de guerreiros.
17Devorarão as suas colheitas e os seus alimentos;
devorarão os seus filhos e as suas filhas;
devorarão as suas ovelhas e os seus bois;
devorarão as suas videiras e as suas figueiras.
Destruirão ao fio da espada as cidades fortificadas
nas quais vocês confiam.
18“Contudo, mesmo naqueles dias não os destruirei completamente”, declara o Senhor. 19“E, quando perguntarem: ‘Por que o Senhor, o nosso Deus, fez isso conosco?’, você lhes dirá: Assim como vocês me abandonaram e serviram deuses estrangeiros em sua própria terra, também agora vocês servirão estrangeiros numa terra que não é de vocês.
20“Anunciem isto à comunidade de Jacó
e proclamem-no em Judá:
21Ouçam isto, vocês, povo tolo e insensato,
que têm olhos, mas não veem,
têm ouvidos, mas não ouvem:
22Acaso vocês não me temem?”, pergunta o Senhor.
“Não tremem diante da minha presença?
Porque fui eu que fiz da areia um limite para o mar,
um decreto eterno que ele não pode ultrapassar.
As ondas podem quebrar, mas não podem prevalecer,
podem bramir, mas não podem ultrapassá-lo.
23Mas este povo tem coração obstinado e rebelde;
eles se afastaram e foram embora.
24Não dizem no seu íntimo:
‘Temamos o Senhor, o nosso Deus:
aquele que dá as chuvas do outono
e da primavera no tempo certo,
e nos assegura as semanas certas da colheita’.
25Porém os pecados de vocês têm afastado essas coisas;
as faltas de vocês os têm privado desses bens.
26“Há ímpios no meio do meu povo: homens que ficam à espreita
como num esconderijo de caçadores de pássaros;
preparam armadilhas para capturar gente.
27Suas casas estão cheias de engano,
como gaiolas cheias de pássaros.
E assim eles se tornaram poderosos e ricos,
28estão gordos e bem-alimentados.
Não há limites para as suas obras más.
Não se empenham pela causa do órfão,
nem defendem os direitos do pobre.
29Não devo eu castigá-los?”, pergunta o Senhor.
“Não devo eu vingar-me de uma nação como essa?
30“Uma coisa espantosa e horrível
acontece nesta terra:
31Os profetas profetizam mentiras,
os sacerdotes governam por sua própria autoridade,
e o meu povo gosta dessas coisas.
Mas o que vocês farão quando tudo isso chegar ao fim?
Ang mga Sala sang Jerusalem
1Nagsiling ang Ginoo, “Mga pumuluyo sang Jerusalem, kadto kamo sa inyo mga dalan! Tan-awa ang mga plasa! Kon may makita kamo bisan isa lang ka tawo nga matarong kag masaligan, patawaron ko ang inyo siyudad. 2Bisan nagasumpa kamo sa akon ngalan, nagabutig gihapon kamo.”
3Dayon nagsiling ako, “O Ginoo, indi bala nga nagapangita ka sang tawo nga masaligan? Ginsakit mo ang imo katawhan pero wala sila masakitan. Ginsilutan mo sila, pero indi sila gusto disiplinahon. Nagkabalan na ang ila mga guya, kag indi na sila maghinulsol.
4“Abi ko mga imol lang ini sila nga wala makatuon, gali mga buang-buang sila. Kay wala sila makahibalo sang mga pamaagi sang Ginoo nga ila Dios nga ginapatuman sa ila. 5Gani makadto ako sa ila mga pangulo kag magpakighambal sa ila. Sigurado nga nahibaluan nila ang mga pamaagi sang Ginoo nga ila Dios nga ginapatuman sa ila.” Pero bisan sila nagsikway man sa mga ginapatuman sang Dios.5:5 nagsikway man sa mga ginapatuman sang Dios: sa literal, ginbali nila ang gota kag ginbugto ang mga gapos. 6Gani salakayon sila sang ila mga kaaway nga pareho sang leon nga halin sa kagulangan ukon pareho sang mabangis nga ido5:6 mabangis nga ido: sa English, wolf. nga halin sa kamingawan, ukon pareho sang sapat nga leopardo nga nagabantay malapit sa ila mga banwa sa paggus-ab sa kay bisan sin-o nga magguwa. Matabo ini sa ila kay puwerte na ang ila pagrebelde sa Dios kag madamo na nga beses nga nagtalikod sila sa iya.
7Nagsiling ang Ginoo, “Ngaa patawaron ko kamo? Kay bisan ang inyo mga kabataan nagsikway sa akon kag nagsumpa sa ngalan sang indi matuod nga mga dios. Ginhatag ko ang ila mga kinahanglanon pero nahimo pa nila ang pagpanginbabayi kag ang pagdinas-ok sa mga balay sang mga babayi nga nagabaligya sang ila lawas. 8Pareho sila sa mga mapagros nga kabayo nga lalaki, nga ginsagod sing maayo. Kada isa sa ila nagakaibog sa asawa sang iban. 9Indi bala nga dapat lang nga silutan ko sila tungod sini? Indi bala nga dapat lang nga balusan ko ang nasyon nga pareho sini? Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
10“Kamo nga mga kaaway sang mga Israelinhon, laglaga ninyo ang ila mga talamnan sang ubas, pero indi lang pag-ubusa. Pangtapsa ninyo ang mga sanga sini, kay ang ini nga katawhan indi na akon. 11Ako, ang Ginoo, nagasiling nga ang mga katawhan sang Israel kag sang Juda indi na gid matutom sa akon. 12Wala sila naghambal sing matuod parte sa akon. Siling nila, ‘Indi kita pag-anhon sang Ginoo! Wala sing katalagman nga magaabot sa aton. Indi kita makaeksperiensya sang inaway ukon gutom. 13Wala sing pulos ang mga ginahambal sang mga propeta kay ang ila mga mensahi wala naghalin sa Dios. Kabay pa nga matabo sa ila ang mga kalaglagan nga ila gintagna.’ ”
14Gani amo ini ang ginsiling sa akon sang Ginoong Dios nga Makagagahom: “Tungod kay amo ini ang ginhambal sang sini nga mga tawo, hatagan ko ikaw sang mensahi nga pareho sang kalayo nga magasunog sa ila. Mangin pareho sila sa kahoy nga nasunog.”
15Nagsiling ang Ginoo, “Mga katawhan sang Israel, magapadala ako sang mga tawo halin sa malayo nga nasyon sa pagsalakay sa inyo. Ini isa ka madugay na gid nga nasyon, nga ang ila lingguahe indi ninyo maintiendihan. 16Ang ila mga armas makamamatay, kag sila tanan mga mangangaway. 17Ubuson nila ang inyo mga patubas, mga pagkaon, pati ang inyo mga ubas kag mga higera. Pamatyon nila ang inyo mga kasapatan kag mga kabataan. Gub-on nila ang inyo napaderan nga mga banwa, nga ginasaligan ninyo nga makadepensa sa inyo. 18Pero bisan sa sina nga mga inadlaw, indi ko kamo paglaglagon sing bug-os. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 19Kon mamangkot ang mga tawo, ‘Ngaa ginhimo ini tanan sa aton sang Ginoo nga aton Dios?’ Silinga sila, ‘Kay ginsikway ninyo ang Ginoo kag nag-alagad kamo sa iban nga mga dios sa inyo mismo duta. Gani karon magaalagad kamo sa mga taga-iban nga lugar sa duta nga indi inyo.’
20“Ipahibalo ini sa mga katawhan sang Israel5:20 katawhan sang Israel: sa Hebreo, balay ni Jacob. kag sang Juda: 21Pamatii ninyo ini, kamo nga mga buang-buang kag balingag nga mga katawhan. May mga mata kamo pero indi makakita, may mga dulunggan pero indi makabati. 22Ako, ang Ginoo, nagasiling: Wala bala kamo sang kahadlok sa akon? Ti ngaa wala kamo nagakurog sa akon atubangan? Ginhimo ko ang baybayon nga dulunan sang dagat. Ini permanente nga dulunan nga indi malapawan. Mahampak ini sang mga balod pero indi nila ini malapawan. 23Pero ini nga mga katawhan matig-a sing ulo kag mga rebelde. Nagtalikod sila kag nagpalayo sa akon. 24Wala gid sila nagahambal halin sa ila tagipusuon nga, ‘Tahuron naton ang Ginoo nga aton Dios nga nagahatag sang ulan sa husto nga tion kag nagahatag sa aton sang patubas sa tion sang tig-alani.’ 25Ang inyo mga kalautan amo ang nagpalayo sang sini nga mga butang sa inyo. Ang inyo mga sala amo ang kabangdanan nga indi ninyo mabaton ini nga mga pagpakamaayo.
26“May malaot nga mga tawo sa akon katawhan nga nagahulat sang ila mabiktima pareho sang tawo nga nagapaniod sang pispis. Nagabutang sila sang mga siod para sa iban nga mga tawo. 27Pareho sang hawla nga puno sang mga pispis, ang balay sining malaot nga mga tawo puno man sang manggad halin sa ila pagpanunto. Gani nagmanggaranon sila kag nangin gamhanan. 28Nagtalambok sila kag nagbalakod ang ila mga lawas. Wala sing pugong-pugong ang ila paghimo sang mga kalautan. Wala nila ginahatagan sang hustisya ang mga ilo, kag wala nila ginapangapinan ang kinamatarong sang mga imol. 29Ako, ang Ginoo, nagasiling: Indi bala nga dapat lang nga silutan ko sila tungod sini? Indi bala nga dapat lang nga balusan ko ang nasyon nga pareho sini? 30Makahaladlok kag makakulugmat nga butang ang natabo sa sini nga duta: 31Ang mga propeta nagpanagna sing butig. Ang mga pari nagadumala sa ila lang kaugalingon nga awtoridad. Kag gusto ini sang akon katawhan. Pero ano ang ila himuon kon mag-abot na ang katapusan?”
