Jeremias 14 – NVI-PT & HLGN

Nova Versão Internacional

Jeremias 14:1-22

Seca, Fome, Espada

1Esta é a palavra que o Senhor dirigiu a Jeremias acerca da seca:

2“Judá pranteia,

as suas cidades estão definhando

e os seus habitantes se lamentam, prostrados no chão!

O grito de Jerusalém sobe.

3Os nobres mandam os seus servos à procura de água;

eles vão às cisternas mas nada encontram.

Voltam com os potes vazios

e, decepcionados e desesperados,

cobrem a cabeça.

4A terra nada produziu,

porque não houve chuva;

e os lavradores, decepcionados,

cobrem a cabeça.

5Até mesmo a corça no campo

abandona a cria recém-nascida,

porque não há capim.

6Os jumentos selvagens permanecem nos altos,

farejando o vento como os chacais,

mas a sua visão falha,

por falta de pastagem”.

7Embora os nossos pecados nos acusem,

age por amor do teu nome, ó Senhor!

Nossas infidelidades são muitas;

temos pecado contra ti.

8Ó Esperança de Israel,

tu que o salvas na hora da adversidade,

por que te comportas como um estrangeiro na terra,

ou como um viajante que fica somente uma noite?

9Por que ages como um homem que foi pego de surpresa,

como um guerreiro que não pode salvar?

Tu estás em nosso meio, ó Senhor,

e nós pertencemos a ti14.9 Hebraico: e teu nome foi invocado sobre nós.;

não nos abandones!

10Assim diz o Senhor acerca deste povo:

“Eles gostam muito de vaguear;

não controlam os pés.

Por isso o Senhor não os aceita;

agora ele se lembrará da iniquidade deles

e os castigará por causa dos seus pecados”.

11Então o Senhor me disse: “Não ore pelo bem-estar deste povo. 12Ainda que jejuem, não escutarei o clamor deles; ainda que ofereçam holocaustos14.12 Isto é, sacrifícios totalmente queimados; também em 17.26 e 19.5. e ofertas de cereal, não os aceitarei. Mas eu os destruirei pela guerra, pela fome e pela peste”.

13Mas eu disse: Ah, Soberano Senhor, os profetas estão dizendo a eles: “Vocês não verão a guerra nem a fome; eu lhes darei prosperidade duradoura neste lugar”.

14Então o Senhor me disse: “É mentira o que os profetas estão profetizando em meu nome. Eu não os enviei nem lhes dei ordem nenhuma, nem falei com eles. Eles estão profetizando para vocês falsas visões, adivinhações inúteis e ilusões de suas próprias mentes”. 15Por isso, assim diz o Senhor: “Quanto aos profetas que estão profetizando em meu nome, embora eu não os tenha enviado, e que dizem: ‘Nem guerra nem fome alcançarão esta terra’, aqueles mesmos profetas perecerão pela guerra e pela fome! 16E aqueles a quem estão profetizando serão jogados nas ruas de Jerusalém, por causa da fome e da guerra. E não haverá ninguém para sepultá-los, nem para sepultar as suas mulheres, os seus filhos e as suas filhas. Despejarei sobre eles o castigo que merecem.

17“Diga-lhes isto:

“Que os meus olhos derramem lágrimas,

noite e dia sem cessar;

pois a minha filha virgem, o meu povo,

sofreu um ferimento terrível,

um golpe fatal.

18Se vou para o campo,

vejo os que morreram à espada;

se entro na cidade,

vejo a devastação da fome.

Tanto o profeta como o sacerdote

percorrem a terra sem nada compreender14.18 Ou foram para uma terra que não conhecem”.

19Rejeitaste Judá completamente?

Desprezaste Sião?

Por que nos feriste

a ponto de não podermos ser curados?

Esperávamos a paz,

mas não veio bem algum;

esperávamos um tempo de cura,

mas há somente terror.

20Senhor, reconhecemos a nossa impiedade

e a iniquidade dos nossos pais;

temos de fato pecado contra ti.

21Por amor do teu nome não nos desprezes;

não desonres o teu trono glorioso.

Lembra-te da tua aliança conosco

e não a quebres.

22Entre os ídolos inúteis das nações,

existe algum que possa trazer chuva?

Podem os céus, por si mesmos,

produzir chuvas copiosas?

Somente tu o podes, Senhor, nosso Deus!

Portanto, a nossa esperança está em ti,

pois tu fazes todas essas coisas.

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 14:1-22

Ang Puwerte nga Tingadlaw sa Juda

1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo sa akon parte sa malawig nga tingadlaw: 2“Nagapangasubo gid ang Juda; ang iya sini mga banwa nagapalangluya. Nagapungko ang mga pumuluyo sini sa duta nga nagapangasubo, kag mabatian ang mga paghinibi sa Jerusalem. 3Ginasugo sang mga manggaranon ang ila mga suluguon sa pagsag-ob. Nagakadto sila sa mga buho nga pulunduhan sang tubig pero wala sing tubig. Gani nagabalik sila nga wala sing sulod ang ila suludlan. Tungod sa puwerte nga kahuya, ginatabunan nila ang ila mga ulo. 4Naglitik ang duta kay wala sing ulan. Kag tungod sa kahuya, ginatabunan sang mga mangunguma ang ila mga ulo. 5Bisan ang usa ginbayaan niya ang iya bag-o lang natawo nga bata kay wala na sing hilamon. 6Ang talunon nga mga asno nagatindog sa mahawan nga mga bukid kag nagahangos pareho sang ginauhaw nga talunon nga mga ido.14:6 talunon nga mga ido: sa English, jackals. Nagapalangdulom ang ila panulok tungod kay wala na sila sing halalbon.”

7Nagsiling ang mga tawo, “O Ginoo, nakasala kami sa imo. Permi kami nagatalikod sa imo, kag takos kami nga silutan. Pero buligi kami para sa imo kadungganan. 8O Ginoo, ikaw lang ang paglaom sang Israel. Ikaw ang iya manluluwas sa tion sang kalisod. Ngaa nga daw sa dumuluong ka lang sa amon? Ngaa nga daw sa nagaagi ka lang sing isa ka gab-i sa amon nasyon? 9Pareho bala ikaw sa tawo nga wala sing may mahimo?14:9 wala sing may mahimo: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Pareho man bala ikaw sa isa ka soldado nga wala sing ikasarang sa pagbulig? Kaupod ka namon, O Ginoo, kag imo kami katawhan; gani indi kami pagpabay-i.”

10Amo ini ang sabat sang Ginoo sa mga tawo: “Luyag gid ninyo nga magpalayo sa akon; ginapagustuhan lang ninyo ang inyo kaugalingon. Gani indi ko na kamo pagbatunon bilang akon katawhan. Dumdumon ko ang inyo mga kalautan kag silutan ko kamo.”

11Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Indi ka magpangamuyo para sa kaayuhan sang sini nga mga tawo. 12Bisan magpuasa pa sila, indi ko sila pagpamatian sa ila pagpangayo sang bulig sa akon. Bisan maghalad pa sila sang halad nga ginasunog kag halad nga regalo, indi ko ina pagbatunon. Sa baylo, pamatyon ko sila paagi sa inaway, sa gutom, kag sa mga kalalat-an.”

13Pero nagsiling ako, “O Ginoong Dios, nahibaluan mo nga permi sila ginahambalan sang mga propeta nga wala kuno sing magaabot nga inaway ukon gutom, tungod kay nagsiling ka nga hatagan mo sila sang kalinong sa ila nasyon.” 14Nagsabat ang Ginoo, “Ina nga mga propeta nagapanagna sing butig sa akon ngalan. Wala ko sila ginpadala ukon ginsugo, kag wala ako nagpakighambal sa ila. Ang ginasugid nila sa inyo nga mga palanan-awon wala naghalin sa akon; ang ila mga ginatagna wala sing pulos nga halin lang sa ila madaya nga tagipusuon. 15Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga silutan ko ining butigon nga mga propeta nga nagapanagna sa akon ngalan bisan wala ko sila ginsugo. Nagasiling sila nga wala kuno sing inaway ukon gutom nga magaabot sa sini nga nasyon. Ina nga mga propeta malaglag paagi sa inaway kag gutom. 16Kag kon parte sa mga tawo nga ila ginasugiran sang ila mga mensahi, ang ila mga bangkay ipanghaboy sa mga dalan sang Jerusalem. Magakalamatay sila tungod sa inaway kag gutom. Wala sing may maglubong sa ila, sa ila mga asawa, kag sa ila mga kabataan. Ipaagom ko sa ila ang silot nga nagakabagay sa ila.

17Jeremias, isiling ini sa mga tawo: ‘Adlaw-gab-i wala untat ang akon paghibi kay grabe ang pilas sang akon katawhan nga ginakabig ko nga akon birhen nga bata, kag nasakitan gid sila. 18Kon magkadto ako sa mga uma kag mga banwa, makita ko ang mga bangkay sang nagkalamatay sa inaway kag sa gutom. Ang mga propeta kag mga pari nagapadayon sa ila buluhaton, pero wala sila nakahibalo kon ano ang ila ginabuhat.14:18 nagapadayon… ginabuhat: ukon, gindala sa duta nga wala nila mahibaluan.’ ”

Nagdangop ang mga Tawo sa Dios

19O Ginoo, ginsikway mo na gid bala ang Juda? Ginakaugtan mo gid bala ang Jerusalem?14:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Ngaa bala nga ginpilasan mo kami sing tama gid, sa bagay nga indi na kami mag-ayo? Naglaom kami nga hatagan mo kami sang kalinong, pero wala nag-abot. Naglaom kami nga ayuhon mo kami, pero kahadlok ang nag-abot sa amon. 20O Ginoo, ginaako namon ang amon kalautan kag ang sala sang amon mga katigulangan. Nakasala gid kami kontra sa imo. 21O Ginoo, para sa kadungganan sang imo ngalan indi kami pag-isikway. Indi pagpakahuy-i ang imo halangdon nga trono. Dumduma ang imo kasugtanan sa amon, kag indi paggub-a. 22Wala sing bisan isa nga dios-dios sang mga nasyon nga makapaulan. Bisan ang langit mismo indi makapaulan kundi ikaw lang gid, Ginoo nga amon Dios. Ikaw lang ang makahimo sini, gani sa imo kami nagalaom.