1“Meus olhos viram tudo isso,
meus ouvidos o ouviram e entenderam.
2O que vocês sabem, eu também sei;
não sou inferior a vocês.
3Mas desejo falar ao Todo-poderoso
e defender a minha causa diante de Deus.
4Vocês, porém, me difamam com mentiras;
todos vocês são médicos que de nada valem!
5Se tão somente ficassem calados,
mostrariam sabedoria.
6Escutem agora o meu argumento;
prestem atenção à réplica de meus lábios.
7Vocês vão falar com maldade em nome de Deus?
Vão falar enganosamente a favor dele?
8Vão revelar parcialidade por ele?
Vão defender a causa a favor de Deus?
9Tudo iria bem se ele os examinasse?
Vocês conseguiriam enganá-lo
como podem enganar os homens?
10Com certeza ele os repreenderia
se, no íntimo, vocês fossem parciais.
11O esplendor dele não os aterrorizaria?
O pavor dele não cairia sobre vocês?
12As máximas que vocês citam são provérbios de cinza;
suas defesas não passam de barro.
13“Aquietem-se e deixem-me falar,
e aconteça comigo o que acontecer.
14Por que me ponho em perigo
e tomo a minha vida em minhas mãos?
15Embora ele me mate, ainda assim esperarei nele;
certo é que defenderei13.15 Ou Certamente ele me matará; não tenho esperança; ainda assim defenderei os meus caminhos diante dele.
16Aliás, será essa a minha libertação,
pois nenhum ímpio ousaria apresentar-se a ele!
17Escutem atentamente as minhas palavras;
que os seus ouvidos acolham o que eu digo.
18Agora que preparei a minha defesa,
sei que serei justificado.
19Haverá quem me acuse?
Se houver, ficarei calado e morrerei.
20“Concede-me só estas duas coisas, ó Deus,
e não me esconderei de ti:
21Afasta de mim a tua mão
e não mais me assustes com os teus terrores.
22Chama-me, e eu responderei,
ou deixa-me falar, e tu responderás.
23Quantos erros e pecados cometi?
Mostra-me a minha falta e o meu pecado.
24Por que escondes o teu rosto
e me consideras teu inimigo?
25Atormentarás uma folha levada pelo vento?
Perseguirás a palha?
26Pois fazes constar contra mim coisas amargas
e me fazes herdar os pecados da minha juventude.
27Acorrentas os meus pés
e vigias todos os meus caminhos,
pondo limites aos meus passos.
28“Assim o homem se consome como coisa podre,
como a roupa que a traça vai roendo.
1“Nakita ko na ug nadungog kanang tanan ninyong gisulti, ug nakasabot ako niana. 2Nahibalo ako sa inyong nahibaloan; wala kamo makabintaha kanako. 3Apan buot ko nga makigsulti sa Dios nga Makagagahom ug makighusay kaniya bahin sa akong kaso. 4Kay ginatinguhaan ninyo nga tambalan ako pinaagi sa mga bakak. Nahisama kamong tanan sa doktor nga walay pulos. 5Mas maayo pag magpakahilom na lang kamo. Mao kanay labing maayo ninyong buhaton.
6“Palihog, paminawa ninyo ang akong reklamo; hatagi ninyog pagtagad ang akong mga rason. 7Depensahan ba ninyo ang Dios pinaagi sa inyong pagpamakak ug pagpanglimbong? 8Paboran ba ninyo siya? Kamo bay mobarog alang kaniya sa korte? 9Kon susihon kamo sa Dios, may maayo kaha siyang makita diha kaninyo? Limbongan ba ninyo siya sama sa paglimbong ninyo sa mga tawo? 10Sigurado gayod nga badlongon kamo sa Dios bisag gipaboran pa ninyo siya. 11Wala ba kamo mahadlok sa iyang gahom? 12Ang inyong mga panultihon walay pulos sama sa abo; ang inyong mga rason sama kahuyang sa kolon.
13“Paghilom kamo, ug pasultiha ninyo ako. Pasagdi ug unsay mahitabo kanako. 14Andam ako nga mosugal sa akong kinabuhi. 15Kon patyon ako sa Dios, wala na akoy paglaom.13:15 Kon patyon… paglaom: o, Bisan pag patyon gayod ako sa Dios, mosalig gihapon ako kaniya. Apan depensahan ko gihapon ang akong kaugalingon sa iyang atubangan. 16Basin pinaagi niini maluwas ako, kay ang tawo nga dili diosnon dili gayod makaduol sa iyang presensya.
17“Paminawag maayo ang akong isulti. 18Karon giandam ko na ang akong kaso, ug nasayod ako nga ideklarar ako nga inosente. 19Kinsay makaakusar kanako? Kon aduna man, magpakahilom na ako ug mamatay.
20“O Dios, buhata kining duha ka butang alang kanako ug dili ako motago gikan kanimo: 21undangi na ang pagpaantos kanako, ug ayaw na akog hadloka sa imong makahahadlok nga ginahimo kanako. 22Karon, tawga ako ug tubagon ko ikaw, o ako nga mosulti kanimo ug tubaga ako. 23Sultihi ako kon unsay sayop nga akong nahimo. Ipakita kanako ang akong mga kalapasan ug kasal-anan. 24Nganong naglikay ka man kanako, ug giisip mo ako nga imong kaaway? 25Nganong gihadlok ug gigukod mo ako? Sama lang ako sa ugang dagami o sa dahon nga gipalid sa hangin. 26Nagsulat ka ug sakit nga mga akusasyon batok kanako, ug gipabayad mo ako sa mga sala nga nahimo ko niadtong batan-on pa ako. 27Daw sa gikadenahan mo ang akong mga tiil. Gibantayan mo ang akong mga lakang, ug gisundan mo ang akong mga tunob. 28Busa nagakadaot ako sama sa gabok nga butang o sa bisti nga gikutkot sa gagmayng mananap.”
