Ai da Cidade de Davi!
1Ai de Ariel! Ariel,
a cidade onde acampou Davi.
Acrescentem um ano a outro
e deixem seguir o seu ciclo de festas.
2Mas eu sitiarei Ariel,
que vai chorar e lamentar-se,
e para mim será como uma fornalha de altar29.2 A palavra que designa fornalha de altar assemelha-se à palavra Ariel no hebraico..
3Acamparei ao seu redor;
eu a cercarei de torres
e instalarei contra você minhas obras de cerco.
4Lançada ao chão, de lá você falará;
do pó virão em murmúrio as suas palavras.
Fantasmagórica, subirá sua voz da terra;
um sussurro vindo do pó será sua voz.
5Mas os seus muitos inimigos se tornarão como o pó fino;
as hordas cruéis, como palha levada pelo vento.
Repentinamente, num instante,
6o Senhor dos Exércitos virá
com trovões e terremoto e estrondoso ruído,
com tempestade e furacão
e chamas de um fogo devorador.
7Então as hordas de todas as nações
que lutam contra Ariel,
que investem contra ele e contra a sua fortaleza e a sitiam,
serão como acontece num sonho,
numa visão noturna,
8como quando um homem faminto
sonha que está comendo,
mas acorda e sua fome continua;
como quando um homem sedento
sonha que está bebendo,
mas acorda enfraquecido,
sem ter saciado a sede.
Assim será com as hordas de todas as nações
que lutam contra o monte Sião.
9Pasmem e fiquem atônitos!
Ceguem-se a si mesmos e continuem cegos!
Estão bêbados, porém, não de vinho,
cambaleiam, mas não pela bebida fermentada.
10O Senhor trouxe sobre vocês um sono profundo:
fechou os olhos de vocês, que são os profetas;
cobriu a cabeça de vocês, que são os videntes.
11Para vocês toda esta visão não passa de palavras seladas num livro29.11 Hebraico: rolo; também nos versículos 12 e 18.. E, se vocês derem o livro a alguém que saiba ler e lhe disserem: “Leia, por favor”, ele responderá: “Não posso; está lacrado”. 12Ou, se vocês derem o livro a alguém que não saiba ler e lhe disserem: “Leia, por favor”, ele responderá: “Não sei ler”.
13O Senhor diz:
“Esse povo se aproxima de mim com a boca
e me honra com os lábios,
mas o seu coração está longe de mim.
A adoração que me prestam
é feita só de regras ensinadas por homens.29.13 A Septuaginta diz Em vão me adoram; seus ensinamentos não passam de regras ensinadas por homens.
14Por isso uma vez mais deixarei atônito esse povo
com maravilha e mais maravilha;
a sabedoria dos sábios perecerá,
a inteligência dos inteligentes se desvanecerá”.
15Ai daqueles que descem às profundezas
para esconder seus planos do Senhor,
que agem nas trevas e pensam:
“Quem é que nos vê?
Quem ficará sabendo?”
16Vocês viram as coisas pelo avesso!
Como se fosse possível imaginar que o oleiro é igual ao barro!
Acaso o objeto formado pode dizer àquele que o formou:
“Ele não me fez”?
E o vaso poderá dizer do oleiro:
“Ele nada sabe”?
17Acaso o Líbano não será logo transformado em campo fértil,
e não se pensará que o campo fértil é uma floresta?
18Naquele dia, os surdos ouvirão as palavras do livro,
e, não mais em trevas e escuridão,
os olhos dos cegos tornarão a ver.
19Mais uma vez os humildes se alegrarão no Senhor,
e os necessitados exultarão no Santo de Israel.
20Será o fim do cruel,
o zombador desaparecerá
e todos os de olhos inclinados para o mal
serão eliminados,
21os quais com uma palavra tornam réu o inocente,
no tribunal trapaceiam contra o defensor
e com testemunho falso impedem
que se faça justiça ao inocente.
22Por isso, o Senhor, que redimiu Abraão, diz à descendência de Jacó:
“Jacó não será mais humilhado;
e o seu rosto não tornará a empalidecer.
23Quando ele vir em seu meio, os seus filhos,
a obra de minhas mãos,
proclamará o meu santo nome;
reconhecerá a santidade do Santo de Jacó,
24e, no temor do Deus de Israel, permanecerá.
Os desorientados de espírito obterão entendimento;
e os queixosos aceitarão instrução”.
Реч о Јерусалиму
1„Тешко Арилу29,1 Још један назив за Јерусалим., Арилу,
граду што га опколи Давид.
Нека се година за годином ниже,
нека се празници изређају,
2онда ћу притиснути Арил:
и биће туга и жалост,
и мени ће бити као Арилу29,2 Игра речи на јеврејском, јер име Арил звучи као огњиште жртвеника.;
3опколићу те унаоколо,
око тебе опкопаћу ровове,
против тебе подићи насипе.
4Оборен ћеш бити и са земље говорити,
речју пригушеном из прашине казивати,
и глас ће ти бити из земље,
као призивач духова беседу ћеш из прашине шаптати.
5И мноштво ће туђинаца твојих бити као ситан прах,
и руља насилника као плева развејана;
и биће изненада, одједном,
6походиће те Господ над војскама
грмљавином и трусом и буком великом,
и олујом и пламеном разбукталим што прождире.
7Виђење ноћно биће као сан:
мноштво свих народа
што против Арила војују,
и свих оних који на њ завојштише
и на тврђаве његове
и који га притеснише.
8Биће као кад гладан сања,
и гле, он једе
и пробуди се празна желуца;
и као кад жедан сања,
и гле, он пије,
и пробуди се, и гле, изнемогао и сува грла.
Тако ће се догодити мноштву свих народа
који војују против горе Сион.“
9Станите и запањите се!
Ослепите и обневидите!
Пијани су, али не од вина;
и посрћу, али не од препеченице.
10Господ је на вас излио дубоки сан,
и затворио је очи ваше – пророке,
и застро је главе ваше – видеоце.
Покривено откривање
11Зато ће свако ваше виђење бити као речи у запечаћеном свитку. Дају неком ко зна да чита и кажу: „Хајде, читај ово!“ Он ће одговорити: „Не могу зато што је запечаћено.“ 12Онда дају неком ко не зна да чита и кажу му: „Хајде, читај то!“ Он ће одговорити: „Не знам да читам.“
Божија претња
13Господар је рекао:
„Зато што овај народ приступа устима,
и част ми одаје уснама,
а срце му је од мене далеко,
и њихова је побожност научена заповест људска;
14зато ћу, ево, и надаље с народом овим чуда чинити,
чуда и само чуда;
те ће пропасти мудрост мудраца његових,
и сакриће се умност умника његових.“
Против непоузданих саветника (III)
15Тешко онима који се по дубинама крију од Господа
да би сакрили намере,
и који у тмини делују и зборе:
„Ко нас види и ко нас познаје?“
16Колико сте ви наопаки!
Цени ли се глина као грнчар,
па да производ рекне свом произвођачу:
„Није ме он начинио!“?
Или лонац да рекне грнчару:
„Он не разазнаје?“
17Неће ли се Ливан ускоро у Кармил претворити,
а Кармил као шума рачунати?
18И глуви ће у онај дан слушати речи из књиге.
И из мрака и таме очи слепих ће прогледати.
19И опет ће се понизни радовати у Господу,
најбеднији ће клицати Светитељу Израиљеву,
20јер насилник ће ишчезнути,
и подсмевач ће нестати,
и сви који вребају на зло биће истребљени:
21који друге на грех речју наводе,
који поротнику код вратница замку постављају,
под лажном оптужбом и без разлога праведника руше.
22Зато говори Господ, који је откупио Аврахама, дому Јаковљевом:
„Од сад Јаков стидети се неће,
и од сад лице његово бледети неће,
23јер кад види децу своју,
усред себе дело мојих руку,
он ће моје име светковати.
Светковаће Светитеља Јаковљева
и бојаће се Бога Израиљева.
24Уразумиће се они који духовно лутају,
поуку ће примити они који мрмљају.
