Jó 24 – NVI-PT & ASCB

Nova Versão Internacional

Jó 24:1-25

1“Por que o Todo-poderoso não marca as datas de julgamento?

Por que aqueles que o conhecem não chegam a vê-las?

2Há os que mudam os marcos dos limites

e apascentam rebanhos que eles roubaram.

3Levam o jumento que pertence ao órfão

e tomam o boi da viúva como penhor.

4Forçam os necessitados a sair do caminho

e os pobres da terra a esconder-se.

5Como jumentos selvagens no deserto,

os pobres vão em busca de comida;

da terra deserta a obtêm para os seus filhos.

6Juntam forragem nos campos

e respigam nas vinhas dos ímpios.

7Pela falta de roupas, passam a noite nus;

não têm com que cobrir-se no frio.

8Encharcados pelas chuvas das montanhas,

abraçam-se às rochas por falta de abrigo.

9A criança órfã é arrancada do seio de sua mãe;

o recém-nascido do pobre é tomado para pagar uma dívida.

10Por falta de roupas, andam nus;

carregam os feixes, mas continuam famintos.

11Espremem azeitonas dentro dos seus muros24.11 Ou entre as pedras de moinho;

pisam uvas nos lagares, mas assim mesmo sofrem sede.

12Sobem da cidade os gemidos dos que estão para morrer,

e as almas dos feridos clamam por socorro.

Mas Deus não vê mal nisso.

13“Há os que se revoltam contra a luz,

não conhecem os caminhos dela

e não permanecem em suas veredas.

14De manhã o assassino se levanta

e mata os pobres e os necessitados;

de noite age como ladrão.

15Os olhos do adúltero ficam à espera do crepúsculo;

‘Nenhum olho me verá’, pensa ele;

e mantém oculto o rosto.

16No escuro os homens invadem casas,

mas de dia se enclausuram;

não querem saber da luz.

17Para eles a manhã é tremenda escuridão;24.17 Ou A manhã deles é como a sombra da morte;

eles são amigos dos pavores das trevas.

18“São, porém, como espuma sobre as águas;

sua parte da terra foi amaldiçoada,

e por isso ninguém vai às vinhas.

19Assim como o calor e a seca depressa consomem a neve derretida,

assim a sepultura24.19 Hebraico: Sheol. Essa palavra também pode ser traduzida por profundezas, ou morte. consome os que pecaram.

20Sua mãe os esquece, os vermes se banqueteiam neles.

Ninguém se lembra dos maus;

quebram-se como árvores.

21Devoram a estéril e sem filhos

e não mostram bondade para com a viúva.

22Mas Deus, por seu poder, os arranca;

embora firmemente estabelecidos,

a vida deles não tem segurança.

23Ele poderá deixá-los descansar, sentindo-se seguros,

mas atento os vigia nos caminhos que seguem.

24Por um breve instante são exaltados e depois se vão,

colhidos como todos os demais,

ceifados como espigas de cereal.

25“Se não é assim, quem poderá provar que minto

e reduzir a nada as minhas palavras?”

Asante Twi Contemporary Bible

Hiob 24:1-25

1“Adɛn enti na Onyankopɔn nhyɛ berɛ mma atemmuo?

Adɛn enti na ɛsɛ sɛ wɔn a wɔnim noɔ no hwɛ saa da no anim ɛnso ɛmma da?

2Nnipa yiyi aboɔ a wɔde ato hyeɛ;

na wɔde nnwankuo a wɔawia kɔ hɔ adidi.

3Wɔpam nwisiaa mfunumu

na wɔgye akunafoɔ anantwie sɛ awowasideɛ.

4Wɔsum ahiafoɔ firi ɛkwan so

na wɔhyɛ asase no so ahiafoɔ ma wɔkɔtetɛ.

5Ahiafoɔ no yɛ wɔn adwuma pɛ aduane

te sɛ ɛserɛ so mfunumu no;

asase wesee no so na wɔnya aduane ma wɔn mma.

6Wɔboaboa mmoa aduane ano wɔ mfuo no so

na wɔdi mpɛpɛ wɔ amumuyɛfoɔ bobe nturo mu.

7Wɔnni ntoma, na wɔda kwaterekwa;

wɔnni hwee a wɔde kata wɔn ho wɔ awɔ mu.

8Mmepɔ so osutɔ fɔ wɔn twɔnn

na wɔfomfam mmotan no ho ɛfiri sɛ wɔnni ahatasoɔ.

9Wɔte awisiaa firi nufoɔ ano;

na wɔfa ohiani abotafoa de si ne ka anan mu.

10Wɔnenam adagya a wɔnni ntoma;

wɔsoa ayuo afiafi, nanso ɛkɔm de wɔn ara.

11Wɔkyi ngo wɔn adan mu;

wɔtiatia nsakyimena mu, nanso osukɔm de wɔn.

12Wɔn a wɔrewuwuo no apinisie firi kuropɔn no mu,

na apirafoɔ kra su pɛ mmoa.

Nanso Onyankopɔn mfa bɔne nto obiara so.

13“Ebinom wɔ hɔ a wɔsɔre tia hann no,

wɔn a wɔnnim nʼakwan

anaasɛ wɔnnante nʼatempɔn so.

14Sɛ adekyeɛ hann no kɔ a, owudifoɔ no sɔre

na ɔkum ohiani ne mmɔborɔni;

adesaeɛ mu, ɔwiawia ne ho sɛ ɔkorɔmfoɔ.

15Ɔwaresɛefoɔ twɛn ɛberɛ a adeɛ resa;

ɔka sɛ, ‘obiara renhunu me,’

na ɔde nʼanim hinta.

16Esum mu na nnipa bubu apono wura afie mu,

na awiaberɛ mu no, wɔtoto wɔn ho ɛpono mu;

wɔne hann nni hwee yɛ.

17Esum kabii yɛ adekyeɛ ma wɔn nyinaa;

wɔne esum mu nneɛma a ɛyɛ hu fa nnamfo.

18“Nanso wɔte sɛ ahuro a ɛtɛ nsuo ani;

wɔadome wɔn kyɛfa wɔ asase no so,

enti obiara nnkɔ bobe nturo no mu.

19Sɛdeɛ ɔhyew ne ɔpɛ de sukyerɛmma a anane korɔ no,

saa ara na damena de wɔn a wɔayɛ bɔne korɔ.

20Awotwaa werɛ firi wɔn,

na ɔsonsono di wɔn nam;

nnipa bɔne deɛ, wɔnnkae wɔn bio

na mmom wɔbubu te sɛ dua.

21Wɔde ɔbaa bonini a ɔnni ba yɛ haboa,

na wɔnhunu akunafoɔ mmɔbɔ.

22Onyankopɔn nam ne tumi so twe atumfoɔ kɔ;

ɛwom sɛ wɔnya asetena pa deɛ, nanso wɔnni nkwa ho bɔhyɛ.

23Ɔtumi ma wɔn tena ase asomdwoeɛ mu,

nanso nʼani wɔ wɔn akwan so.

24Wɔma wɔn so berɛ tiawa bi, na afei wɔnni hɔ bio;

wɔbrɛ wɔn ase boaboa wɔn ano sɛ nnipa nyinaa;

wɔtwitwa wɔn gu te sɛ aburoo ti.

25“Sɛ yei nte saa a, hwan na ɔbɛtumi agye me akyinnyeɛ

na ama deɛ maka ayɛ nsɛnhunu?”