Jeremias Compra um Campo
1Esta é a palavra que o Senhor dirigiu a Jeremias no décimo ano do reinado de Zedequias, rei de Judá, que foi o décimo oitavo ano de Nabucodonosor. 2Naquela época, o exército do rei da Babilônia sitiava Jerusalém e o profeta Jeremias estava preso no pátio da guarda, no palácio real de Judá.
3Zedequias, rei de Judá, havia aprisionado Jeremias acusando-o de fazer a seguinte profecia: O Senhor entregará a cidade nas mãos do rei da Babilônia, e este a conquistará; 4Zedequias, rei de Judá, não escapará das mãos dos babilônios, mas certamente será entregue nas mãos do rei da Babilônia, falará com ele face a face e o verá com os seus próprios olhos; 5e ele levará Zedequias para a Babilônia, onde este ficará até que o Senhor cuide da situação dele; e, ainda, se eles lutarem contra os babilônios, não serão bem-sucedidos.
6E Jeremias disse: “O Senhor dirigiu-me a palavra nos seguintes termos: 7‘Hanameel, filho de seu tio Salum, virá ao seu encontro e dirá: “Compre a propriedade que tenho em Anatote, porque, sendo o parente mais próximo, você tem o direito e o dever de comprá-la” ’.
8“Conforme o Senhor tinha dito, meu primo Hanameel veio ao meu encontro no pátio da guarda e disse: ‘Compre a propriedade que tenho em Anatote, no território de Benjamim, porque é seu o direito de posse e de resgate. Compre-a!’
“Então, compreendi que essa era a palavra do Senhor. 9Assim, comprei do meu primo Hanameel a propriedade que ele possuía em Anatote. Pesei a prata e lhe paguei dezessete peças de prata. 10Assinei e selei a escritura, e pesei a prata na balança, diante de testemunhas por mim chamadas. 11Peguei a escritura, a cópia selada com os termos e condições da compra, bem como a cópia não selada, 12e entreguei essa escritura de compra a Baruque, filho de Nerias, filho de Maaseias, na presença de meu primo Hanameel, das testemunhas que tinham assinado a escritura e de todos os judeus que estavam sentados no pátio da guarda.
13“Na presença deles dei as seguintes instruções a Baruque: 14Assim diz o Senhor dos Exércitos, Deus de Israel: ‘Tome estes documentos, tanto a cópia selada como a não selada da escritura de compra e coloque-os num jarro de barro para que se conservem por muitos anos’. 15Porque assim diz o Senhor dos Exércitos, Deus de Israel: ‘Casas, campos e vinhas tornarão a ser comprados nesta terra’.
16“Depois que entreguei a escritura de compra a Baruque, filho de Nerias, orei ao Senhor:
17“Ah! Soberano Senhor, tu fizeste os céus e a terra pelo teu grande poder e por teu braço estendido. Nada é difícil demais para ti. 18Mostras bondade até mil gerações, mas lanças os pecados dos pais sobre os seus filhos. Ó grande e poderoso Deus, cujo nome é o Senhor dos Exércitos, 19grandes são os teus propósitos e poderosos os teus feitos. Os teus olhos estão atentos aos atos dos homens; tu retribuis a cada um de acordo com a sua conduta, de acordo com os efeitos das suas obras. 20Realizaste sinais e maravilhas no Egito e continuas a fazê-los até hoje, tanto em Israel como entre toda a humanidade, e alcançaste o renome que hoje tens. 21Tiraste o teu povo do Egito com sinais e maravilhas, com mão poderosa e braço estendido, causando grande pavor. 22Deste a eles esta terra, que sob juramento prometeste aos seus antepassados; uma terra onde há leite e mel com fartura. 23Eles vieram e tomaram posse dela, mas não te obedeceram nem seguiram a tua lei. Não fizeram nada daquilo que lhes ordenaste. Por isso trouxeste toda esta desgraça sobre eles.
24“As rampas de cerco são erguidas pelos inimigos para tomarem a cidade, e pela guerra, pela fome e pela peste, ela será entregue nas mãos dos babilônios que a atacam. Cumpriu-se aquilo que disseste, como vês. 25Ainda assim, ó Soberano Senhor, tu me mandaste comprar a propriedade e convocar testemunhas do negócio, embora a cidade esteja entregue nas mãos dos babilônios!
26“A palavra do Senhor veio a mim, dizendo: 27‘Eu sou o Senhor, o Deus de toda a humanidade. Há alguma coisa difícil demais para mim?’ 28Portanto, assim diz o Senhor: ‘Estou entregando esta cidade nas mãos dos babilônios e de Nabucodonosor, rei da Babilônia, que a conquistará. 29Os babilônios, que estão atacando esta cidade, entrarão e a incendiarão. Eles a queimarão com as casas nas quais o povo provocou a minha ira queimando incenso a Baal nos seus terraços e derramando ofertas de bebida em honra a outros deuses.
30“ ‘Desde a sua juventude o povo de Israel e de Judá nada tem feito senão aquilo que eu considero mau; de fato, o povo de Israel nada tem feito além de provocar-me à ira’, declara o Senhor. 31‘Desde o dia em que foi construída até hoje, esta cidade tem despertado o meu furor de tal forma que tenho que tirá-la da minha frente. 32O povo de Israel e de Judá tem provocado a minha ira por causa de todo o mal que tem feito, tanto o povo como os seus reis e os seus líderes, os seus sacerdotes e os seus profetas, os homens de Judá e os habitantes de Jerusalém. 33Voltaram as costas para mim e não o rosto; embora eu os tenha ensinado vez após vez, não quiseram ouvir-me nem aceitaram a correção. 34Profanaram o templo que leva o meu nome, colocando nele as imagens de seus ídolos. 35Construíram altares idólatras para Baal no vale de Ben-Hinom, para sacrificarem a Moloque os seus filhos e as suas filhas,32.35 Ou para fazerem seus filhos e suas filhas passarem pelo fogo, coisa que nunca ordenei, prática repugnante que jamais imaginei; e, assim, levaram Judá a pecar’.
36“Portanto, assim diz o Senhor a esta cidade, sobre a qual vocês estão dizendo que será entregue nas mãos do rei da Babilônia por meio da guerra, da fome e da peste: 37‘Certamente eu os reunirei de todas as terras para onde os dispersei na minha ardente ira e no meu grande furor; eu os trarei de volta a este lugar e permitirei que vivam em segurança. 38Eles serão o meu povo, e eu serei o seu Deus. 39Darei a eles um só pensamento e uma só conduta, para que me temam durante toda a sua vida, para o seu próprio bem e o de seus filhos e descendentes. 40Farei com eles uma aliança permanente: Jamais deixarei de fazer o bem a eles, e farei com que me temam de coração, para que jamais se desviem de mim. 41Terei alegria em fazer-lhes o bem, e os plantarei firmemente nesta terra de todo o meu coração e de toda a minha alma. Sim, é o que farei’.
42“Assim diz o Senhor: ‘Assim como eu trouxe toda esta grande desgraça sobre este povo, também lhes darei a prosperidade que lhes prometo. 43De novo serão compradas propriedades nesta terra, da qual vocês dizem: “É uma terra arrasada, sem homens nem animais, pois foi entregue nas mãos dos babilônios”. 44Propriedades serão compradas por prata e escrituras serão assinadas e seladas diante de testemunhas no território de Benjamim, nos povoados ao redor de Jerusalém, nas cidades de Judá e nas cidades dos montes, da Sefelá32.44 Pequena faixa de terra de relevo variável entre a planície costeira e as montanhas; também em 33.13. e do Neguebe, porque eu restaurarei a sorte deles’, declara o Senhor”.
Nagpalit si Jeremias ug Uma
1May gisulti ang Ginoo kang Jeremias niadtong ika-10 nga tuig sa paghari ni Zedekia sa Juda. Mao usab kadto ang ika-18 nga tuig sa paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia. 2Niadtong higayona, gilibotan sa mga sundalo sa Babilonia ang Jerusalem, ug si Propeta Jeremias gipriso didto sa hawanan sa mga guwardya nga atua sa palasyo sa hari sa Juda. 3Gipapriso siya ni Haring Zedekia tungod kay miingon siya, “Mao kini ang gisulti sa Ginoo: Itugyan ko kining siyudara sa hari sa Babilonia, ug mailog niya kini. 4Dili makaikyas si Haring Zedekia gikan sa kamot sa mga taga-Babilonia.32:4 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Mao usab sa bersikulo 5, 24, 25, 28, 43. Itugyan gayod siya ngadto sa hari sa Babilonia ug iatubang siya kaniya aron hukman. 5Ipadala ko si Zedekia sa Babilonia, ug magpabilin siya didto hangtod nga silotan ko siya. Bisan pa ug mosukol kamo sa mga taga-Babilonia dili gihapon kamo modaog. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
6Midugang pag-ingon si Jeremias, “Gisultihan ako sa Ginoo nga 7si Hanamel nga anak ni Shalum nga akong uyoan moanhi kanako ug moingon, ‘Palita ang akong uma sa Anatot, tungod kay ingon nga pinakaduol ko nga paryente, katungod mo ug katungdanan ang pagpalit niini.’
8“Ug sumala sa giingon sa Ginoo, mianhi kanako dinhi sa hawanan sa mga guwardya si Hanamel nga akong ig-agaw. Miingon siya, ‘Palihog, palita ang akong uma sa Anatot, sa kayutaan sa tribo ni Benjamin. May katungod ka ug katungdanan sa paglukat ug pagpanag-iya niini, busa palita kini alang sa imong kaugalingon.’
“Nakaamgo ako nga ang Ginoo gayod ang nagsulti niadto, 9busa gipalit ko ang uma sa Anatot gikan kang Hanamel sa kantidad nga 17 ka buok nga pilak. 10Gipirmahan ko ug giselyohan ang papeles sa pagpalit atubangan sa mga saksi. Unya gitimbang ko dayon ang pilak ug gibayad kang Hanamel. 11Unya gikuha ko ang papeles nga senilyohan ug ang kopya niini nga wala selyohi, diin nasulat ang mga kasabotan sa pagpalit. 12Gihatag ko kini kang Baruc nga anak ni Neria ug apo ni Masea, sa atubangan ni Hanamel nga akong ig-agaw ug sa mga saksi nga namirma sa papeles, ug sa atubangan sa mga Judio nga nanglingkod didto sa hawanan sa mga guwardya.
13“Ug sa atubangan nila giingnan ko si Baruc, 14‘Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Kuhaa ang papeles nga senilyohan ug ang wala selyohi, ug isulod kini sa usa ka kolon aron molungtad kini sulod sa dugayng panahon. 15Kay moabot ang adlaw nga ang mga tawo mamalit na usab ug mga balay, mga uma, ug tamnanan ug ubas niining dapita. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, ang nagaingon niini.’ ”
16Pagkahuman ko ug hatag sa papeles kang Baruc nga anak ni Neria, nagaampo dayon ako, 17“O Ginoong Dios, gihimo mo ang langit ug ang kalibotan pinaagi sa imong dakong gahom. Wala gayoy butang nga dili mo mahimo. 18Gipakita mo ang imong gugma sa liboan ka katawhan, apan gisilotan mo ang mga anak tungod sa sala sa ilang mga ginikanan. Ikaw ang Dios nga labing gamhanan; Ginoo nga Makagagahom ang imong ngalan. 19Maayo kaayo ang imong mga plano ug kahibulongan ang imong mga binuhatan. Makita mo ang tanang gihimo sa mga tawo, ug gantihan mo sila sumala sa ilang gawi ug mga binuhatan. 20Naghimo kag mga milagro ug kahibulongang mga butang didto sa Ehipto ug ginabuhat mo kini hangtod karon dinhi sa Israel ug sa ubang mga nasod. Ug pinaagi niini nahimo kang bantogan hangtod karon. 21Pinaagi sa milagro ug kahibulongang mga butang, ug sa imong gahom nga nakapalisang sa mga Ehiptohanon, gipagawas mo gikan sa Ehipto ang imong katawhan nga mga Israelinhon. 22Gihatag mo kanila kining maayo ug mabungahon nga yuta32:22 maayo… yuta: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. nga imong gisaad nga ihatag sa ilang mga katigulangan. 23Gipanag-iyahan nila kini, apan wala sila motuman sa imong mga balaod ug sa tanan mong gipabuhat kanila. Busa gipadad-an mo sila niining mga katalagman. 24Ug karon nagtapok ug yuta ang mga taga-Babilonia sa kilid sa paril sa Jerusalem aron makasaka sila niini ug mailog ang siyudad. Ug tungod sa gira, kagutom, ug balatian, mailog sa mga taga-Babilonia ang siyudad sumala sa imong giingon. 25Apan luyo niini, O Ginoong Dios, gisugo mo ako sa pagpalit ug uma ug bayran kini ug pilak atubangan niining mga saksi, bisan dali nalang kini mailog sa mga taga-Babilonia.”
26Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias, 27“Ako ang Ginoo, ang Dios sa tanang katawhan. May butang ba nga dili ko mahimo? 28Busa itugyan ko kini nga siyudad sa kamot sa mga taga-Babilonia ug sa hari nila nga si Nebucadnezar, ug mailog nila kini. 29Sudlon kini ug sunogon sa mga sundalo sa Babilonia nga anaa na sa gawas niining siyudad, apil ang mga balay diin nagasunog ang mga tawo ug insenso alang kang Baal didto sa atop ug nagahalad ug halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios, nga nakapasuko gayod kanako.
30“Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sukad pa kaniadto, walay laing gihimo ang katawhan sa Israel ug Juda kondili ang pagpakasala. Gipalagot nila ako pinaagi sa ilang mga binuhatan. 31Gikan pa sa pagkatukod niini nga siyudad hangtod karon, gipalagot na ako sa mga lumulupyo niini. Busa laglagon ko gayod kini. 32Gipalagot ako sa katawhan sa Israel ug Juda tungod sa daotan nilang mga binuhatan. Sila gayong tanan—ang ilang mga hari ug mga opisyal, ang ilang mga pari ug mga propeta, ug ang tanang lumulupyo sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. 33Mitalikod sila kanako luyo sa akong pagsigeg tudlo kanila. Dili sila mamati ug dili gustong tudloan. 34Gipanamastamasan nila ang akong templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan pinaagi sa pagbutang didto sa mangil-ad nga mga dios-dios. 35Nagpatukod silag mga simbahanan alang kang Baal didto sa Kapatagan sa Ben Hinnom aron paghalad sa ilang mga anak kang Molec. Wala gayod ako magsugo niini kanila. Wala gani ako maghunahuna nga buhaton nila kining mangil-ad nga mga butang nga nahimong hinungdan sa pagpakasala sa katawhan sa Juda.
36“Jeremias, tinuod gayod ang imong32:36 imong: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, inyong. gisulti nga pinaagi sa gira, kagutom, ug balatian mahulog kini nga siyudad sa mga kamot sa hari sa Babilonia. Apan karon moingon ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga 37tigomon ko ang akong katawhan gikan sa tanang dapit diin ko sila gipatibulaag tungod sa labihan kong kasuko kanila. Dad-on ko sila pag-usab niini nga dapit ug magakinabuhi sila nga malinawon. 38Mahimo ko silang katawhan ug ako mahimong ilang Dios. 39Hatagan ko silag usa ka tinguha ug katuyoan sa pagkinabuhi, aron motahod sila kanako sa kanunay alang sa ilang kaugalingong kaayohan ug sa kaayohan sa ilang mga kaliwat. 40Maghimo akog walay kataposang kasabotan, nga dili ako moundang sa paghimog maayo ngadto kanila. Hatagan ko silag tinguha sa pagtahod kanako, aron dili sila mobiya kanako. 41Magakalipay ako sa paghimog maayo ngadto kanila, ug sa tibuok kong kasingkasing papuy-on ko sila ug pauswagon niini nga yuta.”
42Miingon pa gayod ang Ginoo, “Maingon nga gipahamtang ko ang grabing katalagman niini nga katawhan, ihatag ko usab kanila ang mga kaayohan nga akong gisaad kanila. 43Mamalit na usab unya silag mga uma niini nga yuta nga karon inyong giingon nga awaaw ug dili puy-an sa tawo man o mananap, kay gitugyan kini ngadto sa mga taga-Babilonia.
44“Oo, bayran sa mga tawo ug pilak ang mga uma. Maghimo silag mga kasabotan. Pirmahan ug selyohan kini uban sa mga saksi. Mahitabo kini sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, sa mga lungsod sa Juda, sa mga lungsod sa kabukiran, sa mga lungsod sa kasadpan,32:44 kasadpan: sa Hebreo, sa Shefela. ug sa mga lungsod sa Negev. Pabalikon ko ang akong mga katawhan ug pauswagon ko sila pag-usab. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
