O Relato da Queda
1Ora, a serpente era o mais astuto de todos os animais selvagens que o Senhor Deus tinha feito. E ela perguntou à mulher: “Foi isto mesmo que Deus disse: ‘Não comam de nenhum fruto das árvores do jardim’?”
2Respondeu a mulher à serpente: “Podemos comer do fruto das árvores do jardim, 3mas Deus disse: ‘Não comam do fruto da árvore que está no meio do jardim, nem toquem nele; do contrário vocês morrerão’ ”.
4Disse a serpente à mulher: “Certamente não morrerão! 5Deus sabe que, no dia em que dele comerem, seus olhos se abrirão, e vocês, como Deus3.5 Ou deuses, serão conhecedores do bem e do mal”.
6Quando a mulher viu que a árvore parecia agradável ao paladar, era atraente aos olhos e, além disso, desejável para dela se obter discernimento, tomou do seu fruto, comeu-o e o deu a seu marido, que comeu3.6 Ou comeu e estava com ela também. 7Os olhos dos dois se abriram, e perceberam que estavam nus; então juntaram folhas de figueira para cobrir-se.
8Ouvindo o homem e sua mulher os passos3.8 Ou a voz; também no versículo 10. do Senhor Deus, que andava pelo jardim quando soprava a brisa do dia, esconderam-se da presença do Senhor Deus entre as árvores do jardim. 9Mas o Senhor Deus chamou o homem, perguntando: “Onde está você?”
10E ele respondeu: “Ouvi teus passos no jardim e fiquei com medo, porque estava nu; por isso me escondi”.
11E Deus perguntou: “Quem disse que você estava nu? Você comeu do fruto da árvore da qual o proibi de comer?”
12Disse o homem: “Foi a mulher que me deste por companheira que me deu do fruto da árvore, e eu comi”.
13O Senhor Deus perguntou então à mulher: “Que foi que você fez?”
Respondeu a mulher: “A serpente me enganou, e eu comi”.
14Então o Senhor Deus declarou à serpente:
“Uma vez que você fez isso,
maldita é você entre todos os rebanhos domésticos
e entre todos os animais selvagens!
Sobre o seu ventre você rastejará,
e pó comerá todos os dias da sua vida.
15Porei inimizade entre você e a mulher,
entre a sua descendência e o descendente3.15 Ou a descendência. Hebraico: semente. dela;
este ferirá a sua cabeça,
e você lhe ferirá o calcanhar”.
16À mulher, ele declarou:
“Multiplicarei grandemente o seu sofrimento na gravidez;
com sofrimento você dará à luz filhos.
Seu desejo será para o seu marido,
e ele3.16 Ou será contra o seu marido, mas ele; ou ainda a impelirá ao seu marido, e ele a dominará”.
17E ao homem declarou:
“Visto que você deu ouvidos à sua mulher
e comeu do fruto da árvore
da qual ordenei a você que não comesse,
maldita é a terra por sua causa;
com sofrimento você se alimentará dela
todos os dias da sua vida.
18Ela lhe dará espinhos e ervas daninhas,
e você terá que alimentar-se das plantas do campo.
19Com o suor do seu rosto você comerá o seu pão,
até que volte à terra, visto que dela foi tirado;
porque você é pó,
e ao pó voltará”.
20Adão deu à sua mulher o nome de Eva, pois ela seria mãe de toda a humanidade. 21O Senhor Deus fez roupas de pele e com elas vestiu Adão e sua mulher.
22Então disse o Senhor Deus: “Agora o homem se tornou como um de nós, conhecendo o bem e o mal. Não se deve, pois, permitir que ele tome também do fruto da árvore da vida e o coma, e viva para sempre”. 23Por isso o Senhor Deus o mandou embora do jardim do Éden para cultivar o solo do qual fora tirado. 24Depois de expulsar o homem, colocou a leste do jardim do Éden querubins e uma espada flamejante que se movia, guardando o caminho para a árvore da vida.
Ang Pagpakasala sang Tawo
1Karon, sa tanan nga maila nga sapat nga ginhimo sang Ginoong Dios, ang man-og amo ang labing maayo magpadihot. Isa sadto ka tion, ginpamangkot sang man-og ang babayi, “Matuod gid bala nga ginadilian kamo sang Dios nga magkaon sang bisan ano nga bunga sang kahoy sa katamnan?” 2Nagsabat ang babayi, “Makakaon kami sang bisan ano nga bunga sang kahoy diri sa katamnan, 3luwas lang sang bunga sang kahoy nga ara sa tunga sang sini nga katamnan. Kay nagsiling ang Dios nga indi gid kami magkaon sang bunga sang sina nga kahoy ukon bisan magtandog lang sini. Kay kon himuon namon ina, mapatay kami.” 4Pero nagsiling ang man-og, “Indi matuod nga mapatay kamo! 5Nagsiling ang Dios sina tungod kay nahibaluan niya nga kon kaunon ninyo ina, masanagan kamo, kag mangin pareho kamo sa iya nga nakahibalo kon ano ang maayo kag ang malain.”
6Sang makita sang babayi nga ang kahoy manami tulukon kag ang iya mga bunga manamit kaunon, kag tungod nga naghandom siya nga mangin maalam, nagkuha siya sang bunga kag nagkaon. Ginhatagan man niya ang iya bana kag nagkaon man siya. 7Pagkatapos nila kaon, nakaintiendi sila kon ano ang maayo kag ang malain, kag natalupangdan nila nga hublas gali sila. Gani nagtambi-tambi sila sang mga dahon sang kahoy nga higera3:7 higera: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. para itabon sa ila lawas.
8Sang mabulubugnaw na sang hapon, nabatian nila nga nagalakat ang Ginoong Dios sa katamnan. Gani nagpanago sila sa kakahuyan. 9Pero gintawag sang Ginoong Dios ang lalaki kag ginpamangkot, “Diin ka?” 10Nagsabat ang lalaki, “Nabatian ko ikaw sa katamnan, gani nagpanago ako kay nahadlok ako tungod kay hublas ako.” 11Nagpamangkot ang Ginoong Dios, “Sin-o bala ang nagsiling sa imo nga hublas ka? Nagkaon ka bala sang bunga sang kahoy nga ginsiling ko sa imo nga indi mo pagkaunon?” 12Nagsabat ang lalaki, “Ang babayi abi nga ginpaupod mo sa akon ginhatagan niya ako sang bunga sang sadto nga kahoy kag ginkaon ko.”
13Ginpamangkot dayon sang Ginoong Dios ang babayi, “Ngaa bala ginhimo mo ato?” Nagsabat ang babayi, “Gindayaan abi ako sang man-og. Amo ato nga nagkaon ako.”
Naghatag ang Dios sang Silot
14Gani nagsiling ang Ginoong Dios sa man-og, “Tungod nga ginhimo mo ini, pagasilutan ko ikaw. Sa tanan nga sapat, ikaw lang gid ang magaagom sini nga sumpa: sa bug-os mo nga kabuhi magakamang ka paagi sa imo tiyan, kag ang imo baba permi lang masudlan sang yab-ok. 15Ikaw kag ang babayi magakontrahanay. Ang imo kaliwat kag ang iya kaliwat3:15 kaliwat: ukon, mga kaliwat. magakontrahanay man. Dunuton niya ang imo ulo kag kadton mo ang iya tikod.”
16Nagsiling man siya sa babayi, “Tungod sang imo ginhimo, dugangan ko ang imo pag-antos sa pagbusong kag ang imo kasakit sa pagbata. Pero sa pihak sina, handumon mo gihapon ang imo bana, kag magagahom siya sa imo.”3:16 handumon… sa imo: o, tinguhaan mo nga gamhan ang imo bana, pero magagahom siya sa imo.
17Nagsiling man siya sa lalaki, “Tungod kay nagpati ka sa imo asawa kag nagkaon sang bunga sang kahoy nga gindumili ko sa imo, pakamalauton ko ang duta. Gani sa bug-os mo nga kabuhi magapangabudlay ka sing tudo-tudo para makakaon ka. 18Magatubo sa duta ang tunukon nga mga tanom, kag magakaon ka sang mga gintanom sa uma. 19Kinahanglan nga magpangabudlay ka sing tudo-tudo agod makakaon ka, hasta nga magbalik ka sa duta nga amo ang imo ginhalinan. Tungod nga sa duta ka naghalin, gani sa duta ka man magabalik.”
20Gin-ngalanan ni Adan3:20 Adan: buot silingon sa Hebreo, lalaki; ukon, katawhan. ang iya asawa nga “Eva”3:20 Eva: posible ang buot silingon sa Hebreo, nagakabuhi. tungod kay siya ang mangin iloy sang tanan nga tawo. 21Dayon naghimo ang Ginoong Dios sang bayo nga halin sa panit sang sapat para kay Adan kag sa iya asawa.
Ginpahalin si Adan kag si Eva sa Katamnan sang Eden
22Dayon nagsiling ang Ginoong Dios, “Karon ang tawo nangin pareho na sa aton nga nakahibalo kon ano ang maayo kag ang malain. Kinahanglan nga indi gid siya pagtugutan nga magkaon sang bunga sang kahoy nga nagahatag sang kabuhi, kay kon magkaon siya, magapabilin siya nga buhi sa wala sing katapusan.” 23Gani ginpahalin siya sang Ginoong Dios sa katamnan sang Eden sa pagpanguma sang duta nga amo ang iya ginhalinan.
24Sang nakahalin na ang tawo, nagbutang ang Ginoong Dios sang mga kerubin3:24 kerubin: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. sa sidlangan dampi sang katamnan sang Eden. Kag nagbutang man siya sang espada nga nagadabadaba kag nagatiyog agod wala sing may makapalapit sa kahoy nga nagahatag sang kabuhi.
