A Canção da Vinha
1Cantarei para o meu amigo o seu cântico
a respeito de sua vinha:
Meu amigo tinha uma vinha
na encosta de uma fértil colina.
2Ele cavou a terra, tirou as pedras
e plantou as melhores videiras.
Construiu uma torre de sentinela
e também fez um tanque de prensar uvas.
Ele esperava que desse uvas boas,
mas só deu uvas azedas.
3“Agora, habitantes de Jerusalém e homens de Judá,
julguem entre mim e a minha vinha.
4Que mais se poderia fazer por ela
que eu não tenha feito?
Então, por que só produziu uvas azedas
quando eu esperava uvas boas?
5Pois eu digo a vocês
o que vou fazer com a minha vinha:
Derrubarei a sua cerca
para que ela seja transformada em pasto;
derrubarei o seu muro
para que seja pisoteada.
6Farei dela um terreno baldio;
não será podada nem capinada;
espinheiros e ervas daninhas crescerão nela.
Também ordenarei às nuvens
que não derramem chuva sobre ela.”
7Pois bem, a vinha do Senhor dos Exércitos
é a nação de Israel,
e os homens de Judá
são a plantação que ele amava.
Ele esperava justiça,
mas houve derramamento de sangue;
esperava retidão,
mas ouviu gritos de aflição.
Ais e Julgamentos
8Ai de vocês que adquirem casas e mais casas,
propriedades e mais propriedades
até não haver mais lugar para ninguém
e vocês se tornarem os senhores absolutos da terra!
9O Senhor dos Exércitos me disse:
“Sem dúvida muitas casas ficarão abandonadas,
as casas belas e grandes ficarão sem moradores.
10Uma vinha de dez alqueires5.10 Isto é, a terra arada num dia por dez parelhas de boi.
só produzirá um pote5.10 Hebraico: bato. O bato era uma medida de capacidade. As estimativas variam entre 20 e 40 litros. de vinho,
um barril5.10 Hebraico: hômer. O hômer era uma medida de capacidade para secos. As estimativas variam entre 200 e 400 litros. de semente
só dará uma arroba5.10 Hebraico: efa. O efa era uma medida de capacidade para secos. As estimativas variam entre 20 e 40 litros. de trigo”.
11Ai dos que se levantam cedo para embebedar-se,
e se esquentam com o vinho até a noite!
12Harpas, liras, tamborins, flautas e vinho
há em suas festas,
mas não se importam com os atos do Senhor,
nem atentam para a obra que as suas mãos realizam.
13Portanto, o meu povo vai para o exílio
por falta de conhecimento.
A elite morrerá de fome;
e as multidões, de sede.
14Por isso o Sheol5.14 Essa palavra pode ser traduzida por sepultura, profundezas, pó ou morte. aumenta o seu apetite
e escancara a sua boca.
Para dentro dele descerão
o esplendor da cidade e a sua riqueza,
o seu barulho e os que se divertem.
15Por isso o homem será abatido,
a humanidade se curvará,
e os arrogantes terão que baixar os olhos.
16Mas o Senhor dos Exércitos será exaltado em sua justiça;
o Deus santo se mostrará santo em sua retidão.
17Então ovelhas pastarão ali
como em sua própria pastagem;
cordeiros5.17 Conforme a Septuaginta. O Texto Massorético diz estrangeiros. comerão nas ruínas dos ricos.
18Ai dos que se prendem à iniquidade com cordas de engano
e ao pecado com cordas de carroça,
19e dizem: “Que Deus apresse a realização da sua obra
para que a vejamos;
que se cumpra o plano do Santo de Israel
para que o conheçamos”.
20Ai dos que chamam ao mal bem
e ao bem, mal,
que fazem das trevas luz
e da luz, trevas,
do amargo, doce
e do doce, amargo!
21Ai dos que são sábios aos seus próprios olhos
e inteligentes em sua própria opinião!
22Ai dos que são campeões em beber vinho
e mestres em misturar bebidas,
23dos que por suborno absolvem o culpado,
mas negam justiça ao inocente!
24Por isso, assim como a palha é consumida pelo fogo
e o restolho é devorado pelas chamas,
assim também as suas raízes apodrecerão
e as suas flores, como pó,
serão levadas pelo vento;
pois rejeitaram a lei do Senhor dos Exércitos,
desprezaram a palavra do Santo de Israel.
25Por tudo isso a ira do Senhor
acendeu-se contra o seu povo,
e ele levantou sua mão para os ferir.
Os montes tremeram,
e os seus cadáveres
estão como lixo nas ruas.
Apesar disso tudo, a ira dele não se desviou;
sua mão continua erguida.
26Ele levanta uma bandeira
convocando uma nação distante
e assobia para um povo dos confins da terra.
Aí vêm eles rapidamente!
27Nenhum dos seus soldados se cansa nem tropeça,
nenhum deles cochila nem dorme,
nenhum afrouxa o cinto,
nenhum desamarra a correia das sandálias.
28As flechas deles estão afiadas,
preparados estão todos os seus arcos;
os cascos dos seus cavalos são duros como pedra,
as rodas de seus carros são como um furacão.
29O rugido deles é como o do leão;
rugem como leões ferozes;
rosnam enquanto se apoderam da presa e a arrastam
sem que ninguém possa livrá-la.
30Naquele dia, rugirão sobre Judá
como o rugir do mar.
E, se alguém olhar para a terra de Israel,
verá trevas e aflição;
até a luz do dia
será obscurecida pelas nuvens.
Песма о винограду
1Запеваћу миљенику своме,
песму љубавника својега о винограду његовом.
Мој миљеник је виноград имао
на брдашцу родноме.
2Он га окопа и од камења очисти,
те лозу племениту у њему посади.
Посред њега он кулу подиже
и у њему муљару сагради.
Чекао је да му роди грожђе,
а он њему изроди вињаге.
3„Сад, становници јерусалимски, и ви, људи Јудејци,
ви будите судије на суду између мене и мог винограда.
4Шта још могох учинити за виноград мој,
а да му нисам учинио?
Зашто? Ја се надах да ће родити грожђе,
а он је изродио вињаге?
5И сад да вам кажем
шта ћу да учиним винограду своме:
плот ћу његов уклонити,
нека га пустоше;
зид ћу његов развалити,
нека га изгазе;
6у пустош ћу га претворити,
нити ће бити орезан, нити ће бити окопан;
нека сав зарасте у бодље и у трње;
и облацима ћу забранити
да над њим кишу пусте.“
7Наиме, виноград Господа над војскама
дом је Израиљев;
и људи Јудејци
засад су његов премили.
Надао се он праву, а ето крвопролића;
надао се праведности, а ето вапаја.
Тешко онима…
8Тешко онима
који примичу кућу уз кућу, поље уз поље,
састављају док све место не заузму,
те да једини сред земље останете.
9Ушима својим слушам Господа над војскама:
„Баш ће куће многе опустети,
велике и лепе без житеља остати.
10Јер виноград од десет вата5,10 Око 220 l. само ће бачвицу дати,
и засејана мера даће десети део.“
11Тешко онима који рано ране
да се опијају пићем жестоким,
настављају до расвитка
зато што их вино распаљује.
12Харфе и лире,
бубњеви и фруле и вино на гозбама су њиховим;
а за дело Господње не маре,
и рад руку његових не гледају.
13Зато што знања нема,
народ мој ће у ропство одведен бити;
и славни његови ће од глади умирати,
и мноштво ће његово од жеђи горети.
14Зато је Свет мртвих5,14 У изворном тексту Шеол, или подземље, где пребивају душе умрлих. ждрело своје развалио,
и неизмерне раље разјапио
да се у њих стрмоглаве слава његова и мноштво његово
уз буку његову и вику његову.
15И човек ће се савијати,
и мужеван ће понижен бити,
и силници ће поглед оборити.
16Господ над војскама судом ће се узвисити,
и Бог свети светост ће правдом доказати.
17Јагањци ће као на пашњацима пасти,
и јарци ће по богаташким рушевинама брстити.
18Тешко онима који на себе
кривицу навлаче ужима варалачким
и опакост конопцима колским –
19онима који говоре: „Нека пожури,
нека похита са оним што чини,
па да видимо.
Нека се приближи и нека дође Светитељ Израиљев
са оним што је наумио,
па да знамо!“
20Тешко онима који зло добрим називају,
а добро злим;
таму као светлост представљају,
а светлост као таму;
горко као слатко представљају,
а слатко као горко!
21Тешко онима који у својим очима су мудри
и сами пред собом паметни!
22Тешко онима који су у вину силни,
и у мешању жестоких пића храбри;
23који за мито кривца оправдавају,
и праведничку праведност потискују.
24Зато, као што пламени језици стрњику прождиру,
и као што ватра сено прогута,
тако ће корен њихов иструнути,
као прах ће се пупољак њихов разлетети;
зато што одбацише Закон Господа над војскама
и презреше реч Светитеља Израиљева.
Гнев Господњи
25Зато се распалио гнев Господњи против његовог народа,
те он на њега подиже руку своју и тако га удари
да се потресоше планине;
па телеса њихова леже као смеће посред улица.
Ипак, гнев се његов још не смирује,
још је испружена рука његова.
Надиру Асирци
26Он подиже ратну заставу народима издалека;
и он им зазвижди до краја земље;
и гле, брзом хитрином они долазе.
27Међу њима нема ни уморна, ни сустала,
ни дремљива, ни поспана;
ни да им се појас око струка распасује,
ни да им се ремен на сандали дреши.
28Њихове су стреле добро зашиљене;
њихови су лукови сви запети;
њихових коња копита су као кремен;
њихови су точкови као вихор.
29Њихова је рика као у лава,
они ричу као млада звер,
и реже, и плене, и односе,
и нико их не спречава.
30И режаће на њега у дан онај
као море када режи.
Погледа ли неко на земљу,
гле, тама је и тескоба,
и светлост замрачена облацима њеним.
