A Chegada do Fim
1Veio a mim esta palavra do Senhor: 2“Filho do homem, assim diz o Soberano, o Senhor, à nação de Israel: Chegou o fim! O fim chegou aos quatro cantos da terra de Israel. 3O fim está agora sobre você, e sobre você eu vou desencadear a minha ira. Eu a julgarei de acordo com a sua conduta e a retribuirei por todas as suas práticas repugnantes. 4Não olharei com piedade para você nem a pouparei; com certeza eu a retribuirei por sua conduta e suas práticas em seu meio. Então você saberá que eu sou o Senhor”.
5Assim diz o Soberano, o Senhor: “Eis a desgraça! Uma desgraça jamais imaginada vem aí. 6Chegou o fim! Chegou o fim! Ele se insurgiu contra você. O fim chegou! 7A condenação chegou sobre você que habita no país. Chegou a hora, o dia está próximo; há pânico, e não alegria, sobre os montes. 8Estou prestes a derramar a minha ira sobre você e esgotar a minha indignação contra você; eu a julgarei de acordo com a sua conduta e a retribuirei por todas as suas práticas repugnantes. 9Não olharei com piedade para você nem a pouparei; eu a retribuirei de acordo com todas as práticas repugnantes que há no seu meio. Então você saberá que é o Senhor que desfere o golpe.
10“Eis o dia! Já chegou! A condenação irrompeu, a vara brotou, a arrogância floresceu! 11A violência tomou a forma de uma7.11 Ou O violento se tornou uma vara para castigar a maldade; ninguém do povo será deixado, ninguém daquela multidão, como também nenhuma riqueza, nada que tenha algum valor. 12Chegou a hora, o dia chegou. Que o comprador não se regozije nem o vendedor se entristeça, pois a ira está sobre toda a multidão. 13Nenhum vendedor viverá o suficiente para recuperar a terra que vendeu, mesmo que viva muito tempo, pois a visão acerca de toda a multidão não voltará atrás. Por causa de sua iniquidade, nenhuma vida humana será preservada. 14Embora toquem a trombeta e deixem tudo pronto, ninguém irá a combate, pois a minha ira está sobre toda a multidão”.
15“Fora está a espada, dentro estão a peste e a fome; quem estiver no campo morrerá pela espada, e quem estiver na cidade será devorado pela fome e pela peste. 16Todos os que se livrarem e escaparem estarão nos montes, gemendo como pombas nos vales, cada um por causa de sua própria iniquidade. 17Toda mão ficará pendendo, frouxa, e todo joelho ficará como água, de tão fraco. 18Eles se cobrirão de vestes de luto e se vestirão de pavor. Terão o rosto coberto de vergonha, e sua cabeça será rapada. 19Atirarão sua prata nas ruas, e seu ouro será tratado como coisa impura. Sua prata e seu ouro serão incapazes de livrá-los no dia da ira do Senhor e não poderão saciar sua fome e encher os seus estômagos; servirão apenas para fazê-los tropeçar na iniquidade. 20Eles tinham orgulho de suas lindas joias e as usavam para fazer os seus ídolos repugnantes e as suas imagens detestáveis. Por isso tornarei essas coisas em algo impuro para eles. 21Entregarei tudo isso como despojo nas mãos de estrangeiros e como saque nas mãos dos ímpios da terra, e eles o contaminarão. 22Desviarei deles o meu rosto, e eles profanarão o lugar que tanto amo; este será invadido por ladrões que o profanarão.
23“Preparem correntes, porque a terra está cheia de sangue derramado e a cidade está cheia de violência. 24Trarei os piores elementos das nações para se apossarem das casas deles; darei fim ao orgulho dos poderosos, e os santuários deles serão profanados. 25Quando chegar o pavor, eles buscarão paz, mas não a encontrarão. 26Virá uma desgraça após a outra, e um alarme após o outro. Tentarão conseguir uma visão da parte do profeta, e o ensino da Lei pelo sacerdote se perderá, como também o conselho das autoridades. 27O rei pranteará, o príncipe se vestirá de desespero, e as mãos do povo da terra tremerão. Lidarei com eles de acordo com a sua conduta e por seus próprios padrões eu os julgarei. Então saberão que eu sou o Senhor”.
Malapit na ang Katapusan sang Israel
1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa nasyon sang Israel, ‘Amo na ini ang katapusan sang bug-os nga duta sang Israel. 3Tapos na kamo, kay ipaagom ko na ang akon kaakig sa inyo. Hukman ko kamo suno sa inyo mga pagginawi. Balusan ko kamo sa tanan ninyo nga makangilil-ad nga binuhatan. 4Indi ko gid kamo pagkaluoyan. Balusan ko gid kamo sa inyo mga pagginawi kag sa inyo makangilil-ad nga mga binuhatan, agod mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo.’
5“Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling pa gid: Magaabot ang sunod-sunod nga kalaglagan. 6Amo na ini ang katapusan! Tapos na gid kamo, 7kamo nga mga nagaestar sa duta sang Israel. Amo na ini ang inyo kalaglagan. Malapit na gid ang tion nga magasalasala kamo. Tapos na ang malipayon ninyo nga adlaw sa kabukiran. 8Sa indi madugay ipaagom ko na sa inyo ang puwerte ko nga kaakig. Hukman ko kamo suno sa inyo mga pagginawi. Balusan ko kamo sa tanan ninyo nga makangilil-ad nga binuhatan. 9Indi ko gid kamo pagkaluoyan. Balusan ko kamo sa inyo pagginawi kag sa inyo makangilil-ad nga mga binuhatan. Dayon mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo, amo ang nagasilot sa inyo.
10“Malapit na gid ang adlaw sang kalaglagan! Puwerte na gid ang kalautan kag ang pagpabugal sang mga tawo. 11Ang ila pagpamintas magabalik sa ila bilang silot sa ila kalautan. Wala sing may mabilin sa ila, kag ang tanan nila nga manggad madula. 12Huo, malapit na gid ang tion sang pagsilot. Indi na magkalipay ang mga nagapamakal nga nakaayo sila, kag indi naman magkasubo ang mga nagapamaligya nga napierdi sila, kay ang akon kaakig maagom sang tanan. 13Kon may mga negosyante pa nga mabilin indi na sila makabalik sa ila negosyo, kay ang akon ginsiling parte sa matabo sa bug-os nga katawhan sang Israel indi na maliwat. Ang bisan sin-o nga nagahimo sang kalautan indi makaluwas sang iya kabuhi. 14Bisan patunugon pa nila ang trumpeta sa pagpreparar sa tanan sa pagpakig-away, wala sing may mag-upod sa pagpakig-away, kay ang akon kaakig maagom sang tanan.
15“Ang mga tawo sa guwa sa siyudad mapatay sa inaway. Ang magpabilin sa sulod sang siyudad mapatay sa balatian kag gutom. 16Ang mga makaluwas sa kamatayon kag makapalagyo sa mga bukid magahibi pareho sang huni sang mga pating, tungod sa ila mga sala. 17Magapalamuypoy ang ila mga kamot kag magapalangluya ang ila mga tuhod. 18Magasuksok sila sang sako kag kiskisan nila ang ila mga ulo sa pagpakita sang ila pagpangasubo. Mahadlok gid sila kag mahuy-an. 19Ipanghaboy nila ang ila mga pilak kag mga bulawan sa mga karsada pareho sa isa ka mahigko nga butang. Indi ini makaluwas sa ila sa adlaw nga ipakita ko ang akon kaakig. Indi ini makabusog sa ila kay amo ini ang kabangdanan nga nagpakasala sila. 20Nagpabugal pa sila sang ila matahom nga mga alahas, kag gin-gamit nila ini sa paghimo sang makangilil-ad nila nga mga dios-dios. Gani himuon ko ang ila mga manggad nga mahigko nga mga butang para sa ila. 21Ipaagaw ko ini sa malaot nga mga tawo halin sa iban nga lugar, kag ila ini nga dagtaan. 22Pabay-an ko lang sila samtang ginadagtaan kag ginaagawan nila sang mga pagkabutang ang akon ginapakamahal nga lugar.
23“Pagabihagon ang akon katawhan kay permi lang may pinatyanay kag kinagamo sa ila siyudad. 24Ipaagaw ko ang ila mga balay sa pinakamalaot nga mga nasyon. Pauntaton ko ang pagpabugal sang ila gamhanan nga mga tawo,7:24 Pauntaton… tawo: ukon, Gub-on ko ang ila napaderan nga mga banwa nga ila ginapabugal. kag padagtaan ko ang ila mga simbahan. 25Magaabot sa ila ang kahadlok kag mangita sila sang kalinong, pero indi nila ini maangkon. 26Magaabot sa ila ang sunod-sunod nga mga katalagman kag malain nga mga balita. Magapangayo sila sang mensahi sa mga propeta pero wala sila sing may mabaton. Indi sila pagtudluan sang mga pari parte sa kasuguan, kag indi man sila paglaygayan sang mga manugdumala. 27Magapangasubo ang hari kag madulaan siya sang paglaom, kag magakulurog ang mga tawo sa kahadlok. Hukman ko sila suno sa ila mga pagginawi kag suno man sa ila paghukom sa iban. Dayon mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo.”
