Isaías 48 – NVI-PT & YCB

Nova Versão Internacional

Isaías 48:1-22

Israel Obstinado

1“Escute isto, ó comunidade de Jacó,

vocês que são chamados pelo nome de Israel

e vêm da linhagem de Judá,

vocês que fazem juramentos pelo nome do Senhor

e invocam o Deus de Israel,

mas não em verdade ou retidão;

2vocês que chamam a si mesmos cidadãos da cidade santa

e dizem confiar no Deus de Israel;

o Senhor dos Exércitos é o seu nome:

3Eu predisse há muito as coisas passadas,

minha boca as anunciou, e eu as fiz conhecidas;

então repentinamente agi, e elas aconteceram.

4Pois eu sabia quão obstinado você era;

os tendões de seu pescoço eram ferro,

a sua testa era bronze.

5Por isso há muito contei a você essas coisas;

antes que acontecessem eu as anunciei a você

para que você não pudesse dizer:

‘Meus ídolos as fizeram;

minha imagem de madeira e meu deus de metal as determinaram’.

6Você tem ouvido essas coisas;

olhe para todas elas.

Você não irá admiti-las?

“De agora em diante eu contarei a você coisas novas,

coisas ocultas, que você desconhece.

7Elas foram criadas agora, e não há muito tempo;

você nunca as conheceu antes.

Por isso você não pode dizer:

‘Sim, eu as conhecia’.

8Você não tinha conhecimento nem entendimento;

desde a antiguidade o seu ouvido tem se fechado.

Sei quão traiçoeiro você é;

desde o nascimento você foi chamado rebelde.

9Por amor do meu próprio nome eu adio a minha ira;

por amor de meu louvor eu a contive,

para que você não fosse eliminado.

10Veja, eu refinei você, embora não como prata;

eu o provei na fornalha da aflição.

11Por amor de mim mesmo,

por amor de mim mesmo, eu faço isso.

Como posso permitir que eu mesmo seja difamado?

Não darei minha glória a nenhum outro.

A Libertação de Israel

12“Escute-me, ó Jacó,

Israel, a quem chamei:

Eu sou sempre o mesmo;

eu sou o primeiro e eu sou o último.

13Minha própria mão lançou os alicerces da terra,

e a minha mão direita estendeu os céus;

quando eu os convoco,

todos juntos se põem em pé.

14“Reúnam-se, todos vocês, e escutem:

Qual dos ídolos predisse essas coisas?

O amado do Senhor cumprirá seu propósito contra a Babilônia;

seu braço será contra os babilônios.

15Eu, eu mesmo, falei;

sim, eu o chamei.

Eu o trarei,

e ele será bem-sucedido em sua missão.

16“Aproximem-se de mim e escutem isto:

“Desde o primeiro anúncio

não falei secretamente;

na hora em que acontecer, estarei ali.”

E agora o Soberano, o Senhor, me enviou,

com seu Espírito.

17Assim diz o Senhor, o seu redentor,

o Santo de Israel:

“Eu sou o Senhor, o seu Deus,

que ensina o que é melhor para você,

que o dirige no caminho em que você deve ir.

18Se tão somente você tivesse prestado atenção às minhas ordens,

sua paz seria como um rio,

sua retidão, como as ondas do mar.

19Seus descendentes seriam como a areia,

seus filhos, como seus inúmeros grãos;

o nome deles jamais seria eliminado

nem destruído de diante de mim”.

20Deixem a Babilônia,

fujam do meio dos babilônios!

Anunciem isso com gritos de alegria

e proclamem-no.

Enviem-no aos confins da terra; digam:

O Senhor resgatou seu servo Jacó.

21Não tiveram sede quando ele os conduziu através dos desertos;

ele fez água fluir da rocha para eles;

fendeu a rocha, e a água jorrou.

22“Não há paz alguma para os ímpios”, diz o Senhor.

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Isaiah 48:1-22

Israẹli olórí kunkun

1“Tẹ́tí sí èyí, ìwọ ilé e Jakọbu,

ìwọ tí a ń pè pẹ̀lú orúkọ Israẹli

tí o sì wá láti ẹ̀ka Juda,

ìwọ tí ò ń búra ní orúkọ Olúwa

tí o sì ń pe Ọlọ́run Israẹli

ṣùgbọ́n kì í ṣe ní òtítọ́ àti òdodo

2Ìwọ tí ò ń pe ara rẹ ní ọmọ ìlú mímọ́ n nì

tí o sì gbẹ́kẹ̀lé Ọlọ́run Israẹli—

Olúwa àwọn ọmọ-ogun ni orúkọ rẹ̀:

3Èmi sọ àsọtẹ́lẹ̀ àwọn nǹkan ti tẹ́lẹ̀ lọ́jọ́ tó ti pẹ́,

ẹnu mi ló ti kéde wọn, mo sì sọ wọ́n di mí mọ̀;

Lẹ́yìn náà lójijì mo gbé ìgbésẹ̀, wọ́n sì wá sí ìmúṣẹ.

4Nítorí mo mọ bí ẹ ti jẹ́ olórí kunkun tó;

àwọn iṣan ọrùn un yín irin ni wọ́n;

iwájú yín idẹ ni

5Nítorí náà mo ti sọ nǹkan wọ̀nyí fún ọ

ní ọjọ́ tí ó ti pẹ́;

kí wọn ó tó ṣẹlẹ̀ mo ti kéde wọn fún un yín

tó bẹ́ẹ̀ tí ìwọ kò fi lè sọ pé,

‘Àwọn ère mi ló ṣe wọ́n;

àwọn ère igi àti òrìṣà irin ló fọwọ́sí i.’

6Ìwọ ti gbọ́ àwọn nǹkan wọ̀nyí; wo gbogbo wọn

Ǹjẹ́ o kò nígbà wọ́n bí?

“Láti ìsinsin yìí lọ, Èmi yóò máa sọ

fún ọ nípa nǹkan tuntun,

àwọn nǹkan tí ó fi ara sin tí ìwọ kò mọ̀.

7A dá wọn ní àkókò yìí kì í ṣe láti ìgbà pípẹ́

ìwọ kò tí ì gbọ́ nípa wọn títí di òní.

Nítorí náà, ìwọ kò lè sọ pé,

‘Bẹ́ẹ̀ ni, mo mọ̀ nípa wọn.’

8Ìwọ a ha ti gbọ́ tàbí ó ti yé ọ bí

láti ìgbà àtijọ́ etí kò ti di yíyà.

Ǹjẹ́ mo mọ̀ bí o ti jẹ́ alárékérekè tó;

a ń pè ọ́ ní ọlọ̀tẹ̀ láti ìgbà ìbí rẹ.

9Nítorí orúkọ ara mi, mo dáwọ́ ìbínú mi dúró;

nítorí ìyìn ara mi, mo fà á sẹ́yìn kúrò lọ́dọ̀ rẹ,

kí a má ba à ké ọ kúrò.

10Wò ó, èmi ti tún ọ ṣe, bí ó tilẹ̀ jẹ́ pé

kì í ṣe bí i fàdákà;

Èmi ti dán ọ wò nínú ìléru ìpọ́njú.

11Nítorí orúkọ mi, nítorí orúkọ mi, mo ṣe èyí

Báwo ni mo ṣe lè jẹ́ kí a ba orúkọ mi jẹ́.

Èmi kì yóò fi ògo mi fún ẹlòmíràn.

Israẹli dòmìnira

1248.12: Isa 44.6; If 1.17; 2.8; 22.13.“Tẹ́tí sí mi, ìwọ Jakọbu

Israẹli ẹni tí mo pè:

Èmi ni ẹni náà;

Èmi ni ẹni àkọ́kọ́ àti ẹni ìgbẹ̀yìn.

13Ọwọ́ mi pàápàá ni ó fi àwọn ìpìlẹ̀ ayé sọlẹ̀,

àti ọwọ́ ọ̀tún mi ni ó tẹ àwọn ọ̀run;

nígbà tí mo pè wọ́n,

gbogbo wọn dìde sókè papọ̀.

14“Gbogbo yín, ẹ péjọ kí ẹ sì gbọ́:

Ta nínú wọn ni ó ti sọ nǹkan wọ̀nyí.

Olúwa ti fẹ́ ẹ,

yóò sì ṣe ìfẹ́ rẹ̀ ní Babiloni,

apá rẹ̀ ni yóò sì wà ní ará àwọn ará Kaldea.

15Èmi, àní Èmi ló ti sọ̀rọ̀;

bẹ́ẹ̀ ni, mo ti pè é.

Èmi yóò mú un wá,

òun yóò sì ṣe àṣeyọrí nínú ìrìnàjò rẹ̀.

16“Ẹ súnmọ́ ọ̀dọ̀ mi kí ẹ sì dẹtí sí èyí:

“Láti ìgbà ìkéde àkọ́kọ́ èmi kò sọ̀rọ̀ ní ìkọ̀kọ̀;

ní àsìkò tí ó sì ṣẹlẹ̀, Èmi wà níbẹ̀.”

Àti ní àkókò yìí, Olúwa Olódùmarè ni ó ti rán mi,

pẹ̀lú ẹ̀mí rẹ̀.

17Èyí ni ohun tí Olúwa

Olùdáǹdè rẹ, Ẹni Mímọ́ Israẹli:

“Èmi ni Olúwa Ọlọ́run rẹ,

tí ó kọ́ ọ ní ohun tí ó dára fún ọ,

tí ó tọ́ ọ ṣọ́nà tí ó yẹ kí o máa rìn.

18Bí ó bá ṣe pé ìwọ bá ti tẹ́tí sílẹ̀ sí àṣẹ mi,

àlàáfíà rẹ kì bá ti dàbí ì ti odò,

àti òdodo rẹ bí ìgbì Òkun.

19Àwọn ọmọ rẹ ìbá ti dàbí iyanrìn,

àwọn ọmọ yín bí i hóró ọkà tí a kò lè kà tán;

orúkọ wọn ni a kì yóò ké kúrò

tàbí kí a pa wọ́n run níwájú mi.”

20Fi Babeli sílẹ̀,

sá fún àwọn ará Babeli,

ṣe ìfilọ̀ èyí pẹ̀lú ariwo ayọ̀

kí o sì kéde rẹ̀.

Rán an jáde lọ sí òpin ilẹ̀ ayé;

wí pé, “Olúwa ti dá ìránṣẹ́ rẹ̀ Jakọbu nídè.”

21Òrùngbẹ kò gbẹ wọ́n nígbà tí ó kó wọn

kọjá nínú aginjù;

ó jẹ́ kí omi ó sàn fún wọn láti inú àpáta;

ó fọ́ àpáta

omi sì tú jáde.

22“Kò sí àlàáfíà,” ni Olúwa wí,

“Fún àwọn ìkà.”